(پرماتما دا) بھگت پرہلاد (نرسنگھ دی) چرنیں آ لگا ۔۔11۔۔
گرو نے (جس منکھّ دے ہردے وچ) پرماتما دا نام خزانا پکا کر دتا،
(اس نوں دسّ پیندا ہے کِ) دنیا دا راج مال تے ساری مایا-اہ سبھ کجھ ناسونت ہے۔
پر لالچی بندے سدا اس نال ہی چمبڑے رہندے ہن۔
پرماتما دے نام توں بنا (اہناں نوں) پرماتما دی ہزوری وچ سزا ملدی ہے ۔۔12۔۔
نانک آکھدا ہے کِ (جیواں دے بھی کیہ وسّ؟) ہریک جیو پرماتما دا پریریا ہویا ہی کردا ہے۔
جنھاں نے (اتھے) پرماتما (دے نام) نال چتّ جوڑیا، اہ پربھو دی ہزوری وچ کبول ہو گئے۔
دھر توں ہی پرماتما آپنے بھگتاں دا پکھّ کردا آ رہا ہے۔
کرتار نے (سدا ہی آپنے بھگتاں نوں) آپنا درسن دتا ہے (تے اہناں دی سہائتا کیتی ہے) ॥13۔۔1۔۔2۔۔
بھیرؤ مہلا 3 ۔۔
جس منکھّ نے گرو دی سرن پے کے آتمک جیون دین والا ہرِ-نام پھل پراپت کر لیا، اس نے (آپنے اندروں) ہؤمے اتے ترشنا (دی اگّ) بجھا لئی۔
پرماتما دا نام اس دے ہردے وچ اس دے من وچ وسّ پیا، اس دے من دا (مائک) پھرنا من وچ ہی لین ہو گیا ۔۔1۔۔
ہے میرے پیارے پربھو جی! (میں غریب اتے) مہر کر۔
(تیرے در دا) غریب سیوک (تیتھوں) ہر ویلے تیرے گن (گان دی داتِ) منگدا ہے۔ ہے پربھو! مینوں گرو دے شبد دی راہیں (وکاراں توں) بچائی رکھّ ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
پرماتما دی بھگتی کرن والے بندیاں ول جمراج (بھی) تکّ نہیں سکدا، (دنیا دے) دکھاں دا رتا بھر بھی سیک (اہناں نوں) لا نہیں سکدا۔
ہے پربھو! جہڑے منکھّ تیری سرن آ پیندے ہن، اہ آپ (سنسار-سمندر توں) پار لنگھ جاندے ہن، آپنیاں ساریاں کلاں نوں بھی پار لنگھا لیندے ہن ۔۔2۔۔
ہے پربھو! آپنے بھگتاں دی (لوک پرلوک وچ) ازت توں آپ ہی رکھدا ہیں، اہ تیری بزرگی ہے۔
توں اہناں دے (پچھلے) انیکاں ہی جنماں دے پاپ تے دکھّ کٹّ دیندا ہیں، اہناں دے اندر رتا بھر رائی بھر بھی میر-تیر نہیں رہِ جاندی ۔۔3۔۔
اسیں (جیو) مورکھ ہاں اننجان ہاں، اسیں (آتمک جیون دا سہیہ رستا) (رتا بھی) نہیں سمجھدے، توں آپ ہی (سانوں اہ) سمجھ دیندا ہیں۔
ہے پربھو! جہڑا کمّ تینوں چنگا لگدا ہے، اہی (ہریک جیو) کردا ہے، (اس توں الٹ) ہور کوئی کمّ نہیں کیتا جا سکدا ۔۔4۔۔
ہے پربھو! (توں آپ ہی) جگت نوں پیدا کر کے (توں آپ ہی اس نوں مایا دے) دھندھے وچ لا رکھیا ہے، (تیری پریرنا نال ہی جگت مایا دے موہ دی) بھیڑی کار کر رہا ہے۔
(مایا دے موہ وچ پھس کے جگت نے) کیمتی منکھا جنم نوں (جواریئے وانگ) جوئے وچ ہار دتا ہے، گرو دے شبد دی راہیں (جگت نے) آمتک جیون دی سوجھ ہاسل نہیں کیتی ۔۔5۔۔
آپنے من دے پچھے ترن والے منکھّ آتمک موت سہیڑ لیندے ہن، اہناں نوں آتمک جیون دی رتا بھی سمجھ نہیں پیندی۔ بھیڑی متّ دا، آتمک جیون ولوں بے-سمجھی دا (اہناں دے اندر) ہنیرا پیا رہندا ہے۔
اہ منکھّ گرو دی سرن پین توں بنا وکاراں وچ سر-پرنے ڈبّ کے آتمک موت سہیڑ لیندے ہن، اہ کدے بھی سنسار-سمندر توں پار نہیں لنگھ سکدے ۔۔6۔۔
جہڑے منکھّ سدا-تھر پربھو دی سفت-سالاہ دے شبد وچ رنگے رہندے ہن اہ سدا-تھر پربھو دا روپ ہو جاندے ہن۔ پربھو نے آپ ہی اہناں نوں آپنے نال ملا لیا ہندا ہے۔
گرو دے شبد دی راہیں اہناں نے گرو دے آتم-ترنگ نال سانجھ پا لئی ہندی ہے۔ اہ منکھّ سدا-تھر پربھو وچ سرت جوڑی رکھدے ہن ۔۔7۔۔
ہے پربھو! توں آپ پوتر سروپ ہیں۔ تیرے سیوک گرو دے شبد دی راہیں (تیرے گناں دا) وچار کر کے پوتر جیون والے ہو جاندے ہن۔
نانک اہناں منکھاں توں سدا سدکے جاندا ہے، جہڑے پرماتما دا نام (آپنے) ہردے وچ وسائی رکھدے ہن ۔۔8۔۔2۔۔3۔۔
راگ بھیرؤ، گھر 2 وچّ گرو ارجندیو جی دی اٹھّ-بنداں والی بانی۔
اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
جس منکھّ دے ہردے وچ پرماتما دا نام وسدا ہے اہی (سبھ راجیاں توں) وڈا راجا ہے۔
جس منکھّ دے ہردے وچ پرماتما دا نام وسدا ہے اس منکھّ دے سارے کمّ سرے چڑھ جاندے ہن۔
جس منکھّ دے ہردے وچ پرماتما دا نام وسدا ہے اس نے (مانو) کروڑاں کسماں دے دھن پراپت کر لئے۔
پرماتما دے نام توں بنا منکھّ دا جیون وئرتھ چلا جاندا ہے ۔۔1۔۔
میں اس منکھّ نوں وڈیاؤندا ہاں جس دے پاس پرماتما دا نام-دھن سرمایا ہے۔
جس منکھّ دے متھے اتے گرو دا ہتھ ٹکیا ہویا ہووے، اہ وڈے بھاگاں والا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
جس منکھّ دے ہردے وچ پرماتما دا نام وسدا ہے، اہ (مانو) کئی کلھیاں تے فوجاں (دا مالک ہو جاندا ہے)
جس منکھّ دے ہردے وچ پرماتما دا نام وسدا ہے اس نوں آتمک اڈولتا دے سارے سکھ مل جاندے ہن۔