ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شری گرو گرنتھ صاحب جی
انگ - 419
ਜੋਗੀ ਭੋਗੀ ਕਾਪੜੀ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਦਿਸੰਤਰ ॥
jogee bhogee kaaparree kiaa bhaveh disantar |جوگی تے لیراں پہنن والے فکیر وئرتھ ہی دیس دیس دا رٹن کردے ہن۔
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੑਹੀ ਤਤੁ ਸਾਰੁ ਨਿਰੰਤਰ ॥੩॥
gur kaa sabad na cheenahee tat saar nirantar |3|اہ ستگر دے شبد نوں کھوجدے نہیں، اہ اک-رس سریشٹ اسلیئت نوں نہیں کھوجدے ۔۔3۔۔
ਪੰਡਿਤ ਪਾਧੇ ਜੋਇਸੀ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
panddit paadhe joeisee nit parrheh puraanaa |پنڈت پاندھے تے جوتشی نتّ پران آدک پستکاں ہی پڑھدے رہندے ہن۔
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਣਾ ॥੪॥
antar vasat na jaananaee ghatt braham lukaanaa |4|پرماتما ہردے وچ لکیا پیا ہے، اہ لوک اندر-وسدی نام-وستو نوں نہیں پچھاندے ۔۔4۔۔
ਇਕਿ ਤਪਸੀ ਬਨ ਮਹਿ ਤਪੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਤੀਰਥ ਵਾਸਾ ॥
eik tapasee ban meh tap kareh nit teerath vaasaa |انیکاں بندے تپی بنے ہوئے ہن، جنگلاں وچ (جا کے) تپ سادھ رہے ہن، تے سدا تیرتھاں اتے نواس رکھدے ہن۔
ਆਪੁ ਨ ਚੀਨਹਿ ਤਾਮਸੀ ਕਾਹੇ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥੫॥
aap na cheeneh taamasee kaahe bhe udaasaa |5|(تپاں دے کارن اہ) کرودھ نال بھرے رہندے ہن، آپنے آتمک جیون نوں نہیں کھوجدے تے تیاگی بنن دا اہناں نوں کوئی لابھ نہیں ہندا ۔۔5۔۔
ਇਕਿ ਬਿੰਦੁ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਾਖਦੇ ਸੇ ਜਤੀ ਕਹਾਵਹਿ ॥
eik bind jatan kar raakhade se jatee kahaaveh |انیکاں بندے ایسے ہن جو جتن کر کے ویرج نوں روک رکھدے ہن، تے آپنے آپ نوں جتی سداندے ہن۔
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਛੂਟਹੀ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥੬॥
bin gurasabad na chhoottahee bhram aaveh jaaveh |6|پر گرو دے شبد توں بنا اہ بھی (کرودھ آدک تامسی سبھاء توں) خلاسی نہیں پراپت کردے تے (جتی ہون دی ہی) بھٹکنا وچ پے کے جنم مرن دے گیڑ وچ پئے رہندے ہن ۔۔6۔۔
ਇਕਿ ਗਿਰਹੀ ਸੇਵਕ ਸਾਧਿਕਾ ਗੁਰਮਤੀ ਲਾਗੇ ॥
eik girahee sevak saadhikaa guramatee laage |(پر) انیکاں گرہستی ایسے ہن جو سیوا کردے ہن سیوا دے سادھن کردے ہن، تے گرو دی دتی متِ اتے تردے ہن۔
ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸੁ ਜਾਗੇ ॥੭॥
naam daan isanaan drirr har bhagat su jaage |7|اہ نام جپدے ہن، ہورناں نوں نام جپن لئی پریردے ہن، آپنا آچرن پوتر رکھدے ہن تے اہ پرماتما دی بھگتی وچ آپنے آپ نوں درڑھ کر کے (وکاراں دے ہلیاں ولوں) سچیت رہندے ہن ۔۔7۔۔
ਗੁਰ ਤੇ ਦਰੁ ਘਰੁ ਜਾਣੀਐ ਸੋ ਜਾਇ ਸਿਞਾਣੈ ॥
gur te dar ghar jaaneeai so jaae siyaanai |جو گرو دے پاس جاندا ہے اہ ہی پرماتما دا در گھر گرو پاسوں (گرو دی سرن پیاں) پچھاندا ہے۔
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਾਚੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੮॥੧੪॥
naanak naam na veesarai saache man maanai |8|14|ہے نانک! ایسا منکھ پرماتما دا نام نہیں وسردا تے اس دا من سدا-تھر رہن والے پرماتما (دی یاد) وچ گجھّ جاندا ہے ۔۔8۔۔14۔۔
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |آسا مہلا 1 ۔۔
ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਲੇ ਭਉਜਲੁ ਸਚਿ ਤਰਣਾ ॥
manasaa maneh samaaeile bhaujal sach taranaa |مائک پھرنا من وچ ہی لین کر دیہ! سدا-تھر رہن والے پرماتما وچ جڑیاں ہی سنسار-سمندر توں پار لنگھ سکیدا ہے۔
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਠਾਕੁਰ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥੧॥
aad jugaad deaal too tthaakur teree saranaa |1|ہے سرشٹی دے مڈھّ پربھو! ہے جگاں توں بھی پہلاں دے پربھو! ہے سبھ دے پالن والے پربھو! توں سبھ جیواں اتے دیا کرن والا ہیں۔ میں تیری سرن آیا ہاں! ॥1۔۔
ਤੂ ਦਾਤੌ ਹਮ ਜਾਚਿਕਾ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥
too daatau ham jaachikaa har darasan deejai |ہے ہری! توں سبھ جیواں نوں داتاں دین والا ہیں، اسیں جیو (تیرے در دے) منگتے ہاں، (سانوں) درسن دیہ۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam dhiaaeeai man mandar bheejai |1| rahaau |گرو دی سرن پیاں ہی پرماتما دا نام سمریا جا سکدا ہے، (جو سمردا ہے، اس دے) من دا مندر (ہرِ-نام نال) بھجّ جاندا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛੋਡੀਐ ਤਉ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
koorraa laalach chhoddeeai tau saach pachhaanai |بھیڑا لالچ چھڈن نال ہی سدا-تھر پربھو نال سانجھ پیندی ہے۔
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਜਾਣੈ ॥੨॥
gur kai sabad samaaeeai paramaarath jaanai |2|گرو دے شبد دی راہیں ہی (پرماتما دے نام وچ) لین ہو کے اہ جیون دے سبھ توں اچے منورتھ نوں سمجھ لئیدا ہے ۔۔2۔۔
ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਲੋਭੀਆ ਲੁਭਤਉ ਲੋਭਾਈ ॥
eihu man raajaa lobheea lubhtau lobhaaee |اہ (مایا دا) لوبھی من (سریر-نگرر دا) راجا (بن بیٹھدا ہے) لوبھ وچ پھسیا ہویا (سدا) مایا دا لوبھ کردا رہندا ہے۔
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੋਭੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥੩॥
guramukh lobh nivaareeai har siau ban aaee |3|گرو دی سرن پے کے ہی اہ لوبھ دور کیتا جا سکدا ہے (جیہڑا منکھّ لوبھ دور کر لیندا ہے، اس دی) پرماتما نال پریت بن جاندی ہے ۔۔3۔۔
ਕਲਰਿ ਖੇਤੀ ਬੀਜੀਐ ਕਿਉ ਲਾਹਾ ਪਾਵੈ ॥
kalar khetee beejeeai kiau laahaa paavai |جے کلر وچ کھیتی بیجی جائے، تاں (بیجن والا) اس وچوں لابھ نہیں کھٹّ سکدا۔
ਮਨਮੁਖੁ ਸਚਿ ਨ ਭੀਜਈ ਕੂੜੁ ਕੂੜਿ ਗਡਾਵੈ ॥੪॥
manamukh sach na bheejee koorr koorr gaddaavai |4|آپنے من دے پچھے ترن والا منکھّ سدا-تھر پربھو وچ رچ-مچ نہیں سکدا تے جھوٹھ جھوٹھ وچ ہی رلدا ہے ۔۔4۔۔
ਲਾਲਚੁ ਛੋਡਹੁ ਅੰਧਿਹੋ ਲਾਲਚਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
laalach chhoddahu andhiho laalach dukh bhaaree |ہے مایا-موہا وچ انھے ہوئے جیوو! مایا دا لالچ چھڈّ دیوہُ! لالچ وچ (پھسیاں) بھاری دکھّ سہنا پیندا ہے۔
ਸਾਚੌ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੀ ॥੫॥
saachau saahib man vasai haumai bikh maaree |5|جس منکھّ دے من وچ (لالچ دے تھاں) سدا-تھر مالک وسّ پیندا ہے، اہ ہؤمے دی زہر نوں مار لیندا ہے (اس ہؤمے نوں مار مکاندا ہے جو آتمک موت دا کارن بندی ہے) ॥5۔۔
ਦੁਬਿਧਾ ਛੋਡਿ ਕੁਵਾਟੜੀ ਮੂਸਹੁਗੇ ਭਾਈ ॥
dubidhaa chhodd kuvaattarree moosahuge bhaaee |دبدھا چھڈّ دیوہُ، اہ غلت رستے تے پے کے لٹے جاووگے!
