Hulle alleen ontmoet Hom, wat die Here laat ontmoet.
Die deugsame sielsbruid oordink voortdurend Sy Deugde.
Nanak, na aanleiding van die Guru se leringe, ontmoet 'n mens die Here, die ware vriend. ||17||
Onvervulde seksuele begeerte en onopgeloste woede mors die liggaam weg,
soos goud deur boraks opgelos word.
Die goud word aan die toetssteen aangeraak en deur vuur getoets;
wanneer sy suiwer kleur deurskyn, is dit 'n plesier vir die oog van die toetser.
Die wêreld is 'n dier, en arrogante Dood is die slagter.
Die geskape wesens van die Skepper ontvang die karma van hul optrede.
Hy wat die wêreld geskep het, weet die waarde daarvan.
Wat anders kan gesê word? Daar is glad niks om te sê nie. ||18||
Soekend, soekend drink ek die Ambrosiale nektar in.
Ek het die weg van verdraagsaamheid aangeneem en my gedagtes aan die Ware Guru gegee.
Almal noem homself waar en eg.
Hy alleen is waar, wat die juweel deur die vier eeue verkry.
Eet en drink, mens sterf, maar weet steeds nie.
Hy sterf in 'n oomblik wanneer hy die Woord van die Shabad besef.
Sy bewussyn word permanent stabiel, en sy verstand aanvaar die dood.
Deur Guru se Genade besef hy die Naam, die Naam van die Here. ||19||
Die diepgaande Here woon in die lug van die verstand, die Tiende Poort;
sing Sy Glorious Praises, mens woon in intuïtiewe kalmte en vrede.
Hy gaan nie om te kom, of kom om te gaan nie.
Deur Guru se genade bly hy liefdevol op die Here gefokus.
Die Here van die gees-hemel is ontoeganklik, onafhanklik en buite geboorte.
Die mees waardige Samaadhi is om die bewussyn stabiel te hou, gefokus op Hom.
Deur die Here se Naam te onthou, is 'n mens nie onderworpe aan reïnkarnasie nie.
Die Guru se leringe is die mees uitstekende; alle ander weë ontbreek die Naam, die Naam van die Here. ||20||
As ek na ontelbare drumpels en huise dwaal, het ek moeg geword.
My inkarnasies is ontelbaar, sonder beperking.
Ek het soveel ma's en pa's, seuns en dogters gehad.
Ek het soveel ghoeroes en dissipels gehad.
Deur 'n valse guru word bevryding nie gevind nie.
Daar is soveel bruide van die Een Man Here – oorweeg dit.
Die Gurmukh sterf, en leef saam met God.
Ek het in die tien rigtings gesoek en Hom in my eie huis gevind.
Ek het Hom ontmoet; die Ware Guru het my gelei om Hom te ontmoet. ||21||
Die Gurmukh sing, en die Gurmukh praat.
Die Gurmukh evalueer die waarde van die Here, en inspireer ander om Hom ook te evalueer.
Die Gurmukh kom en gaan sonder vrees.
Sy vuilheid word weggeneem, en sy vlekke word afgebrand.
Die Gurmukh oorweeg die klankstroom van die Naad vir sy Vedas.
Die Gurmukh se reinigingsbad is die uitvoering van goeie dade.
Vir die Gurmukh is die Shabad die mees uitstekende Ambrosiale Nektar.
O Nanak, die Gurmukh kruis oor. ||22||
Die wispelturige bewussyn bly nie stabiel nie.
Die takbok knibbel heimlik aan die groen spruite.
Een wat die Here se lotusvoete in sy hart en bewussyn vaslê
leef lank, en onthou altyd die Here.
Almal het bekommernisse en omgee.
Hy alleen vind vrede, wat aan die Een Here dink.
Wanneer die Here in die bewussyn woon, en mens is opgeneem in die Here se Naam,
mens word bevry, en keer met eer terug huis toe. ||23||
Die liggaam val uitmekaar, wanneer een knoop losgehaak word.
Kyk, die wêreld is aan die verval; dit sal totaal vernietig word.
Slegs een wat op sonskyn en skadu eenders lyk
het sy bande verpletter; hy is bevry en keer terug huis toe.
Maya is leeg en kleinlik; sy het die wêreld bedrieg.
Sulke lot is vooraf bepaal deur vorige aksies.
Jeug vermors; ouderdom en dood sweef bo die kop.