شری گرو گرنتھ صاحب جی

انگ - 839

ਜੋ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਵੈ ਤਿਸ ਕਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥

jo dekh dikhaavai tis kau bal jaaee |

میں اس (گرو) توں سدکے جاندا ہاں جہڑا (ہریک سریر وچ پربھو نوں) ویکھ کے (ہورناں نوں بھی) وکھا دیندا ہے۔

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈ ॥੧॥

guraparasaad param pad paaee |1|

گرو دی کرپا نال (ہی اس دا ہریک سریر وچ درسن کرن دی) اچی توں اچی پدوی میں پراپت کر سکدا ہاں ۔۔1۔۔

ਕਿਆ ਜਪੁ ਜਾਪਉ ਬਿਨੁ ਜਗਦੀਸੈ ॥

kiaa jap jaapau bin jagadeesai |

جگت دے مالک پرماتما دے سمرن توں بنا میں ہور کوئی بھی جاپ نہیں جپدا،

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਦੀਸੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur kai sabad mahal ghar deesai |1| rahaau |

(کیونکِ) گرو دے شبد وچ جڑ کے (پرماتما دا سمرن کیتیاں پرماتما دا) در-گھر دسّ سکدا ہے (پرماتما دے چرناں وچ ٹک سکیدا ہے) ॥1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗੇ ਪਛੁਤਾਣੇ ॥

doojai bhaae lage pachhutaane |

جہڑے جیو (پرماتما نوں وسار کے) کسے ہور موہ وچ پھسے رہندے ہن اہ (آخر) پچھتاندے ہن۔

ਜਮ ਦਰਿ ਬਾਧੇ ਆਵਣ ਜਾਣੇ ॥

jam dar baadhe aavan jaane |

اہ جمراج دے در تے بجھے رہندے ہن، اہناں دا جنم مرن دا گیڑ بنیا رہندا ہے۔

ਕਿਆ ਲੈ ਆਵਹਿ ਕਿਆ ਲੇ ਜਾਹਿ ॥

kiaa lai aaveh kiaa le jaeh |

جگت وچ خالی-ہتھی آؤندے ہن، اتھوں خالی-ہتھی ہی جاندے ہن (بھاو، سمرن سیوا آدک دی آتمک راسِ-پونجی تاں اکٹھی ناہ کیتی، تے ہور جوڑیا کمایا دھن-پدارتھ جگت وچ ہی رہِ گیا)۔

ਸਿਰਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਿ ਚੋਟਾ ਖਾਹਿ ॥

sir jamakaal si chottaa khaeh |

اہناں دے سر اتے آتمک موت (ہر ویلے کھڑی رہندی ہے) تے اہ (نتّ اس آتمک موت دیاں) سٹاں سہاردے رہندے ہن۔

ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਛੂਟਸਿ ਕੋਇ ॥

bin gurasabad na chhoottas koe |

گرو دے شبد توں بنا کوئی منکھّ آتمک موت توں بچ نہیں سکدا۔

ਪਾਖੰਡਿ ਕੀਨੑੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥

paakhandd keenaai mukat na hoe |2|

پکھنڈ کیتیاں (باہروں دھارمک بھیکھ بنایاں) وکاراں توں خلاسی نہیں مل سکدی ۔۔2۔۔

ਆਪੇ ਸਚੁ ਕੀਆ ਕਰ ਜੋੜਿ ॥

aape sach keea kar jorr |

ہے بھائی! (پرماتما) آپ ہی سدا کائم رہن والا ہے، (اہ برہمانڈ اس سدا-تھر پربھو نے) ہکم کر کے (آپ ہی) پیدا کیتا ہے۔

ਅੰਡਜ ਫੋੜਿ ਜੋੜਿ ਵਿਛੋੜਿ ॥

anddaj forr jorr vichhorr |

اس برہمانڈ نوں ناس کر کے، (پھر) پیدا کر کے، (پھر) ناس کر کے (پھر آپ ہی پیدا کر دیندا ہے)۔

