ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 419
ਜੋਗੀ ਭੋਗੀ ਕਾਪੜੀ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਦਿਸੰਤਰ ॥
jogee bhogee kaaparree kiaa bhaveh disantar |યોગીઓ, મસ્તીખોરો અને ભિખારીઓ શા માટે પરદેશમાં ભટકે છે?
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੑਹੀ ਤਤੁ ਸਾਰੁ ਨਿਰੰਤਰ ॥੩॥
gur kaa sabad na cheenahee tat saar nirantar |3|તેઓ ગુરુના શબ્દના શબ્દને, અને તેમની અંદરની શ્રેષ્ઠતાનો સાર સમજી શકતા નથી. ||3||
ਪੰਡਿਤ ਪਾਧੇ ਜੋਇਸੀ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
panddit paadhe joeisee nit parrheh puraanaa |પંડિતો, ધાર્મિક વિદ્વાનો, શિક્ષકો અને જ્યોતિષીઓ અને જેઓ અવિરતપણે પુરાણો વાંચે છે,
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਣਾ ॥੪॥
antar vasat na jaananaee ghatt braham lukaanaa |4|અંદર શું છે તે ખબર નથી; તેમની અંદર ભગવાન છુપાયેલા છે. ||4||
ਇਕਿ ਤਪਸੀ ਬਨ ਮਹਿ ਤਪੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਤੀਰਥ ਵਾਸਾ ॥
eik tapasee ban meh tap kareh nit teerath vaasaa |કેટલાક તપસ્વીઓ જંગલોમાં તપસ્યા કરે છે, અને કેટલાક પવિત્ર તીર્થસ્થાનોમાં કાયમ રહે છે.
ਆਪੁ ਨ ਚੀਨਹਿ ਤਾਮਸੀ ਕਾਹੇ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥੫॥
aap na cheeneh taamasee kaahe bhe udaasaa |5|અજ્ઞાન લોકો પોતાની જાતને સમજતા નથી - તેઓ શા માટે ત્યાગી બન્યા છે? ||5||
ਇਕਿ ਬਿੰਦੁ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਾਖਦੇ ਸੇ ਜਤੀ ਕਹਾਵਹਿ ॥
eik bind jatan kar raakhade se jatee kahaaveh |કેટલાક તેમની જાતીય ઊર્જાને નિયંત્રિત કરે છે, અને તેઓ બ્રહ્મચારી તરીકે ઓળખાય છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਛੂਟਹੀ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥੬॥
bin gurasabad na chhoottahee bhram aaveh jaaveh |6|પરંતુ ગુરુના શબ્દ વિના, તેઓનો ઉદ્ધાર થતો નથી, અને તેઓ પુનર્જન્મમાં ભટકે છે. ||6||
ਇਕਿ ਗਿਰਹੀ ਸੇਵਕ ਸਾਧਿਕਾ ਗੁਰਮਤੀ ਲਾਗੇ ॥
eik girahee sevak saadhikaa guramatee laage |કેટલાક ગૃહસ્થ, નોકર અને સાધકો છે, જે ગુરુના ઉપદેશો સાથે જોડાયેલા છે.
ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸੁ ਜਾਗੇ ॥੭॥
naam daan isanaan drirr har bhagat su jaage |7|તેઓ નામ, દાન, શુદ્ધિ અને શુદ્ધિકરણને વળગી રહે છે; તેઓ ભગવાનની ભક્તિમાં જાગૃત રહે છે. ||7||
ਗੁਰ ਤੇ ਦਰੁ ਘਰੁ ਜਾਣੀਐ ਸੋ ਜਾਇ ਸਿਞਾਣੈ ॥
gur te dar ghar jaaneeai so jaae siyaanai |ગુરુ દ્વારા, ભગવાનના ઘરનો દરવાજો મળે છે, અને તે સ્થાનની ઓળખ થાય છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਾਚੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੮॥੧੪॥
naanak naam na veesarai saache man maanai |8|14|નાનક નામ ભૂલતો નથી; તેનું મન સાચા ભગવાનને શરણે થઈ ગયું છે. ||8||14||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |આસા, પ્રથમ મહેલ:
ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਲੇ ਭਉਜਲੁ ਸਚਿ ਤਰਣਾ ॥
manasaa maneh samaaeile bhaujal sach taranaa |મનની ઈચ્છાઓને સ્થિર રાખીને, નશ્વર ખરેખર ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરે છે.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਠਾਕੁਰ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥੧॥
aad jugaad deaal too tthaakur teree saranaa |1|ખૂબ જ શરૂઆતમાં, અને સમગ્ર યુગમાં, તમે દયાળુ ભગવાન અને માસ્ટર રહ્યા છો; હું તમારું અભયારણ્ય શોધું છું. ||1||
ਤੂ ਦਾਤੌ ਹਮ ਜਾਚਿਕਾ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥
too daatau ham jaachikaa har darasan deejai |આપ આપનાર છો, અને હું કેવળ ભિખારી છું. પ્રભુ, કૃપા કરીને મને તમારા દર્શનનું ધન્ય દર્શન આપો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam dhiaaeeai man mandar bheejai |1| rahaau |ગુરુમુખ નામનું ધ્યાન કરે છે; તેના મનનું મંદિર આનંદથી ગુંજી ઉઠે છે. ||1||થોભો ||
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛੋਡੀਐ ਤਉ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
koorraa laalach chhoddeeai tau saach pachhaanai |મિથ્યા લોભનો ત્યાગ કરીને સત્યનો સાક્ષાત્કાર થાય છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਜਾਣੈ ॥੨॥
gur kai sabad samaaeeai paramaarath jaanai |2|તો તમારી જાતને ગુરુના શબ્દના શબ્દમાં લીન થવા દો, અને આ પરમ અનુભૂતિને જાણો. ||2||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਲੋਭੀਆ ਲੁਭਤਉ ਲੋਭਾਈ ॥
eihu man raajaa lobheea lubhtau lobhaaee |આ મન લોભી રાજા છે, લોભમાં મગ્ન છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੋਭੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥੩॥
guramukh lobh nivaareeai har siau ban aaee |3|ગુરુમુખ તેના લોભને દૂર કરે છે, અને ભગવાન સાથે સમજણમાં આવે છે. ||3||
ਕਲਰਿ ਖੇਤੀ ਬੀਜੀਐ ਕਿਉ ਲਾਹਾ ਪਾਵੈ ॥
kalar khetee beejeeai kiau laahaa paavai |ખડકાળ જમીનમાં બીજ રોપવાથી નફો કેવી રીતે મેળવી શકાય?
ਮਨਮੁਖੁ ਸਚਿ ਨ ਭੀਜਈ ਕੂੜੁ ਕੂੜਿ ਗਡਾਵੈ ॥੪॥
manamukh sach na bheejee koorr koorr gaddaavai |4|સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ સત્યથી પ્રસન્ન થતો નથી; ખોટા જૂઠાણામાં દફનાવવામાં આવે છે. ||4||
ਲਾਲਚੁ ਛੋਡਹੁ ਅੰਧਿਹੋ ਲਾਲਚਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
laalach chhoddahu andhiho laalach dukh bhaaree |તેથી લોભનો ત્યાગ કરો - તમે આંધળા છો! લોભ જ દુઃખ લાવે છે.
ਸਾਚੌ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੀ ॥੫॥
saachau saahib man vasai haumai bikh maaree |5|જ્યારે સાચા ભગવાન મનમાં વાસ કરે છે, ત્યારે ઝેરી અહંકારનો વિજય થાય છે. ||5||
ਦੁਬਿਧਾ ਛੋਡਿ ਕੁਵਾਟੜੀ ਮੂਸਹੁਗੇ ਭਾਈ ॥
dubidhaa chhodd kuvaattarree moosahuge bhaaee |દ્વૈતના દુષ્ટ માર્ગનો ત્યાગ કરો, અથવા હે ભાગ્યના ભાઈઓ, તમે લૂંટાઈ જશો.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੬॥
ahinis naam salaaheeai satigur saranaaee |6|સાચા ગુરુના રક્ષણના અભયારણ્યમાં દિવસ-રાત, નામની સ્તુતિ કરો. ||6||
ਮਨਮੁਖ ਪਥਰੁ ਸੈਲੁ ਹੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਫੀਕਾ ॥
manamukh pathar sail hai dhrig jeevan feekaa |સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ ખડક છે, પથ્થર છે. તેનું જીવન શાપિત અને નકામું છે.
