ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 522
ਭਗਤ ਤੇਰੇ ਦਇਆਲ ਓਨੑਾ ਮਿਹਰ ਪਾਇ ॥
bhagat tere deaal onaa mihar paae |ಓ ಕರುಣಾಮಯಿ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ನಿನ್ನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುವೆ.
ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਵਡ ਰੋਗੁ ਨ ਪੋਹੇ ਤਿਸੁ ਮਾਇ ॥
dookh darad vadd rog na pohe tis maae |ಸಂಕಟ, ನೋವು, ಭಯಾನಕ ರೋಗ ಮತ್ತು ಮಾಯೆ ಅವರನ್ನು ಬಾಧಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਭਗਤਾ ਏਹੁ ਅਧਾਰੁ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦ ਗਾਇ ॥
bhagataa ehu adhaar gun govind gaae |ಇದು ಭಕ್ತರ ಬೆಂಬಲವಾಗಿದೆ, ಅವರು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತನ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.
ਸਦਾ ਸਦਾ ਦਿਨੁ ਰੈਣਿ ਇਕੋ ਇਕੁ ਧਿਆਇ ॥
sadaa sadaa din rain iko ik dhiaae |ಎಂದೆಂದಿಗೂ, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ, ಅವರು ಏಕಮಾತ್ರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਪੀਵਤਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਜਨ ਨਾਮੇ ਰਹੇ ਅਘਾਇ ॥੧੪॥
peevat amrit naam jan naame rahe aghaae |14|ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಅಮೃತ ಅಮೃತವನ್ನು ಸೇವಿಸಿ, ಅವರ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ನಾಮದಿಂದ ತೃಪ್ತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ||14||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕੋਟਿ ਬਿਘਨ ਤਿਸੁ ਲਾਗਤੇ ਜਿਸ ਨੋ ਵਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥
kott bighan tis laagate jis no visarai naau |ಹೆಸರನ್ನು ಮರೆತವನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಅಡೆತಡೆಗಳು ನಿಲ್ಲುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਲਪਤੇ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥੧॥
naanak anadin bilapate jiau sunyai ghar kaau |1|ಓ ನಾನಕ್, ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವನು ನಿರ್ಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಗೆಯಂತೆ ಕೂಗುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪਿਰੀ ਮਿਲਾਵਾ ਜਾ ਥੀਐ ਸਾਈ ਸੁਹਾਵੀ ਰੁਤਿ ॥
piree milaavaa jaa theeai saaee suhaavee rut |ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆಯೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿರುವ ಆ ಕಾಲವು ಸುಂದರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਨਹ ਵੀਸਰੈ ਨਾਨਕ ਰਵੀਐ ਨਿਤ ॥੨॥
gharree muhat nah veesarai naanak raveeai nit |2|ನಾನು ಅವನನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅಥವಾ ಕ್ಷಣವೂ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ಓ ನಾನಕ್, ನಾನು ಅವನನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸುತ್ತೇನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸੂਰਬੀਰ ਵਰੀਆਮ ਕਿਨੈ ਨ ਹੋੜੀਐ ॥
soorabeer vareeaam kinai na horreeai |ಕೆಚ್ಚೆದೆಯ ಮತ್ತು ಬಲಿಷ್ಠ ಪುರುಷರು ಸಹ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಗಳನ್ನು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ
ਫਉਜ ਸਤਾਣੀ ਹਾਠ ਪੰਚਾ ਜੋੜੀਐ ॥
fauj sataanee haatth panchaa jorreeai |ಮತ್ತು ಐದು ಭಾವೋದ್ರೇಕಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿದ ಅಗಾಧ ಸೈನ್ಯ.
ਦਸ ਨਾਰੀ ਅਉਧੂਤ ਦੇਨਿ ਚਮੋੜੀਐ ॥
das naaree aaudhoot den chamorreeai |ಸಂವೇದನೆಯ ಹತ್ತು ಅಂಗಗಳು ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖಗಳಿಗೆ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಪರಿತ್ಯಾಗಗಳನ್ನು ಸಹ ಜೋಡಿಸುತ್ತವೆ.