ਧਰਤਿ ਅਕਾਸੁ ਕੀਏ ਬੈਸਣ ਕਉ ਥਾਉ ॥

dharat akaas kee baisan kau thaau |

ہے بھائی! (اہ) دھرتی (اتے) آکاش (پرماتما نے جیواں دے) وسن واستے تھاں بنائی ہے۔

ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤੁ ਕੀਏ ਭਉ ਭਾਉ ॥

raat dinant kee bhau bhaau |

(پرماتما نے آپ ہی) دن اتے رات بنائے ہن، (جیواں دے اندر) ڈر اتے پیار (بھی پرماتما نے آپ ہی پیدا کیتے ہن)۔

ਜਿਨਿ ਕੀਏ ਕਰਿ ਵੇਖਣਹਾਰਾ ॥

jin kee kar vekhanahaaraa |

ہے بھائی! جس (پرماتما) نے (سارے جیو) پیدا کیتے ہن، (اہناں نوں) پیدا کر کے (آپ ہی اہناں دی) سمبھال کرن والا ہے۔

ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥੩॥

avar na doojaa sirajanahaaraa |3|

ہے بھائی! (پرماتما توں بنا) کوئی ہور دوجا (اس برہمانڈ نوں) پیدا کرن والا نہیں ہے ۔۔3۔۔

ਤ੍ਰਿਤੀਆ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸਾ ॥

triteea brahamaa bisan mahesaa |

پرماتما نے ہی برہما وشنو تے شو پیدا کیتے،

ਦੇਵੀ ਦੇਵ ਉਪਾਏ ਵੇਸਾ ॥

devee dev upaae vesaa |

پرماتما نے ہی دیویاں دیوتے آدک انیکاں ہستیاں پیدا کیتیاں۔

ਜੋਤੀ ਜਾਤੀ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ॥

jotee jaatee ganat na aavai |

دنیا نوں چانن دین والیاں اتنیاں ہستیاں اس نے پیدا کیتیاں ہن کِ اہناں دی گنتی نہیں ہو سکدی۔

ਜਿਨਿ ਸਾਜੀ ਸੋ ਕੀਮਤਿ ਪਾਵੈ ॥

jin saajee so keemat paavai |

جس پرماتما نے (اہ ساری سرشٹی) پیدا کیتی ہے اہ (ہی) اس دی کدر جاندا ہے۔

ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥

keemat paae rahiaa bharapoor |

(بھاو، اس نال پیار کردا ہے، تے) اس وچ ہر تھاں موجود (اس دی سمبھال کردا) ہے۔

ਕਿਸੁ ਨੇੜੈ ਕਿਸੁ ਆਖਾ ਦੂਰਿ ॥੪॥

kis nerrai kis aakhaa door |4|

میں کیہ دساں کِ کس توں اہ پرماتما نیڑے ہے تے کس توں دور ہے؟ (بھاو، پرماتما ناہ کسے توں نیڑے تے ناہ کسے توں دور ہے، ہریک وچ اک-سمان ویاپک ہے) ॥4۔۔

ਚਉਥਿ ਉਪਾਏ ਚਾਰੇ ਬੇਦਾ ॥

chauth upaae chaare bedaa |

پرماتما نے آپ ہی چار وید پیدا کیتے ہن،

ਖਾਣੀ ਚਾਰੇ ਬਾਣੀ ਭੇਦਾ ॥

khaanee chaare baanee bhedaa |

آپ ہی (جگت-اتپتی دیاں) چار کھاناں پیدا کیتیاں ہن تے آپ ہی جیواں دیاں وکھ وکھ بولیاں بنا دتیاں ہن۔

ਅਸਟ ਦਸਾ ਖਟੁ ਤੀਨਿ ਉਪਾਏ ॥

asatt dasaa khatt teen upaae |

اکال پرکھ نے آپ ہی اٹھاراں پران چھ شاستر تے (مایا دے) تنّ (گن) پیدا کیتے ہن۔

ਸੋ ਬੂਝੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥

so boojhai jis aap bujhaae |

اس بھیت نوں اہ منکھّ سمجھدا ہے جس نوں پرماتما آپ سوجھ بخشے۔

ਤੀਨਿ ਸਮਾਵੈ ਚਉਥੈ ਵਾਸਾ ॥

teen samaavai chauthai vaasaa |

جو مایا دے تنّ گناں دا پربھاو مکا کے آتمک اڈولتا وچ ٹکیا رہندا ہے،

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਹਮ ਤਾ ਕੇ ਦਾਸਾ ॥੫॥

pranavat naanak ham taa ke daasaa |5|

نانک بینتی کردا ہے-میں اس منکھّ دا داس ہاں ۔۔5۔۔

ਪੰਚਮੀ ਪੰਚ ਭੂਤ ਬੇਤਾਲਾ ॥

panchamee panch bhoot betaalaa |

اس دے پیدا کیتے ہوئے جہڑے جیو پنج تتاں وچ ہی پرورت ہن اہ جیون-جاچن توں کھنجھے ہوئے ہن۔

