ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 931
ਓਹੁ ਬਿਧਾਤਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਦੇਇ ॥
ohu bidhaataa man tan dee |તે ડેસ્ટિનીના આર્કિટેક્ટ છે; તે આપણને મન અને શરીરથી આશીર્વાદ આપે છે.
ਓਹੁ ਬਿਧਾਤਾ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਸੋਇ ॥
ohu bidhaataa man mukh soe |ભાગ્યનો તે આર્કિટેક્ટ મારા મન અને મોંમાં છે.
ਪ੍ਰਭੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
prabh jagajeevan avar na koe |ભગવાન જગતનું જીવન છે; ત્યાં બીજું કોઈ નથી.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥੯॥
naanak naam rate pat hoe |9|હે નાનક, ભગવાનના નામથી રંગાયેલા, સન્માનિત થાય છે. ||9||
ਰਾਜਨ ਰਾਮ ਰਵੈ ਹਿਤਕਾਰਿ ॥
raajan raam ravai hitakaar |જે પ્રેમપૂર્વક સાર્વભૌમ ભગવાન રાજાના નામનો જપ કરે છે,
ਰਣ ਮਹਿ ਲੂਝੈ ਮਨੂਆ ਮਾਰਿ ॥
ran meh loojhai manooaa maar |યુદ્ધ લડે છે અને પોતાના મન પર વિજય મેળવે છે;
ਰਾਤਿ ਦਿਨੰਤਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ॥
raat dinant rahai rang raataa |દિવસ અને રાત, તે ભગવાનના પ્રેમથી રંગાયેલો રહે છે.
ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥
teen bhavan jug chaare jaataa |તે ત્રણેય લોક અને ચાર યુગમાં પ્રખ્યાત છે.
ਜਿਨਿ ਜਾਤਾ ਸੋ ਤਿਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ॥
jin jaataa so tis hee jehaa |જે ભગવાનને ઓળખે છે તે તેના જેવો થઈ જાય છે.
ਅਤਿ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਸੀਝਸਿ ਦੇਹਾ ॥
at niramaaeil seejhas dehaa |તે એકદમ નિષ્કલંક બની જાય છે, અને તેનું શરીર પવિત્ર થાય છે.
ਰਹਸੀ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਇਕ ਭਾਇ ॥
rahasee raam ridai ik bhaae |તેનું હૃદય પ્રસન્ન છે, એક પ્રભુના પ્રેમમાં.
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਸਾਚਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧੦॥
antar sabad saach liv laae |10|તે પ્રેમપૂર્વક તેનું ધ્યાન શબ્દના સાચા શબ્દ પર કેન્દ્રિત કરે છે. ||10||
ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਰਹਣੁ ਨਹੀ ਸੰਸਾਰੇ ॥
ros na keejai amrit peejai rahan nahee sansaare |ગુસ્સે થશો નહીં - એમ્બ્રોસિયલ નેક્ટરમાં પીવો; તમે આ જગતમાં કાયમ રહેશો નહિ.
ਰਾਜੇ ਰਾਇ ਰੰਕ ਨਹੀ ਰਹਣਾ ਆਇ ਜਾਇ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ॥
raaje raae rank nahee rahanaa aae jaae jug chaare |શાસક રાજાઓ અને ગરીબો રહે નહિ; તેઓ ચાર યુગ દરમિયાન આવે છે અને જાય છે.
ਰਹਣ ਕਹਣ ਤੇ ਰਹੈ ਨ ਕੋਈ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰਉ ਬਿਨੰਤੀ ॥
rahan kahan te rahai na koee kis peh krau binantee |દરેક જણ કહે છે કે તેઓ રહેશે, પરંતુ તેમાંથી કોઈ રહેતું નથી; મારે કોને પ્રાર્થના કરવી જોઈએ?
ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਨਿਰੋਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਮਤੀ ॥੧੧॥
ek sabad raam naam nirodhar gur devai pat matee |11|એક શબ્દ, ભગવાનનું નામ, તમને ક્યારેય નિષ્ફળ કરશે નહીં; ગુરુ સન્માન અને સમજણ આપે છે. ||11||
ਲਾਜ ਮਰੰਤੀ ਮਰਿ ਗਈ ਘੂਘਟੁ ਖੋਲਿ ਚਲੀ ॥
laaj marantee mar gee ghooghatt khol chalee |મારો સંકોચ અને ખચકાટ મરી ગયો અને ગયો, અને હું મારા ચહેરાને અનાવરણ કરીને ચાલું છું.