ਜਿਣਿ ਜਿਣਿ ਲੈਨਿੑ ਰਲਾਇ ਏਹੋ ਏਨਾ ਲੋੜੀਐ ॥
jin jin laini ralaae eho enaa lorreeai |ಅವರು ಅವರನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಸೋಲಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅವರ ಅನುಯಾಯಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਇਨ ਕੈ ਵਸਿ ਕਿਨੈ ਨ ਮੋੜੀਐ ॥
trai gun in kai vas kinai na morreeai |ಮೂರು ಸ್ವಭಾವಗಳ ಪ್ರಪಂಚವು ಅವರ ಪ್ರಭಾವದಲ್ಲಿದೆ; ಅವರ ವಿರುದ್ಧ ಯಾರೂ ನಿಲ್ಲಲಾರರು.
ਭਰਮੁ ਕੋਟੁ ਮਾਇਆ ਖਾਈ ਕਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਤੋੜੀਐ ॥
bharam kott maaeaa khaaee kahu kit bidh torreeai |ಹಾಗಾದರೆ ಹೇಳಿ - ಅನುಮಾನದ ಕೋಟೆ ಮತ್ತು ಮಾಯೆಯ ಕಂದಕವನ್ನು ಹೇಗೆ ಜಯಿಸಬಹುದು?
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਆਰਾਧਿ ਬਿਖਮ ਦਲੁ ਫੋੜੀਐ ॥
gur pooraa aaraadh bikham dal forreeai |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವುದರಿಂದ, ಈ ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿಯು ನಿಗ್ರಹವಾಗುತ್ತದೆ.
ਹਉ ਤਿਸੁ ਅਗੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਰਹਾ ਕਰ ਜੋੜੀਐ ॥੧੫॥
hau tis agai din raat rahaa kar jorreeai |15|ನಾನು ಅವನ ಮುಂದೆ ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೇನೆ, ನನ್ನ ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒತ್ತಿ. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਕਿਲਵਿਖ ਸਭੇ ਉਤਰਨਿ ਨੀਤ ਨੀਤ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
kilavikh sabhe utaran neet neet gun gaau |ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಗ್ಲೋರೀಸ್ ಅನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹಾಡುವ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳು ತೊಳೆಯಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.
ਕੋਟਿ ਕਲੇਸਾ ਊਪਜਹਿ ਨਾਨਕ ਬਿਸਰੈ ਨਾਉ ॥੧॥
kott kalesaa aoopajeh naanak bisarai naau |1|ನಾನಕ್, ಹೆಸರು ಮರೆತುಹೋದಾಗ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಸಂಕಟಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਭੇਟਿਐ ਪੂਰੀ ਹੋਵੈ ਜੁਗਤਿ ॥
naanak satigur bhettiaai pooree hovai jugat |ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಒಬ್ಬರು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਹਸੰਦਿਆ ਖੇਲੰਦਿਆ ਪੈਨੰਦਿਆ ਖਾਵੰਦਿਆ ਵਿਚੇ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤਿ ॥੨॥
hasandiaa khelandiaa painandiaa khaavandiaa viche hovai mukat |2|ನಗುತ್ತಾ, ಆಡುತ್ತಾ, ಉಡುಪಾಗಿ, ಊಟಮಾಡುತ್ತಾ ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਜਿਨਿ ਭਰਮ ਗੜੁ ਤੋੜਿਆ ॥
so satigur dhan dhan jin bharam garr torriaa |ಸಂದೇಹದ ಕೋಟೆಯನ್ನು ಕೆಡವಿದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವೇ ಧನ್ಯ, ಧನ್ಯ.
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸਿਉ ਜੋੜਿਆ ॥
so satigur vaahu vaahu jin har siau jorriaa |ವಾಹೋ! ವಾಹೋ! - ನಮಸ್ಕಾರ! ಆಲಿಕಲ್ಲು! ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ.
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਅਖੁਟੁ ਗੁਰੁ ਦੇਇ ਦਾਰੂਓ ॥
naam nidhaan akhutt gur dee daarooo |ನಾಮದ ಅಕ್ಷಯ ಭಂಡಾರದ ಔಷಧವನ್ನು ಗುರುಗಳು ನನಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.
ਮਹਾ ਰੋਗੁ ਬਿਕਰਾਲ ਤਿਨੈ ਬਿਦਾਰੂਓ ॥
mahaa rog bikaraal tinai bidaarooo |ಅವರು ದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ಭಯಾನಕ ರೋಗವನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਬਹੁਤੁ ਖਜਾਨਿਆ ॥
paaeaa naam nidhaan bahut khajaaniaa |ನಾಮ ಸಂಪತ್ತಿನ ಮಹಾ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ.
