ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 32
ਅੰਧੀ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਸਭ ਬਾਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
andhee naam na chetee sabh baadhee jamakaal |ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಕುರುಡರು ನಾಮ್ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ.
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੩॥
satagur miliaai dhan paaeaa har naamaa ridai samaal |3|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿ, ಸಂಪತ್ತು ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನಿಸುವುದು. ||3||
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naam rate se niramale gur kai sahaj subhaae |ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ನಿರ್ಮಲ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ; ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਸਨਾ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥
man tan raataa rang siau rasanaa rasan rasaae |ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳನ್ನು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರ ನಾಲಿಗೆಗಳು ಅವನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತವೆ.
ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜੋ ਹਰਿ ਧੁਰਿ ਛੋਡਿਆ ਲਾਇ ॥੪॥੧੪॥੪੭॥
naanak rang na utarai jo har dhur chhoddiaa laae |4|14|47|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಅನ್ವಯಿಸಿದ ಆ ಮೂಲ ಬಣ್ಣವು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||4||14||47||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਭਗਤਿ ਕੀਜੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
guramukh kripaa kare bhagat keejai bin gur bhagat na hoee |ಅವನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಒಬ್ಬನು ಗುರುಮುಖನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾನೆ. ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕವಾದ ಪೂಜೆ ಇಲ್ಲ.
ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲਾਏ ਬੂਝੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ॥
aapai aap milaae boojhai taa niramal hovai soee |ಆತನು ಯಾರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೋ, ಅವರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥੧॥
har jeeo saachaa saachee baanee sabad milaavaa hoee |1|ಆತ್ಮೀಯ ಭಗವಂತ ನಿಜ, ಮತ್ತು ಅವನ ಬಾನಿಯ ಮಾತು ನಿಜ. ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಅವನೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਕਾਹੇ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
bhaaee re bhagatiheen kaahe jag aaeaa |ಓ ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ: ಭಕ್ತಿಯ ಕೊರತೆಯುಳ್ಳವರು - ಅವರು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಬರಲು ಏಕೆ ಚಿಂತಿಸಿದ್ದಾರೆ?
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur kee sev na keenee birathaa janam gavaaeaa |1| rahaau |ಅವರು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਆਪੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape jagajeevan sukhadaataa aape bakhas milaae |ಭಗವಂತನೇ, ಪ್ರಪಂಚದ ಜೀವ, ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನು. ಅವನೇ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾನೆ.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਏ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
jeea jant e kiaa vechaare kiaa ko aakh sunaae |ಹಾಗಾದರೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬಡ ಜೀವಿಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಏನು? ಯಾರಾದರೂ ಏನು ಹೇಳಬಹುದು?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ਆਪੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੨॥
guramukh aape dee vaddaaee aape sev karaae |2|ಅವನೇ ಗುರುಮುಖನನ್ನು ಮಹಿಮೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆತನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ಆತನ ಸೇವೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਦੇਖਿ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹਿ ਲੋਭਾਣਾ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਈ ॥
dekh kuttanb mohi lobhaanaa chaladiaa naal na jaaee |ಅವರ ಕುಟುಂಬಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ, ಜನರು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದ ಆಮಿಷಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸ ਦੀ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
satagur sev gun nidhaan paaeaa tis dee keem na paaee |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿಯಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾನೆ. ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਖਾ ਮੀਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
har prabh sakhaa meet prabh meraa ante hoe sakhaaee |3|ಕರ್ತನಾದ ದೇವರು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಮತ್ತು ಒಡನಾಡಿ. ದೇವರು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸಹಾಯಕ ಮತ್ತು ಬೆಂಬಲ. ||3||
ਆਪਣੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਆਪੁ ਨ ਜਾਈ ॥
aapanai man chit kahai kahaae bin gur aap na jaaee |ನಿಮ್ಮ ಜಾಗೃತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ನೀವು ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಹೇಳಬಹುದು, ಆದರೆ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಸ್ವಾರ್ಥವು ದೂರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
har jeeo daataa bhagat vachhal hai kar kirapaa man vasaaee |ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತನು ಕೊಡುವವನು, ತನ್ನ ಭಕ್ತರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವನು. ಅವನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಅವನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੧੫॥੪੮॥
naanak sobhaa surat dee prabh aape guramukh de vaddiaaee |4|15|48|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನ ಕೃಪೆಯಿಂದ, ಅವನು ಪ್ರಬುದ್ಧ ಜಾಗೃತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತನು ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||15||48||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਧਨੁ ਜਨਨੀ ਜਿਨਿ ਜਾਇਆ ਧੰਨੁ ਪਿਤਾ ਪਰਧਾਨੁ ॥
dhan jananee jin jaaeaa dhan pitaa paradhaan |ಜನ್ಮ ನೀಡಿದ ತಾಯಿ ಧನ್ಯಳು; ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವವನ ತಂದೆ ಧನ್ಯ ಮತ್ತು ಗೌರವಾನ್ವಿತ.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਵਿਚਹੁ ਗਇਆ ਗੁਮਾਨੁ ॥
satagur sev sukh paaeaa vichahu geaa gumaan |ಅವನ ದುರಹಂಕಾರವು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ.
