ہے بھائی! اس پربھو نے آپنے بھگتاں دی ارزوئی (سدا) سنی ہے
جس دا (سبھ توں) وڈا تیج-پرتاپ ہے۔ (اہ پربھو نے ہی بھگتاں دے اندروں) روگ مٹا کے اہناں نوں آتمک جیون دی دات بخشی ہے ۔۔1۔۔
ہے بھائی! اس پربھو-پتا نے اساں بچیاں دے ایب سدا بخشے ہن، اتے ساڈے اندر آپنے نام دی تاکت بھری ہے۔
ہے نانک! پربھو-پتا نے اساں بچیاں نوں سدا من-منگے پھل دتے ہن، اس پربھو توں سدا سدکے جانا چاہیدا ہے ۔۔2۔۔16۔۔80۔۔
راگ بلاولُ، گھر 6 وچّ گرو ارجندیو جی دی دو-بنداں والی بانی۔
اکال پرکھ اکّ ہے اتے ستگورو دی کرپا نال ملدا ہے۔
ہے میرے موہن! اہو جہے (پرماتما توں بیمکھ کرن والے) بول میری کنیں ناہ پین۔
پرماتما نالوں ٹٹے ہوئے منکھّ (جیہڑے گندے) گیتاں ناداں دھنیاں دے بول بولدے ہن اتے گاندے ہن اہ (آتمک جیون واستے) وئرتھ ہن ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
میں سدا ہی ہر ویلے گرو دی سرن پیا رہاں، میں سدا اہی کار کردا رہاں۔
ہے سرب-ویاپک داتار! ہے ہری! (میہر کر) گرو دی سنگتِ وچ مل کے، تیرے گن گا کے میں (تیرے در توں) نربھیتا دی دات پراپت کراں ۔۔1۔۔
میریاں اکھاں تیرے درسن دا آنند مان مان کے میری جیبھ تیں اپہنچ دے گناں وچ رتی رہے۔
ہے دیناں دے دکھّ دور کرن والے! (میرے اتے) دیاوان ہو، آپنے چرن میرے ہردے وچ وسائی رکھّ ۔۔2۔۔
ہے موہن! میری نگاہ وچ اہو جہی جوتِ پیدا کر کِ میں آپنے آپ نوں سبھ نالوں نیواں سمجھاں اتے سبھ نوں آپنے نالوں اچا جاناں۔
ہے موہن! میرے ہردے وچ گرو دا اپدیش پکا کر دے، تا کِ میں سدا لئی آپنے اندروں اہنکار دور کر دیاں ۔۔3۔۔
ہے موہن! توں اتلّ ہیں، توں اتلّ ہیں، توں اتلّ ہیں، (تیرے وڈپن نوں) تولیا نہیں جا سکدا، توں بھگتی نوں پیار کرن والا ہیں، توں سبھ اتے کرپا کردا ہیں۔
ہے نانک! (موہن-پربھو دی کرپا نال) جیہڑا جیہڑا منکھّ گرو دی سرن پیندا ہے، اہ نربھیتا دی دات ہاسل کر لیندا ہے، اہ سدا آتمک آنند ماندا ہے ۔۔4۔۔1۔۔81۔۔
بلاولُ مہلا 5 ۔۔
ہے پربھو! توں (ہی) میری جند دا سہارا ہیں۔
ہے پربھو! میں تیرے ہی اگے نمسکار کردا ہاں، چپھال لما پے کے نمسکار کردا ہاں۔ میں انیکاں واری تیتھوں سدکے جاندا ہاں ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے پربھو! اٹھدیاں بہندیاں، ستیاں، جاگدیاں (ہر ویلے) میرا اہ من تینوں ہی یاد کردا رہندا ہے۔
میرا اہ من آپنے سکھ آپنے دکھّ آپنی ہریک پیڑا تیرے ہی اگے پیش کردا ہے ۔۔1۔۔
ہے پربھو! توں ہی میرا سہارا ہیں، توں ہی میرا تان ہیں، توں ہی میری اکل ہیں، توں ہی میرا دھن ہیں، اتے توں ہی میرے واستے میرا پروار ہیں۔
ہے نانک! (آکھ-ہے پربھو!) جو کجھ توں کردا ہیں، میرے واستے اہی بھلائی ہے۔ تیرے چرناں دا درسن کر کے مینوں آتمک آنند پراپت ہندا ہے ۔۔2۔۔2۔۔82۔۔
بلاولُ مہلا 5 ۔۔
ہے پربھو! تیری بابت سنیدا ہے کِ توں سارے جیواں نوں وکاراں توں بچان والا ہیں،
(توں اہناں نوں بھی بچا لیندا ہیں، جیہڑے) موہ وچ ڈبے ہوئے وکاراں وچ ڈگے ہوئے پرانیاں نال بہن-کھلون رکھدے ہن اتے بڑی بے-پرواہی نال تینوں من توں بھلائی رکھدے ہن ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے پربھو! (تیرے پیدا کیتے جیو) مایا اکٹھی کر کے ہی اس نوں گرہن کرن-جوگ بناندے ہن، پر آتمک جیون دین والا تیرا نام-جل آپنے من توں پرے سٹّ دیندے ہن۔
جیو کام کرودھ لوبھ نندا (آدک وکاراں) وچ مست رہندے ہن اتے سیوا سنتوکھ آدک گناں نوں لیر-لیر کر رہے ہن (میہر کر، اہناں نوں وکاراں توں بچا لے) ॥1۔۔
ہے میرے مالک-پربھو! اہناں وکاراں توں سانوں بچا لے (ساڈی اہناں دے ٹاکرے تے پیش نہیں جاندی) ہار کے تیری سرن آ پئے ہاں۔
ہے پربھو! (تیرے در دے سیوک) نانک دی (تیرے اگے) ارزوئی ہے کِ توں آتمک جیون توں اکے سکھنے بندیاں نوں بھی سادھ سنگتِ وچ لیا کے (سنسار-سمندر توں) پار لنگھا لیندا ہیں ۔۔2۔۔3۔۔83۔۔
بلاولُ مہلا 5 ۔۔
ہے بھائی! سادھ سنگتِ وچ پربھو دی سفتِ-سالاہ دی کتھا-وارتا (سدا) سنی جاندی ہے۔
اتھے دن رات ہر ویلے پربھو دیاں کتھا-کہانیاں ہندیاں ہن، کیرتن ہندا ہے، آتمک آنند-ہلارا پیدا کرن والی رو سدا چلی رہندی ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے بھائی! سنت جناں نوں پربھو نے میہر کر کے آپنے سیوک بنا لیا ہندا ہے، اہناں نوں آپنے نام دی دات بخشی ہندی ہے۔
اٹھے پہر پربھو دے گن گاندیاں گاندیاں (اہناں دے) اس سریر وچوں کام کرودھ (آدک وکار) دور ہو جاندے ہن ۔۔1۔۔