ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1404

ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਪਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਖਚਨਾ ॥

guraprasaad paaeeai paramaarath satasangat setee man khachanaa |

ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಮಹತ್ತರವಾದುದೊಂದು ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಸತ್ ಸಂಗತವಾದ ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯೊಡನೆ ತೊಡಗುತ್ತದೆ.

ਕੀਆ ਖੇਲੁ ਬਡ ਮੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਵਾਹਗੁਰੂ ਤੇਰੀ ਸਭ ਰਚਨਾ ॥੩॥੧੩॥੪੨॥

keea khel badd mel tamaasaa vaahaguroo teree sabh rachanaa |3|13|42|

ನೀವು ಈ ನಾಟಕವನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದೀರಿ ಮತ್ತು ಈ ಉತ್ತಮ ಆಟವನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದೀರಿ. ಓ ವಹೇ ಗುರುವೇ, ಇದೆಲ್ಲವೂ ನಿಮ್ಮದೇ ಆಗಿದೆ. ||3||13||42||

ਅਗਮੁ ਅਨੰਤੁ ਅਨਾਦਿ ਆਦਿ ਜਿਸੁ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ॥

agam anant anaad aad jis koe na jaanai |

ಭಗವಂತನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ, ಅನಂತ, ಶಾಶ್ವತ ಮತ್ತು ಆದಿ; ಅವನ ಆರಂಭ ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.

ਸਿਵ ਬਿਰੰਚਿ ਧਰਿ ਧੵਾਨੁ ਨਿਤਹਿ ਜਿਸੁ ਬੇਦੁ ਬਖਾਣੈ ॥

siv biranch dhar dhayaan niteh jis bed bakhaanai |

ಶಿವ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮ ಅವನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ; ವೇದಗಳು ಅವನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ವರ್ಣಿಸುತ್ತವೆ.

ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਸਰ ਕੋਈ ॥

nirankaar niravair avar nahee doosar koee |

ಭಗವಂತ ನಿರಾಕಾರ, ದ್ವೇಷ ಮತ್ತು ಪ್ರತೀಕಾರವನ್ನು ಮೀರಿದ್ದಾನೆ; ಅವನಂತೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.

ਭੰਜਨ ਗੜ੍ਹਣ ਸਮਥੁ ਤਰਣ ਤਾਰਣ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਈ ॥

bhanjan garrhan samath taran taaran prabh soee |

ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಾನೆ - ಅವನು ಸರ್ವಶಕ್ತ; ದೇವರು ಎಲ್ಲರನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು ದೋಣಿ.

ਨਾਨਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮਥੁਰਾ ਰਸਨਾ ਰਸੈ ॥

naanaa prakaar jin jag keeo jan mathuraa rasanaa rasai |

ಅವನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಅದರ ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು; ಅವರ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕ ಮಾತುರಾ ಅವರ ಪ್ರಶಂಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਸ੍ਰੀ ਸਤਿ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਚਿਤਹ ਬਸੈ ॥੧॥

sree sat naam karataa purakh gur raamadaas chitah basai |1|

ಸತ್ ನಾಮ್, ದೇವರ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಮತ್ತು ಅತ್ಯುನ್ನತ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು, ಸೃಜನಶೀಲತೆಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ, ಗುರು ರಾಮ್ ದಾಸ್ ಅವರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ. ||1||

ਗੁਰੂ ਸਮਰਥੁ ਗਹਿ ਕਰੀਆ ਧ੍ਰੁਵ ਬੁਧਿ ਸੁਮਤਿ ਸਮ੍ਹਾਰਨ ਕਉ ॥

guroo samarath geh kareea dhruv budh sumat samhaaran kau |

ನಾನು ಸರ್ವಶಕ್ತ ಗುರುವನ್ನು ಹಿಡಿದಿದ್ದೇನೆ; ಅವರು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿರಗೊಳಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಸ್ಪಷ್ಟ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ਫੁਨਿ ਧ੍ਰੰਮ ਧੁਜਾ ਫਹਰੰਤਿ ਸਦਾ ਅਘ ਪੁੰਜ ਤਰੰਗ ਨਿਵਾਰਨ ਕਉ ॥

fun dhram dhujaa faharant sadaa agh punj tarang nivaaran kau |

ಮತ್ತು, ಅವರ ಸದಾಚಾರದ ಬ್ಯಾನರ್ ಪಾಪದ ಅಲೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ರಕ್ಷಿಸಲು ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಲೆಯುತ್ತದೆ.

