Dhanaasaree, Chhant, Vierde Mehl, Eerste Huis:
Een Universele Skepper God. Deur die genade van die ware Guru:
Wanneer die Liewe Heer Sy Genade skenk, peins mens oor die Naam, die Naam van die Here.
Om die Ware Guru te ontmoet, deur liefdevolle geloof en toewyding, sing mens intuïtief die Glorieryke lof van die Here.
Deur sy glorieryke lof gedurig te sing, nag en dag, blom 'n mens uit, wanneer dit die Ware Here welgevallig is.
Egotisme, self-vermoed en Maya word verlaat, en hy word intuïtief in die Naam opgeneem.
Die Skepper self tree op; wanneer Hy gee, dan ontvang ons.
Wanneer die Liewe Heer Sy Genade skenk, oordink ons die Naam. ||1||
Diep binne voel ek ware liefde vir die Perfect True Guru.
Ek dien Hom dag en nag; Ek vergeet Hom nooit nie.
Ek vergeet Hom nooit; Ek onthou Hom nag en dag. As ek die Naam sing, dan lewe ek.
Met my ore hoor ek van Hom, en my verstand is tevrede. As Gurmukh drink ek die Ambrosiale nektar in.
As Hy Sy Blik van Genade gee, dan sal ek die Ware Guru ontmoet; my onderskeidende intellek sou Hom nag en dag nadink.
Diep binne voel ek ware liefde vir die Perfect True Guru. ||2||
Met groot geluk sluit 'n mens by die Sat Sangat aan, die Ware Gemeente; dan kom 'n mens om die subtiele wese van die Here te geniet.
Nag en dag bly hy liefdevol gefokus op die Here; hy versmelt in hemelse vrede.
Om in hemelse vrede saam te smelt, word hy welgevallig vir die Here se Gemoed; hy bly vir ewig ongebonde en onaangeraak.
Hy ontvang eer in hierdie wêreld en die volgende, liefdevol gefokus op die Here se Naam.
Hy is bevry van beide plesier en pyn; hy is tevrede met alles wat God doen.
Met groot geluk sluit 'n mens by die Sat Sangat aan, die Ware Gemeente, en dan kom 'n mens om die subtiele wese van die Here te geniet. ||3||
In die liefde vir dualiteit is daar pyn en lyding; die boodskapper van die dood kyk na die eiewillige manmukhs.
Hulle huil en huil, dag en nag, vasgevang deur die pyn van Maya.
Gevang deur die pyn van Maya, uitgelok deur sy ego, gaan hy sy lewe verby terwyl hy uitroep: "Myne, myne!".
Hy onthou nie God, die Gewer nie, en op die ou end vertrek hy met spyt en berou.
Sonder die Naam sal niks met hom saamgaan nie; nie sy kinders, eggenoot of die verlokkings van Maya nie.
In die liefde vir dualiteit is daar pyn en lyding; die boodskapper van die dood kyk na die eiewillige manmukhs. ||4||
Met sy genade het die Here my met Homself saamgevoeg; Ek het die Woonhuis van die Here se Teenwoordigheid gevind.
Ek bly staan met my handpalms saamgedruk; Ek het behaaglik geword vir God se Gees.
Wanneer iemand welgevallig is vir God se Gemoed, dan smelt hy saam in die Hukam van die Here se Opdrag; oorgee aan Sy Hukam, vind hy vrede.
Nag en dag besing hy die Here se Naam, dag en nag; intuïtief, natuurlik, mediteer hy oor die Naam, die Naam van die Here.
Deur die Naam word die heerlike grootheid van die Naam verkry; die Naam is aangenaam vir Nanak.
Met sy genade het die Here my met Homself saamgevoeg; Ek het die Woonhuis van die Here se Teenwoordigheid gevind. ||5||1||