ਆਪਿ ਅਗੋਚਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਾਲਾ ॥

aap agochar purakh niraalaa |

سرب-ویاپک (-پرکھ) پرماتما آپ گیان-اندریاں دی پہنچ توں پرے ہے تے نرلیپ ہے۔

ਇਕਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਖੇ ਮੋਹ ਪਿਆਸੇ ॥

eik bhram bhookhe moh piaase |

(اجہے) انیکاں جیو بھٹکنا دے کارن ترشنا-ادھین ہن، مایا دے موہ وچ پھسے ہوئے ہن۔

ਇਕਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿ ਸਬਦਿ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੇ ॥

eik ras chaakh sabad tripataase |

پر کئی ایسے (بھاگاں والے) ہن جو (پرماتما دے نام دا) سواد چکھّ کے گرو دے شبد وچ جڑ کے مایا ولوں رجے ہوئے ہن، تے پرماتما دے نام دے رنگ وچ رنگے ہوئے ہن۔

ਇਕਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਇਕਿ ਮਰਿ ਧੂਰਿ ॥

eik rang raate ik mar dhoor |

پر اک ایسے ہن جو آتمک موت سہیڑ کے مٹی ہوئے پئے ہن (جیون اکا ہی گوا چکے ہن)۔

ਇਕਿ ਦਰਿ ਘਰਿ ਸਾਚੈ ਦੇਖਿ ਹਦੂਰਿ ॥੬॥

eik dar ghar saachai dekh hadoor |6|

اک ایسے ہن جو پربھو نوں آپنے انگ-سنگ ویکھ کے اس سدا-تھر پربھو دے در تے ٹکے رہندے ہن اس دے چرناں وچ جڑے رہندے ہن ۔۔6۔۔

ਝੂਠੇ ਕਉ ਨਾਹੀ ਪਤਿ ਨਾਉ ॥

jhootthe kau naahee pat naau |

جہڑا منکھّ دنیا دے پدارتھاں دا ہی پریمی بنیا رہندا ہے، اس نوں (لوک پرلوک وچ کتے بھی) ازت-آدر نسیب نہیں ہندا۔

ਕਬਹੁ ਨ ਸੂਚਾ ਕਾਲਾ ਕਾਉ ॥

kabahu na soochaa kaalaa kaau |

جس منکھّ دا من وکاراں نال کاں وانگ کالا ہو جائے اہ (مایا وچ پھسیا رہِ کے) کدے بھی پوتر نہیں ہو سکدا۔

ਪਿੰਜਰਿ ਪੰਖੀ ਬੰਧਿਆ ਕੋਇ ॥

pinjar pankhee bandhiaa koe |

کوئی پنچھی پنجرے وچ کید ہو جائے،

ਛੇਰੀਂ ਭਰਮੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥

chhereen bharamai mukat na hoe |

اہ پنجرے دیاں ورلاں وچ (بیشکّ) پیا بھٹکے، (اس تراں پنجرے دی) کید وچوں نکل نہیں سکدا۔

ਤਉ ਛੂਟੈ ਜਾ ਖਸਮੁ ਛਡਾਏ ॥

tau chhoottai jaa khasam chhaddaae |

تدوں ہی پنجرے وچوں آزاد ہوویگا جے اس دا مالک اس نوں آزادی دیوے (تویں ہی مایا دے موہ وچ کید ہوئے جیو نوں مالک-پربھو آپ ہی خلاسی دیندا ہے)۔

ਗੁਰਮਤਿ ਮੇਲੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੭॥

guramat mele bhagat drirraae |7|

پربھو اس نوں گرو دی متِ وچ جوڑدا ہے، آپنی بھگتی اس دے ہردے وچ پکی کر دیندا ہے ۔۔7۔۔