ਮਥੁਰਾ ਜਨ ਜਾਨਿ ਕਹੀ ਜੀਅ ਸਾਚੁ ਸੁ ਅਉਰ ਕਛੂ ਨ ਬਿਚਾਰਨ ਕਉ ॥

mathuraa jan jaan kahee jeea saach su aaur kachhoo na bichaaran kau |

ಅವನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕ Mat'hraa ಇದು ನಿಜವೆಂದು ತಿಳಿದಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಆತ್ಮದಿಂದ ಅದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ; ಪರಿಗಣಿಸಲು ಬೇರೆ ಏನೂ ಇಲ್ಲ.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੋਹਿਥੁ ਬਡੌ ਕਲਿ ਮੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਨ ਕਉ ॥੨॥

har naam bohith baddau kal mai bhav saagar paar utaaran kau |2|

ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮಹಾನೌಕೆಯಾಗಿದೆ, ಭಯಂಕರವಾದ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಿ, ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಗೆ ಸಾಗಿಸಲು. ||2||

ਸੰਤ ਤਹੀ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸੰਗ ਸੁਰੰਗ ਰਤੇ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਹੈ ॥

sant tahee satasangat sang surang rate jas gaavat hai |

ಸಂತರು ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ; ಶುದ್ಧ ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅವರು ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਧ੍ਰਮ ਪੰਥੁ ਧਰਿਓ ਧਰਨੀਧਰ ਆਪਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਧਾਰਿ ਨ ਧਾਵਤ ਹੈ ॥

dhram panth dhario dharaneedhar aap rahe liv dhaar na dhaavat hai |

ಭೂಮಿಯ ಬೆಂಬಲವು ಈ ಧರ್ಮದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದೆ; ಅವನೇ ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುವುದಿಲ್ಲ.

ਮਥੁਰਾ ਭਨਿ ਭਾਗ ਭਲੇ ਉਨੑ ਕੇ ਮਨ ਇਛਤ ਹੀ ਫਲ ਪਾਵਤ ਹੈ ॥

mathuraa bhan bhaag bhale una ke man ichhat hee fal paavat hai |

ಆದ್ದರಿಂದ ಮಾತುರಾ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ: ಅದೃಷ್ಟದಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

ਰਵਿ ਕੇ ਸੁਤ ਕੋ ਤਿਨੑ ਤ੍ਰਾਸੁ ਕਹਾ ਜੁ ਚਰੰਨ ਗੁਰੂ ਚਿਤੁ ਲਾਵਤ ਹੈ ॥੩॥

rav ke sut ko tina traas kahaa ju charan guroo chit laavat hai |3|

ಯಾರು ಗುರುವಿನ ಪಾದಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಧರ್ಮರಾಜನ ತೀರ್ಪಿಗೆ ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ. ||3||

ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸੁਧਾ ਪਰਪੂਰਨ ਸਬਦ ਤਰੰਗ ਪ੍ਰਗਟਿਤ ਦਿਨ ਆਗਰੁ ॥

niramal naam sudhaa parapooran sabad tarang pragattit din aagar |

ಗುರುವಿನ ಪರಿಶುದ್ಧ, ಪವಿತ್ರ ಕೊಳವು ಶಬ್ದದ ಅಲೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ, ಇದು ಬೆಳಗಿನ ಮುಂಜಾನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ.

ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਅਥਾਹ ਅਤਿ ਬਡ ਸੁਭਰੁ ਸਦਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਰਤਨਾਗਰੁ ॥

gahir ganbheer athaah at badd subhar sadaa sabh bidh ratanaagar |

ಅವನು ಆಳವಾದ ಮತ್ತು ಆಳವಾದ, ಅಗ್ರಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣ ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಆಭರಣಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಾನೆ.

ਸੰਤ ਮਰਾਲ ਕਰਹਿ ਕੰਤੂਹਲ ਤਿਨ ਜਮ ਤ੍ਰਾਸ ਮਿਟਿਓ ਦੁਖ ਕਾਗਰੁ ॥

sant maraal kareh kantoohal tin jam traas mittio dukh kaagar |

ಸಂತ-ಹಂಸಗಳು ಆಚರಿಸುತ್ತವೆ; ಅವರ ನೋವಿನ ಖಾತೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಅವರ ಸಾವಿನ ಭಯವನ್ನು ಅಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਕਲਜੁਗ ਦੁਰਤ ਦੂਰਿ ਕਰਬੇ ਕਉ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰੂ ਸਗਲ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁ ॥੪॥

kalajug durat door karabe kau darasan guroo sagal sukh saagar |4|

ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಪಾಪಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ; ಗುರುಗಳ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದರ್ಶನವು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಸಾಗರವಾಗಿದೆ. ||4||

ਜਾ ਕਉ ਮੁਨਿ ਧੵਾਨੁ ਧਰੈ ਫਿਰਤ ਸਗਲ ਜੁਗ ਕਬਹੁ ਕ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ਆਤਮ ਪ੍ਰਗਾਸ ਕਉ ॥

jaa kau mun dhayaan dharai firat sagal jug kabahu k koaoo paavai aatam pragaas kau |

ಅವರ ಸಲುವಾಗಿ, ಮೂಕ ಋಷಿಗಳು ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರು, ಎಲ್ಲಾ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಅಲೆದಾಡಿದರು; ವಿರಳವಾಗಿ, ಎಂದಾದರೂ, ಅವರ ಆತ್ಮಗಳು ಪ್ರಬುದ್ಧವಾಗಿವೆ.

ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਸਹਿਤ ਬਿਰੰਚਿ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਜਾ ਕੋ ਸਿਵ ਮੁਨਿ ਗਹਿ ਨ ਤਜਾਤ ਕਬਿਲਾਸ ਕੰਉ ॥

bed baanee sahit biranch jas gaavai jaa ko siv mun geh na tajaat kabilaas knau |

ವೇದಗಳ ಸ್ತೋತ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ಬ್ರಹ್ಮನು ತನ್ನ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಿದನು; ಅವನ ಸಲುವಾಗಿ, ಶಿವ ಮೂಕ ಋಷಿ ಕೈಲಾಸ ಪರ್ವತದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದನು.

ਜਾ ਕੌ ਜੋਗੀ ਜਤੀ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਅਨੇਕ ਤਪ ਜਟਾ ਜੂਟ ਭੇਖ ਕੀਏ ਫਿਰਤ ਉਦਾਸ ਕਉ ॥

jaa kau jogee jatee sidh saadhik anek tap jattaa joott bhekh kee firat udaas kau |

ಅವನ ಸಲುವಾಗಿ, ಯೋಗಿಗಳು, ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಗಳು, ಸಿದ್ಧರು ಮತ್ತು ಸಾಧಕರು, ಮತಾಂಧರ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಪಂಗಡಗಳು ಜಡೆ ಕೂದಲಿನೊಂದಿಗೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ, ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಪರಿತ್ಯಾಗಗಳಂತೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ.

ਸੁ ਤਿਨਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੁਖ ਭਾਇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਧਾਰੀ ਜੀਅ ਨਾਮ ਕੀ ਬਡਾਈ ਦਈ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਉ ॥੫॥

su tin satigur sukh bhaae kripaa dhaaree jeea naam kee baddaaee dee gur raamadaas kau |5|

ಆ ನಿಜವಾದ ಗುರು, ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯ ಸಂತೋಷದಿಂದ, ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಸುರಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಗುರು ರಾಮ್ ದಾಸ್‌ಗೆ ನಾಮದ ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದನು. ||5||