Ai nuk bie në fatkeqësi dhe nuk lind; Emri i Tij është Zoti i Papërlyer.
Zoti i Kebirit është një Zot dhe Mësues i tillë, i cili nuk ka nënë e as baba. ||2||19||70||
Garori:
Më shpifni, më shpifni - vazhdoni o njerëz dhe më shpifni.
Shpifja është e pëlqyeshme për shërbëtorin e përulur të Zotit.
Shpifja është babai im, shpifja është nëna ime. ||1||Pauzë||
Nëse më shpifin, shkoj në parajsë;
pasuria e Naamit, emri i Zotit, qëndron në mendjen time.
Nëse zemra ime është e pastër dhe jam shpifur,
pastaj shpifësi më lan rrobat. ||1||
Ai që më shpif është miku im;
shpifësi është në mendimet e mia.
Shpifësi është ai që më pengon të shpifem.
Shpifësi më uron jetë të gjatë. ||2||
Unë kam dashuri dhe dashuri për shpifësin.
Shpifja është shpëtimi im.
Shpifja është gjëja më e mirë për shërbëtorin Kabir.
Shpifësi është mbytur, ndërsa unë jam bartur matanë. ||3||20||71||
O Mbreti im Sovran, Zoti, Ti je i patrembur; Ti je Transportuesi për të na përcjellë, o Zoti im Mbreti. ||1||Pauzë||
Kur isha unë, atëherë Ti nuk ishe; tani që je ti, unë nuk jam.
Tani, ti dhe unë jemi bërë një; duke parë këtë, mendja ime kënaqet. ||1||
Kur kishte mençuri, si mund të kishte forcë? Tani që ka mençuri, forca nuk mund të mbizotërojë.
Thotë Kabir, Zoti ma ka hequr urtësinë dhe unë kam arritur përsosmërinë shpirtërore. ||2||21||72||
Garori:
Ai e modeloi dhomën e trupit me gjashtë unaza dhe vendosi brenda saj gjënë e pakrahasueshme.
Frymën e jetës e bëri rojtar, me bravë e çelës për ta mbrojtur; Krijuesi e bëri këtë në asnjë moment. ||1||
Mbaje mendjen zgjuar dhe të vetëdijshëm tani, o vëlla i fatit.
Ke qenë i shkujdesur dhe e ke humbur jetën; shtëpia juaj po plaçkitet nga hajdutët. ||1||Pauzë||
Pesë shqisat qëndrojnë si roje në portë, por tani a mund t'u besohet?
Kur të jeni të vetëdijshëm në vetëdijen tuaj, do të ndriçoheni dhe ndriçoheni. ||2||
Duke parë nëntë hapjet e trupit, nusja shpirt e çon në rrugë të gabuar; ajo nuk e merr atë gjë të pakrahasueshme.
Thotë Kabir, nëntë vrimat e trupit po plaçkiten; ngrihuni deri në Portën e Dhjetë dhe zbuloni thelbin e vërtetë. ||3||22||73||
Garori:
O nënë, unë nuk njoh asnjë tjetër përveç Tij.
Fryma ime e jetës qëndron tek Ai, lavdërimet e të cilit këndohen nga Shiva dhe Sanak dhe shumë të tjerë. ||Pauzë||
Zemra ime është ndriçuar nga urtësia shpirtërore; duke takuar Guru-në, unë meditoj në Qiellin e Portës së Dhjetë.
Sëmundjet e korrupsionit, frikës dhe robërisë kanë ikur; mendja ime ka arritur të njohë paqen në shtëpinë e saj të vërtetë. ||1||
I mbushur me një mendje të vetme të ekuilibruar, unë e njoh dhe i bindem Perëndisë; asgjë tjetër nuk më shkon në mendje.
Mendja ime është bërë erëmirë me aromën e drurit të sandalit; Unë kam hequr dorë nga egoizmi dhe mendjemadhësia. ||2||
Ajo qenie e përulur, që këndon dhe mediton për Lavdërimet e Zotit dhe Mjeshtrit të tij, është vendbanimi i Perëndisë.
Ai është i bekuar me fat të madh; Zoti qëndron në mendjen e tij. Karma e mirë rrezaton nga balli i tij. ||3||
Unë i kam thyer lidhjet e Majës; Paqja dhe qetësia intuitive e Shivës ka aguar brenda meje dhe unë jam shkrirë në unitet me Të Vetmin.