شری گرو گرنتھ صاحب جی

انگ - 1171

ਕਾਹੇ ਕਲਰਾ ਸਿੰਚਹੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹੁ ॥

kaahe kalaraa sinchahu janam gavaavahu |

(ہے براہمن! مورتی اتے تلسی دی پوجا کر کے) توں آپنا جنم (وئرتھ) گوا رہا ہیں۔ (تیرا اہ ادم اؤں ہی ہے جویں کوئی کسان کلراٹھی دھرتی نوں پانی دیئی جائے، کلر وچ فسل نہیں اگیگا) توں وئرتھ ہی کلر نوں سنج رہا ہیں۔

ਕਾਚੀ ਢਹਗਿ ਦਿਵਾਲ ਕਾਹੇ ਗਚੁ ਲਾਵਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kaachee dtahag divaal kaahe gach laavahu |1| rahaau |

(گارے دی) کچی کندھ (زرور) ڈھہِ جائگی (اندرلے آچرن نوں وسار کے توں باہر تلسی آدک دی پوجا کر رہا ہیں، توں تاں گارے دی کچی کندھ اتے) چونے دا پلستر وئرتھ ہی کر رہا ہیں ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਕਰ ਹਰਿਹਟ ਮਾਲ ਟਿੰਡ ਪਰੋਵਹੁ ਤਿਸੁ ਭੀਤਰਿ ਮਨੁ ਜੋਵਹੁ ॥

kar harihatt maal ttindd parovahu tis bheetar man jovahu |

(کسان آپنی پیلی دے کیارے سنجن واستے کھوہ نوں گھڑمالھدا ہے، آپنے بلد جوء کے کھوہ چلاندا ہے تے پانی نال کیارے بھردا ہے، اسے تراں ہے براہمن!) ہتھیں سیوا کرن نوں ہرھٹ تے ہرھٹ دی مالھ تے اس مالھ وچ ٹنڈاں جوڑنا بنا۔

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਿੰਚਹੁ ਭਰਹੁ ਕਿਆਰੇ ਤਉ ਮਾਲੀ ਕੇ ਹੋਵਹੁ ॥੨॥

amrit sinchahu bharahu kiaare tau maalee ke hovahu |2|

(ہتھیں سیوا والے گھڑمالھے کھوہ) وچ آپنا من جوء، آتمک جیون دین والا نام-جل سنج تے آپنے گیان-اندریاں دے کیارے اس نام-جل نال نکانک بھر۔ تدوں ہی توں اس جگت-باغ دے پالن-ہارن پربھو دا پیارا بنیگا ۔۔2۔۔

ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਦੁਇ ਕਰਹੁ ਬਸੋਲੇ ਗੋਡਹੁ ਧਰਤੀ ਭਾਈ ॥

kaam krodh due karahu basole goddahu dharatee bhaaee |

(کسان اگی کھیتی نوں رمبے نال گوڈی دیندا ہے۔ فسل دے ہریک بوٹے نوں پیار نال سامبھ کے بچائی جاندا ہے، تے فالتو گھاہ بوٹ ندین نوں، مانو، غسے نال پٹّ پٹّ کے باہر سٹدا جاندا ہے، توں بھی) ہے بھائی! آپنے سریر-دھرتی نوں گوڈ، پیار اتے غسا اہ دو رمبے بنا (دیوی گناں نوں پیار نال بچائی رکھّ، وکاراں نوں غسے نال جڑھوں پٹدا جاہ)۔

ਜਿਉ ਗੋਡਹੁ ਤਿਉ ਤੁਮੑ ਸੁਖ ਪਾਵਹੁ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਈ ॥੩॥

jiau goddahu tiau tuma sukh paavahu kirat na mettiaa jaaee |3|

جیوں جیوں توں اس تراں گوڈی کرینگا، تیوں تیوں آتمک سکھ مانینگا۔ تیری کیتی اہ مہنت وئرتھ نہیں جائگی ۔۔3۔۔

