ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 473
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਵਡਾ ਕਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਵਡੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥
satigur vaddaa kar saalaaheeai jis vich vaddeea vaddiaaeea |ಮಹಾನ್ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ; ಅವನೊಳಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ಇದೆ.
ਸਹਿ ਮੇਲੇ ਤਾ ਨਦਰੀ ਆਈਆ ॥
seh mele taa nadaree aaeea |ಯಾವಾಗ ಭಗವಂತ ನಮಗೆ ಗುರುಗಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆಯೋ ಆಗ ನಾವು ಅವರನ್ನು ನೋಡಲು ಬರುತ್ತೇವೆ.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਮਨਿ ਵਸਾਈਆ ॥
jaa tis bhaanaa taa man vasaaeea |ಅದು ಅವನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಾಗ, ಅವರು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾರೆ.
ਕਰਿ ਹੁਕਮੁ ਮਸਤਕਿ ਹਥੁ ਧਰਿ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰਿ ਕਢੀਆ ਬੁਰਿਆਈਆ ॥
kar hukam masatak hath dhar vichahu maar kadteea buriaaeea |ಆತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೇರೆಗೆ, ಅವನು ನಮ್ಮ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಇರಿಸಿದಾಗ, ದುಷ್ಟತನವು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಟುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਸਹਿ ਤੁਠੈ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਆ ॥੧੮॥
seh tutthai nau nidh paaeea |18|ಭಗವಂತನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪ್ರಸನ್ನಗೊಳಿಸಿದಾಗ, ಒಂಬತ್ತು ಸಂಪತ್ತುಗಳು ದೊರೆಯುತ್ತವೆ. ||18||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਪਹਿਲਾ ਸੁਚਾ ਆਪਿ ਹੋਇ ਸੁਚੈ ਬੈਠਾ ਆਇ ॥
pahilaa suchaa aap hoe suchai baitthaa aae |ಮೊದಲು, ತನ್ನನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿಕೊಂಡು, ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ತನ್ನ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸੁਚੇ ਅਗੈ ਰਖਿਓਨੁ ਕੋਇ ਨ ਭਿਟਿਓ ਜਾਇ ॥
suche agai rakhion koe na bhittio jaae |ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಮುಟ್ಟದ ಶುದ್ಧ ಆಹಾರಗಳನ್ನು ಅವನ ಮುಂದೆ ಇಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸੁਚਾ ਹੋਇ ਕੈ ਜੇਵਿਆ ਲਗਾ ਪੜਣਿ ਸਲੋਕੁ ॥
suchaa hoe kai jeviaa lagaa parran salok |ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವನು ತನ್ನ ಆಹಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಪವಿತ್ರ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಓದಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਕੁਹਥੀ ਜਾਈ ਸਟਿਆ ਕਿਸੁ ਏਹੁ ਲਗਾ ਦੋਖੁ ॥
kuhathee jaaee sattiaa kis ehu lagaa dokh |ಆದರೆ ನಂತರ ಅದನ್ನು ಹೊಲಸು ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ - ಇದು ಯಾರ ತಪ್ಪು?
ਅੰਨੁ ਦੇਵਤਾ ਪਾਣੀ ਦੇਵਤਾ ਬੈਸੰਤਰੁ ਦੇਵਤਾ ਲੂਣੁ ॥
an devataa paanee devataa baisantar devataa loon |ಕಾಳು ಪವಿತ್ರ, ನೀರು ಪವಿತ್ರ; ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ಉಪ್ಪು ಪವಿತ್ರವಾಗಿವೆ;
ਪੰਜਵਾ ਪਾਇਆ ਘਿਰਤੁ ॥ ਤਾ ਹੋਆ ਪਾਕੁ ਪਵਿਤੁ ॥
panjavaa paaeaa ghirat | taa hoaa paak pavit |ಐದನೆಯ ವಸ್ತುವಾದ ತುಪ್ಪವನ್ನು ಸೇರಿಸಿದಾಗ, ಆಹಾರವು ಶುದ್ಧ ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਪਾਪੀ ਸਿਉ ਤਨੁ ਗਡਿਆ ਥੁਕਾ ਪਈਆ ਤਿਤੁ ॥
paapee siau tan gaddiaa thukaa peea tith |ಪಾಪಪೂರ್ಣ ಮಾನವ ದೇಹದೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ, ಆಹಾರವು ಅಶುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ, ಅದು ಉಗುಳುತ್ತದೆ.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਊਚਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਰਸ ਖਾਹਿ ॥
jit mukh naam na aoochareh bin naavai ras khaeh |ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸದ ಮತ್ತು ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಬಾಯಿ ರುಚಿಕರವಾದ ಆಹಾರವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತದೆ
ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਤਿਤੁ ਮੁਖਿ ਥੁਕਾ ਪਾਹਿ ॥੧॥
naanak evai jaaneeai tith mukh thukaa paeh |1|- ಓ ನಾನಕ್, ಇದನ್ನು ತಿಳಿಯಿರಿ: ಅಂತಹ ಬಾಯಿಯ ಮೇಲೆ ಉಗುಳುವುದು. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਭੰਡਿ ਜੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਨਿੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਮੰਗਣੁ ਵੀਆਹੁ ॥
bhandd jameeai bhandd ninmeeai bhandd mangan veeaahu |ಮಹಿಳೆಯಿಂದ, ಪುರುಷ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ; ಮಹಿಳೆಯೊಳಗೆ, ಪುರುಷನು ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಮಹಿಳೆಗೆ ಅವನು ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਭੰਡਹੁ ਹੋਵੈ ਦੋਸਤੀ ਭੰਡਹੁ ਚਲੈ ਰਾਹੁ ॥
bhanddahu hovai dosatee bhanddahu chalai raahu |ಮಹಿಳೆ ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗುತ್ತಾಳೆ; ಮಹಿಳೆಯ ಮೂಲಕ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗಳು ಬರುತ್ತವೆ.