ਖਸਟੀ ਖਟੁ ਦਰਸਨ ਪ੍ਰਭ ਸਾਜੇ ॥

khasattee khatt darasan prabh saaje |

پربھو نوں ملن واستے (جوگی سنیاسی آدک) چھ بھیکھ بنائے گئے،

ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਨਿਰਾਲਾ ਵਾਜੇ ॥

anahad sabad niraalaa vaaje |

پر اک-رس سفتِ-سالاہ دا شبد (-واجا اہناں بھیکھاں توں) وکھرا ہی وجدا ہے (پربھاو پاندا ہے)۔

ਜੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵੈ ॥

je prabh bhaavai taa mahal bulaavai |

جے پربھو نوں (کوئی وڈ-بھاگی) چنگا لگّ پئے، تاں اس نوں پربھو آپنے چرناں وچ جوڑ لیندا ہے۔

ਸਬਦੇ ਭੇਦੇ ਤਉ ਪਤਿ ਪਾਵੈ ॥

sabade bhede tau pat paavai |

جدوں کوئی منکھّ سفتِ-سالاہ دی بانی دی راہیں (آپنے من نوں پربھو دی یاد وچ) پرو لئے، تدوں اہ (پربھو دی ہزوری وچ) ازت پاندا ہے۔

ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਸ ਖਪਹਿ ਜਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥

kar kar ves khapeh jal jaaveh |

(بھیکھی سادھ) دھارمک بھیکھ کر کر کے ہی کھپدے ہن تے (ترشنا-اگن وچ) سڑدے رہندے ہن۔

ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥੮॥

saachai saache saach samaaveh |8|

جہڑے منکھّ سدا-تھر پربھو-نامو دے سمرن دی راہیں سدا-تھر پربھو دا روپ ہو جاندے ہن اہ سدا-تھر پربھو وچ لین ہو جاندے ہن ۔۔8۔۔

ਸਪਤਮੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਰੀਰਿ ॥

sapatamee sat santokh sareer |

جس منکھّ دے اندر دوجیاں دی سیوا تے سنتوکھ (پلھردے) ہن، جس منکھّ دے پنجے گیان-اندرے،

ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ ਭਰੇ ਨਿਰਮਲ ਨੀਰਿ ॥

saat samund bhare niramal neer |

من اتے بدھی پرماتما دے پوتر نام-جل نال بھرپور ہو جاندے ہن۔

ਮਜਨੁ ਸੀਲੁ ਸਚੁ ਰਿਦੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥

majan seel sach ridai veechaar |

جو منکھّ سدا-تھر پربھو نوں آپنے ہردے وچ ٹکا کے (انتر آتمے) پوتر-آچرن-روپن اشنان کردا رہندا ہے،

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਾਵੈ ਸਭਿ ਪਾਰਿ ॥

gur kai sabad paavai sabh paar |

اہ منکھّ گرو دے شبد دی برکتِ نال ساریاں نوں (بھاو، پنجے گیان-اندریاں، من تے بدھی نوں وکاراں دے پربھاو توں) پار لنگھا لیندا ہے۔

ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਮੁਖਿ ਸਾਚਉ ਭਾਇ ॥

man saachaa mukh saachau bhaae |

جس منکھّ دے من وچ سدا-تھر پربھو وسدا ہے، جس منکھّ دی جیبھ اتے سدا-تھر پربھو ہی وسدا ہے، جو سدا پربھو دے پریم وچ لین رہندا ہے،

ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੈ ਠਾਕ ਨ ਪਾਇ ॥੯॥

sach neesaanai tthaak na paae |9|

سدا-تھر نام اس دے پاس (جیون-سفرن وچ) راہداری ہے، اس راہداری دے کارن (اس دے راہ وچ وکار آدکاں دی کوئی) روک نہیں پیندی ۔۔9۔۔

ਅਸਟਮੀ ਅਸਟ ਸਿਧਿ ਬੁਧਿ ਸਾਧੈ ॥

asattamee asatt sidh budh saadhai |

جہڑا منکھّ (جوگیاں والیاں) اٹھّ سدھیاں ہاسل کرن دی تانگھ رکھن والی بدھی نوں آپنے کابو وچ رکھدا ہے (بھاو، جو منکھّ سدھیاں پراپت کرن دی لالسا توں اتانہ رہندا ہے)،