آسا مہلا 5 ۔۔
ہے مالک-پربھو! توں میرا دریا ہیں! میں تیری مچھی ہاں (مچھی وانگ میں جتنا چر تیرے وچ ٹکیا رہندا ہاں اتنا چر مینوں آتمک جیون ملیا رہندا ہے)۔
ہے پربھو! توں میرا مالک ہیں، میں تیرے در تے (آ ڈگا) ہاں ۔۔1۔۔
ہے پربھو! توں میرا پیدا کرن والا ہیں، میں تیرا داس ہاں۔
ہے سارے گناں دے ڈونگھے سمندر پربھو! میں تیری سرن پھڑی ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے پربھو! توں ہی میری زندگی (دا مول) ہیں توں ہی میرا آسرا ہیں،
تینوں ویکھ کے (میرا ہردا اؤں) کھڑدا ہے (جویں) کول-پھلّ (سورج نوں ویکھ کے کھڑدا ہے) ॥2۔۔
ہے پربھو! توں ہی میری اچی آتمک اوستھا تے (لوک پرلوک دی) ازت (دا راکھا) ہیں، (جو کجھ) توں (کردا ہیں اہ) میں کھڑے-متھے مندا ہاں۔
توں ہریک تاکت دا مالک ہیں، مینوں تیرا ہی سہارا ہے ۔۔3۔۔
ہے پربھو! ہے گناں دے خزانے! میں سدا ہر ویلے تیرا نام ہی جپدا رہاں،
(میہر کر) نانک دی تیرے پاس اہ بینتی ہے ۔۔4۔۔23۔۔74۔۔
آسا مہلا 5 ۔۔
(ہے بھائی! جتھے کوئی مردا ہے تے اس نوں کوئی سمبندھی روندا ہے اہ) رون والا بھی (آپنے دکھاں نوں روندا ہے تے اس تراں) جھوٹھا رون ہی روندا ہے۔
جیہڑا کوئی اوپرا منکھّ (اس دے مرن تے افسوس کرن آؤندا ہے اہ) ہسّ ہسّ کے افسوس کردا ہے ۔۔1۔۔
(ہے بھائی!) جگت وچ سکھ دکھ دا چکر چلدا ہی رہندا ہے، جتھے کوئی مردا ہے (اتھے رون-پٹن ہو رہا ہے)، تے کسے دے گھر وچ (کسے خشی آدک دے کارن) گاؤن ہو رہا ہے۔
کوئی روندا ہے کوئی ہسّ ہسّ پیندا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
بال امر توں لے کے بڈھا ہون تک-
(منکھّ اگانہ اگانہ آؤن والی امر وچ سکھ دی آس دھاردا ہے، پر اگلی اوستھا تے) مساں پہنچدا ہی ہے (کِ اتھے ہی دکھّ بھی ویکھ کے سکھ دی آس لاہ بیٹھدا ہے، تے) پھر پچھتاندا ہے (کِ آساں ایویں ہی بناندا رہا) ॥2۔۔
(ہے بھائی!) جگت مایا دے تنّ گناں دے پربھاو وچ ہی دوڑ-بھجّ کر رہا ہے،
تے مڑ مڑ (کدے) نرکاں (دکھاں) وچ (کدے) سرگ (سکھاں) وچ پیندا ہے (کدے سکھ ماندا ہے کدے دکھّ بھوگدا ہے) ॥3۔۔
نانک آکھدا ہے- جس منکھّ نوں پرماتما آپنے نام وچ جوڑدا ہے،
اس دا منکھا جنم کامیاب ہو جاندا ہے (پرماتما دیاں نزراں وچ) کبول ہو جاندا ہے ۔۔4۔۔24۔۔75۔۔
آسا مہلا 5 ۔۔
ہے سخی! (جیہڑی جیو-استری مایا دے موہ دی نیند وچ) ستی رہندی ہے (آتمک جیون ولوں بے-پرواہ ٹکی رہندی ہے) اہ پربھو (دے ملاپ) دی کسے سکھیا نوں نہیں سمجھدی۔
پر جدوں دن چڑھ آؤندا ہے (زندگی دی رات مکّ کے موت دا سما آ جاندا ہے) تدوں اہ پچھتاندی ہے ۔۔1۔۔
ہے سخی! پیارے (پربھو) دے پریم دی برکتِ نال آتمک اڈولتا وچ ٹک کے میں آپنے من وچ (اس دے درسن دی تانگھ دا) آنند ٹکائی رکھدی ہاں۔