ਭੰਡੁ ਮੁਆ ਭੰਡੁ ਭਾਲੀਐ ਭੰਡਿ ਹੋਵੈ ਬੰਧਾਨੁ ॥
bhandd muaa bhandd bhaaleeai bhandd hovai bandhaan |ಅವನ ಮಹಿಳೆ ಸತ್ತಾಗ, ಅವನು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ; ಮಹಿಳೆಗೆ ಅವನು ಬದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
ਸੋ ਕਿਉ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਜਿਤੁ ਜੰਮਹਿ ਰਾਜਾਨ ॥
so kiau mandaa aakheeai jit jameh raajaan |ಹಾಗಾದರೆ ಅವಳನ್ನು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕರೆಯುವುದು ಏಕೆ? ಅವಳಿಂದ ರಾಜರು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ.
ਭੰਡਹੁ ਹੀ ਭੰਡੁ ਊਪਜੈ ਭੰਡੈ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥
bhanddahu hee bhandd aoopajai bhanddai baajh na koe |ಮಹಿಳೆಯಿಂದ, ಮಹಿಳೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾಳೆ; ಮಹಿಳೆ ಇಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਭੰਡੈ ਬਾਹਰਾ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
naanak bhanddai baaharaa eko sachaa soe |ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ಮಹಿಳೆ ಇಲ್ಲದೆ ಇದ್ದಾನೆ.
ਜਿਤੁ ਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਗਾ ਰਤੀ ਚਾਰਿ ॥
jit mukh sadaa saalaaheeai bhaagaa ratee chaar |ಭಗವಂತನನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸುವ ಆ ಬಾಯಿ ಧನ್ಯ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਊਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
naanak te mukh aoojale tith sachai darabaar |2|ಓ ನಾನಕ್, ಆ ಮುಖಗಳು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਆਪਣਾ ਜਿਸੁ ਨਾਹੀ ਸੋ ਚੁਣਿ ਕਢੀਐ ॥
sabh ko aakhai aapanaa jis naahee so chun kadteeai |ಎಲ್ಲರೂ ನಿನ್ನನ್ನು ತಮ್ಮವರೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಪ್ರಭು; ನಿನ್ನನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਕੀਤਾ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਆਪੇ ਹੀ ਲੇਖਾ ਸੰਢੀਐ ॥
keetaa aapo aapanaa aape hee lekhaa sandteeai |ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಅವನ ಖಾತೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಹೊಂದಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਜਾ ਰਹਣਾ ਨਾਹੀ ਐਤੁ ਜਗਿ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਗਾਰਬਿ ਹੰਢੀਐ ॥
jaa rahanaa naahee aait jag taa kaaeit gaarab handteeai |ಒಬ್ಬನು ಹೇಗಾದರೂ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿಯಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಏಕೆ ಗರ್ವದಿಂದ ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು?
ਮੰਦਾ ਕਿਸੈ ਨ ਆਖੀਐ ਪੜਿ ਅਖਰੁ ਏਹੋ ਬੁਝੀਐ ॥
mandaa kisai na aakheeai parr akhar eho bujheeai |ಯಾರನ್ನೂ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಕರೆಯಬೇಡಿ; ಈ ಪದಗಳನ್ನು ಓದಿ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ.
ਮੂਰਖੈ ਨਾਲਿ ਨ ਲੁਝੀਐ ॥੧੯॥
moorakhai naal na lujheeai |19|ಮೂರ್ಖರೊಂದಿಗೆ ವಾದ ಮಾಡಬೇಡಿ. ||19||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨਾਨਕ ਫਿਕੈ ਬੋਲਿਐ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫਿਕਾ ਹੋਇ ॥
naanak fikai boliaai tan man fikaa hoe |ಓ ನಾನಕ್, ಅಸಹ್ಯವಾದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿದರೆ, ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗುತ್ತದೆ.
