گونڈ مہلا 5 ۔۔
(ہے بھائی! گرو دے دسے رستے اتے ترن والے) سنت جناں توں میں کربان جاندا ہاں،
اہناں سنت جناں دی سنگتِ وچ رہِ کے میں (بھی) پرماتما دے گن گاندا ہاں۔
ہے بھائی! سنت جناں دی کرپا نال سارے پاپ دور ہو جاندے ہن۔
وڈے بھاگاں والے بندے (ہی) سنت جناں دی سرن پیندے ہن ۔۔1۔۔
ہے بھائی! پربھو دا نام جپدیاں (کسے کسم دا) کوئی وگھن (نام جپن والے اتے آپنا) زور نہیں پا سکدا۔
گرو دی کرپا نال پیارا پربھو (ہر تھاں وسدا) دسّ پیندا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے بھائی! پرماتما جدوں (کسے منکھّ اتے) دیاوان ہندا ہے،
(تاں اس منکھّ نوں) گرو دے (دسے راہ اتے ترن والے) سیوکاں دے چرناں دی دھوڑ بناندا ہے۔
اس منکھّ دے سریر وچوں کام چلا جاندا ہے کرودھ چلا جاندا ہے
پرماتما دا امولک نام اس دے من وچ آ وسدا ہے ۔۔2۔۔
ہے بھائی! اس دی زندگی کامیاب ہو جاندی ہے (پربھو-در تے) کبول پے جاندی ہے۔
جو جیہڑا منکھّ پرماتما نوں آپنے نیڑے وسدا سمجھدا ہے۔ (پرماتما نوں (ہر ویلے آپنے) نیڑے وسدا سمجھ)۔
اہ منکھّ بھگتی-بھاوی نال پربھو دی سفتِ-سالاہ وچ لگّ پیندا ہے،
اتے انیکاں جنماں توں (مایا دی گھوکی وچ) ستا ہویا جاگ پیندا ہے ۔۔3۔۔
ہے بھائی! پرماتما دے سوہنے چرن (گرو دے دسے رستے اتے ترن والے) سیوکاں (دی زندگی) دا آسرا بن جاندے ہن۔
میں بھی (سیوکاں دی سنگتِ دی برکتِ نال) پرماتما دے گن گاندا ہاں، (اسے ادم نوں زندگی دا) سدا کائم رہن والا ونج سمجھدا ہاں۔
پرماتما آپنے سیوکاں دے من دی کامنا پوری کردا ہے۔
ہے نانک! (پربھو دا سیوک) سنت جناں دی چرن-دھوڑ وچ آتمک آنند پراپت کردا ہے ۔۔4۔۔20۔۔22۔۔6۔۔28۔۔
راگ گونڈ، گھر 1 وچّ گرو ارجندیو جی دی اٹھّ-بنداں والی بانی۔
اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
ہے بھائی! پورے ستگورو اگے سدا سر نوایا کر،
اس دا درشن جیون-منورتھ پورا کردا ہے، اس دی سرن پیاں جیون سپھل ہو جاندا ہے۔
ہے بھائی! جیہڑا پربھو ہریک دے دل دی جانن والا ہے، جیہڑا سبھ وچ ویاپک ہے اتے جیہڑا سبھ دا پیدا کرن والا ہے،
گرو اس پربھو دے نام دے رنگ وچ رنگیا رہندا ہے۔۔1۔۔
ہے بھائی! گرو گوبند (دا روپ) ہے، گرو گوپال (دا روپ) ہے،
جو آپنے سیوک نوں (نندا آدک توں) بچان-جوگا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے بھائی! گرو جنھاں منکھاں دے اندر پرماتما دا پیار پکا کر دیندا ہے اہ آتمک منڈل وچ شاہ پاتشاہ تے امیر بن جاندے ہن۔