ہے سخی! (میرے اندر ہر ویلے) پربھو دے ملاپ دی تانگھ بنی رہندی ہے، اس واستے (اس نوں یاد رکھن ولوں) میں کدے بھی آلس نہیں کر سکدی ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے سخی! (منکھا جنم دے کے پرماتما نے) ساڈے ہتھاں وچ آتمک جیون دین والا نام-جل لیا کے پایا سی (سانوں نام-امرت پین دا موکا دتا سی۔
پر جیہڑی جیو-استری ساری امر موہ دی نیند وچ ستی رہندی ہے، اس دے ہتھاں وچ اہ امرت) تلک جاندا ہے تے مٹی وچ جا رلدا ہے ۔۔2۔۔
ہے سخی! (جیو-استری آپ ہی) پدارتھاں دے سواد وچ مایا دے موہ وچ، اہنکار وچ دبی رہندی ہے
(اس دی اس مند-بھاگتا بارے) سرجن ہار پربھو نوں کوئی دوش نہیں دتا جا سکدا ۔۔3۔۔
سادھ سنگتِ وچ آ کے (جس جیو-استری دے اندروں) مایا دی بھٹکن دے ہنیرے مٹ جاندے ہن،
ہے نانک! سرجن ہار پربھو (اس نوں آپنے چرناں وچ) جوڑ لیندا ہے ۔۔4۔۔25۔۔76۔۔
آسا مہلا 5 ۔۔
ہے پیارے پربھو! جس منکھّ دے ہردے وچ تیرے سوہنے چرناں نال جڑے رہن دی آس پیدا ہو جاندی ہے،
جم-دوت بھی اس اتے آپنا زور ناہ پیندا ویکھ کے اس پاسوں دور بھجّ جاندے ہن ۔۔1۔۔
ہے پربھو! جس منکھّ اتے تیری مہر ہندی ہے اس دے چتّ وچ توں آ وسدا ہیں،
تیرا نام سمریاں اس دے سارے روگ ناس ہو جاندے ہن ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ہے پربھو! ہورناں نوں تاں (اہ جم-دوت) انیکاں کسماں دے دکھّ دیندے ہن،
پر سیوک دے اہ نیڑے بھی نہیں ڈھکّ سکدے ۔۔2۔۔
ہے پربھو! جس منکھّ دے من وچ تیرے درشن دی تانگھ پیدا ہندی ہے،
اہ مایا ولوں ویراگوان ہو کے آتمک اڈولتا دے آنند وچ ٹکیا رہندا ہے ۔۔3۔۔
ہے پربھو! (آپنے سیوک) نانک دی بھی ارزوئی سن،
(نانک نوں آپنا) سرف نام ہردے وچ (وسان لئی) دیہ ۔۔4۔۔26۔۔77۔۔
آسا مہلا 5 ۔۔
(ہے بھائی!) اس منکھّ دا من مایا دی ترشنا ولوں رجّ جاندا ہے اس دے مایا دے موہ دے سارے بندھن ٹٹّ جاندے ہن،
جس اتے پیارا پربھو دیاوان ہو جاندا ہے ۔۔1۔۔
(ہے بھائی!) گرو دی کرپا نال میرا بھاگ جاگ پیا ہے،
مینوں اہ مالک مل پیا ہے جس نوں کسے پاسوں کوئی ڈر نہیں تے جس دے گھر وچ ہریک چیز امکّ ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
(ہے بھائی!) دیا-سروپ گرو نے (جس منکھّ دے ہردے وچ) نام پکا کر دتا،
(اس دے اندروں) بڑی ڈراؤنی (مایا دی) بھکھّ دور ہو گئی ۔۔2۔۔
(ہے بھائی!) ٹھاکر-پربھو نے جس نوں آپنے سیوک نام دی داتِ بخشی،
(اس دے من وچوں ترشنا دی) سڑن بجھّ گئی اس دے من وچ ٹھنڈھ پے گئی ۔۔3۔۔
(دنیا دے خزانیاں واستے اس منکھّ دی) ڈھونڈھ دور ہو گئی، اس دا من آتمک اڈولتا وچ ٹک گیا،