ਫਿਕੋ ਫਿਕਾ ਸਦੀਐ ਫਿਕੇ ਫਿਕੀ ਸੋਇ ॥
fiko fikaa sadeeai fike fikee soe |ಅವನನ್ನು ಅಸ್ಪಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ನಿಷ್ಕಪಟ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕನ ಅತ್ಯಂತ ನಿಷ್ಕಪಟವು ಅವನ ಖ್ಯಾತಿಯಾಗಿದೆ.
ਫਿਕਾ ਦਰਗਹ ਸਟੀਐ ਮੁਹਿ ਥੁਕਾ ਫਿਕੇ ਪਾਇ ॥
fikaa daragah satteeai muhi thukaa fike paae |ನಿಷ್ಕಪಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಕಪಟ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಉಗುಳುವುದು.
ਫਿਕਾ ਮੂਰਖੁ ਆਖੀਐ ਪਾਣਾ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥
fikaa moorakh aakheeai paanaa lahai sajaae |1|ನಿಷ್ಕಪಟವನ್ನು ಮೂರ್ಖ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಶಿಕ್ಷೆಗಾಗಿ ಬೂಟುಗಳಿಂದ ಹೊಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਅੰਦਰਹੁ ਝੂਠੇ ਪੈਜ ਬਾਹਰਿ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰਿ ਫੈਲੁ ॥
andarahu jhootthe paij baahar duneea andar fail |ಒಳಗೆ ಸುಳ್ಳು, ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ಗೌರವಾನ್ವಿತರು, ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಸಾಮಾನ್ಯರು.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਜੇ ਨਾਵਹਿ ਉਤਰੈ ਨਾਹੀ ਮੈਲੁ ॥
atthasatth teerath je naaveh utarai naahee mail |ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಅರವತ್ತೆಂಟು ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದರೂ ಅವರ ಕಲ್ಮಶ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਨੑ ਪਟੁ ਅੰਦਰਿ ਬਾਹਰਿ ਗੁਦੜੁ ਤੇ ਭਲੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
jina patt andar baahar gudarr te bhale sansaar |ಒಳಗಡೆ ರೇಷ್ಮೆ, ಹೊರಗೆ ಚಿಂದಿ ಉಟ್ಟವರು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯವರು.
ਤਿਨੑ ਨੇਹੁ ਲਗਾ ਰਬ ਸੇਤੀ ਦੇਖਨੑੇ ਵੀਚਾਰਿ ॥
tina nehu lagaa rab setee dekhanae veechaar |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ನೋಡುವುದನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਰੰਗਿ ਹਸਹਿ ਰੰਗਿ ਰੋਵਹਿ ਚੁਪ ਭੀ ਕਰਿ ਜਾਹਿ ॥
rang haseh rang roveh chup bhee kar jaeh |ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ನಗುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮೌನವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.
ਪਰਵਾਹ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੇਰੀ ਬਾਝੁ ਸਚੇ ਨਾਹ ॥
paravaah naahee kisai keree baajh sache naah |ಅವರು ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਦਰਿ ਵਾਟ ਉਪਰਿ ਖਰਚੁ ਮੰਗਾ ਜਬੈ ਦੇਇ ਤ ਖਾਹਿ ॥
dar vaatt upar kharach mangaa jabai dee ta khaeh |ಭಗವಂತನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಕಾದು ಕುಳಿತು, ಅವರು ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಕೊಟ್ಟಾಗ ಅವರು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ਦੀਬਾਨੁ ਏਕੋ ਕਲਮ ਏਕਾ ਹਮਾ ਤੁਮੑਾ ਮੇਲੁ ॥
deebaan eko kalam ekaa hamaa tumaa mel |ಭಗವಂತನ ಒಂದೇ ಒಂದು ನ್ಯಾಯಾಲಯವಿದೆ, ಮತ್ತು ಅವನಿಗೆ ಒಂದೇ ಪೆನ್ ಇದೆ; ಅಲ್ಲಿ ನೀವು ಮತ್ತು ನಾನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ.
ਦਰਿ ਲਏ ਲੇਖਾ ਪੀੜਿ ਛੁਟੈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਉ ਤੇਲੁ ॥੨॥
dar le lekhaa peerr chhuttai naanakaa jiau tel |2|ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ, ಖಾತೆಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಓ ನಾನಕ್, ಪಾಪಿಗಳು ಪ್ರೆಸ್ನಲ್ಲಿ ಎಣ್ಣೆಬೀಜಗಳಂತೆ ಪುಡಿಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ||2||