شری گرو گرنتھ صاحب جی

انگ - 128

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

ماجھ مہلا 3 ۔۔

ਮਨਮੁਖ ਪੜਹਿ ਪੰਡਿਤ ਕਹਾਵਹਿ ॥

manamukh parreh panddit kahaaveh |

آپنے من دے پچھے ترن والے منکھّ (وید آدک دھرم پستکاں) پڑھدے ہن (تے اس کارن آپنے آپ نوں) پنڈت ودوان اکھواندے ہن۔

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥

doojai bhaae mahaa dukh paaveh |

(پر پھر بھی اہ) مایا دے پیار وچ (ٹکے رہندے ہن، دھرم-پستکاں پڑھدے ہوئے بھی ہؤمے آدک دا) وڈا دکھّ سہندے رہندے ہن۔

ਬਿਖਿਆ ਮਾਤੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਆਵਣਿਆ ॥੧॥

bikhiaa maate kichh soojhai naahee fir fir joonee aavaniaa |1|

مایا دے موہ وچ مست رہن کرکے اہناں نوں (آتمک جیون دی) کجھ بھی سمجھ نہیں پیندی، اہ مڑ مڑ جوناں وچ پئے رہندے ہن ۔۔1۔۔

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree haumai maar milaavaniaa |

(ہے بھائی!) میں تاں اہناں منکھاں توں سدا سدکے کربان جاندا ہاں، جیہڑے ہؤمے دور کر کے (گرو-چرناں وچ) ملے رہندے ہن۔

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਰਸੁ ਸਹਜਿ ਪੀਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

gur sevaa te har man vasiaa har ras sahaj peeaavaniaa |1| rahaau |

گرو دی سرن پین دے کارن پرماتما اہناں دے من وچ آ وسدا ہے، آتمک اڈولتا وچ ٹک کے اہ پرماتما دے ملاپ دا آنند ماندے ہن ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਵੇਦੁ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥

ved parreh har ras nahee aaeaa |

(آپنے آپ نوں پنڈت اکھوان والے لوک) وید (تاں) پڑھدے ہن، (پر) اہناں نوں پرماتما دے ملاپ دا آنند نہیں آؤندا۔

ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਮੋਹੇ ਮਾਇਆ ॥

vaad vakhaaneh mohe maaeaa |

(وید آدک پڑھ کے تاں اہ سرف کوئی نا کوئی) دھرم-چرچا، بہس ہی (ہورناں نوں) سناندے ہن (آپ اہ) مایا دے موہ وچ ہی ٹکے رہندے ہن۔

ਅਗਿਆਨਮਤੀ ਸਦਾ ਅੰਧਿਆਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਿ ਹਰਿ ਗਾਵਣਿਆ ॥੨॥

agiaanamatee sadaa andhiaaraa guramukh boojh har gaavaniaa |2|

اہناں دی آپنی متِ بیسمجھی والی ہی رہندی ہے، اہناں دے اندر مایا دے موہ دا ہنیرا ٹکیا رہندا ہے۔ گرو دی سرن پین والے منکھّ (ہی گرو پاسوں) متِ لے کے پرماتما دی سفت-سالاہ کر سکدے ہن ۔۔2۔۔

ਅਕਥੋ ਕਥੀਐ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥

akatho katheeai sabad suhaavai |

(جس ہردے وچ) اکتھّ پرماتما دی سفت-سالاہ ہندی رہے، (اس ہردے وچ) گرو دے شبد دی برکتِ نال (پرماتما) سوہنا لگن لگّ پیندا ہے۔

ਗੁਰਮਤੀ ਮਨਿ ਸਚੋ ਭਾਵੈ ॥

guramatee man sacho bhaavai |

گرو دے اپدیش نال سدا-تھر پربھو (منکھّ دے) من وچ پیارا لگن لگّ پیندا ہے۔

ਸਚੋ ਸਚੁ ਰਵਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਚਿ ਰੰਗਾਵਣਿਆ ॥੩॥

sacho sach raveh din raatee ihu man sach rangaavaniaa |3|

(گرو دی سرن پین والے منکھّ) دن رات سدا-تھر پرماتما نوں ہی سمردے رہندے ہن، (اہناں دا) اہ من سدا-تھر پربھو (دے پریم رنگ) وچ رنگیا رہندا ہے ۔۔3۔۔