ਬਗੁਲੇ ਤੇ ਫੁਨਿ ਹੰਸੁਲਾ ਹੋਵੈ ਜੇ ਤੂ ਕਰਹਿ ਦਇਆਲਾ ॥

bagule te fun hansulaa hovai je too kareh deaalaa |

ہے پربھو! ہے دیال پربھو! جے توں میہر کریں تاں (تیری میہر نال منکھّ پکھنڈی) بگلے توں سوہنا ہنس بن سکدا ہے۔

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਦਇਆਲਾ ॥੪॥੧॥੯॥

pranavat naanak daasan daasaa deaa karahu deaalaa |4|1|9|

تیرے داساں دا داس نانک بینتی کردا ہے (تے آکھدا ہے کِ) ہے دیال پربھو! میہر کر (تے بگلے توں ہنس کرن والا آپنا نام بخش) ॥4۔۔1۔۔9۔۔

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ਹਿੰਡੋਲ ॥

basant mahalaa 1 hinddol |

بسنتُ مہلا 1 ہنڈول ۔۔

ਸਾਹੁਰੜੀ ਵਥੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਝੀ ਪੇਵਕੜੈ ਧਨ ਵਖੇ ॥

saahurarree vath sabh kichh saajhee pevakarrai dhan vakhe |

آتمک جیون دی دات جو پتی-پربھو ولوں ملی سی اہ تاں سبھناں نال ونڈی جا سکن والی سی، پر جگت-پیکے گھر وچ رہندیاں (مایا دے موہ دے پربھاو ہیٹھ) میں جیو-استری وتکرے ہی سکھدی رہی۔

ਆਪਿ ਕੁਚਜੀ ਦੋਸੁ ਨ ਦੇਊ ਜਾਣਾ ਨਾਹੀ ਰਖੇ ॥੧॥

aap kuchajee dos na deaoo jaanaa naahee rakhe |1|

میں آپ ہی کچجی رہی (بھاو، میں سوہنی جیون-جگتِ ناہ سکھی۔ اس کچجّ وچ دکھّ سہیڑے ہن، پر) میں کسے ہور اتے (اہناں دکھاں بارے) کوئی دوس نہیں لا سکدی۔ (پتی-پربھو ولوں ملی آتمک جیون دی دات نوں) سامبھ کے رکھن دی مینوں جاچ نہیں آئی ۔۔1۔۔

ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਹਉ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥

mere saahibaa hau aape bharam bhulaanee |

ہے میرے مالک-پربھو! میں آپ ہی (مایا دے موہ دی) بھٹکنا وچ پے کے جیون دے سہیہ رستے توں کھنجھی ہوئی ہاں۔

ਅਖਰ ਲਿਖੇ ਸੇਈ ਗਾਵਾ ਅਵਰ ਨ ਜਾਣਾ ਬਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

akhar likhe seee gaavaa avar na jaanaa baanee |1| rahaau |

(مایا دے موہ وچ پھس کے جتنے بھی کرم میں جنماں جنمانتراں توں کردی آ رہی ہاں، اہناں دے جو) سنسکار میرے من وچ اکرے پئے ہن، میں اہناں نوں ہی گاندی چلی جا رہی ہاں (اہناں دی ہی پریرنا ہیٹھ مڑ مڑ اہو جہے کرم کردی جا رہی ہاں) میں (من دی) کوئی گھاڑت (گھڑنی) نہیں جاندی ہاں (میں کوئی ایسے کمّ کرنے نہیں جاندی جنھاں نال میرے اندروں مایا دے موہ دے سنسکار مکّ جان) ॥1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਕਢਿ ਕਸੀਦਾ ਪਹਿਰਹਿ ਚੋਲੀ ਤਾਂ ਤੁਮੑ ਜਾਣਹੁ ਨਾਰੀ ॥

kadt kaseedaa pahireh cholee taan tuma jaanahu naaree |

جیہڑیاں جیو-استریاں شبھ گناں دے سوہنے چتر (آپنے من وچ بنا کے) پریم دا پٹولا پہندیاں ہن اہناں نوں ہی سچجیاں استریاں سمجھو۔

