ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 222
ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੂਚੈ ਸਾਚੁ ਸੁ ਚੀਤਿ ॥
tan man soochai saach su cheet |તેમના શરીર અને મન શુદ્ધ થાય છે, કારણ કે તેઓ સાચા ભગવાનને તેમની ચેતનામાં સમાવે છે.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਨੀਤਾ ਨੀਤਿ ॥੮॥੨॥
naanak har bhaj neetaa neet |8|2|હે નાનક, દરરોજ ભગવાનનું ધ્યાન કરો. ||8||2||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree guaareree mahalaa 1 |ગૌરી ગ્વારાયરી, પ્રથમ મહેલ:
ਨਾ ਮਨੁ ਮਰੈ ਨ ਕਾਰਜੁ ਹੋਇ ॥
naa man marai na kaaraj hoe |મન મરતું નથી એટલે કામ સિદ્ધ થતું નથી.
ਮਨੁ ਵਸਿ ਦੂਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਇ ॥
man vas dootaa duramat doe |મન દુષ્ટ બુદ્ધિ અને દ્વૈતના રાક્ષસોની શક્તિ હેઠળ છે.
ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਗੁਰ ਤੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ॥੧॥
man maanai gur te ik hoe |1|પરંતુ જ્યારે મન ગુરુ દ્વારા શરણે જાય છે, ત્યારે તે એક થઈ જાય છે. ||1||
ਨਿਰਗੁਣ ਰਾਮੁ ਗੁਣਹ ਵਸਿ ਹੋਇ ॥
niragun raam gunah vas hoe |પ્રભુ ગુણો રહિત છે; સદ્ગુણોના લક્ષણો તેમના નિયંત્રણ હેઠળ છે.
ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਿ ਬੀਚਾਰੇ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap nivaar beechaare soe |1| rahaau |જે સ્વાર્થને દૂર કરે છે તે તેનું ચિંતન કરે છે. ||1||થોભો ||
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਬਹੁ ਚਿਤੈ ਵਿਕਾਰੁ ॥
man bhoolo bahu chitai vikaar |ભ્રમિત મન તમામ પ્રકારના ભ્રષ્ટાચાર વિશે વિચારે છે.
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਸਿਰਿ ਆਵੈ ਭਾਰੁ ॥
man bhoolo sir aavai bhaar |જ્યારે મન ભ્રમિત થાય છે, ત્યારે દુષ્ટતાનો ભાર માથા પર આવી જાય છે.
ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਹਰਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥੨॥
man maanai har ekankaar |2|પરંતુ જ્યારે મન ભગવાનને શરણે જાય છે, ત્યારે તે એક અને એકમાત્ર ભગવાનની અનુભૂતિ કરે છે. ||2||
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਮਾਇਆ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
man bhoolo maaeaa ghar jaae |ભ્રમિત મન માયાના ઘરમાં પ્રવેશ કરે છે.
ਕਾਮਿ ਬਿਰੂਧਉ ਰਹੈ ਨ ਠਾਇ ॥
kaam biroodhau rahai na tthaae |જાતીય ઈચ્છામાં તલ્લીન થઈને તે સ્થિર રહેતી નથી.
ਹਰਿ ਭਜੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥੩॥
har bhaj praanee rasan rasaae |3|હે નશ્વર, તમારી જીભ વડે પ્રભુના નામને પ્રેમપૂર્વક સ્પંદન કર. ||3||
ਗੈਵਰ ਹੈਵਰ ਕੰਚਨ ਸੁਤ ਨਾਰੀ ॥
gaivar haivar kanchan sut naaree |હાથી, ઘોડા, સોનું, બાળકો અને પત્નીઓ
ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਪਿੜ ਚਾਲੈ ਹਾਰੀ ॥
bahu chintaa pirr chaalai haaree |આ બધી ચિંતાજનક બાબતોમાં, લોકો રમત ગુમાવે છે અને વિદાય લે છે.
ਜੂਐ ਖੇਲਣੁ ਕਾਚੀ ਸਾਰੀ ॥੪॥
jooaai khelan kaachee saaree |4|ચેસની રમતમાં તેમના મહોરા તેમના મુકામ સુધી પહોંચતા નથી. ||4||
ਸੰਪਉ ਸੰਚੀ ਭਏ ਵਿਕਾਰ ॥
sanpau sanchee bhe vikaar |તેઓ સંપત્તિ ભેગી કરે છે, પરંતુ તેમાંથી માત્ર દુષ્ટતા આવે છે.