ਜੋ ਸਚਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਸਚੋ ਭਾਵੈ ॥

jo sach rate tin sacho bhaavai |

جیہڑے منکھّ سدا-تھر رہن والے پرماتما (دے پریم رنگ) وچ رنگے رہندے ہن، اہناں نوں اہ سدا کائم رہن والا پربھو پیارا لگدا ہے۔

ਆਪੇ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥

aape dee na pachhotaavai |

(اہ دات پرماتما) آپ ہی (اہناں نوں) دیندا ہے، (اہ دات دے کے اہ) پچھتاندا نہیں۔

ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਤਿਨਾ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥

koorr kusat tinaa mail na laagai |

(اجیہے منکھاں دے ہردے نوں) جھوٹھ پوہ نہیں سکدا، ٹھگی پوہ نہیں سکدی، وکاراں دی میل نہیں لگدی۔

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੈ ॥

guraparasaadee anadin jaagai |

اہ گرو دی کرپا نال ہر ویلے (مایا دے ہلیاں ولوں) سچیت رہندا ہے۔

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੫॥

niramal naam vasai ghatt bheetar jotee jot milaavaniaa |5|

جس منکھّ دے ہردے وچ پوتر-سروپ پرماتما دا نام وسدا ہے، اس دی سرت پرماتما دی جوتِ وچ ملی رہندی ہے ۔۔5۔۔

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥

trai gun parreh har tat na jaaneh |

جہڑے سدا ترگنی مایا دے لیکھے ہی پڑھدے رہندے ہن، اہ (جگت دے) مول-پرماتما (دی یاد) توں کھنجھے رہندے ہن۔

ਮੂਲਹੁ ਭੁਲੇ ਗੁਰਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥

moolahu bhule gurasabad na pachhaaneh |

اہ (منکھّ جگت دے) مول-پرماتما (دی یاد) توں کھنجھے رہندے ہن، جو گرو دے شبد نال سانجھ نہیں پاندے۔

ਮੋਹ ਬਿਆਪੇ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਵਣਿਆ ॥੬॥

moh biaape kichh soojhai naahee gurasabadee har paavaniaa |6|

مایا دے موہ وچ غلتان اہناں منکھاں نوں (پرماتما دی بھگتی کرن بارے) کجھ بھی نہیں سجھدا۔ (ہے بھائی!) گرو دے شبد دی برکتِ نال ہی پرماتما دی پراپتی ہو سکدی ہے ۔۔6۔۔

ਵੇਦੁ ਪੁਕਾਰੈ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਾਇਆ ॥

ved pukaarai tribidh maaeaa |

(پنڈت) وید (آدک دھرم-پستک) نوں اچی اچی پڑھدا ہے، (پر اس دے اندر) ترگنی مایا (دا پربھاو بنیا رہندا ہے)۔

ਮਨਮੁਖ ਨ ਬੂਝਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇਆ ॥

manamukh na boojheh doojai bhaaeaa |

آپنے من دے پچھے ترن والے منکھّ (آتمک جیون نوں) نہیں سمجھدے (اہناں دا من) مایا دے پیار وچ ہی (ٹکیا رہندا ہے)۔

ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥

trai gun parreh har ek na jaaneh bin boojhe dukh paavaniaa |7|

اہ (اہناں دھرم-پستکاں نوں) ترگنی مایا (کمان) دی خاتر پڑھدے ہن، اکّ پرماتما نال سانجھ نہیں پاندے (دھرم-پستکاں پڑھدے ہوئے بھی اس بھیت نوں) سمجھن توں بنا دکھّ (ہی) پاندے رہندے ہن ۔۔7۔۔