ਜੇ ਘਰੁ ਰਾਖਹਿ ਬੁਰਾ ਨ ਚਾਖਹਿ ਹੋਵਹਿ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ॥੨॥

je ghar raakheh buraa na chaakheh hoveh kant piaaree |2|

جیہڑیاں استریاں آپنا (آتمک جیون دا) گھر سامبھ کے رکھدیاں ہن کوئی وکار کوئی بھیڑ نہیں چکھدیاں (بھاو، جو ماڑے رساں وچ پرورت نہیں ہندیاں) اہ کھسم-پربھو نوں پیاریاں لگدیاں ہن ۔۔2۔۔

ਜੇ ਤੂੰ ਪੜਿਆ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਦੁਇ ਅਖਰ ਦੁਇ ਨਾਵਾ ॥

je toon parriaa panddit beenaa due akhar due naavaa |

جے توں سچ مچ پڑھیا-لکھیا ودوان ہیں سیانا ہیں (تاں اہ گلّ پکی تراں سمجھ لے کِ سنسار-سمندر دے وکاراں دے پانیاں وچوں پار لنگھان لئی) ہرِ-نام ہی بیڑی ہے۔

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਏਕੁ ਲੰਘਾਏ ਜੇ ਕਰਿ ਸਚਿ ਸਮਾਵਾਂ ॥੩॥੨॥੧੦॥

pranavat naanak ek langhaae je kar sach samaavaan |3|2|10|

نانک بینتی کردا ہے کِ ہرِ-نام ہی (سنسار-سمندر توں) پار لنگھاندا ہے جے میں سدا کائم رہن والے پربھو دے نام وچ ٹکیا رہاں ۔۔3۔۔2۔۔10۔۔

ਬਸੰਤੁ ਹਿੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੧ ॥

basant hinddol mahalaa 1 |

بسنتُ ہنڈول مہلا 1 ۔۔

ਰਾਜਾ ਬਾਲਕੁ ਨਗਰੀ ਕਾਚੀ ਦੁਸਟਾ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੋ ॥

raajaa baalak nagaree kaachee dusattaa naal piaaro |

ہے پنڈت! (جے کوئی وچار دی گلّ کرنی ہے تاں) اہ سوچو کِ (سریر-نگری اتے) راج کرن والا من اننجان ہے، اہ سریر-نگرر بھی کچا ہے (باہروں وکاراں دے ہلیاں دا ٹاکرا کرن-جوگا نہیں ہے کیونکِ گیان-اندرے کمزور ہن)۔ (پھر اس اننجان من دا) پیار بھی کامادک بھیڑے ساتھیاں نال ہی ہے۔

ਦੁਇ ਮਾਈ ਦੁਇ ਬਾਪਾ ਪੜੀਅਹਿ ਪੰਡਿਤ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੋ ॥੧॥

due maaee due baapaa parreeeh panddit karahu beechaaro |1|

اس دیاں ماواں بھی دو سنیدیاں ہن (بدھی اتے اودیا)، اس دے پیو بھی دو ہی دسیدے ہن (پرماتما اتے مایا-ویڑھیا جیواتما۔ آم تور تے اہ اننجان من اودیا اتے مایا-ویڑھے جیواتما دے ڈھہے چڑھیا رہندا ہے) ॥1۔۔

