سریراگُ مہلا 3 ۔۔
جیہڑا جیو-پنچھی اس سریر-رکھّ وچ بیٹھا ہویا گرو دے پریم وچ رہِ کے سدا-تھر پربھو دا نام-چوگا چگدا ہے، اہ سوہنے جیون والا ہو جاندا ہے۔
اہ پرماتما دے نام دا رس پیندا ہے، آتمک اڈولتا وچ ٹکیا رہندا ہے (مائک پدارتھاں دے چوغے ول) بھٹکدا نہیں پھردا، (اس واستے) جنم مرن دے گیڑ توں بچیا رہندا ہے۔
اس نوں آپنے (اسل) گھر وچ (پربھو-چرناں وچ) نواس ملیا رہندا ہے، اہ سدا پربھو دے نام وچ لین رہندا ہے ۔۔1۔۔
ہے میرے من! گرو دی دسی کار کر۔
جے توں گرو دے ہکم وچ ترینگا، تاں توں ہر ویلے پرماتما دے نام وچ جڑیا رہینگا ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
جیہڑے جیو-پنچھی (آپو آپنے) سریر رکھاں اتے (بیٹھے ویکھن نوں تاں) سوہنے لگدے ہن (پر مائک پدارتھاں دے چوغے پچھے) اڈدے پھردے ہن، چوہیں پاسیں بھٹکدے ہن۔
اہ جتنا ہی (چوغے پچھے) اڈدے ہن، اتنا ہی ودھیک دکھّ سہاردے ہن، سدا کھجھدے ہن تے ولکدے ہن۔
گرو دی سرن توں بنا اہناں نوں (پرماتما دا) ٹکانا دسدا نہیں، ناہ ہی اہ آتمک جیون دین والا نام-پھل پراپت کر سکدے ہن ۔۔2۔۔
گرو دے سنمکھ رہن والا منکھّ پرماتما دا روپ ہو جاندا ہے، اہ، مانو، اک ہرا-بھرا رکھّ ہے۔ (اہ وڈبھاگی منکھّ) سدا-تھر پربھو وچ جڑیا رہندا ہے، آتمک اڈولتا وچ ٹکیا رہندا ہے پربھو دے پریم وچ مگن رہندا ہے۔
پرماتما دی سفت-سالاہ دے شبد وچ سرت جوڑ کے (مایا دے تنّ روپ) تنّ ٹہنیاں اس نے دور کر لئیاں ہوئیاں ہن۔
اس نوں آتمک جیون دین والا سرف اک نام-پھل لگدا ہے۔ (پربھو مہر کر کے) آپ ہی (اس نوں اہ پھل) چکھا دیندا ہے ۔۔3۔۔
(پر) آپنے من دے پچھے ترن والے منکھّ، مانو، اہ رکھّ ہن جو کھلوتے کھلوتے ہی سکّ گئے ہن، اہناں نوں ناہ ہی پھل لگدا ہے، ناہ ہی اہناں دی چھاں ہندی ہے، (بھاو، ناہ ہی اہناں پاس پربھو دا نام ہے، تے ناہ ہی اہ کسے دی سیوا کردے ہن)۔
اہناں دے پاس بیٹھنا نہیں چاہیدا، اہناں دا کوئی گھر-گھاٹ نہیں ہے (اہناں نوں کوئی آتمک سہارا نہیں ملدا)۔
اہ (منمکھ رکھّ) سدا کٹیدے ہن تے ساڑیدے ہن (بھاو، مایا دے موہ دے کارن اہ نتّ دکھی رہندے ہن)، اہناں پاس ناہ پربھو دی سفت-سالاہ ہے ناہ پربھو دا نام ہے ۔۔4۔۔
(پر ہے پربھو! جیواں دے کیہ وسّ؟ تیرے) ہکم وچ ہی (جیو) کرم کماندے ہن، (تیرے ہکم وچ ہی) پچھلے کیتے کرماں دے سنسکاراں انوسار اہناں نوں جنم مرن دا پھیر پیا رہندا ہے۔
تیرے ہکم انوسار ہی کئی جیواں نوں تیرا درشن پراپت ہو جاندا ہے، جدھر توں بھیجدا ہیں ادھر جیواں نوں جانا پیندا ہے۔
تیرے ہکم انوسار ہی کئی جیواں دے من وچ تیرا ہرِ نام وسدا ہے، تیرے ہکم وچ ہی تیرے سدا-تھر سروپ وچ اہناں دی لینتا رہندی ہے ۔۔5۔۔
کئی ایسے وچارے مورکھ ہن جو پرماتما دا ہکم نہیں سمجھدے، اہ (مایا دے موہ دے کارن) کراہے پے کے بھٹکدے پھردے ہن۔
