ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 690


ਧਨਾਸਰੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥
dhanaasaree chhant mahalaa 4 ghar 1 |

ಧನಸಾರಿ, ಛಂತ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್, ಮೊದಲ ಮನೆ:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |

ಒಬ್ಬ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ದೇವರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜੀਉ ॥
har jeeo kripaa kare taa naam dhiaaeeai jeeo |

ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಒಬ್ಬರು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਇ ਸਹਜਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ਜੀਉ ॥
satigur milai subhaae sahaj gun gaaeeai jeeo |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದು, ಪ್ರೀತಿಯ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਣ ਗਾਇ ਵਿਗਸੈ ਸਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾ ਆਪਿ ਸਾਚੇ ਭਾਵਏ ॥
gun gaae vigasai sadaa anadin jaa aap saache bhaave |

ಅವನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ, ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ಹಾಡುತ್ತಾ, ಅದು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ ಅರಳುತ್ತದೆ.

ਅਹੰਕਾਰੁ ਹਉਮੈ ਤਜੈ ਮਾਇਆ ਸਹਜਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਏ ॥
ahankaar haumai tajai maaeaa sahaj naam samaave |

ಅಹಂಕಾರ, ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಮಾಯೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਆਪਿ ਦੇਇ ਤ ਪਾਈਐ ॥
aap karataa kare soee aap dee ta paaeeai |

ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನು ಸ್ವತಃ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಕೊಟ್ಟಾಗ ನಾವು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತೇವೆ.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜੀਉ ॥੧॥
har jeeo kripaa kare taa naam dhiaaeeai jeeo |1|

ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ನಾವು ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇವೆ. ||1||

ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਨੇਹੁ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੈ ਜੀਉ ॥
andar saachaa nehu poore satigurai jeeo |

ಒಳಗೊಳಗೆ, ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಇದೆ.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਸੇਵੀ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਮੈ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੀਉ ॥
hau tis sevee din raat mai kade na veesarai jeeo |

ನಾನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಆತನನ್ನು ಸೇವಿಸುತ್ತೇನೆ; ನಾನು ಅವನನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਕਦੇ ਨ ਵਿਸਾਰੀ ਅਨਦਿਨੁ ਸਮੑਾਰੀ ਜਾ ਨਾਮੁ ਲਈ ਤਾ ਜੀਵਾ ॥
kade na visaaree anadin samaaree jaa naam lee taa jeevaa |

ನಾನು ಅವನನ್ನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ನಾನು ಅವನನ್ನು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಯಾವಾಗ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತೇನೆ, ಆಗ ನಾನು ಬದುಕುತ್ತೇನೆ.

ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣੀ ਤ ਇਹੁ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਾ ॥
sravanee sunee ta ihu man tripatai guramukh amrit peevaa |

ನನ್ನ ಕಿವಿಗಳಿಂದ, ನಾನು ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತೃಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ನಾನು ಅಮೃತ ಅಮೃತದಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುತ್ತೇನೆ.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਬਿਚਰੈ ॥
nadar kare taa satigur mele anadin bibek budh bicharai |

ಅವನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ಕೊಟ್ಟರೆ, ನಾನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇನೆ; ನನ್ನ ತಾರತಮ್ಯ ಬುದ್ಧಿಯು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಆತನನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਨੇਹੁ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੈ ॥੨॥
andar saachaa nehu poore satigurai |2|

ಒಳಗೊಳಗೆ, ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಇದೆ. ||2||

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਭਾਗਿ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਵਏ ਜੀਉ ॥
satasangat milai vaddabhaag taa har ras aave jeeo |

ಮಹಾ ಸೌಭಾಗ್ಯದಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರುತ್ತಾನೆ; ಆಗ, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯಲು ಬರುತ್ತಾನೆ.

ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ਤ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਏ ਜੀਉ ॥
anadin rahai liv laae ta sahaj samaave jeeo |

ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಲಾರ್ಡ್ ಗಮನ ಉಳಿದಿದೆ; ಅವನು ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਦਾ ਅਤੀਤੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥
sahaj samaavai taa har man bhaavai sadaa ateet bairaagee |

ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡು, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳದೆ ಮತ್ತು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੋਭਾ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
halat palat sobhaa jag antar raam naam liv laagee |

ಅವನು ಇಹಲೋಕ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਹਰਖ ਸੋਗ ਦੁਹਾ ਤੇ ਮੁਕਤਾ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੇ ਸੁ ਭਾਵਏ ॥
harakh sog duhaa te mukataa jo prabh kare su bhaave |

ಅವನು ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೋವು ಎರಡರಿಂದಲೂ ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ; ದೇವರು ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅವನು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਭਾਗਿ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਵਏ ਜੀਉ ॥੩॥
satasangat milai vaddabhaag taa har ras aave jeeo |3|

ಮಹಾ ಸೌಭಾಗ್ಯದಿಂದ, ಒಬ್ಬನು ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯಲು ಬರುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥
doojai bhaae dukh hoe manamukh jam johiaa jeeo |

ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂಕಟವಿದೆ; ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.

ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਮਾਇਆ ਦੁਖਿ ਮੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥
haae haae kare din raat maaeaa dukh mohiaa jeeo |

ಅವರು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕೂಗುತ್ತಾರೆ, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ಮಾಯೆಯ ನೋವಿನಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದರು.

ਮਾਇਆ ਦੁਖਿ ਮੋਹਿਆ ਹਉਮੈ ਰੋਹਿਆ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਵਿਹਾਵਏ ॥
maaeaa dukh mohiaa haumai rohiaa meree meree karat vihaave |

ಮಾಯೆಯ ನೋವಿನಿಂದ ಸಿಕ್ಕಿ, ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಕೆರಳಿಸಿ, "ನನ್ನದು, ನನ್ನದು!" ಎಂದು ಅಳುತ್ತಾ ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਇ ਤਿਸੁ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਏ ॥
jo prabh dee tis chetai naahee ant geaa pachhutaave |

ಅವನು ಕೊಡುವ ದೇವರನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਮਾਇਆ ਧੋਹਿਆ ॥
bin naavai ko saath na chaalai putr kalatr maaeaa dhohiaa |

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಯಾವುದೂ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನ ಮಕ್ಕಳು, ಸಂಗಾತಿ ಅಥವಾ ಮಾಯೆಯ ಪ್ರಲೋಭನೆಗಳಲ್ಲ.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖਿ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥੪॥
doojai bhaae dukh hoe manamukh jam johiaa jeeo |4|

ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂಕಟವಿದೆ; ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ||4||

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਮਹਲੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜੀਉ ॥
kar kirapaa lehu milaae mahal har paaeaa jeeo |

ಅವರ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡಿ, ಭಗವಂತ ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿದ್ದಾನೆ; ನಾನು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ਸਦਾ ਰਹੈ ਕਰ ਜੋੜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਜੀਉ ॥
sadaa rahai kar jorr prabh man bhaaeaa jeeo |

ನಾನು ನನ್ನ ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒತ್ತಿ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ; ನಾನು ದೇವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
prabh man bhaavai taa hukam samaavai hukam man sukh paaeaa |

ಒಬ್ಬನು ದೇವರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದಾಗ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್‌ನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಹುಕಮ್‌ಗೆ ಶರಣಾಗುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਪਤ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
anadin japat rahai din raatee sahaje naam dhiaaeaa |

ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ, ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ, ಅವನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਮਿਲੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਵਏ ॥
naamo naam milee vaddiaaee naanak naam man bhaave |

ನಾಮದ ಮೂಲಕ, ನಾಮದ ಅದ್ಭುತವಾದ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ನಾನಕ್‌ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನಾಮ್ ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਮਹਲੁ ਹਰਿ ਪਾਵਏ ਜੀਉ ॥੫॥੧॥
kar kirapaa lehu milaae mahal har paave jeeo |5|1|

ಅವರ ಕೃಪೆಯನ್ನು ನೀಡಿ, ಭಗವಂತ ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಿದ್ದಾನೆ; ನಾನು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಭವನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ||5||1||