ਸੁਆਮੀ ਪੰਡਿਤਾ ਤੁਮੑ ਦੇਹੁ ਮਤੀ ॥

suaamee pandditaa tuma dehu matee |

ہے پنڈت جی مہاراج! تسیں تاں ہور ہور تراں دی سکھیا دے رہو ہو،

ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਪਾਵਉ ਪ੍ਰਾਨਪਤੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

kin bidh paavau praanapatee |1| rahaau |

(اجیہی دتی متّ نال) میں آپنے پراناں دے مالک پرماتما نوں کویں مل سکدا ہاں؟ ॥1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਭੀਤਰਿ ਅਗਨਿ ਬਨਾਸਪਤਿ ਮਉਲੀ ਸਾਗਰੁ ਪੰਡੈ ਪਾਇਆ ॥

bheetar agan banaasapat maulee saagar panddai paaeaa |

سریر دے اندر وکاراں دی اگّ (مچی ہوئی ہے) جوانی بھی لہراں لے رہی ہے (جویں ہری-بھری بنسپتی دے اندر اگّ لکی رہندی ہے)، مائک واسناں دا سمندر اس سریر دے اندر ٹھاٹھاں مار رہا ہے (مانو، سمندر اک پنڈ وچ لکیا پیا ہے۔ سو، سکھیا تاں اہ چاہیدی ہے جو اس اندرلے ہڑھ نوں روک سکے)۔

ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੁਇ ਘਰ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਐਸਾ ਗਿਆਨੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥

chand sooraj due ghar hee bheetar aaisaa giaan na paaeaa |2|

(ہے پنڈت! توں تاں ہور ہور کسم دی متّ دے رہا ہیں، تیری دتی سکھیا نال اننجان من نوں) اہ سمجھ نہیں آؤندی کِ سیتلتا (-شانتی) اتے ربی تیز دوویں منکھا سریر دے اندر موجود ہن ۔۔2۔۔

ਰਾਮ ਰਵੰਤਾ ਜਾਣੀਐ ਇਕ ਮਾਈ ਭੋਗੁ ਕਰੇਇ ॥

raam ravantaa jaaneeai ik maaee bhog karee |

اہی منکھّ پرماتما دا سمرن کردا سمجھیا جا سکدا ہے جو (بدھی تے اودیا دو مانواں وچوں) اک ماں (اودیا نوں) مکا دیوے۔

ਤਾ ਕੇ ਲਖਣ ਜਾਣੀਅਹਿ ਖਿਮਾ ਧਨੁ ਸੰਗ੍ਰਹੇਇ ॥੩॥

taa ke lakhan jaaneeeh khimaa dhan sangrahee |3|

(جیہڑا منکھّ اودیا-مانی نوں مکاندا ہے) اس دے (روزانا جیون دے) لچھن اہ دسدے ہن کِ اہ دوجیاں دی ودھیکی ٹھنڈھے-جگرے سہارن دا آتمک دھن (سدا) اکٹھا کردا ہے ۔۔3۔۔

ਕਹਿਆ ਸੁਣਹਿ ਨ ਖਾਇਆ ਮਾਨਹਿ ਤਿਨੑਾ ਹੀ ਸੇਤੀ ਵਾਸਾ ॥

kahiaa suneh na khaaeaa maaneh tinaa hee setee vaasaa |

(انسانی من بے-وسّ ہے) اس دا سنگ سدا اہناں (گیان-اندریاں) نال رہندا ہے جو کوئی سکھیا سندے ہی نہیں ہن اتے جو وشے-وکاراں ولوں کدے رجدے بھی نہیں ہن۔

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਖਿਨੁ ਤੋਲਾ ਖਿਨੁ ਮਾਸਾ ॥੪॥੩॥੧੧॥

pranavat naanak daasan daasaa khin tolaa khin maasaa |4|3|11|

(ہے پربھو! تیرے) داساں دا داس نانک بینتی کردا ہے (اہی کارن ہے کِ اہ من) کدے تولا ہو جاندا ہے، کدے ماسا رہِ جاندا ہے (کدے مکابلا کرن دی ہمت کردا ہے تے کدے گھبرا جاندا ہے) ॥4۔۔3۔۔11۔۔

