Ata që hanë dhe pinë frikën e Zotit, gjejnë paqen më të madhe.
Duke u shoqëruar me shërbëtorët e përulur të Zotit, ata barten përpara.
Ata flasin të Vërtetën dhe me dashuri frymëzojnë të tjerët që ta thonë atë gjithashtu.
Fjala e Shabadit të Guru-së është profesioni më i shkëlqyer. ||7||
Ata që i marrin Lavdërimet e Zotit si karmën dhe Dharman e tyre, nderin dhe shërbimin e tyre adhurues
dëshira seksuale dhe zemërimi i tyre digjen në zjarr.
Ata shijojnë thelbin sublim të Zotit dhe mendjet e tyre janë të zhytura me të.
Lutet Nanak, nuk ka fare tjetër. ||8||5||
Prabhaatee, Mehl i Parë:
Këndoni emrin e Zotit dhe adhurojeni Atë thellë brenda qenies suaj.
Mendoni Fjalën e Shabadit të Guru-së dhe asnjë tjetër. ||1||
I Vetmi po përshkon të gjitha vendet.
Unë nuk shoh asnjë tjetër; kujt duhet t'i bëj adhurim? ||1||Pauzë||
Unë vendos mendjen dhe trupin tim në ofertë para teje; Ty të përkushtoj shpirtin tim.
Si të duash, Ti më shpëto, o Zot; kjo është lutja ime. ||2||
E vërtetë është ajo gjuhë që kënaqet nga thelbi sublim i Zotit.
Duke ndjekur Mësimet e Guru-së, njeriu shpëtohet në Shenjtëroren e Perëndisë. ||3||
Zoti im krijoi ritualet fetare.
Ai vendosi lavdinë e Naamit mbi këto rituale. ||4||
Katër bekimet e mëdha janë nën kontrollin e Guru-së së Vërtetë.
Kur lihen mënjanë tre të parat, njëri bekohet me të katërtin. ||5||
Ata që Guru i Vërtetë i bekon me çlirim dhe meditim
kuptoni gjendjen e Zotit dhe bëhuni sublime. ||6||
Mendjet dhe trupat e tyre ftohen dhe qetësohen; Guru e jep këtë kuptim.
Kush mund ta vlerësojë vlerën e atyre që Zoti i ka lartësuar? ||7||
Thotë Nanak, Guru e ka dhënë këtë kuptim;
pa Naam, Emrin e Zotit, askush nuk është i çliruar. ||8||6||
Prabhaatee, Mehl i Parë:
Disa janë falur nga Zoti Kryesor Zoti; Guru i përsosur bën krijimin e vërtetë.
Ata që janë përshtatur me Dashurinë e Zotit janë të mbushur me të Vërtetën përgjithmonë; dhimbjet e tyre zhduken dhe fitojnë nder. ||1||
Të rreme janë truket e zgjuara të mendjemprehtëve.
Ata do të zhduken në asnjë moment. ||1||Pauzë||
Dhimbja dhe vuajtja e godasin manmukhun e vetëdashur. Dhimbjet e manmukhut të vetëdëshiruar nuk do të largohen kurrë.
Gurmukhu njeh Dhënësin e kënaqësisë dhe dhimbjes. Ai shkrihet në shenjtëroren e Tij. ||2||
Manmukhët e vetëdashur nuk e dinë adhurimin e dashur devotshëm; ata janë të çmendur, të kalbur në egoizmin e tyre.
Kjo mendje fluturon në një çast nga qiejt në botën e nëndheshme, për sa kohë që nuk e njeh Fjalën e Shabadit. ||3||
Bota është bërë e uritur dhe e etur; pa Guru-në e Vërtetë, ajo nuk është e kënaqur.
Duke u bashkuar në mënyrë intuitive në Zotin Qiellor, arrihet paqja dhe dikush shkon në oborrin e Zotit i veshur me rroba nderi. ||4||
Zoti në oborrin e Tij është Vetë Njohësi dhe Shikuesi; Fjala e Banit të Guru-së është e Papërlyer.
Ai Vetë është Vetëdija e së Vërtetës; Ai vetë e kupton gjendjen e nirvaanaa. ||5||
Ai bëri valët e ujit, zjarrit dhe ajrit, dhe më pas i bashkoi të treja për të formuar botën.
Ai i bekoi këta elementë me një fuqi të tillë, saqë ata i nënshtrohen Urdhrit të Tij. ||6||
Sa të rralla janë ato qenie të përulura në këtë botë, të cilët Zoti i vë në provë dhe i vendos në Thesarin e Tij.
Ata ngrihen mbi statusin dhe ngjyrën shoqërore dhe e çlirojnë veten nga posesiviteti dhe lakmia. ||7||
Të përshtatur me Naamin, Emrin e Zotit, ato janë si faltore të shenjta të papërlyera; ata janë të çliruar nga dhimbja dhe ndotja e egoizmit.
Nanak lan këmbët e atyre që, si Gurmukh, e duan Zotin e Vërtetë. ||8||7||