ಸೂಚಿ (1 - 1430)
ಜಾಪು ಪುಟ: 1 - 8
ಸು ದರ್ ಪುಟ: 8 - 10
ಸು ಪುರುಷ ಪುಟ: 10 - 12
ಸೋಹಿಲ್ಲಾ ಪುಟ: 12 - 13
ಸಿರಿ ರಾಗ ಪುಟ: 14 - 93
ರಾಗ್ ಮಾಜ್ ಪುಟ: 94 - 150
ರಾಗ್ ಗೌರಿ ಪುಟ: 151 - 346
ರಾಗ್ ಆಸಾ ಪುಟ: 347 - 488
ರಾಗ್ ಗುಜರಿ ಪುಟ: 489 - 526
ರಾಗ್ ದಿವ್ ಗಂಧಾರಿ ಪುಟ: 527 - 536
ರಾಗ್ ಬಿಹಾಗ್ರಾ ಪುಟ: 537 - 556
ರಾಗ್ ವಧನ್ಸ್ ಪುಟ: 557 - 594
ರಾಗ್ ಸೋರಥ್ ಪುಟ: 595 - 659
ರಾಗ್ ಧನಾಸ್ರೀ ಪುಟ: 660 - 695
ರಾಗ್ ಜೈತ್ಸ್‌ರಿ ಪುಟ: 696 - 710
ರಾಗ್ ಟೋಡಿ ಪುಟ: 711 - 718
ರಾಗ್ ಬೈರಾರಿ ಪುಟ: 719 - 720
ರಾಗ್ ತಿಲಂಗ್ ಪುಟ: 721 - 727
ರಾಗ್ ಸೂಹೀ ಪುಟ: 728 - 794
ರಾಗ್ ಬಿಲಾವಲ್ ಪುಟ: 795 - 858
ರಾಗ್ ಗೋಂಡು ಪುಟ: 859 - 875
ರಾಗ್ ರಾಮ್ಕಲಿ ಪುಟ: 876 - 974
ರಾಗ್ ನತ್ ನಾರಾಯಣ ಪುಟ: 975 - 983
ರಾಗ್ ಮಾಲೀ ಗೌರಾ ಪುಟ: 984 - 988
ರಾಗ್ ಮಾರೂ ಪುಟ: 989 - 1106
ರಾಗ್ ಟುಖಾರಿ ಪುಟ: 1107 - 1117
ರಾಗ್ ಕಯ್ದಾರಾ ಪುಟ: 1118 - 1124
ರಾಗ್ ಭೈರಾವೋ ಪುಟ: 1125 - 1167
ರಾಗ್ ಬಸಂತ ಪುಟ: 1168 - 1196
ರಾಗ್ ಸಾರಂಗ್ ಪುಟ: 1197 - 1253
ರಾಗ್ ಮಲಾರ್ ಪುಟ: 1254 - 1293
ರಾಗ್ ಕಾನ್‌ಡ್ರಾ ಪುಟ: 1294 - 1318
ರಾಗ್ ಕಲ್ಯಾಣ ಪುಟ: 1319 - 1326
ರಾಗ್ ಪ್ರಸಭಾತೀ ಪುಟ: 1327 - 1351
ರಾಗ್ ಜೈಜಾವಂತಿ ಪುಟ: 1352 - 1359
ಸಲೋಕ್ ಸೇಹಶ್ಕೃತೀ ಪುಟ: 1353 - 1360
ಗಾಥಾ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1360 - 1361
ಫುನ್‌ಹೇ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1361 - 1363
ಚೌಬೋಲಾಸ್ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1363 - 1364
ಸಲೋಕ್ ಕಬೀರ್ ಜೀ ಪುಟ: 1364 - 1377
ಸಲೋಕ್ ಫರೀದ್ ಜೀ ಪುಟ: 1377 - 1385
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಶ್ರೀ ಮುಖಬಕ್ ಮಹಲ್ 5 ಪುಟ: 1385 - 1389
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಮೊದಲ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1389 - 1390
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ದ್ವಿತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1391 - 1392
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ತೃತೀಯ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1392 - 1396
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಚತುರ್ಥ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1396 - 1406
ಸ್ವಯ್ಯಾಯ ಪಂಜಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1406 - 1409
ಸಲೋಕ್ ವಾರನ್ ಥಯ್ ವಧೀಕ ಪುಟ: 1410 - 1426
ಸಲೋಕ್ ನವಮ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1426 - 1429
ಮುಂಡಾವಣೀ ಪೆಂಡುಮೆಂಥ್ ಮಹಲ್ ಪುಟ: 1429 - 1429
ರಾಗ್ಮಾಲಾ ಪುಟ: 1430 - 1430