Fuqia e Tij siguron ushqim në barkun e nënës dhe nuk lejon që sëmundjet të godasin.
Fuqia e Tij e mban oqeanin, o Nanak, dhe nuk i lejon valët e ujit të shkatërrojnë tokën. ||53||
Zoti i botës është jashtëzakonisht i bukur; Meditimi i tij është jeta e të gjithëve.
Në Shoqërinë e Shenjtorëve, O Nanak, Ai gjendet në shtegun e adhurimit devotshëm të Zotit. ||54||
Mushkonja shpon gurin, milingona kalon kënetën,
i gjymti kalon oqeanin dhe i verbëri sheh në errësirë,
duke medituar mbi Zotin e Gjithësisë në Saadh Sangat. Nanak kërkon shenjtëroren e Zotit, Har, Har, Haray. ||55||
Si një Brahmin pa një shenjë të shenjtë në ballë, ose një mbret pa fuqi komanduese,
ose një luftëtar pa armë, kështu është i devotshmi i Zotit pa besim Dharmik. ||56||
Zoti nuk ka guaskë, asnjë shenjë fetare, asnjë pajisje; ai nuk ka lëkurë blu.
Forma e tij është e mrekullueshme dhe e mahnitshme. Ai është përtej mishërimit.
Vedat thonë se Ai nuk është ky dhe jo ai.
Zoti i Gjithësisë është i Lartë dhe i Lartë, i Madh dhe i Pafund.
Zoti i pathyeshëm qëndron në zemrat e të Shenjtit. Atë e kuptojnë o Nanak ata që kanë shumë fat. ||57||
Të jetosh në botë, është si një xhungël e egër. Të afërmit e dikujt janë si qentë, çakejtë dhe gomarët.
Në këtë vend të vështirë, mendja është e dehur me verën e lidhjes emocionale; pesë hajdutët e pamposhtur qëndrojnë atje.
Të vdekshmit enden të humbur në dashuri dhe lidhje emocionale, frikë dhe dyshim; ata janë kapur në lakun e mprehtë e të fortë të egoizmit.
Oqeani i zjarrit është i tmerrshëm dhe i pakalueshëm. Bregu i largët është aq larg; nuk mund të arrihet.
Vibroni dhe meditoni mbi Zotin e Botës, në Saadh Sangat, Shoqëria e të Shenjtëve; O Nanak, me hirin e Tij, ne jemi të shpëtuar në Këmbët e Lotusit të Zotit. ||58||
Kur Zoti i Gjithësisë jep Hirin e Tij, të gjitha sëmundjet shërohen.
Nanak këndon Lavdërimet e Tij të Lavdishme në Saadh Sangat, në Shenjtëroren e Zotit të Përsosur Transcendent. ||59||
I vdekshmi është i bukur dhe flet fjalë të ëmbla, por në fermën e zemrës ai ushqen hakmarrje mizore.
Ai pretendon të përkulet në adhurim, por ai është i rremë. Kujdes prej tij, o shenjtorë miq. ||60||
Budallai i pamenduar nuk e di se çdo ditë, frymëmarrja e tij po konsumohet.
Trupi i tij më i bukur është konsumuar; e ka kapur pleqëria, bija e vdekjes.
Ai është i përfshirë në lojërat familjare; duke i vendosur shpresat e tij në gjërat kalimtare, ai kënaqet në kënaqësitë e korruptuara.
Duke u endur i humbur në mishërime të panumërta, ai është i rraskapitur. Nanak kërkon Shenjtëroren e Mishërimit të Mëshirës. ||61||
O gjuhë, ju pëlqen të shijoni shijet e ëmbla.
Ju jeni të vdekur për të Vërtetën dhe jeni përfshirë në mosmarrëveshje të mëdha. Në vend të kësaj, përsëritni fjalët e shenjta:
Gobind, Daamodar, Maadhav. ||62||
Ata që janë krenarë dhe të dehur nga kënaqësitë e seksit,
dhe pohojnë pushtetin e tyre mbi të tjerët,
kurrë mos mendo për Këmbët e Lotusit të Zotit. Jetët e tyre janë të mallkuara dhe të pavlera si kashta.
Ti je i vockël dhe i parëndësishëm si një milingonë, por do të bëhesh i madh, nga Pasuria e Meditimit të Zotit.
Nanak përkulet në adhurim të përulur, herë të panumërta, pa pushim. ||63||
Tehu i barit bëhet mal dhe toka djerrë bëhet e gjelbër.
I mbyturi kalon me not dhe boshllëku mbushet plot.
Miliona diej ndriçojnë errësirën,
lutet Nanak, kur Guru, Zoti, bëhet i Mëshirshëm. ||64||