دشٹاں اہنکاریاں نوں (آپنے در توں) درکار کے در در بھٹکن دے راہے پا دیندا ہے۔
(سیوک دی) نندا کرن والے منکھّ دے مونہ وچ (نندا کرن دی) بیماری ہی بن جاندی ہے۔
(پر اس منکھّ دی) سارا جگت سدا سوبھا کردا ہے (جو گرو دی سرن پیا رہندا ہے) ॥2۔۔
ہے بھائی! (جیہڑے منکھّ گرو دی سرن پئے رہندے ہن، اہناں) سنت جناں دے من وچ بڑا آتمک آنند بنیا رہندا ہے،
سنت جن گرو نوں بھگوان نوں آپنے ہردے وچ وسائی رکھدے ہن۔
گرو دے پاس رہن والے سیوکاں دے مونہ (لوک پرلوک وچ) روشن ہو جاندے ہن،
پر نندا کرن والے منکھّ دے (لوک پرلوک) سارے ہی تھاں ہتھوں چلے جاندے ہن ۔۔3۔۔
(ہے بھائی! گرو دی سرن پین والا) سیوک آپنے ہریک ساہ دے نال (پرماتما دی) سفتِ-سالاہ کردا رہندا ہے،
پرماتما دی اتے بے-متھاج گرو دی (وی) سفتِ-سالاہ کردا رہندا ہے۔
ہے بھائی! جس گرو دی سرن پیاں سارے ڈر-سہم دور ہو جاندے ہن،
اہ گرو سیوکاں دی نندا کرن والے بندیاں نوں (آپنے در توں) درکار کے نیویں آچرن دے ٹوئے وچ سٹّ دیندا ہے (بھاو، نندکاں نوں گرو دا در پسند نہیں آؤندا۔ سٹا اہ نکلدا ہے کِ گرو-در توں کھنجھ کے نندا وچ پے کے اہ آچرن وچ ہور نیویں ہور نیویں ہندے جاندے ہن) ॥4۔۔
(اس واستے، ہے بھائی!) گرو دے سیوک دی نندا کسے بھی منکھّ نوں کرنی نہیں چاہیدی۔
جیہڑا بھی منکھّ (بھلیاں دی نندا) کردا ہے اہ آپ دکھی رہندا ہے۔
گرو دا سیوک تاں ہر ویلے اک پرماتما دا دھیان دھری رکھدا ہے،
جم-راج بھی اس دے نیڑے نہیں ڈھکدا ۔۔5۔۔
ہے بھائی! گرو دے سیوک کسے نال ویر نہیں رکھدے، پر اہناں دی نندا کرن والے منکھّ اہنکار وچ ڈبے رہندے ہن۔
سیوک تاں سبھ دا بھلا منگدے ہن، نندا کرن والے منکھّ اہناں دا مندا چتون دے ککرماں وچ پھسے رہندے ہن۔
ہے بھائی! گرو دے سکھّ نے تاں سدا آپنے گرو (دے چرناں) وچ سرت جوڑی ہندی ہے۔
(اس واستے) سیوک تاں (نندا آدک دے نرک وچوں) بچ نکلدے ہن، پر نندک (آپنے آپ نوں اس) نرک وچ پائی رکھدے ہن ۔۔6۔۔
ہے میرے سجن! ہے پیارے متر! سن!
(میں تینوں اہ) اٹلّ نیم (دسدا ہاں جو) پرماتما دے در تے (سدا) واپردے ہن۔
(اہ اٹلّ نیم اہ ہن کِ) منکھّ جہو جہا کرم کردا ہے اہو جہا پھل پا لیندا ہے۔
اہنکاری منکھّ دی جڑھ زرور (وڈھی) جاندی ہے ۔۔7۔۔
ہے ستگورو! نیاسرے بندیاں نوں تیرا ہی آسرا ہے۔
توں میہر کر کے آپنے سیوکاں دی لاج آپ رکھدا ہیں۔
نانک آکھدا ہے- میں اس گرو توں سدکے جاندا ہاں،
جس دی اوٹ چتارن نے میری ازت رکھّ لئی (تے، مینوں نندا آدک توں بچا رکھیا) ॥8۔۔1۔۔29۔۔