ਸਾਸੁ ਦਿਵਾਨੀ ਬਾਵਰੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸੰਕ ਟਲੀ ॥
saas divaanee baavaree sir te sank ttalee |મારી પાગલ, પાગલ સાસુની મૂંઝવણ અને શંકા મારા માથા પરથી દૂર થઈ ગઈ છે.
ਪ੍ਰੇਮਿ ਬੁਲਾਈ ਰਲੀ ਸਿਉ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥
prem bulaaee ralee siau man meh sabad anand |મારા વહાલાએ મને આનંદકારક પ્રેમથી બોલાવ્યો છે; મારું મન શબ્દના આનંદથી ભરાઈ ગયું છે.
ਲਾਲਿ ਰਤੀ ਲਾਲੀ ਭਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਈ ਨਿਚਿੰਦੁ ॥੧੨॥
laal ratee laalee bhee guramukh bhee nichind |12|મારા પ્રિયતમના પ્રેમથી રંગાઈને, હું ગુરુમુખ અને નિશ્ચિંત બની ગયો છું. ||12||
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਜਪਿ ਸਾਰੁ ॥
laahaa naam ratan jap saar |નામના રત્નનો જાપ કરો, અને પ્રભુનો લાભ મેળવો.
ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
lab lobh buraa ahankaar |લોભ, લાલચ, દુષ્ટતા અને અહંકાર;
ਲਾੜੀ ਚਾੜੀ ਲਾਇਤਬਾਰੁ ॥
laarree chaarree laaeitabaar |નિંદા, નિંદા અને ગપસપ;
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧਾ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥
manamukh andhaa mugadh gavaar |સ્વ-ઇચ્છા ધરાવનાર મનમુખ આંધળો, મૂર્ખ અને અજ્ઞાની છે.
ਲਾਹੇ ਕਾਰਣਿ ਆਇਆ ਜਗਿ ॥
laahe kaaran aaeaa jag |પ્રભુનો લાભ મેળવવા માટે જ નશ્વર સંસારમાં આવે છે.
ਹੋਇ ਮਜੂਰੁ ਗਇਆ ਠਗਾਇ ਠਗਿ ॥
hoe majoor geaa tthagaae tthag |પરંતુ તે માત્ર એક ગુલામ મજૂર બની જાય છે, અને લૂંટારો, માયા દ્વારા તેને લૂંટવામાં આવે છે.
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਪੂੰਜੀ ਵੇਸਾਹੁ ॥
laahaa naam poonjee vesaahu |જે વિશ્વાસની મૂડી વડે નામનો નફો કમાય છે,
ਨਾਨਕ ਸਚੀ ਪਤਿ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ॥੧੩॥
naanak sachee pat sachaa paatisaahu |13|ઓ નાનક, સાચા સર્વોચ્ચ રાજા દ્વારા ખરેખર સન્માનિત છે. ||13||
ਆਇ ਵਿਗੂਤਾ ਜਗੁ ਜਮ ਪੰਥੁ ॥
aae vigootaa jag jam panth |મૃત્યુના માર્ગે જગત બરબાદ થઈ ગયું છે.
ਆਈ ਨ ਮੇਟਣ ਕੋ ਸਮਰਥੁ ॥
aaee na mettan ko samarath |માયાના પ્રભાવને ભૂંસી નાખવાની શક્તિ કોઈમાં નથી.
ਆਥਿ ਸੈਲ ਨੀਚ ਘਰਿ ਹੋਇ ॥
aath sail neech ghar hoe |જો સંપત્તિ સૌથી નીચા રંગલોના ઘરે જાય છે,
ਆਥਿ ਦੇਖਿ ਨਿਵੈ ਜਿਸੁ ਦੋਇ ॥
aath dekh nivai jis doe |તે સંપત્તિ જોઈને બધા તેને આદર આપે છે.
ਆਥਿ ਹੋਇ ਤਾ ਮੁਗਧੁ ਸਿਆਨਾ ॥
aath hoe taa mugadh siaanaa |મૂર્ખ માણસને પણ હોંશિયાર માનવામાં આવે છે, જો તે શ્રીમંત હોય.
ਭਗਤਿ ਬਿਹੂਨਾ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥
bhagat bihoonaa jag bauraanaa |ભક્તિ વિના સંસાર ગાંડો છે.
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥
sabh meh varatai eko soe |એક પ્રભુ સર્વમાં સમાયેલો છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧੪॥
jis no kirapaa kare tis paragatt hoe |14|તે પોતાની જાતને પ્રગટ કરે છે, જેમને તે તેની કૃપાથી આશીર્વાદ આપે છે. ||14||
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਥਾਪਿ ਸਦਾ ਨਿਰਵੈਰੁ ॥
jug jug thaap sadaa niravair |યુગો દરમ્યાન, પ્રભુ સનાતન સ્થપાય છે; તેની પાસે કોઈ વેર નથી.