ਬਸੰਤੁ ਹਿੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੧ ॥

basant hinddol mahalaa 1 |

بسنتُ ہنڈول مہلا 1 ۔۔

ਸਾਚਾ ਸਾਹੁ ਗੁਰੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਭੁਖ ਗਵਾਏ ॥

saachaa saahu guroo sukhadaataa har mele bhukh gavaae |

گرو ایسا شاہ ہے جس دے پاس پربھو دے نام دا دھن سدا ہی ٹکیا رہندا ہے، (اس واستے) گرو سکھ دین دے سمرتھّ ہے، گرو پربھو نال ملا دیندا ہے، تے مایا اکٹھی کرن دی بھکھّ منکھّ دے من وچوں کڈھّ دیندا ہے۔

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੧॥

kar kirapaa har bhagat drirraae anadin har gun gaae |1|

گرو میہر کر کے (سرن آئے سکھّ دے من وچ) پربھو نوں ملن دی تانگھ پکی کر دیندا ہے (کیونکِ گرو آپ) ہر ویلے پرماتما دی سفت-سالاہ کردا رہندا ہے (آپنی سرت سدا پربھو دی سفت-سالاہ وچ ٹکائی رکھدا ہے) ॥1۔۔

ਮਤ ਭੂਲਹਿ ਰੇ ਮਨ ਚੇਤਿ ਹਰੀ ॥

mat bhooleh re man chet haree |

ہے (میرے) من! پرماتما نوں (سدا) چیتے رکھّ۔

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨਾਹੀ ਤ੍ਰੈ ਲੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਹਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

bin gur mukat naahee trai loee guramukh paaeeai naam haree |1| rahaau |

(ویکھیں، مایا دی بھکھّ وچ پھس کے) کتے (اس نوں) بھلا نا دیئیں۔ (پر) گرو دی سرن پیاں ہی پرماتما دا نام ملدا ہے، گرو دی سرن پین توں بنا مایا دی بھکھّ توں خلاسی نہیں ہو سکدی (بھاویں) تناں لوکاں وچ ہی (دوڑ-بھجّ کر کے ویکھ لے)، (اس واستے، ہے من! گرو دا پلا پھڑ) ॥1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਬਿਨੁ ਭਗਤੀ ਨਹੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਨਹੀ ਭਗਤਿ ਹਰੀ ॥

bin bhagatee nahee satigur paaeeai bin bhaagaa nahee bhagat haree |

دلی کھچّ توں بنا ستگورو بھی نہیں ملدا (بھاو، گرو دی کدر نہیں پا سکیدی)، تے بھاگاں توں بنا (پچھلے سنسکاراں دی راسِ-پونجی توں بنا) پربھو نوں ملن دی تانگھ (من وچ) نہیں اپجدی۔

ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਸਤਸੰਗੁ ਨ ਪਾਈਐ ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰੀ ॥੨॥

bin bhaagaa satasang na paaeeai karam milai har naam haree |2|

(پچھلے سنسکاراں دی راسِ-پونجی والے) بھاگاں توں بنا گرمکھاں دی سنگت نہیں ملدی (بھاو، ستسنگ دی کدر نہیں پے سکدی)، پربھو دی آپنی میہر نال ہی اس دا نام پراپت ہندا ہے ۔۔2۔۔

ਘਟਿ ਘਟਿ ਗੁਪਤੁ ਉਪਾਏ ਵੇਖੈ ਪਰਗਟੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ॥

ghatt ghatt gupat upaae vekhai paragatt guramukh sant janaa |

جیہڑا پربھو آپ ساری سرشٹی پیدا کردا ہے تے اس دی سمبھال کردا ہے، اہ ہریک سریر وچ لکیا بیٹھا ہے، گرو دی سرن پین والے سنت جناں نوں اہ ہر تھاں پرتکھّ دسن لگّ پیندا ہے۔