ਹਰਖ ਸੋਕ ਉਭੇ ਦਰਵਾਰਿ ॥
harakh sok ubhe daravaar |આનંદ અને દુઃખ દ્વારમાં ઊભા છે.
ਸੁਖੁ ਸਹਜੇ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥੫॥
sukh sahaje jap ridai muraar |5|હૃદયમાં પ્રભુનું ધ્યાન કરવાથી સાહજિક શાંતિ મળે છે. ||5||
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
nadar kare taa mel milaae |જ્યારે ભગવાન તેમની કૃપાની નજર આપે છે, ત્યારે તે આપણને તેમના સંઘમાં જોડે છે.
ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਉਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
gun sangreh aaugan sabad jalaae |શબ્દના શબ્દ દ્વારા, ગુણો એકત્ર થાય છે, અને ખામીઓ બાળી નાખવામાં આવે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੬॥
guramukh naam padaarath paae |6|ગુરુમુખ ભગવાનના નામનો ખજાનો મેળવે છે. ||6||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਦੂਖ ਨਿਵਾਸੁ ॥
bin naavai sabh dookh nivaas |નામ વિના બધા દુઃખમાં જીવે છે.
ਮਨਮੁਖ ਮੂੜ ਮਾਇਆ ਚਿਤ ਵਾਸੁ ॥
manamukh moorr maaeaa chit vaas |મૂર્ખ, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખની ચેતના એ માયાનું નિવાસસ્થાન છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥੭॥
guramukh giaan dhur karam likhiaas |7|ગુરુમુખ પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ અનુસાર આધ્યાત્મિક જ્ઞાન મેળવે છે. ||7||
ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਧਾਵਤੁ ਫੁਨਿ ਧਾਵੈ ॥
man chanchal dhaavat fun dhaavai |ચંચળ મન ક્ષણિક વસ્તુઓ પાછળ સતત દોડે છે.
ਸਾਚੇ ਸੂਚੇ ਮੈਲੁ ਨ ਭਾਵੈ ॥
saache sooche mail na bhaavai |શુદ્ધ સાચા ભગવાન મલિનતાથી પ્રસન્ન થતા નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੮॥੩॥
naanak guramukh har gun gaavai |8|3|ઓ નાનક, ગુરુમુખ ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે. ||8||3||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree guaareree mahalaa 1 |ગૌરી ગ્વારાયરી, પ્રથમ મહેલ:
ਹਉਮੈ ਕਰਤਿਆ ਨਹ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
haumai karatiaa nah sukh hoe |અહંકારમાં કામ કરવાથી શાંતિ મળતી નથી.
ਮਨਮਤਿ ਝੂਠੀ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
manamat jhootthee sachaa soe |મનની બુદ્ધિ મિથ્યા છે; માત્ર ભગવાન જ સાચા છે.
ਸਗਲ ਬਿਗੂਤੇ ਭਾਵੈ ਦੋਇ ॥
sagal bigoote bhaavai doe |જેઓ દ્વૈતને ચાહે છે તે સર્વ નાશ પામે છે.
ਸੋ ਕਮਾਵੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ॥੧॥
so kamaavai dhur likhiaa hoe |1|લોકો પૂર્વનિર્ધારિત હોય તેમ વર્તે છે. ||1||
ਐਸਾ ਜਗੁ ਦੇਖਿਆ ਜੂਆਰੀ ॥
aaisaa jag dekhiaa jooaaree |મેં દુનિયાને એવો જુગારી જોયો છે;
ਸਭਿ ਸੁਖ ਮਾਗੈ ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sabh sukh maagai naam bisaaree |1| rahaau |બધા શાંતિ માટે ભીખ માંગે છે, પરંતુ તેઓ ભગવાનના નામને ભૂલી જાય છે. ||1||થોભો ||
ਅਦਿਸਟੁ ਦਿਸੈ ਤਾ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
adisatt disai taa kahiaa jaae |જો અદ્રશ્ય ભગવાનને જોઈ શકાય, તો તેનું વર્ણન થઈ શકે.
ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਕਹਣਾ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
bin dekhe kahanaa birathaa jaae |તેને જોયા વિના, બધા વર્ણનો નકામા છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੀਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
guramukh deesai sahaj subhaae |ગુરુમુખ તેને સાહજિક સરળતાથી જુએ છે.
ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
sevaa surat ek liv laae |2|તેથી પ્રેમાળ જાગૃતિ સાથે, એક ભગવાનની સેવા કરો. ||2||
ਸੁਖੁ ਮਾਂਗਤ ਦੁਖੁ ਆਗਲ ਹੋਇ ॥
sukh maangat dukh aagal hoe |લોકો શાંતિ માટે ભીખ માંગે છે, પણ તેઓને ભારે પીડા થાય છે.
ਸਗਲ ਵਿਕਾਰੀ ਹਾਰੁ ਪਰੋਇ ॥
sagal vikaaree haar paroe |તેઓ બધા ભ્રષ્ટાચારની માળા વણી રહ્યા છે.
ਏਕ ਬਿਨਾ ਝੂਠੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
ek binaa jhootthe mukat na hoe |તમે મિથ્યા છો - એક વિના, મુક્તિ નથી.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਦੇਖੈ ਸੋਇ ॥੩॥
kar kar karataa dekhai soe |3|નિર્માતાએ સૃષ્ટિ બનાવી છે, અને તે તેના પર નજર રાખે છે. ||3||
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਏ ॥
trisanaa agan sabad bujhaae |શબ્દના શબ્દ દ્વારા ઇચ્છાની આગ બુઝાય છે.
ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
doojaa bharam sahaj subhaae |દ્વૈત અને શંકા આપોઆપ દૂર થઈ જાય છે.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥
guramatee naam ridai vasaae |ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, નામ હૃદયમાં રહે છે.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੪॥
saachee baanee har gun gaae |4|તેમની બાની સાચા શબ્દ દ્વારા, ભગવાનના ભવ્ય ગુણગાન ગાઓ. ||4||
ਤਨ ਮਹਿ ਸਾਚੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਉ ॥
tan meh saacho guramukh bhaau |સાચા ભગવાન તે ગુરુમુખના શરીરમાં રહે છે જે તેના માટે પ્રેમ રાખે છે.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਾਹੀ ਨਿਜ ਠਾਉ ॥
naam binaa naahee nij tthaau |નામ વિના કોઈને પોતાનું સ્થાન મળતું નથી.
ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਾਇਣ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਾਉ ॥
prem paraaein preetam raau |પ્રિય ભગવાન રાજા પ્રેમને સમર્પિત છે.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਬੂਝੈ ਨਾਉ ॥੫॥
nadar kare taa boojhai naau |5|જો તે તેની કૃપાની નજર આપે છે, તો આપણે તેના નામની અનુભૂતિ કરીએ છીએ. ||5||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲਾ ॥
maaeaa mohu sarab janjaalaa |માયા પ્રત્યેની ભાવનાત્મક આસક્તિ એ સંપૂર્ણ ગૂંચવણ છે.
ਮਨਮੁਖ ਕੁਚੀਲ ਕੁਛਿਤ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
manamukh kucheel kuchhit bikaraalaa |સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ મલિન, શાપિત અને ભયંકર છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਚੂਕੈ ਜੰਜਾਲਾ ॥
satigur seve chookai janjaalaa |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી આ ગૂંચવણોનો અંત આવે છે.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਨਾਲਾ ॥੬॥
amrit naam sadaa sukh naalaa |6|નામના અમૃતમાં, તમે કાયમી શાંતિમાં રહેશો. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh boojhai ek liv laae |ગુરુમુખો એક ભગવાનને સમજે છે, અને તેમના માટે પ્રેમ રાખે છે.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥
nij ghar vaasai saach samaae |તેઓ તેમના પોતાના આંતરિક જીવોના ઘરમાં રહે છે, અને સાચા ભગવાનમાં ભળી જાય છે.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
jaman maranaa tthaak rahaae |જન્મ-મરણનું ચક્ર સમાપ્ત થાય છે.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਏ ॥੭॥
poore gur te ih mat paae |7|આ સમજ સંપૂર્ણ ગુરુ પાસેથી મળે છે. ||7||
ਕਥਨੀ ਕਥਉ ਨ ਆਵੈ ਓਰੁ ॥
kathanee kthau na aavai or |વાણી બોલે છે, તેનો કોઈ અંત નથી.