ਜਲ ਮਹਿ ਕੇਤਾ ਰਾਖੀਐ ਅਭ ਅੰਤਰਿ ਸੂਕਾ ॥੭॥
jal meh ketaa raakheeai abh antar sookaa |7|ભલે હવે પથ્થરને પાણીની નીચે રાખવામાં આવે તો પણ તે તેના મૂળમાં સુકાઈ જાય છે. ||7||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
har kaa naam nidhaan hai poorai gur deea |પ્રભુનું નામ ખજાનો છે; સંપૂર્ણ ગુરુએ તે મને આપ્યું છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥੮॥੧੫॥
naanak naam na veesarai math amrit peea |8|15|હે નાનક, જે નામને ભૂલતો નથી, તે અમૃતનું મંથન કરે છે અને પીવે છે. ||8||15||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |આસા, પ્રથમ મહેલ:
ਚਲੇ ਚਲਣਹਾਰ ਵਾਟ ਵਟਾਇਆ ॥
chale chalanahaar vaatt vattaaeaa |મુસાફરો એક રસ્તેથી બીજા માર્ગે જાય છે.
ਧੰਧੁ ਪਿਟੇ ਸੰਸਾਰੁ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥
dhandh pitte sansaar sach na bhaaeaa |1|જગત તેની જાળમાં મગ્ન છે, અને સત્યની કદર કરતું નથી. ||1||
ਕਿਆ ਭਵੀਐ ਕਿਆ ਢੂਢੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kiaa bhaveeai kiaa dtoodteeai gur sabad dikhaaeaa |શા માટે આસપાસ ભટકવું, અને શા માટે શોધવું, જ્યારે ગુરુનો શબ્દ તેમને આપણને પ્રગટ કરે છે?
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਵਿਸਰਜਿਆ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mamataa mohu visarajiaa apanai ghar aaeaa |1| rahaau |અહંકાર અને આસક્તિ છોડીને હું મારા પોતાના ઘરે આવ્યો છું. ||1||થોભો ||
ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰੁ ਕੂੜਿ ਨ ਪਾਈਐ ॥
sach milai sachiaar koorr na paaeeai |સત્ય દ્વારા, વ્યક્તિ સાચાને મળે છે; તે અસત્ય દ્વારા પ્રાપ્ત થતો નથી.
ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਈਐ ॥੨॥
sache siau chit laae bahurr na aaeeai |2|તમારી ચેતનાને સાચા ભગવાન પર કેન્દ્રિત કરીને, તમારે ફરીથી દુનિયામાં આવવાની જરૂર નથી. ||2||
ਮੋਇਆ ਕਉ ਕਿਆ ਰੋਵਹੁ ਰੋਇ ਨ ਜਾਣਹੂ ॥
moeaa kau kiaa rovahu roe na jaanahoo |તમે મરેલા માટે કેમ રડો છો? તમે કેવી રીતે રડવું તે જાણતા નથી.
ਰੋਵਹੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਹੂ ॥੩॥
rovahu sach salaeh hukam pachhaanahoo |3|સાચા પ્રભુની સ્તુતિ કરીને રડો, અને તેમની આજ્ઞાને ઓળખો. ||3||
ਹੁਕਮੀ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
hukamee vajahu likhaae aaeaa jaaneeai |પ્રભુની આજ્ઞાનું પાલન કરનારનો જન્મ ધન્ય છે.
ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ਹੁਕਮੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ॥੪॥
laahaa palai paae hukam siyaaneeai |4|પ્રભુની આજ્ઞાને સમજીને તે સાચો લાભ મેળવે છે. ||4||