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥

jaa tis bhaavai taa aap milaae |

(پر جیواں دے وی کیہ وسّ؟) جدوں پرماتما دی آپنی رزا ہندی ہے، تدوں اہ آپ (ہی جیواں نوں آپنے چرناں وچ) ملاندا ہے،

ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਹਸਾ ਦੂਖੁ ਚੁਕਾਏ ॥

gurasabadee sahasaa dookh chukaae |

گرو دے شبد دی راہیں اس دا سہم تے دکھّ دور کردا ہے۔

ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਕੀ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਮੋ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੮॥੩੦॥੩੧॥

naanak naavai kee sachee vaddiaaee naamo man sukh paavaniaa |8|30|31|

ہے نانک! جس منکھّ نوں پرماتما آپنا نام سمرن دی سدا-تھر رہن والی ازت دیندا ہے، اہ منکھّ پربھو دا نام سمرن نوں ہی (جیون منورتھ) منّ کے آتمک آنند ماندا ہے ۔۔8۔۔30۔۔31۔۔

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

ماجھ مہلا 3 ۔۔

ਨਿਰਗੁਣੁ ਸਰਗੁਣੁ ਆਪੇ ਸੋਈ ॥

niragun saragun aape soee |

اہ پرماتما آپ ہی اس سروپ والا ہے جس وچ مایا دے تنّ گناں دا لیش نہیں ہندا، آپ ہی اس سروپ والا ہے جس وچ مایا دے تنّ گن موجود ہن (آکار توں رہت بھی آپ ہی ہے، تے اہ دسدا آکار روپ بھی آپ ہی ہے)۔

ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਹੋਈ ॥

tat pachhaanai so panddit hoee |

جیہڑا منکھّ اس اسلے نوں پچھاندا ہے (اس اسلے نال سانجھ پاندا ہے)، اہ پنڈت بن جاندا ہے۔

ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥੧॥

aap tarai sagale kul taarai har naam man vasaavaniaa |1|

اہ منکھّ آپ (سنسار-سمندر توں) پار لنگھ جاندا ہے، اپنیاں ساریاں کلاں نوں بھی پار لنگھا لیندا ہے، اہ سدا پرماتما دے نام نوں آپنے من وچ وسائی رکھدا ہے ۔۔1۔۔

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਖਿ ਸਾਦੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree har ras chakh saad paavaniaa |

میں اہناں منکھاں توں سدا کربان جاندا ہاں جیہڑے پرماتما دے نام دا رس چکھّ کے (اس دا آتمک) آنند ماندے ہن۔

ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਹਿ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har ras chaakheh se jan niramal niramal naam dhiaavaniaa |1| rahaau |

جیہڑے منکھّ ہرِ-نام دا رس چکھدے ہن، اہ پوتر آتما ہو جاندے ہن، اہ پوتر پربھو دا نام سدا سمردے ہن ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔

ਸੋ ਨਿਹਕਰਮੀ ਜੋ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥

so nihakaramee jo sabad beechaare |

جیہڑا منکھّ گرو دے شبد نوں آپنے من وچ وساندا ہے اہ دنیا دا کار-وہار واسنا رہت ہو کے کردا ہے،

ਅੰਤਰਿ ਤਤੁ ਗਿਆਨਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ॥

antar tat giaan haumai maare |

اس دے اندر جگت دا مول پربھو پرگٹ ہو جاندا ہے، اہ (گرو دے بخشے) گیان دی سہائتا نال (آپنے اندروں) ہؤمے دور کر لیندا ہے۔

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਏ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮੇਟਿ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

naam padaarath nau nidh paae trai gun mett samaavaniaa |2|

اہ پرماتما دا نام خزانا لبھّ لیندا ہے (جو اسدے واستے دنیا دے) نوں خزانے (ہی ہے)۔ (اس نام پدارتھ دی برکتِ نال) اہ مایا دے تنّ گناں دا پربھاو مٹا کے (پربھو چرناں وچ) لین رہندا ہے ۔۔2۔۔