ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 932
ਤਾ ਮਿਲੀਐ ਜਾ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
taa mileeai jaa le milaae |ಭಗವಂತನು ಯಾರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ ಅವರು ಮಾತ್ರ ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇ ਨੀਤ ॥
gunavantee gun saare neet |ಸದ್ಗುಣಶೀಲ ಆತ್ಮ ವಧು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅವನ ಸದ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਮੀਤ ॥੧੭॥
naanak guramat mileeai meet |17|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ, ನಿಜವಾದ ಸ್ನೇಹಿತ. ||17||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਕਾਇਆ ਕਉ ਗਾਲੈ ॥
kaam krodh kaaeaa kau gaalai |ಈಡೇರದ ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಪರಿಹರಿಸಲಾಗದ ಕೋಪವು ದೇಹವನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತದೆ.
ਜਿਉ ਕੰਚਨ ਸੋਹਾਗਾ ਢਾਲੈ ॥
jiau kanchan sohaagaa dtaalai |ಬೊರಾಕ್ಸ್ನಿಂದ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಕರಗಿಸಿದಂತೆ.
ਕਸਿ ਕਸਵਟੀ ਸਹੈ ਸੁ ਤਾਉ ॥
kas kasavattee sahai su taau |ಚಿನ್ನವನ್ನು ಟಚ್ಸ್ಟೋನ್ಗೆ ಮುಟ್ಟಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ;
ਨਦਰਿ ਸਰਾਫ ਵੰਨੀ ਸਚੜਾਉ ॥
nadar saraaf vanee sacharraau |ಅದರ ಶುದ್ಧ ಬಣ್ಣವು ತೋರಿಸಿದಾಗ, ಅದು ವಿಶ್ಲೇಷಕನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಆಹ್ಲಾದಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਜਗਤੁ ਪਸੂ ਅਹੰ ਕਾਲੁ ਕਸਾਈ ॥
jagat pasoo ahan kaal kasaaee |ಜಗತ್ತು ಒಂದು ಮೃಗ, ಮತ್ತು ಸೊಕ್ಕಿನ ಸಾವು ಕಟುಕ.
ਕਰਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣੀ ਕਰਿ ਪਾਈ ॥
kar karatai karanee kar paaee |ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದ ಜೀವಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕರ್ಮವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
jin keetee tin keemat paaee |ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನಿಗೆ ಅದರ ಮೌಲ್ಯ ತಿಳಿದಿದೆ.
ਹੋਰ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੮॥
hor kiaa kaheeai kichh kahan na jaaee |18|ಇನ್ನೇನು ಹೇಳಬಹುದು? ಹೇಳಲು ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ||18||
ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
khojat khojat amrit peea |ಹುಡುಕುವುದು, ಹುಡುಕುವುದು, ನಾನು ಅಮೃತ ಅಮೃತದಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುತ್ತೇನೆ.
ਖਿਮਾ ਗਹੀ ਮਨੁ ਸਤਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
khimaa gahee man satagur deea |ನಾನು ಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ನೀಡಿದ್ದೇನೆ.
ਖਰਾ ਖਰਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
kharaa kharaa aakhai sabh koe |ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ನಿಜವಾದ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਖਰਾ ਰਤਨੁ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਹੋਇ ॥
kharaa ratan jug chaare hoe |ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಜ, ಯಾರು ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಆಭರಣವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਖਾਤ ਪੀਅੰਤ ਮੂਏ ਨਹੀ ਜਾਨਿਆ ॥
khaat peeant mooe nahee jaaniaa |ತಿನ್ನುವುದು ಮತ್ತು ಕುಡಿಯುವುದು, ಒಬ್ಬರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਮੂਏ ਜਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥
khin meh mooe jaa sabad pachhaaniaa |ಅವರು ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡಾಗ ಅವರು ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಸಾಯುತ್ತಾರೆ.
ਅਸਥਿਰੁ ਚੀਤੁ ਮਰਨਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
asathir cheet maran man maaniaa |ಅವನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಸಾವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತದೆ.
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥੧੯॥
gur kirapaa te naam pachhaaniaa |19|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಅರಿಯುತ್ತಾನೆ. ||19||
ਗਗਨ ਗੰਭੀਰੁ ਗਗਨੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ॥
gagan ganbheer gaganantar vaas |ಆಳವಾದ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ, ಹತ್ತನೇ ದ್ವಾರ;
ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
gun gaavai sukh sahaj nivaas |ಅವರ ಗ್ಲೋರಿಯಸ್ ಸ್ತೋತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ, ಒಬ್ಬರು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಸಮತೋಲನ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗਇਆ ਨ ਆਵੈ ਆਇ ਨ ਜਾਇ ॥
geaa na aavai aae na jaae |ಅವನು ಬರಲು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಹೋಗಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guraparasaad rahai liv laae |ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಅವರು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗਗਨੁ ਅਗੰਮੁ ਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ॥
gagan agam anaath ajonee |ಮನಸ್ಸು-ಆಕಾಶದ ಭಗವಂತ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ, ಸ್ವತಂತ್ರ ಮತ್ತು ಜನ್ಮ ಮೀರಿದವನು.
ਅਸਥਿਰੁ ਚੀਤੁ ਸਮਾਧਿ ਸਗੋਨੀ ॥
asathir cheet samaadh sagonee |ಅತ್ಯಂತ ಯೋಗ್ಯವಾದ ಸಮಾಧಿಯು ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಅವನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವುದು.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਚੇਤਿ ਫਿਰਿ ਪਵਹਿ ਨ ਜੂਨੀ ॥
har naam chet fir paveh na joonee |ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಪುನರ್ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਰੁ ਹੋਰ ਨਾਮ ਬਿਹੂਨੀ ॥੨੦॥
guramat saar hor naam bihoonee |20|ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿವೆ; ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಮಾರ್ಗಗಳು ನಾಮ್ ಕೊರತೆ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು. ||20||
ਘਰ ਦਰ ਫਿਰਿ ਥਾਕੀ ਬਹੁਤੇਰੇ ॥
ghar dar fir thaakee bahutere |ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಮನೆ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಅಲೆದಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿದ್ದೇನೆ.
ਜਾਤਿ ਅਸੰਖ ਅੰਤ ਨਹੀ ਮੇਰੇ ॥
jaat asankh ant nahee mere |ನನ್ನ ಅವತಾರಗಳು ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು, ಮಿತಿಯಿಲ್ಲ.
ਕੇਤੇ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਧੀਆ ॥
kete maat pitaa sut dheea |ನನಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಜನ ತಾಯಂದಿರು, ತಂದೆ, ಗಂಡು, ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದಾರೆ.
ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਫੁਨਿ ਹੂਆ ॥
kete gur chele fun hooaa |ನನಗೆ ಅನೇಕ ಗುರುಗಳು ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯರು ಇದ್ದಾರೆ.
ਕਾਚੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੂਆ ॥
kaache gur te mukat na hooaa |ಸುಳ್ಳು ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਕੇਤੀ ਨਾਰਿ ਵਰੁ ਏਕੁ ਸਮਾਲਿ ॥
ketee naar var ek samaal |ಒಬ್ಬ ಪತಿ ಭಗವಂತನ ಅನೇಕ ವಧುಗಳು ಇದ್ದಾರೆ - ಇದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪ੍ਰਭ ਨਾਲਿ ॥
guramukh maran jeevan prabh naal |ಗುರುಮುಖ ಸಾಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ದೇವರೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਦਹ ਦਿਸ ਢੂਢਿ ਘਰੈ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ॥
dah dis dtoodt gharai meh paaeaa |ಹತ್ತು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಿದಾಗ, ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ.
ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਇਆ ॥੨੧॥
mel bheaa satiguroo milaaeaa |21|ನಾನು ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ; ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಕಾರಣರಾದರು. ||21||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ॥
guramukh gaavai guramukh bolai |ಗುರುಮುಖ್ ಹಾಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੋਲਿ ਤੁੋਲਾਵੈ ਤੋਲੈ ॥
guramukh tol tuolaavai tolai |ಗುರುಮುಖನು ಭಗವಂತನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಲು ಇತರರನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ਨਿਸੰਗੁ ॥
guramukh aavai jaae nisang |ಗುರುಮುಖ ಭಯವಿಲ್ಲದೆ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ਪਰਹਰਿ ਮੈਲੁ ਜਲਾਇ ਕਲੰਕੁ ॥
parahar mail jalaae kalank |ಅವನ ಕೊಳಕು ತೆಗೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಕಲೆಗಳು ಸುಟ್ಟುಹೋಗಿವೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥
guramukh naad bed beechaar |ಗುರುಮುಖ್ ತನ್ನ ವೇದಗಳಿಗೆ ನಾಡಿನ ಧ್ವನಿ ಪ್ರವಾಹವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਜਨੁ ਚਜੁ ਅਚਾਰੁ ॥
guramukh majan chaj achaar |ಗುರುಮುಖದ ಶುದ್ಧೀಕರಣ ಸ್ನಾನವು ಸತ್ಕರ್ಮಗಳ ಸಾಧನೆಯಾಗಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥
guramukh sabad amrit hai saar |ಗುರುಮುಖರಿಗೆ, ಶಾಬಾದ್ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಅಮೃತ ಮಕರಂದವಾಗಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥੨੨॥
naanak guramukh paavai paar |22|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನು ದಾಟುತ್ತಾನೆ. ||22||
ਚੰਚਲੁ ਚੀਤੁ ਨ ਰਹਈ ਠਾਇ ॥
chanchal cheet na rahee tthaae |ಚಂಚಲ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਚੋਰੀ ਮਿਰਗੁ ਅੰਗੂਰੀ ਖਾਇ ॥
choree mirag angooree khaae |ಜಿಂಕೆಗಳು ಹಸಿರು ಚಿಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ತಿನ್ನುತ್ತವೆ.