ਦਰਿ ਸੇਵਨਿ ਸੰਤ ਜਨ ਖੜੇ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੧॥
dar sevan sant jan kharre paaein gunee nidhaan |1|ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ವಿನಮ್ರ ಸಂತರು ಆತನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਰ ਮੁਖਿ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
mere man gur mukh dhiaae har soe |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kaa sabad man vasai man tan niramal hoe |1| rahaau |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನೆಲೆಗೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
kar kirapaa ghar aaeaa aape miliaa aae |ಅವರ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ಅವರು ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ; ಅವರೇ ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gurasabadee saalaaheeai range sahaj subhaae |ಗುರುವಿನ ಶಬ್ದಗಳ ಮೂಲಕ ಅವರ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ, ನಾವು ಅವರ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಬಣ್ಣಿಸುತ್ತೇವೆ.
ਸਚੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਨ ਵਿਛੁੜਿ ਜਾਇ ॥੨॥
sachai sach samaaeaa mil rahai na vichhurr jaae |2|ಸತ್ಯವಂತರಾಗಿ, ನಾವು ನಿಜವಾದವರೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ; ಅವನೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು ಉಳಿದಿರುವ ನಾವು ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ಬೇರ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥
jo kichh karanaa su kar rahiaa avar na karanaa jaae |ಏನು ಮಾಡಬೇಕೋ ಅದನ್ನು ಭಗವಂತ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಏನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿਅਨੁ ਸਤਗੁਰ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥
chiree vichhune melian satagur panai paae |ಇಷ್ಟು ದಿನ ಅವನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟವರನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರುಗಳು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಅವರನ್ನು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಖಾತೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੩॥
aape kaar karaaeisee avar na karanaa jaae |3|ಅವನೇ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಅವರವರ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ನಿಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ; ಬೇರೇನೂ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||3||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
man tan rataa rang siau haumai taj vikaar |ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆಯೋ ಅವರು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
ahinis hiradai rav rahai nirbhau naam nirankaar |ಹಗಲಿರುಳು ಒಂದೇ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ನಿರ್ಭೀತ ಮತ್ತು ನಿರಾಕಾರ, ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰ ॥੪॥੧੬॥੪੯॥
naanak aap milaaeian poorai sabad apaar |4|16|49|ಓ ನಾನಕ್, ಆತನ ಶಬ್ದದ ಪರಿಪೂರ್ಣ, ಅನಂತ ಪದದ ಮೂಲಕ ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬೆಸೆಯುತ್ತಾನೆ. ||4||16||49||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
govid gunee nidhaan hai ant na paaeaa jaae |ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ನಿಧಿ; ಅವನ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨ ਪਾਈਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
kathanee badanee na paaeeai haumai vichahu jaae |ಅವನು ಬರೀ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಒಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಬೇರುಸಹಿತ ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವುದರಿಂದ.