Bilaaval, Mehli i tretë, Shtatë ditët, Shtëpia e dhjetë:
Një Zot Krijues Universal. Nga hiri i mësuesit të vërtetë:
E diel: Ai, Zoti, është Qenia Primale.
Ai Vetë është Zoti Përhapës; nuk ka fare tjeter.
Përmes dhe përmes, Ai është thurur në pëlhurën e botës.
Çfarëdo që të bëjë Vetë Krijuesi, vetëm ajo ndodh.
I mbushur me Naam, Emrin e Zotit, njeriu është përgjithmonë në paqe.
Por sa i rrallë është ai që, si Gurmukh, e kupton këtë. ||1||
Brenda zemrës sime, unë këndoj Këngën e Zotit, thesarin e virtytit.
Zoti, Zoti dhe Mësuesi im, është i paarritshëm, i padepërtueshëm dhe i pakufizuar. Duke kapur këmbët e shërbëtorëve të përulur të Zotit, unë meditoj mbi Të dhe bëhem skllav i skllevërve të Tij. ||1||Pauzë||
E hënë: Zoti i Vërtetë përshkon dhe përshkon.
Vlera e tij nuk mund të përshkruhet.
Duke folur dhe folur për Të, të gjithë e mbajnë veten të përqendruar me dashuri tek Ai.
Devotshmëria bie në prehrin e atyre që Ai i bekon kaq shumë.
Ai është i paarritshëm dhe i paarritshëm; Ai nuk mund të shihet.
Nëpërmjet Fjalës së Shabadit të Guru-së, Zoti shihet se po përshkon dhe po përshkon kudo. ||2||
E martë: Zoti krijoi dashuri dhe lidhje me Maja.
Ai Vetë ka urdhëruar çdo qenie në detyrat e tyre.
Vetëm Ai e kupton, të cilin Zoti e bën të kuptojë.
Nëpërmjet Fjalës së Shabadit të Guru-së, njeriu kupton zemrën dhe shtëpinë e tij.
Ai e adhuron Zotin me përkushtim të dashur.
Egoizmi dhe mendjemadhësia e tij janë djegur nga Shabad. ||3||
E mërkurë: Ai Vetë dhuron kuptimin sublim.
Gurmukhu bën vepra të mira dhe mediton Fjalën e Shabadit.
E mbushur me Naam, Emrin e Zotit, mendja bëhet e pastër dhe e papërlyer.
Ai këndon Lëvdimet e Lavdishme të Lavdishme të Zotit dhe pastron papastërtinë e egoizmit.
Në Oborrin e Zotit të Vërtetë, ai fiton lavdi të qëndrueshme.
I mbushur me Naam, ai është zbukuruar me Fjalën e Shabadit të Guru-së. ||4||
Fitimi i Naam-it merret përmes Derës së Guru-së.
Vetë Dhënësi i Madh e jep atë.
Unë jam një kurban për Atë që e jep.
Me hirin e Guru-së, mendjemadhësia është zhdukur.
O Nanak, ruaje Naam-in në zemrën tënde.
Unë kremtoj fitoren e Zotit, Dhuruesit të Madh. ||5||
E enjte: Pesëdhjetë e dy luftëtarët u mashtruan nga dyshimi.
Të gjithë goblinët dhe demonët janë të lidhur me dualitetin.
Vetë Zoti i krijoi ato dhe e sheh secilin të veçantë.
O Zot Krijues, Ti je Mbështetja e të gjithëve.
Qeniet dhe krijesat janë nën mbrojtjen Tënde.
Vetëm Ai të takon Ty, të cilin Ti vetë takon. ||6||
E Premte: Zoti përshkon dhe përshkon kudo.
Ai Vetë i krijoi të gjitha dhe vlerëson vlerën e të gjithëve.
Ai që bëhet Gurmuk, sodit Zotin.
Ai praktikon të vërtetën dhe vetëpërmbajtjen.
Pa kuptim të vërtetë, të gjithë agjërojnë,
Ritualet fetare dhe shërbimet e përditshme të adhurimit të çojnë vetëm në dashurinë për dualitetin. ||7||
E shtunë: Duke menduar për shenjat e mira dhe Shaastrat,
në egoizëm dhe mendjemadhësi, bota endet në iluzion.
Manmukh i verbër dhe i vetëdashur është i zhytur në dashurinë e dualitetit.
I lidhur dhe i lidhur me gojën te dera e vdekjes, ai rrihet dhe ndëshkohet.
Me hirin e Guru-së, njeriu gjen paqe të qëndrueshme.
Ai praktikon të Vërtetën dhe përqendrohet me dashuri te e Vërteta. ||8||
Ata që i shërbejnë Guru-së së Vërtetë janë shumë me fat.
Duke pushtuar egon e tyre, ata përqafojnë dashurinë për Zotin e Vërtetë.
Ata janë të mbushur automatikisht me Dashurinë Tënde, o Zot.