ਜਿਤਾ ਜਨਮੁ ਅਪਾਰੁ ਆਪੁ ਪਛਾਨਿਆ ॥
jitaa janam apaar aap pachhaaniaa |ನಾನು ಶಾಶ್ವತ ಜೀವನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಆತ್ಮವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ್ದೇನೆ.
ਮਹਿਮਾ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ਗੁਰ ਸਮਰਥ ਦੇਵ ॥
mahimaa kahee na jaae gur samarath dev |ಸರ್ವಶಕ್ತ ದೈವಿಕ ಗುರುವಿನ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਪਰਮੇਸੁਰ ਅਪਰੰਪਰ ਅਲਖ ਅਭੇਵ ॥੧੬॥
gur paarabraham paramesur aparanpar alakh abhev |16|ಗುರುವು ಪರಮ ಭಗವಂತ ದೇವರು, ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಭಗವಂತ, ಅನಂತ, ಕಾಣದ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾತ. ||16||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਉਦਮੁ ਕਰੇਦਿਆ ਜੀਉ ਤੂੰ ਕਮਾਵਦਿਆ ਸੁਖ ਭੁੰਚੁ ॥
audam karediaa jeeo toon kamaavadiaa sukh bhunch |ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಬದುಕುತ್ತೀರಿ; ಅದನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ನೀವು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವಿರಿ.
ਧਿਆਇਦਿਆ ਤੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲੁ ਨਾਨਕ ਉਤਰੀ ਚਿੰਤ ॥੧॥
dhiaaeidiaa toon prabhoo mil naanak utaree chint |1|ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ನೀವು ದೇವರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೀರಿ, ಓ ನಾನಕ್, ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಆತಂಕವು ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸੁਭ ਚਿੰਤਨ ਗੋਬਿੰਦ ਰਮਣ ਨਿਰਮਲ ਸਾਧੂ ਸੰਗ ॥
subh chintan gobind raman niramal saadhoo sang |ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಪ್ರಭುವೇ, ಭವ್ಯವಾದ ಆಲೋಚನೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಪರಿಶುದ್ಧ ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵਿਸਰਉ ਇਕ ਘੜੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਭਗਵੰਤ ॥੨॥
naanak naam na visrau ik gharree kar kirapaa bhagavant |2|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ನಾನು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಮರೆಯದಿರಲಿ; ದೇವರೇ, ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಕರುಣಿಸು. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਤੇਰਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇ ਤ ਕਾਹੇ ਡਰਪੀਐ ॥
teraa keetaa hoe ta kaahe ddarapeeai |ಏನೇ ಆಗಲಿ ನಿನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ನಾನೇಕೆ ಹೆದರಬೇಕು?
ਜਿਸੁ ਮਿਲਿ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ਤਿਸੁ ਜੀਉ ਅਰਪੀਐ ॥
jis mil japeeai naau tis jeeo arapeeai |ಅವನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ನಾನು ಹೆಸರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ - ನಾನು ನನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನು ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਆਇਐ ਚਿਤਿ ਨਿਹਾਲੁ ਸਾਹਿਬ ਬੇਸੁਮਾਰ ॥
aaeaai chit nihaal saahib besumaar |ಅನಂತನಾದ ಭಗವಂತನ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಪುಳಕಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਸ ਨੋ ਪੋਹੇ ਕਵਣੁ ਜਿਸੁ ਵਲਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
tis no pohe kavan jis val nirankaar |ನಿರಾಕಾರ ಭಗವಂತನ ಕಡೆ ಇರುವವನನ್ನು ಯಾರು ಮುಟ್ಟಬಹುದು?
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਤਿਸ ਕੈ ਵਸਿ ਨ ਕੋਈ ਬਾਹਰਾ ॥
sabh kichh tis kai vas na koee baaharaa |ಎಲ್ಲವೂ ಅವನ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದೆ; ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಮೀರಿಲ್ಲ.
ਸੋ ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਵੁਠਾ ਸਚਿ ਸਮਾਹਰਾ ॥
so bhagataa man vutthaa sach samaaharaa |ಅವನು, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ, ತನ್ನ ಭಕ್ತರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.
ਤੇਰੇ ਦਾਸ ਧਿਆਇਨਿ ਤੁਧੁ ਤੂੰ ਰਖਣ ਵਾਲਿਆ ॥
tere daas dhiaaein tudh toon rakhan vaaliaa |ನಿನ್ನ ಗುಲಾಮರು ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ; ನೀನು ರಕ್ಷಕ, ರಕ್ಷಕ ಪ್ರಭು.