ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرنتھ صاحب جی
انگ - 1345
ਭਉ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
bhau khaanaa peenaa sukh saar |جس منکھّ نے پرماتما دے ڈر-ادب نوں آپنے آتمک جیون دا آسرا بنا لیا ہے جویں کھان پین نوں سریر دا سہارا بنائیدا ہے،
ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
har jan sangat paavai paar |اہ منکھّ گرمکھاں دی سنگت وچ رہِ کے (مایا دے موہ دے سمندر دا) پارلا بنا لبھّ لیندا ہے۔
ਸਚੁ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਵੈ ਪਿਆਰੁ ॥
sach bolai bolaavai piaar |اہ منکھّ سدا-تھر پربھو دا نام سمردا ہے، پربھو-چرناں دا پیار اس نوں سمرن ول ہی پریردا رہندا ہے۔
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੭॥
gur kaa sabad karanee hai saar |7|گرو دے شبد نوں ہردے وچ ٹکانا ہی اہ منکھّ سبھ توں سریشٹ کرتبّ سمجھدا ہے ۔۔7۔۔
ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਪਤਿ ਪੂਜਾ ॥
har jas karam dharam pat poojaa |اس منکھّ نے اہ نشچا کر لیا ہندا ہے کِ پرماتما دی سفت-سالاہ ہی میرے واستے کرم-کانڈ ہے، اہی میرے لئی (لوک پرلوک دی) ازت ہے تے اہی میرے واستے دیو-پوجا ہے۔
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਅਗਨੀ ਮਹਿ ਭੂੰਜਾ ॥
kaam krodh aganee meh bhoonjaa |اہ منکھّ کام کرودھ آدک وکاراں نوں (گیان دی) اگّ وچ ساڑ دیندا ہے۔
ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਭੀਜਾ ॥
har ras chaakhiaa tau man bheejaa |جدوں منکھّ (اک واری) پرماتما دے نام دا رس چکھّ لیندا ہے تاں اس دا من (سدا لئی اس رس وچ) بھجّ جاندا ہے۔
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੮॥੫॥
pranavat naanak avar na doojaa |8|5|نانک بینتی کردا ہے کِ پھر اس نوں کوئی ہور رس چنگا نہیں لگدا ۔۔8۔۔5۔۔
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |پربھاتی مہلا 1 ۔۔
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ॥
raam naam jap antar poojaa |(ہے پنڈت!) پرماتما دا نام جپ، (اہی) انتر آتمے (پرماتم دیو دی) پوجا ہے۔
ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ॥੧॥
gurasabad veechaar avar nahee doojaa |1|گرو دے شبد نوں آپنے سوچ-منڈل وچ ٹکائی رکھّ (تینوں سمجھ آ جائگی کِ) پرماتما توں بنا کوئی (دیوی دیوتا) نہیں ہے (جس دی پوجا کیتی جائے) ॥1۔۔
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
eko rav rahiaa sabh tthaaee |(ہے پنڈت!) اک پرماتما سبھ تھاواں وچ ویاپک ہے۔
ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਪੂਜ ਚੜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
avar na deesai kis pooj charraaee |1| rahaau |مینوں (اس توں بنا کتے) کوئی ہور نہیں دسدا۔ میں ہور کس دی پوجا کراں؟ میں ہور کس نوں (پھلّ آدک) بھیٹ کراں؟ ॥1۔۔ رہاؤ ۔۔
ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਜੀਅੜਾ ਤੁਝ ਪਾਸਿ ॥
man tan aagai jeearraa tujh paas |(ہے پنڈت! اہ پھلاں دی بھیٹ کس ارتھ؟ ہے پربھو!) میرا اہ من میرا اہ سریر تیرے اگے ہازر ہے میری اہ نکی جند بھی تیرے ہوالے ہے۔
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖਹੁ ਅਰਦਾਸਿ ॥੨॥
jiau bhaavai tiau rakhahu aradaas |2|(میں تاں اؤں پرماتما دے در تے) ارداس کردا ہاں- (ہے پربھو!) جویں تیری رزا ہے مینوں اویں رکھّ ۔۔2۔۔
ਸਚੁ ਜਿਹਵਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥
sach jihavaa har rasan rasaaee |جیہڑا منکھّ آپنی جیبھ نال سدا-تھر پربھو دا نام سمردا ہے تے آپنی جیبھ نوں پربھو دے نام-رس وچ رسا لیندا ہے،
ਗੁਰਮਤਿ ਛੂਟਸਿ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥
guramat chhoottas prabh saranaaee |3|گرو دی متّ لے کے پربھو دی سرن پیندا ہے، اہ مایا دے بندھناں توں مکت ہو جاندا ہے ۔۔3۔۔
ਕਰਮ ਧਰਮ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਰੈ ਕੀਏ ॥
karam dharam prabh merai kee |(پرماتما سبھ ہی جیواں وچ ویاپک ہے، اس درشٹی-کونٹ توں) میرے پرماتما نے ہی کرم-کانڈ بنائے ہن،
ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਸਿਰਿ ਕਰਮਾਂ ਕੀਏ ॥੪॥
naam vaddaaee sir karamaan kee |4|پر پربھو نے ہی نام-سمرن نوں سبھ کرماں دے اتے وڈیائی دتی ہے ۔۔4۔۔
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਸਿ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ॥
satigur kai vas chaar padaarath |(لوک دنیا دے پدارتھاں دی خاتر دیوی دیوتیاں دی پوجا کردے پھردے ہن، پر) گرو دے اختیار وچ (دھرم، ارتھ، کام، موکھ) چارے ہی پدارتھ ہن۔
ਤੀਨਿ ਸਮਾਏ ਏਕ ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ ॥੫॥
teen samaae ek kritaarath |5|(گرو دی) سرن پیاں (پہلے) تناں پدارتھاں دی واسنا ہی مکّ جاندی ہے، تے، منکھّ نوں اک وچ سپھلتا ہو جاندی ہے (بھاو، مایا دے موہ توں مکتی مل جاندی ہے) ॥5۔۔
ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਏ ਮੁਕਤਿ ਧਿਆਨਾਂ ॥
satigur dee mukat dhiaanaan |جنھاں منکھاں نوں گرو نے مایا دے موہ توں خلاسی بخشی، پربھو-چرناں وچ سرت جوڑن دی دات دتی،
ਹਰਿ ਪਦੁ ਚੀਨਿੑ ਭਏ ਪਰਧਾਨਾ ॥੬॥
har pad cheeni bhe paradhaanaa |6|اہناں نے پرماتما نال میل-اوستھا پچھان لئی تے اہ (لوک پرلوک وچ) منے پرمنے گئے ۔۔6۔۔
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
man tan seetal gur boojh bujhaaee |جنھاں منکھاں نوں ستگورو نے آتمک جیون دی سمجھ بخشی اہناں دا من اہناں دا سریر (بھاو، گیان-اندرے وکاراں دی تپش توں بچ کے) ٹھنڈھے-ٹھارے ہو گئے،
ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਵਾਜੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
prabh nivaaje kin keemat paaee |7|پربھو نے اہناں نوں وڈیائی دتی، (اہناں دا آتمک جیون اتنا اچا ہو گیا کِ) کوئی آدمی اس جیون دا ملّ نہیں پا سکدا ۔۔7۔۔
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
kahu naanak gur boojh bujhaaee |نانک آکھدا ہے- گرو نے (مینوں) اہ سوجھ بخش دتی ہے،
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਗਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥੮॥੬॥
naam binaa gat kinai na paaee |8|6|کِ پرماتما دا نام سمرن توں بنا کسے نے (کدے) اچی آتمک اوستھا ہاسل نہیں کیتی ۔۔8۔۔6۔۔
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |پربھاتی مہلا 1 ۔۔
ਇਕਿ ਧੁਰਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਚੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
eik dhur bakhas le gur poorai sachee banat banaaee |جیہڑے بندے دھروں پربھو دی رزا انوسار پورے گرو نے بخشے ہن (جنھاں اتے گرو نے میہر کیتی ہے) گرو نے اہناں دی مانسک بناوٹ اجیہی بنا دتی ہے کِ اہناں نوں سدا-تھر پربھو دے سمرن ولّ پریردی ہے۔
ਹਰਿ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਸਾਚਾ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥
har rang raate sadaa rang saachaa dukh bisare pat paaee |1|اہ سدا پرماتما دے نام-رنگ نال رنگے رہندے ہن، اہناں (دے من) نوں سدا-تھر رہن والا پریم-رنگم چڑھیا رہندا ہے۔ اہناں دے دکھّ دور ہو جاندے ہن تے اہ (لوک پرلوک وچ) سوبھا کھٹدے ہن ۔۔1۔۔
ਝੂਠੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥
jhootthee duramat kee chaturaaee |بھیڑی متّ توں پیدا ہوئی سیانپ منکھّ نوں ناسونت پدارتھاں ولّ ہی پریردی رہندی ہے،
ਬਿਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
binasat baar na laagai kaaee |1| rahaau |(اس سیانپ دے کارن) منکھّ نوں آتمک موتے مردیاں رتا چر نہیں لگدا ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ਮਨਮੁਖ ਕਉ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਵਿਆਪਸਿ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਜਾਈ ॥
manamukh kau dukh darad viaapas manamukh dukh na jaaee |آپنے من دے پچھے ترن والے بندیاں نوں (کئی کسم دے) دکھّ کلیش دبائی رکھدے ہن، آپنے من دی اگوائی وچ اہناں دا دکھ کدے دور نہیں ہندا۔
ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
