ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 222
ਤਨਿ ਮਨਿ ਸੂਚੈ ਸਾਚੁ ਸੁ ਚੀਤਿ ॥
tan man soochai saach su cheet |ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವುದರಿಂದ ಅವರ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸುಗಳು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਜੁ ਨੀਤਾ ਨੀਤਿ ॥੮॥੨॥
naanak har bhaj neetaa neet |8|2|ಓ ನಾನಕ್, ಪ್ರತಿದಿನ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ. ||8||2||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree guaareree mahalaa 1 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਾ ਮਨੁ ਮਰੈ ਨ ਕਾਰਜੁ ਹੋਇ ॥
naa man marai na kaaraj hoe |ಮನಸ್ಸು ಸಾಯುವುದಿಲ್ಲ, ಆದ್ದರಿಂದ ಕೆಲಸವು ಸಾಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨੁ ਵਸਿ ਦੂਤਾ ਦੁਰਮਤਿ ਦੋਇ ॥
man vas dootaa duramat doe |ಮನಸ್ಸು ದುಷ್ಟ ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ರಾಕ್ಷಸರ ಶಕ್ತಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਗੁਰ ਤੇ ਇਕੁ ਹੋਇ ॥੧॥
man maanai gur te ik hoe |1|ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಶರಣಾದಾಗ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಒಂದಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਨਿਰਗੁਣ ਰਾਮੁ ਗੁਣਹ ਵਸਿ ਹੋਇ ॥
niragun raam gunah vas hoe |ಭಗವಂತನು ಲಕ್ಷಣಗಳಿಲ್ಲದವನು; ಸದ್ಗುಣದ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಅವನ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿವೆ.
ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਿ ਬੀਚਾਰੇ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap nivaar beechaare soe |1| rahaau |ಸ್ವಾರ್ಥವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುವವನು ಅವನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਬਹੁ ਚਿਤੈ ਵਿਕਾਰੁ ॥
man bhoolo bahu chitai vikaar |ಭ್ರಮೆಗೊಂಡ ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತದೆ.
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਸਿਰਿ ਆਵੈ ਭਾਰੁ ॥
man bhoolo sir aavai bhaar |ಮನಸ್ಸು ಭ್ರಮೆಗೊಂಡಾಗ ದುಷ್ಟತನದ ಹೊರೆ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ.
ਮਨੁ ਮਾਨੈ ਹਰਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥੨॥
man maanai har ekankaar |2|ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಶರಣಾದಾಗ ಅದು ಏಕಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||2||
ਮਨੁ ਭੂਲੋ ਮਾਇਆ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥
man bhoolo maaeaa ghar jaae |ಭ್ರಮೆಗೊಂಡ ಮನಸ್ಸು ಮಾಯೆಯ ಮನೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತದೆ.
ਕਾਮਿ ਬਿਰੂਧਉ ਰਹੈ ਨ ਠਾਇ ॥
kaam biroodhau rahai na tthaae |ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದರೂ ಅದು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਰਿ ਭਜੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥੩॥
har bhaj praanee rasan rasaae |3|ಓ ಮರ್ತ್ಯನೇ, ನಿನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕಂಪಿಸು. ||3||
ਗੈਵਰ ਹੈਵਰ ਕੰਚਨ ਸੁਤ ਨਾਰੀ ॥
gaivar haivar kanchan sut naaree |ಆನೆಗಳು, ಕುದುರೆಗಳು, ಚಿನ್ನ, ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಸಂಗಾತಿಗಳು
ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਪਿੜ ਚਾਲੈ ਹਾਰੀ ॥
bahu chintaa pirr chaalai haaree |ಈ ಎಲ್ಲದರ ಆತಂಕದ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ, ಜನರು ಆಟವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ನಿರ್ಗಮಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜੂਐ ਖੇਲਣੁ ਕਾਚੀ ਸਾਰੀ ॥੪॥
jooaai khelan kaachee saaree |4|ಚೆಸ್ ಆಟದಲ್ಲಿ, ಅವರ ಕಾಯಿಗಳು ಅವರ ಗಮ್ಯಸ್ಥಾನವನ್ನು ತಲುಪುವುದಿಲ್ಲ. ||4||
ਸੰਪਉ ਸੰਚੀ ਭਏ ਵਿਕਾਰ ॥
sanpau sanchee bhe vikaar |ಅವರು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ದುಷ್ಟ ಮಾತ್ರ ಬರುತ್ತದೆ.
