ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1044
ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
aape mele de vaddiaaee |ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗುತ್ತಾ, ಅವನು ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
guraparasaadee keemat paaee |ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಯೋಗ್ಯತೆಯ ಅರಿವಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਨਮੁਖਿ ਬਹੁਤੁ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ਹੇ ॥੩॥
manamukh bahut firai bilalaadee doojai bhaae khuaaee he |3|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ, ಅಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਵਿਚੇ ਪਾਈ ॥
haumai maaeaa viche paaee |ಮಾಯೆಯ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತುಂಬಲಾಯಿತು.
ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
manamukh bhoole pat gavaaee |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಭ್ರಮೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਰਾਚੈ ਸਾਚੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੪॥
guramukh hovai so naae raachai saachai rahiaa samaaee he |4|ಆದರೆ ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਾਇਆ ॥
gur te giaan naam ratan paaeaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ರತ್ನದೊಂದಿಗೆ ಗುರುವಿನಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਨਸਾ ਮਾਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥
manasaa maar man maeh samaaeaa |ಆಸೆಗಳು ನಿಗ್ರಹಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ, ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭਿ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੫॥
aape khel kare sabh karataa aape dee bujhaaee he |5|ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೇ ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥
satigur seve aap gavaae |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವನು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
mil preetam sabad sukh paae |ತನ್ನ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನ ಜೊತೆ ಭೇಟಿಯಾದ ಅವರು ಶಾಬಾದ್ ಪದದ ಮೂಲಕ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਤਰਿ ਪਿਆਰੁ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਹਜਿ ਮਤੇ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੬॥
antar piaar bhagatee raataa sahaj mate ban aaee he |6|ಅವನ ಅಂತರಂಗದ ಆಳದಲ್ಲಿ, ಅವನು ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾನೆ; ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ, ಅವನು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਤਾ ॥
dookh nivaaran gur te jaataa |ನೋವಿನ ನಾಶಕ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.
ਆਪਿ ਮਿਲਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥
aap miliaa jagajeevan daataa |ಮಹಾನ್ ಕೊಡುವವನು, ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವನ, ಅವನೇ ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਜਿਸ ਨੋ ਲਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਭਉ ਭਰਮੁ ਸਰੀਰਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੭॥
jis no laae soee boojhai bhau bharam sareerahu jaaee he |7|ಭಗವಂತ ಯಾರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ದೇಹದಿಂದ ಭಯ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ. ||7||
ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ॥
aape guramukh aape devai |ಅವನೇ ಗುರುಮುಖ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ತನ್ನ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੈ ॥
sachai sabad satigur sevai |ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸೇವಿಸಿ.
ਜਰਾ ਜਮੁ ਤਿਸੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੇ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੮॥
jaraa jam tis johi na saakai saache siau ban aaee he |8|ವೃದ್ಧಾಪ್ಯ ಮತ್ತು ಮರಣವು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಹ ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||8||
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
trisanaa agan jalai sansaaraa |ಆಸೆಯ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತು ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ.
ਜਲਿ ਜਲਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਵਿਕਾਰਾ ॥
jal jal khapai bahut vikaaraa |ಅದು ಉರಿಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸುಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಎಲ್ಲಾ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ.
ਮਨਮੁਖੁ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ਕਬਹੂ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੯॥
manamukh tthaur na paae kabahoo satigur boojh bujhaaee he |9|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಯೂ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾನೆ. ||9||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
satigur sevan se vaddabhaagee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಬಹಳ ಅದೃಷ್ಟವಂತರು.
ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਦਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
saachai naam sadaa liv laagee |ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಗಮನಹರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਰਵਿਆ ਨਿਹਕੇਵਲੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
antar naam raviaa nihakeval trisanaa sabad bujhaaee he |10|ನಿರ್ಮಲ ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಅವರ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ ಅನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತದೆ; ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ಅವರ ಆಸೆಗಳನ್ನು ತಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||10||
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥
sachaa sabad sachee hai baanee |ಶಾಬಾದ್ನ ಮಾತು ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ಪದದ ಬಾನಿ ನಿಜ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨੈ ਪਛਾਣੀ ॥
guramukh viralai kinai pachhaanee |ಇದನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಆ ಗುರುಮುಖ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
sachai sabad rate bairaagee aavan jaan rahaaee he |11|ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದದಿಂದ ತುಂಬಿದವರು ನಿರ್ಲಿಪ್ತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅವರ ಬರುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಹೋಗುವಿಕೆಗಳು ಕೊನೆಗೊಂಡಿವೆ. ||11||
ਸਬਦੁ ਬੁਝੈ ਸੋ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਏ ॥
sabad bujhai so mail chukaae |ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವವನು ಕಲ್ಮಶಗಳಿಂದ ಶುದ್ಧನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
niramal naam vasai man aae |ನಿರ್ಮಲ ನಾಮ್ ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਅਪਣਾ ਸਦ ਹੀ ਸੇਵਹਿ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
satigur apanaa sad hee seveh haumai vichahu jaaee he |12|ಅವನು ತನ್ನ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವು ಒಳಗಿನಿಂದ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ||12||
ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਤਾ ਦਰੁ ਸੂਝੈ ॥
gur te boojhai taa dar soojhai |ಒಬ್ಬನು ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣਾ ਕਥਿ ਕਥਿ ਲੂਝੈ ॥
naam vihoonaa kath kath loojhai |ಆದರೆ ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಒಬ್ಬರು ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੂਖ ਗਵਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
satigur seve kee vaddiaaee trisanaa bhookh gavaaee he |13|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯ ಮಹಿಮೆ ಎಂದರೆ ಅದು ಹಸಿವು ಮತ್ತು ಬಾಯಾರಿಕೆಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುತ್ತದೆ. ||13||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਮਿਲੈ ਤਾ ਬੂਝੈ ॥
aape aap milai taa boojhai |ಯಾವಾಗ ಭಗವಂತ ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದನೋ ಆಗ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.
ਗਿਆਨ ਵਿਹੂਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ॥
giaan vihoonaa kichhoo na soojhai |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ಏನನ್ನೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਸਦਾ ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਵਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
gur kee daat sadaa man antar baanee sabad vajaaee he |14|ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಸದಾ ಗುರುವಿನ ಕೊಡುಗೆಯಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆಯೋ - ಅವರ ಅಂತರಂಗವು ಶಬ್ದದಿಂದ ಮತ್ತು ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯಿಂದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ||14||
ਜੋ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ॥
jo dhur likhiaa su karam kamaaeaa |ಅವನು ತನ್ನ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ವಿಧಿಯ ಪ್ರಕಾರ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਧੁਰਿ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥
koe na mettai dhur furamaaeaa |ಆದಿ ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಯಾರೂ ಅಳಿಸಲಾರರು.
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਤਿਨ ਹੀ ਵਾਸਾ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
satasangat meh tin hee vaasaa jin kau dhur likh paaee he |15|ಅವರು ಮಾತ್ರ ಸತ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ನಿಜವಾದ ಸಭೆ. ||15||
ਅਪਣੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥
apanee nadar kare so paae |ಅವನು ಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಯಾರಿಗೆ ಅವನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਤਾੜੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥
sachai sabad taarree chit laae |ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಶಬ್ದದ ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਭੀਖਿਆ ਨਾਮੁ ਦਰਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥
naanak daas kahai benantee bheekhiaa naam dar paaee he |16|1|ನಾನಕ್, ನಿಮ್ಮ ಗುಲಾಮ, ಈ ವಿನಮ್ರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ; ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ, ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಗಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ||16||1||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |ಮಾರೂ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥
eko ek varatai sabh soee |ಏಕಮಾತ್ರ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲೆಡೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |ಗುರುಮುಖನಾಗಿ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਹੇ ॥੧॥
eko rav rahiaa sabh antar tis bin avar na koee he |1|ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಎಲ್ಲರ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಯಸ್ನಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿದೆ. ಅವನಿಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ||1||
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੀਅ ਉਪਾਏ ॥
lakh chauraaseeh jeea upaae |ಅವರು 8.4 ಮಿಲಿಯನ್ ಜಾತಿಯ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು.