ਪੰਜਾਬੀ 
English 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 35
ਮਨਮੁਖ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸੀ ਜਾਇ ॥੩॥
manamukh janam birathaa geaa kiaa muhu desee jaae |3|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನ ಜೀವನವು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಅವನು ಆಚೆ ಹಾದುಹೋದಾಗ ಅವನು ಯಾವ ಮುಖವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾನೆ? ||3||
ਸਭ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥
sabh kichh aape aap hai haumai vich kahan na jaae |ದೇವರೇ ಸರ್ವಸ್ವ; ಅಹಂನಲ್ಲಿ ಇರುವವರು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਗਵਾਇ ॥
gur kai sabad pachhaaneeai dukh haumai vichahu gavaae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ನೋವು ಒಳಗಿನಿಂದ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
satagur sevan aapanaa hau tin kai laagau paae |ತಮ್ಮ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಾನು ಬೀಳುತ್ತೇನೆ.
ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰ ਹਹਿ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੪॥੨੧॥੫੪॥
naanak dar sachai sachiaar heh hau tin balihaarai jaau |4|21|54|ಓ ನಾನಕ್, ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವೆಂದು ಕಂಡುಬಂದವರಿಗೆ ನಾನು ತ್ಯಾಗ. ||4||21||54||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜੇ ਵੇਲਾ ਵਖਤੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਤਾ ਕਿਤੁ ਵੇਲਾ ਭਗਤਿ ਹੋਇ ॥
je velaa vakhat veechaareeai taa kit velaa bhagat hoe |ಸಮಯ ಮತ್ತು ಕ್ಷಣವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ - ನಾವು ಯಾವಾಗ ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸಬೇಕು?
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
anadin naame ratiaa sache sachee soe |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗುವವನು ಸತ್ಯ.
ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਪਿਆਰਾ ਵਿਸਰੈ ਭਗਤਿ ਕਿਨੇਹੀ ਹੋਇ ॥
eik til piaaraa visarai bhagat kinehee hoe |ಯಾರಾದರೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮರೆತರೆ, ಅದು ಯಾವ ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿ?
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਚ ਸਿਉ ਸਾਸੁ ਨ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ॥੧॥
man tan seetal saach siau saas na birathaa koe |1|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಂದ ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ತಂಪಾಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ - ಅವನ ಉಸಿರು ವ್ಯರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
mere man har kaa naam dhiaae |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸು.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saachee bhagat taa theeai jaa har vasai man aae |1| rahaau |ಭಗವಂತನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਹਜੇ ਖੇਤੀ ਰਾਹੀਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਬੀਜੁ ਪਾਇ ॥
sahaje khetee raaheeai sach naam beej paae |ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ, ನಿಮ್ಮ ಫಾರ್ಮ್ ಅನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಬೀಜವನ್ನು ನೆಡಿರಿ.
ਖੇਤੀ ਜੰਮੀ ਅਗਲੀ ਮਨੂਆ ਰਜਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
khetee jamee agalee manooaa rajaa sahaj subhaae |ಸಸಿಗಳು ಸೊಂಪಾಗಿ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದಿದ್ದು, ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸರಾಗವಾಗಿ, ಮನಸ್ಸು ಸಂತೃಪ್ತವಾಗಿದೆ.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
gur kaa sabad amrit hai jit peetai tikh jaae |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಅಮೃತ ಅಮೃತ; ಅದನ್ನು ಕುಡಿದರೆ ಬಾಯಾರಿಕೆ ನೀಗುತ್ತದೆ.
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚਿ ਰਤਾ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥
eihu man saachaa sach rataa sache rahiaa samaae |2|ಈ ನಿಜವಾದ ಮನಸ್ಸು ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ. ||2||
ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਸਬਦੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
aakhan vekhan bolanaa sabade rahiaa samaae |ಮಾತನಾಡುವುದರಲ್ಲಿ, ನೋಡುವುದರಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನರಾಗಿರಿ.
ਬਾਣੀ ਵਜੀ ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਸੁਣਾਇ ॥
baanee vajee chahu jugee sacho sach sunaae |ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ಮಾತು ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಪಿಸುತ್ತದೆ. ಸತ್ಯವಾಗಿ, ಅದು ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਰਹਿ ਗਇਆ ਸਚੈ ਲਇਆ ਮਿਲਾਇ ॥
haumai meraa reh geaa sachai leaa milaae |ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮ್ಯಸೂಚಕತೆಯನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದವನು ಅವುಗಳನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਤਿਨ ਕਉ ਮਹਲੁ ਹਦੂਰਿ ਹੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥
tin kau mahal hadoor hai jo sach rahe liv laae |3|ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಲೀನವಾಗಿ ಉಳಿಯುವವರು ಅವನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਨਦਰੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥
nadaree naam dhiaaeeai vin karamaa paaeaa na jaae |ಆತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ನಾವು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅವನ ಕರುಣೆಯಿಲ್ಲದೆ, ಅದನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਲਹੈ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥
poorai bhaag satasangat lahai satagur bhettai jis aae |ಪರಿಪೂರ್ಣವಾದ ಅದೃಷ್ಟದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಸತ್ ಸಂಗತವನ್ನು, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬರುತ್ತಾರೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਦੁਖੁ ਬਿਖਿਆ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
anadin naame ratiaa dukh bikhiaa vichahu jaae |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಾಮ್ಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ನೋವನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵੜਾ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੨॥੫੫॥
naanak sabad milaavarraa naame naam samaae |4|22|55|ಓ ನಾನಕ್, ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಂಡು, ಒಬ್ಬನು ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ. ||4||22||55||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |ಸಿರೀ ರಾಗ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਆਪਣਾ ਭਉ ਤਿਨ ਪਾਇਓਨੁ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥
aapanaa bhau tin paaeion jin gur kaa sabad beechaar |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವವರು ದೇವರ ಭಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ.
ਸਤਸੰਗਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
satasangatee sadaa mil rahe sache ke gun saar |ಅವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ನಿಜವಾದ ಒಬ್ಬನ ಮಹಿಮೆಗಳ ಮೇಲೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਦੁਬਿਧਾ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਈਅਨੁ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
dubidhaa mail chukaaeean har raakhiaa ur dhaar |ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಾನಸಿಕ ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಕೊಳೆಯನ್ನು ಹೊರಹಾಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
sachee baanee sach man sache naal piaar |1|ಅವರ ಮಾತು ನಿಜ, ಅವರ ಮನಸ್ಸು ನಿಜ. ಅವರು ನಿಜವಾದವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥
man mere haumai mail bhar naal |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳಕು ತುಂಬಿದೆ.
ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੋਹਣਾ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
har niramal sadaa sohanaa sabad savaaranahaar |1| rahaau |ನಿರ್ಮಲ ಭಗವಂತ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸುಂದರ. ನಾವು ಶಾಬಾದ್ ಪದದಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
sachai sabad man mohiaa prabh aape le milaae |ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ತನ್ನ ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದಿಂದ ಆಕರ್ಷಿತವಾಗಿದೆಯೋ ಅವರನ್ನು ದೇವರು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥
anadin naame ratiaa jotee jot samaae |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವರು ನಾಮ್ಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಹೀರಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ਜੋਤੀ ਹੂ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਦਾ ਬਿਨੁ ਸਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
jotee hoo prabh jaapadaa bin satagur boojh na paae |ಅವನ ಬೆಳಕಿನ ಮೂಲಕ, ದೇವರು ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥੨॥
jin kau poorab likhiaa satagur bhettiaa tin aae |2|ಅಂತಹ ಪೂರ್ವ ನಿಯೋಜಿತ ಅದೃಷ್ಟವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ನಿಜವಾದ ಗುರು ಬರುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਡੁਮਣੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥
vin naavai sabh ddumanee doojai bhaae khuaae |ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಶೋಚನೀಯರು. ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਦੀ ਦੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥
tis bin gharree na jeevadee dukhee rain vihaae |ಅವನಿಲ್ಲದೆ, ನಾನು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಬದುಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ನನ್ನ ಜೀವನ ರಾತ್ರಿ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਅੰਧੁਲਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
bharam bhulaanaa andhulaa fir fir aavai jaae |ಸಂದೇಹದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಕುರುಡರು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥
nadar kare prabh aapanee aape le milaae |3|ದೇವರು ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನೊಳಗೆ ಬೆಸೆಯುತ್ತಾನೆ. ||3||