sukh dukh daataa guramukh jaataa mel le saranaaee |2|جیہڑے بندے گرو دی سرن پیندے ہن اہ سکھ دین والے پرماتما نال ڈونگھی سانجھ پاندے ہن، پرماتما اہناں نوں آپنی سرن وچ رکھّ کے آپنے نال ملا لیندا ہے ۔۔2۔۔
ਮਨਮੁਖ ਤੇ ਅਭ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਸਿ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥
manamukh te abh bhagat na hovas haumai pacheh divaane |منمکھاں پاسوں چتّ دی اکاگرتا نال پرماتما دی بھگتی نہیں ہو سکدی کیونکِ اہ ہؤمے وچ کملے ہوئے ہوئے اندرے اندر خوار ہندے رہندے ہن۔
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖਿਨੁ ਊਭਿ ਪਇਆਲੀ ਜਬ ਲਗਿ ਸਬਦ ਨ ਜਾਨੇ ॥੩॥
eihu manooaa khin aoobh peaalee jab lag sabad na jaane |3|جدوں تک منکھّ گرو دے شبد نال سانجھ نہیں پاندا، تد تک اس دا اہ من (مایا دے موہ کارن) کدے آکاش وچ جا پہنچدا ہے کدے پاتال وچ جا ڈگدا ہے ۔۔3۔۔
ਭੂਖ ਪਿਆਸਾ ਜਗੁ ਭਇਆ ਤਿਪਤਿ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਏ ॥
bhookh piaasaa jag bheaa tipat nahee bin satigur paae |جگت مایا دی بھکھّ مایا دی تریہ نال گھبرایا پیا ہے، ستگورو دی سرن آؤن توں بنا ترشنا نہیں مٹدی سنتوکھ نہیں آؤندا۔
ਸਹਜੈ ਸਹਜੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਏ ॥੪॥
sahajai sahaj milai sukh paaeeai daragah paidhaa jaae |4|(گرو دی سرن پیاں) آتمک اڈولتا پراپت ہندی ہے، آتمک آنند ملدا ہے، تے پرماتما دی ہزوری وچ منکھّ آدر نال جاندا ہے ۔۔4۔۔
ਦਰਗਹ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਇਕੁ ਆਪੇ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
daragah daanaa beenaa ik aape niramal gur kee baanee |ستگورو دی پوتر-بانی وچ جڑیاں اہ سمجھ آؤندی ہے کِ پرماتما آپ ہی سبھ جیواں دے دل دی جاندا ہے، آپ ہی سبھ دے کرم ویکھدا ہے،
ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਚੁ ਵੀਚਾਰਸਿ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੫॥
aape surataa sach veechaaras aape boojhai pad nirabaanee |5|سدا-تھر پربھو آپ ہی سبھ دیاں ارداساں سندا ہے تے وچاردا ہے، آپ ہی جیواں دیاں لوڑاں سمجھدا ہے، آپ ہی واسنا-رہت آتمک اوستھا دا مالک ہے ۔۔5۔۔
ਜਲੁ ਤਰੰਗ ਅਗਨੀ ਪਵਨੈ ਫੁਨਿ ਤ੍ਰੈ ਮਿਲਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
jal tarang aganee pavanai fun trai mil jagat upaaeaa |گرو دی راہیں اہ سمجھ آؤندی ہے کِ پرماتما نے آپ ہی پانی اگّ ہوا (آدک) تتّ پیندا کیتے، پربھو دے ہکم وچ ہی اہناں تناں نے مل کے جگت پیدا کیتا۔
ਐਸਾ ਬਲੁ ਛਲੁ ਤਿਨ ਕਉ ਦੀਆ ਹੁਕਮੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੬॥
aaisaa bal chhal tin kau deea hukamee tthaak rahaaeaa |6|پرماتما نے اہناں تتاں نوں بیئنت تاکت دتی ہوئی ہے، پر آپنے ہکم نال اہناں نوں (بے-تھوھی تاکت ورتن ولوں) روک بھی رکھیا ۔۔6۔۔
ਐਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਆ ॥
aaise jan virale jag andar parakh khajaanai paaeaa |جگت وچ اجیہے بندے ورلے ہن جنھاں دے جیون نوں پرکھ کے (تے پروان کر کے) پرماتما نے آپنے خزانے وچ پا لیا،
ਜਾਤਿ ਵਰਨ ਤੇ ਭਏ ਅਤੀਤਾ ਮਮਤਾ ਲੋਭੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੭॥
jaat varan te bhe ateetaa mamataa lobh chukaaeaa |7|اجیہے بندے جاتِ تے (براہمن کھتری آدک) ورن دے مان توں نرلیپ رہندے ہن، تے مایا دی ممتا تے مایا دا لوبھ دور کر لیندے ہن ۔۔7۔۔
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤੀਰਥ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
naam rate teerath se niramal dukh haumai mail chukaaeaa |پرماتما دے نام-رنگ وچ رنگے ہوئے بندے اسلی پوتر تیرتھ ہن، اہناں نے ہؤمے دا دکھّ ہؤمے دی میل آپنے من وچوں مکا لئی ہندی ہے۔
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥੮॥੭॥
naanak tin ke charan pakhaalai jinaa guramukh saachaa bhaaeaa |8|7|ہے نانک! گرو دی سرن پے کے جنھاں بندیاں نوں سدا-تھر رہن والا پرماتما پیارا لگدا ہے میں اہناں دے چرن دھوندا ہاں ۔۔8۔۔7۔۔