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੬॥
ahinis naam salaaheeai satigur saranaaee |6|ستگورو دی سرن پے کے دن رات پرماتما دے نام دی سفت-سالاہ کرنی چاہیدی ہے ۔۔6۔۔
ਮਨਮੁਖ ਪਥਰੁ ਸੈਲੁ ਹੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਫੀਕਾ ॥
manamukh pathar sail hai dhrig jeevan feekaa |من دا مرید منکھّ پتھر دی چٹان ہے (چٹان پتھر وانگ کرخت ہے)، جس دا جیون بے-سواد رہندا ہے تے پھٹکار-جوگا ہے۔
ਜਲ ਮਹਿ ਕੇਤਾ ਰਾਖੀਐ ਅਭ ਅੰਤਰਿ ਸੂਕਾ ॥੭॥
jal meh ketaa raakheeai abh antar sookaa |7|پتھر نوں کتنا ہی سما پانی وچ رکھیا جائے، تاں وی اہ اندروں سکا ہی رہندا ہے ۔۔7۔۔
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
har kaa naam nidhaan hai poorai gur deea |پرماتما دا نام (سارے آتمک گناں دا) خزانا ہے، جس منکھّ نوں پورے گرو نے نام دے دتا،
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥੮॥੧੫॥
naanak naam na veesarai math amrit peea |8|15|اہ ہے نانک! سدا جپ جپ کے آتمک جیون دین والا نام-رس پیندا ہے تے اس نوں پرماتما دا نام کدے بھلدا نہیں ۔۔8۔۔15۔۔
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |آسا مہلا 1 ۔۔
ਚਲੇ ਚਲਣਹਾਰ ਵਾਟ ਵਟਾਇਆ ॥
chale chalanahaar vaatt vattaaeaa |پردیسی جیؤڑے جیون دا سہیہ رستا کھنجھ کے ترے جا رہے ہن،
ਧੰਧੁ ਪਿਟੇ ਸੰਸਾਰੁ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥
dhandh pitte sansaar sach na bhaaeaa |1|اہ کمّ اؤکھا ہو ہو کے گل وچ مایا دے جنجال پائی رکھدے ہن تے اہناں نوں سدا-تھر پربھو دا نام پیارا نہیں لگدا ۔۔1۔۔
ਕਿਆ ਭਵੀਐ ਕਿਆ ਢੂਢੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kiaa bhaveeai kiaa dtoodteeai gur sabad dikhaaeaa |جس نے گرو دے شبد دی راہیں پربھو نوں ویکھ لیا ہے، اس دی بھٹکنا مکّ جاندی ہے، اس نوں کسے ہور تھاں سکھ بھالن دی لوڑ نہیں پیندی۔
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਵਿਸਰਜਿਆ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mamataa mohu visarajiaa apanai ghar aaeaa |1| rahaau |اہ آپنے اندروں ممتا تے مایا دی موہ دور کر دیندا ہے، تے اہ آپنے اسلی گھر (پربھو) وچ سدا لئی ٹک جاندا ہے ۔۔1۔۔ رہاؤ ۔۔
ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰੁ ਕੂੜਿ ਨ ਪਾਈਐ ॥
sach milai sachiaar koorr na paaeeai |سچّ دا وپاری جیو سدا-تھر پربھو وچ جڑ کے (پربھو نوں) مل پیندا ہے، جھوٹھے پدارتھاں دے موہ وچ لگیاں پربھو نہیں ملدا۔
ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਈਐ ॥੨॥
sache siau chit laae bahurr na aaeeai |2|سدا-تھر پرماتما وچ چتّ جوڑیاں مڑ مڑ جنم وچ نہیں آویدا ۔۔2۔۔
ਮੋਇਆ ਕਉ ਕਿਆ ਰੋਵਹੁ ਰੋਇ ਨ ਜਾਣਹੂ ॥
moeaa kau kiaa rovahu roe na jaanahoo |تسیں مرے سمبندھیاں نوں روندے ہو (اہناں دی خاتر ویراگ کردے ہو) اہ وئرتھ کمّ ہے، اسل ویراگ وچ آؤن دی تہانوں جاچ نہیں۔
ਰੋਵਹੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਹੂ ॥੩॥
rovahu sach salaeh hukam pachhaanahoo |3|پرماتما دی سفت-سالاہ کرن دی ویراگ وچّ آوو تے سمجھو کِ اہ (کِ جمنا مرنا) پرماتما دا ہکم ہے ۔۔3۔۔
ਹੁਕਮੀ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
hukamee vajahu likhaae aaeaa jaaneeai |اہ گلّ سمجھنی چاہیدی ہے کِ ہریک جیو پرماتما دی رزا وچ ہی روزی لکھا کے جگت وچ آؤندا ہے۔
ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ਹੁਕਮੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ॥੪॥
laahaa palai paae hukam siyaaneeai |4|اس دی رزا نوں پچھاننا چاہیدا ہے، اس تراں ہی جیون لابھ ملدا ہے ۔۔4۔۔