ਜਨਮਿ ਮਰਣਿ ਨਹੀ ਧੰਧਾ ਧੈਰੁ ॥
janam maran nahee dhandhaa dhair |તે જન્મ અને મૃત્યુને આધીન નથી; તે દુન્યવી બાબતોમાં ફસાતો નથી.
ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਆਪੇ ਆਪਿ ॥
jo deesai so aape aap |જે દેખાય છે, તે ભગવાન પોતે છે.
ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਆਪੇ ਘਟ ਥਾਪਿ ॥
aap upaae aape ghatt thaap |પોતાને બનાવીને, તે પોતાને હૃદયમાં સ્થાપિત કરે છે.
ਆਪਿ ਅਗੋਚਰੁ ਧੰਧੈ ਲੋਈ ॥
aap agochar dhandhai loee |તે પોતે અગમ્ય છે; તે લોકોને તેમની બાબતો સાથે જોડે છે.
ਜੋਗ ਜੁਗਤਿ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੋਈ ॥
jog jugat jagajeevan soee |તે યોગનો માર્ગ છે, વિશ્વનું જીવન છે.
ਕਰਿ ਆਚਾਰੁ ਸਚੁ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥
kar aachaar sach sukh hoee |સદાચારી જીવનશૈલી જીવવાથી સાચી શાંતિ મળે છે.
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਾ ਮੁਕਤਿ ਕਿਵ ਹੋਈ ॥੧੫॥
naam vihoonaa mukat kiv hoee |15|ભગવાનના નામ વિના, કોઈને મુક્તિ કેવી રીતે મળે? ||15||
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਵੇਰੋਧੁ ਸਰੀਰ ॥
vin naavai verodh sareer |નામ વિના તો પોતાનું શરીર પણ શત્રુ છે.
ਕਿਉ ਨ ਮਿਲਹਿ ਕਾਟਹਿ ਮਨ ਪੀਰ ॥
kiau na mileh kaatteh man peer |પ્રભુને કેમ ન મળો, અને તમારા મનના દુઃખ દૂર કરો?
ਵਾਟ ਵਟਾਊ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
vaatt vattaaoo aavai jaae |પ્રવાસી હાઇવે પર આવે છે અને જાય છે.
ਕਿਆ ਲੇ ਆਇਆ ਕਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
kiaa le aaeaa kiaa palai paae |તે આવ્યો ત્યારે શું લાવ્યો હતો અને જશે ત્યારે શું લઈ જશે?
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਤੋਟਾ ਸਭ ਥਾਇ ॥
vin naavai tottaa sabh thaae |નામ વિના વ્યક્તિ સર્વત્ર હારી જાય છે.
ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਜਾ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
laahaa milai jaa dee bujhaae |જ્યારે પ્રભુ સમજણ આપે છે ત્યારે નફો મળે છે.
ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰੁ ਵਣਜੈ ਵਾਪਾਰੀ ॥
vanaj vaapaar vanajai vaapaaree |વેપાર અને વેપારમાં, વેપારી વેપાર કરે છે.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੈਸੀ ਪਤਿ ਸਾਰੀ ॥੧੬॥
vin naavai kaisee pat saaree |16|નામ વિના માન-સન્માન કેવી રીતે મળે? ||16||
ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੇ ਗਿਆਨੀ ਸੋਇ ॥
gun veechaare giaanee soe |જે ભગવાનના ગુણોનું ચિંતન કરે છે તે આધ્યાત્મિક રીતે જ્ઞાની છે.
ਗੁਣ ਮਹਿ ਗਿਆਨੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
gun meh giaan paraapat hoe |તેમના ગુણો દ્વારા, વ્યક્તિ આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે છે.
ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਿਰਲਾ ਸੰਸਾਰਿ ॥
gunadaataa viralaa sansaar |આ જગતમાં કેવો દુર્લભ છે, પુણ્ય આપનાર.
ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਿ ॥
saachee karanee gur veechaar |જીવનનો સાચો માર્ગ ગુરુના ચિંતન દ્વારા મળે છે.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਕੀਮਤਿ ਨਹੀ ਪਾਇ ॥
agam agochar keemat nahee paae |પ્રભુ દુર્ગમ અને અગમ્ય છે. તેની કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકાતો નથી.