ਚਰਨ ਕਮਲ ਉਰ ਧਾਰੇ ਚੀਤ ॥
charan kamal ur dhaare cheet |ತನ್ನ ಹೃದಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವವನು
ਚਿਰੁ ਜੀਵਨੁ ਚੇਤਨੁ ਨਿਤ ਨੀਤ ॥
chir jeevan chetan nit neet |ಸದಾ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾ ದೀರ್ಘಕಾಲ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ.
ਚਿੰਤਤ ਹੀ ਦੀਸੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
chintat hee deesai sabh koe |ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಚಿಂತೆ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿ ಇರುತ್ತದೆ.
ਚੇਤਹਿ ਏਕੁ ਤਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
cheteh ek tahee sukh hoe |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವವನು ಮಾತ್ರ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਚਿਤਿ ਵਸੈ ਰਾਚੈ ਹਰਿ ਨਾਇ ॥
chit vasai raachai har naae |ಭಗವಂತನು ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾದಾಗ,
ਮੁਕਤਿ ਭਇਆ ਪਤਿ ਸਿਉ ਘਰਿ ਜਾਇ ॥੨੩॥
mukat bheaa pat siau ghar jaae |23|ಒಬ್ಬನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಂಡನು ಮತ್ತು ಗೌರವದಿಂದ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಾನೆ. ||23||
ਛੀਜੈ ਦੇਹ ਖੁਲੈ ਇਕ ਗੰਢਿ ॥
chheejai deh khulai ik gandt |ಒಂದು ಗಂಟು ಬಿಚ್ಚಿದಾಗ ದೇಹವು ಬೇರ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ਛੇਆ ਨਿਤ ਦੇਖਹੁ ਜਗਿ ਹੰਢਿ ॥
chheaa nit dekhahu jag handt |ಇಗೋ, ಜಗತ್ತು ಅವನತಿಯಲ್ಲಿದೆ; ಅದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ.
ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਣੈ ॥
dhoop chhaav je sam kar jaanai |ಸೂರ್ಯ ಮತ್ತು ನೆರಳಿನ ಮೇಲೆ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಕಾಣುವವನು ಮಾತ್ರ
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਮੁਕਤਿ ਘਰਿ ਆਣੈ ॥
bandhan kaatt mukat ghar aanai |ಅವನ ಬಂಧಗಳು ಮುರಿದುಹೋಗಿವೆ; ಅವನು ಬಿಡುಗಡೆ ಹೊಂದಿ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಾನೆ.
ਛਾਇਆ ਛੂਛੀ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਨਾ ॥
chhaaeaa chhoochhee jagat bhulaanaa |ಮಾಯೆಯು ಖಾಲಿ ಮತ್ತು ಕ್ಷುಲ್ಲಕವಾಗಿದೆ; ಅವಳು ಜಗತ್ತನ್ನು ವಂಚಿಸಿದಳು.
ਲਿਖਿਆ ਕਿਰਤੁ ਧੁਰੇ ਪਰਵਾਨਾ ॥
likhiaa kirat dhure paravaanaa |ಅಂತಹ ಭವಿಷ್ಯವು ಹಿಂದಿನ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಂದ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತವಾಗಿದೆ.
ਛੀਜੈ ਜੋਬਨੁ ਜਰੂਆ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ ॥
chheejai joban jarooaa sir kaal |ಯೌವನವು ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತಿದೆ; ವೃದ್ಧಾಪ್ಯ ಮತ್ತು ಸಾವು ತಲೆಯ ಮೇಲಿರುತ್ತದೆ.