اہ (گرو دا آسرا چھڈّ کے آپنے) من دے ہٹھ نال (کئی کسم دے متھے ہوئے دھارمک) کرم کردے ہن، (پر وکاراں وچ پھسے ہوئے) سدا خوار ہندے رہندے ہن۔
اہناں دے من وچ شانتی نہیں آؤندی، ناہ ہی اہناں دا سدا-تھر پربھو وچ پیار بندا ہے ۔۔6۔۔
گرو دے سنمکھ رہن والے منکھاں دے مونہ (نام دی لالگی نال) سوہنے لگدے ہن، کیونکِ اہ گرو دے پریم وچ گرو دے پیار وچ ٹکے رہندے ہن۔
اہ پربھو دی سدا-تھر رہن والی بھگتی کردے ہن، اہ سدا-تھر پربھو (دے پریم-رنگم) وچ رنگے رہندے ہن، (اس واستے اہ) سدا-تھر پربھو دے در تے سرخرو ہندے ہن۔
اہناں بندیاں دا ہی جگت وچ آؤنا کبول ہے، اہ آپنی ساری کل دا بھی پار-اتارا کر لیندے ہن ۔۔7۔۔
(پر جیواں دے وسّ دی گلّ نہیں) سارے جیو پرماتما دی نگاہ انوسار ہی کرم کردے ہن، اس دی نگاہ توں باہر کوئی جیو نہیں (بھاو، کوئی جیو پرماتما توں آکی ہو کے کجھ نہیں کر سکدا)۔
سدا-تھر رہن والا پربھو جہو جہی نگاہ کر کے کسے جیو ول ویکھدا ہے، اہ جیو اہو جہا بن جاندا ہے۔
ہے نانک! (اس دی مہر دی نزر نال جیہڑا منکھّ اس دے نام وچ (جڑدا ہے، اس نوں) وڈیائیاں ملدیاں ہن۔ پر اس دا نام اس دی بخشش نال ہی ملدا ہے ۔۔8۔۔3۔۔20۔۔
سریراگُ مہلا 3 ۔۔
گرو دی سرن پیاں (ہی) پرماتما دا نام سمریا جا سکدا ہے، آپنے من دے پچھے تریاں (سمرن دی) سوجھ نہیں پیندی۔
جیہڑے منکھّ گرو دی سرن پیندے ہن، اہ (لوک پرلوک وچ) سدا سرخرو رہندے ہن، اہناں دے من وچ پرماتما آ وسدا ہے (تے اہناں دے اندر آتمک اڈولتا بن جاندی ہے)۔
آتمک اڈولتا دی راہیں ہی آتمک آنند ملدا ہے۔ (گرو دی سرن پیاں منکھّ سدا) آتمک اڈولتا وچ لین رہندا ہے ۔۔1۔۔
ہے بھائی! پرماتما دے سیوکاں دا سیوک بن،
اہی ہے گرو دی (دسی) سیوا، اہ ہے گرو دی (دسی) بھگتی۔ (اہ داتِ) کسے ورلے (بھاگاں والے) نوں ملدی ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
جیہڑیاں جیو-استریاں گرو دے پریم وچ (ٹک کے جیون-راہن تے) تردیاں ہن، اہ پرماتما-پتیا دی پرسنتا دی سبھاگتا والیاں بن جاندیاں ہن، اہناں دی اہ سبھاگتا سدا کائم رہندی ہے۔
(گرو دی سرن پیاں) اہ پتی-پربھو مل پیندا ہے جو سدا اٹلّ ہے، جو ناہ مردا ہے ناہ کدے جمدا ہے۔
جیہڑی جیو-استری گرو دے شبد دی راہیں اس پربھو وچ ملدی ہے، اہ مڑ اس توں وچھڑدی نہیں، اہ سدا پربھو-پتیو دی گود وچ سمائی رہندی ہے ۔۔2۔۔
پرماتما پوتر-سروپ ہے، بہت ہی پوتر-سروپ ہے، گرو دی سرن توں بنا اس نال ملاپ نہیں ہو سکدا۔
(جیہڑا منکھّ دھارمک پستکاں دا) نرا پاٹھ (ہی) پڑھدا ہے، (اہ اس بھیت نوں) نہیں سمجھدا، (نرے) دھارمک بھیکھاں نال (سگوں) بھٹکنا وچ پے کے کراہے پے جاندا ہے۔
گرو دی متِ تے تر کے ہی سدا پرماتما ملدا ہے، تے (منکھّ دی) جیبھ وچ پرماتما دے نام دا سواد ٹکیا رہندا ہے ۔۔3۔۔
(جیہڑا منکھّ) گرو دی متِ انوسار (تردا ہے اہ آپنے اندروں) مایا دا موہ مکا لیندا ہے (اہ) آتمک اڈولتا وچ (ٹک جاندا ہے، اہ پربھو دے) پریم وچ (لین رہندا ہے)۔