ਹਰਖ ਸੋਕ ਉਭੇ ਦਰਵਾਰਿ ॥
harakh sok ubhe daravaar |ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೋವು ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದೆ.
ਸੁਖੁ ਸਹਜੇ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥੫॥
sukh sahaje jap ridai muraar |5|ಹೃದಯದೊಳಗೆ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದರಿಂದ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಬರುತ್ತದೆ. ||5||
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥
nadar kare taa mel milaae |ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನ ಒಕ್ಕೂಟದಲ್ಲಿ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਉਗਣ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥
gun sangreh aaugan sabad jalaae |ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅರ್ಹತೆಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೋಷಗಳನ್ನು ಸುಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੬॥
guramukh naam padaarath paae |6|ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਦੂਖ ਨਿਵਾਸੁ ॥
bin naavai sabh dookh nivaas |ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲರೂ ನೋವಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਮੁਖ ਮੂੜ ਮਾਇਆ ਚਿਤ ਵਾਸੁ ॥
manamukh moorr maaeaa chit vaas |ಮೂರ್ಖ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಮಾಯೆಯ ವಾಸಸ್ಥಾನವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧੁਰਿ ਕਰਮਿ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥੭॥
guramukh giaan dhur karam likhiaas |7|ಗುರುಮುಖ್ ಪೂರ್ವ-ನಿರ್ದೇಶಿತ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਧਾਵਤੁ ਫੁਨਿ ਧਾਵੈ ॥
man chanchal dhaavat fun dhaavai |ಚಂಚಲ ಮನಸ್ಸು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕ್ಷಣಿಕ ವಸ್ತುಗಳ ಹಿಂದೆ ಓಡುತ್ತದೆ.
ਸਾਚੇ ਸੂਚੇ ਮੈਲੁ ਨ ਭਾਵੈ ॥
saache sooche mail na bhaavai |ಶುದ್ಧ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನು ಕೊಳಕಿನಿಂದ ಸಂತೋಷಪಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੮॥੩॥
naanak guramukh har gun gaavai |8|3|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ. ||8||3||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
gaurree guaareree mahalaa 1 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਹਉਮੈ ਕਰਤਿਆ ਨਹ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
haumai karatiaa nah sukh hoe |ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುವುದರಿಂದ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਮਨਮਤਿ ਝੂਠੀ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
manamat jhootthee sachaa soe |ಮನಸ್ಸಿನ ಬುದ್ಧಿಯು ಸುಳ್ಳು; ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯ.
ਸਗਲ ਬਿਗੂਤੇ ਭਾਵੈ ਦੋਇ ॥
sagal bigoote bhaavai doe |ದ್ವೈತವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರೆಲ್ಲರೂ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਸੋ ਕਮਾਵੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇ ॥੧॥
so kamaavai dhur likhiaa hoe |1|ಜನರು ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਐਸਾ ਜਗੁ ਦੇਖਿਆ ਜੂਆਰੀ ॥
aaisaa jag dekhiaa jooaaree |ನಾನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಅಂತಹ ಜೂಜುಕೋರನಾಗಿ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ;
ਸਭਿ ਸੁਖ ਮਾਗੈ ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sabh sukh maagai naam bisaaree |1| rahaau |ಎಲ್ಲರೂ ಶಾಂತಿಗಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਅਦਿਸਟੁ ਦਿਸੈ ਤਾ ਕਹਿਆ ਜਾਇ ॥
adisatt disai taa kahiaa jaae |ಕಾಣದ ಭಗವಂತನನ್ನು ನೋಡಬಹುದಾದರೆ, ಅವನನ್ನು ವಿವರಿಸಬಹುದು.
ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਕਹਣਾ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
bin dekhe kahanaa birathaa jaae |ಅವನನ್ನು ನೋಡದೆ, ಎಲ್ಲಾ ವಿವರಣೆಗಳು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੀਸੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
guramukh deesai sahaj subhaae |ಗುರುಮುಖನು ಅವನನ್ನು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
sevaa surat ek liv laae |2|ಆದುದರಿಂದ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಅರಿವಿನಿಂದ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ. ||2||
ਸੁਖੁ ਮਾਂਗਤ ਦੁਖੁ ਆਗਲ ਹੋਇ ॥
sukh maangat dukh aagal hoe |ಜನರು ಶಾಂತಿಗಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅವರು ತೀವ್ರ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਗਲ ਵਿਕਾਰੀ ਹਾਰੁ ਪਰੋਇ ॥
sagal vikaaree haar paroe |ಅವರೆಲ್ಲ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಮಾಲೆ ನೇಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਏਕ ਬਿਨਾ ਝੂਠੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
ek binaa jhootthe mukat na hoe |ನೀನು ಸುಳ್ಳು - ಒಬ್ಬನಿಲ್ಲದೆ ವಿಮೋಚನೆ ಇಲ್ಲ.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਦੇਖੈ ਸੋਇ ॥੩॥
kar kar karataa dekhai soe |3|ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅವನು ಅದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਏ ॥
trisanaa agan sabad bujhaae |ಶಬಾದ್ ಪದದಿಂದ ಆಸೆಯ ಬೆಂಕಿ ತಣಿಯುತ್ತದೆ.
ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
doojaa bharam sahaj subhaae |ದ್ವಂದ್ವತೆ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ನಿವಾರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥
guramatee naam ridai vasaae |ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ನಾಮವು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ.
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੪॥
saachee baanee har gun gaae |4|ಅವರ ಬಾನಿಯ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಿ. ||4||
ਤਨ ਮਹਿ ਸਾਚੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਉ ॥
tan meh saacho guramukh bhaau |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಗುರುಮುಖನ ದೇಹದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਾਹੀ ਨਿਜ ਠਾਉ ॥
naam binaa naahee nij tthaau |ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਾਇਣ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਾਉ ॥
prem paraaein preetam raau |ಪ್ರೀತಿಯ ಲಾರ್ಡ್ ಕಿಂಗ್ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਬੂਝੈ ਨਾਉ ॥੫॥
nadar kare taa boojhai naau |5|ಆತನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದರೆ, ಆಗ ನಾವು ಆತನ ನಾಮವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ||5||
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲਾ ॥
maaeaa mohu sarab janjaalaa |ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗಿನ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯವು ಸಂಪೂರ್ಣ ಜಟಿಲವಾಗಿದೆ.
ਮਨਮੁਖ ਕੁਚੀਲ ਕੁਛਿਤ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
manamukh kucheel kuchhit bikaraalaa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಕೊಳಕು, ಶಾಪಗ್ರಸ್ತ ಮತ್ತು ಭಯಾನಕ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਚੂਕੈ ਜੰਜਾਲਾ ॥
satigur seve chookai janjaalaa |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಈ ತೊಡಕುಗಳು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਨਾਲਾ ॥੬॥
amrit naam sadaa sukh naalaa |6|ನಾಮದ ಅಮೃತದ ಅಮೃತದಲ್ಲಿ, ನೀವು ಶಾಶ್ವತ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತೀರಿ. ||6||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
guramukh boojhai ek liv laae |ಗುರುಮುಖರು ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਏ ॥
nij ghar vaasai saach samaae |ಅವರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಆಂತರಿಕ ಜೀವಿಗಳ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
jaman maranaa tthaak rahaae |ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ಚಕ್ರವು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਇਹ ਮਤਿ ਪਾਏ ॥੭॥
poore gur te ih mat paae |7|ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. ||7||
ਕਥਨੀ ਕਥਉ ਨ ਆਵੈ ਓਰੁ ॥
kathanee kthau na aavai or |ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ, ಇದಕ್ಕೆ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲ.