Raag Maaroo, Mehl i Parë, Shtëpia e Parë, Chau-Padhay:
Një Zot Krijues Universal. E vërteta është Emri. Qenie krijuese e personifikuar. Pa Frikë. Pa urrejtje. Imazhi i të pavdekshmit. Përtej Lindjes. Vetë-ekzistente. Nga Grace e Guru:
Salok:
O miku im, unë do të mbetem përgjithmonë pluhuri i këmbëve të tua.
Nanak kërkon mbrojtjen Tënde dhe të sheh gjithmonë të pranishëm, këtu dhe tani. ||1||
Shabad:
Ata që marrin thirrjen në orët e fundit të natës, këndojnë Emrin e Zotit dhe Mjeshtrit të tyre.
Për to përgatiten dhe bëhen gati tenda, tenda, pavijone dhe karroca.
Ti dërgon thirrjen, Zot, atyre që meditojnë për Emrin Tënd. ||1||
Baba, jam fatkeq, mashtrues.
Nuk e gjeta Emrin Tënd; mendja ime është e verbër dhe e mashtruar nga dyshimi. ||1||Pauzë||
I kam shijuar shijet dhe tani dhimbjet e mia kanë ardhur në jetë; i tillë është fati im i paracaktuar, o nëna ime.
Tani gëzimet e mia janë të pakta dhe dhimbjet e mia janë të shumta. Në agoni të plotë, e kaloj jetën time. ||2||
Çfarë ndarje mund të jetë më e keqe se ndarja nga Zoti? Për ata që janë të bashkuar me Të, çfarë bashkimi tjetër mund të ketë?
Lavdëroni Zotin dhe Mjeshtrin, i cili, pasi krijoi këtë shfaqje, e shikon atë. ||3||
Me fat të mirë, ky bashkim ndodh; ky trup shijon kënaqësitë e tij.
Ata që kanë humbur fatin, vuajnë ndarjen nga ky bashkim. O Nanak, ata mund të jenë edhe një herë të bashkuar! ||4||1||
Maaroo, Mehl i Parë:
Bashkimi i nënës dhe babait sjell trupin në jetë.
Krijuesi shkruan mbi të mbishkrimin e fatit të tij.
Sipas këtij mbishkrimi merren dhurata, dritë dhe madhështi e lavdishme.
Duke u bashkuar me Maja, vetëdija shpirtërore humbet. ||1||
O mendje e marrë, pse je kaq krenare?
Ju duhet të ngriheni dhe të largoheni kur t'i pëlqejë Zotit dhe Mjeshtrit tuaj. ||1||Pauzë||
Hiqni dorë nga shijet e botës dhe gjeni paqen intuitive.
Të gjithë duhet të braktisin shtëpitë e tyre të kësaj bote; askush nuk mbetet këtu përgjithmonë.
Hani pak dhe kurseni pjesën tjetër,
nëse je i destinuar të kthehesh sërish në botë. ||2||
Ai zbukuron trupin dhe strehën e tij me rroba mëndafshi.
Ai lëshon të gjitha llojet e komandave.
Duke përgatitur shtratin e tij të rehatshëm, ai fle.
Kur bie në duart e të Dërguarit të Vdekjes, çfarë dobie ka të bërtas? ||3||
Punët e shtëpisë janë vorbulla ngatërresash, o vëllezërit e fatit.