ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1334

ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥੨॥

aap kripaa kar raakhahu har jeeo pohi na sakai jamakaal |2|

ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸುವವರನ್ನು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಮುಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||2||

ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਸਚੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਨਾ ਓਹ ਘਟੈ ਨ ਜਾਇ ॥

teree saranaaee sachee har jeeo naa oh ghattai na jaae |

ನಿಮ್ಮ ಅಭಯಾರಣ್ಯವು ನಿಜವೇ, ಪ್ರಿಯ ಪ್ರಭು; ಅದು ಎಂದಿಗೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਜੋ ਹਰਿ ਛੋਡਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੈ ਓਹੁ ਜੰਮੈ ਤੈ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥੩॥

jo har chhodd doojai bhaae laagai ohu jamai tai mar jaae |3|

ಯಾರು ಭಗವಂತನನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮರುಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||3||

ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਤਿਨਾ ਦੂਖ ਭੂਖ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ॥

jo teree saranaaee har jeeo tinaa dookh bhookh kichh naeh |

ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಬಯಸುವವರು ಎಂದಿಗೂ ನೋವು ಅಥವಾ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಬಳಲುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਸਦਾ ਤੂ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੪॥੪॥

naanak naam salaeh sadaa too sachai sabad samaeh |4|4|

ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮ್, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸ್ತುತಿಸಿ ಮತ್ತು ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳಿರಿ. ||4||4||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

prabhaatee mahalaa 3 |

ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੁ ਜਬ ਲਗੁ ਜੀਅ ਪਰਾਨ ॥

guramukh har jeeo sadaa dhiaavahu jab lag jeea paraan |

ಗುರುಮುಖನಾಗಿ, ಜೀವನದ ಉಸಿರು ಇರುವವರೆಗೂ ಪ್ರಿಯ ಭಗವಂತನನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಧ್ಯಾನಿಸಿ.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਚੂਕਾ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

gurasabadee man niramal hoaa chookaa man abhimaan |

ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਾਨੀ ਕੇਰਾ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨ ॥੧॥

safal janam tis praanee keraa har kai naam samaan |1|

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿರುವ ಆ ಮರ್ತ್ಯ ಜೀವಿಯ ಜೀವನವು ಫಲಪ್ರದ ಮತ್ತು ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿದೆ. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣੀਜੈ ॥

mere man gur kee sikh suneejai |

ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಗುರುಗಳ ಉಪದೇಶವನ್ನು ಆಲಿಸು.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

har kaa naam sadaa sukhadaataa sahaje har ras peejai |1| rahaau |

ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನು. ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ, ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಕುಡಿಯಿರಿ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਮੂਲੁ ਪਛਾਣਨਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥

mool pachhaanan tin nij ghar vaasaa sahaje hee sukh hoee |

ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಮೂಲವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವರು ತಮ್ಮ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਕਮਲੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਹਉਮੈ ਦੁਰਮਤਿ ਖੋਈ ॥

gur kai sabad kamal paragaasiaa haumai duramat khoee |

ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ಹೃದಯಕಮಲವು ಅರಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.

ਸਭਨਾ ਮਹਿ ਏਕੋ ਸਚੁ ਵਰਤੈ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੨॥

sabhanaa meh eko sach varatai viralaa boojhai koee |2|

ಒಬ್ಬನೇ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಇದನ್ನು ಅರಿತವರು ಬಹಳ ವಿರಳ. ||2||

ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਤੁ ਵਖਾਨੈ ॥

guramatee man niramal hoaa amrit tat vakhaanai |

ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಮನಸ್ಸು ನಿರ್ಮಲವಾಗುತ್ತದೆ, ಅಮೃತ ಸಾರವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਵਿਚਿ ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥

har kaa naam sadaa man vasiaa vich man hee man maanai |

ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿದೆ; ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ, ಮನಸ್ಸು ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಮಾಧಾನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਤੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥

sad balihaaree gur apune vittahu jit aatam raam pachhaanai |3|

ನನ್ನ ಗುರುವಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ, ಅವರ ಮೂಲಕ ನಾನು ಪರಮಾತ್ಮನಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡೆ. ||3||

ਮਾਨਸ ਜਨਮਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

maanas janam satiguroo na seviaa birathaa janam gavaaeaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದ ಮನುಷ್ಯರು - ಅವರ ಜೀವನವು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ವ್ಯರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਆ ॥

nadar kare taan satigur mele sahaje sahaj samaaeaa |

ದೇವರು ತನ್ನ ಅನುಗ್ರಹದ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡಿದಾಗ, ನಾವು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ, ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਧਿਆਇਆ ॥੪॥੫॥

naanak naam milai vaddiaaee poorai bhaag dhiaaeaa |4|5|

ಓ ನಾನಕ್, ದೊಡ್ಡ ಅದೃಷ್ಟದಿಂದ, ನಾಮ್ ಅನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸಲಾಗಿದೆ; ಪರಿಪೂರ್ಣ ವಿಧಿಯ ಮೂಲಕ, ಧ್ಯಾನಿಸಿ. ||4||5||

ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥

prabhaatee mahalaa 3 |

ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:

ਆਪੇ ਭਾਂਤਿ ਬਣਾਏ ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਸਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਪ੍ਰਭਿ ਖੇਲੁ ਕੀਆ ॥

aape bhaant banaae bahu rangee sisatt upaae prabh khel keea |

ದೇವರು ಸ್ವತಃ ಅನೇಕ ರೂಪಗಳು ಮತ್ತು ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿದನು; ಅವರು ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು.

ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਸਰਬ ਜੀਆ ਨੋ ਰਿਜਕੁ ਦੀਆ ॥੧॥

kar kar vekhai kare karaae sarab jeea no rijak deea |1|

ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ರಚಿಸುವುದು, ಅವನು ಅದರ ಮೇಲೆ ನಿಗಾ ಇಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ. ||1||

ਕਲੀ ਕਾਲ ਮਹਿ ਰਵਿਆ ਰਾਮੁ ॥

kalee kaal meh raviaa raam |

ಕಲಿಯುಗದ ಈ ಕರಾಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ.

ਘਟਿ ਘਟਿ ਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

ghatt ghatt poor rahiaa prabh eko guramukh paragatt har har naam |1| rahaau |

ಒಬ್ಬ ದೇವರು ಪ್ರತಿ ಹೃದಯವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ಗುರುಮುಖನಿಗೆ ಬಹಿರಂಗವಾಯಿತು. ||1||ವಿರಾಮ||

ਗੁਪਤਾ ਨਾਮੁ ਵਰਤੈ ਵਿਚਿ ਕਲਜੁਗਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਹਰਿ ਭਰਪੂਰਿ ਰਹਿਆ ॥

gupataa naam varatai vich kalajug ghatt ghatt har bharapoor rahiaa |

ಭಗವಂತನ ನಾಮವು ಮರೆಯಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಅದು ಅಂಧಕಾರ ಯುಗದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿದೆ. ಭಗವಂತನು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.

ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਤਿਨਾ ਹਿਰਦੈ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਜੋ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਭਜਿ ਪਇਆ ॥੨॥

naam ratan tinaa hiradai pragattiaa jo gur saranaaee bhaj peaa |2|

ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಆತುರಪಡುವವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನಾಮದ ಆಭರಣವು ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||2||

ਇੰਦ੍ਰੀ ਪੰਚ ਪੰਚੇ ਵਸਿ ਆਣੈ ਖਿਮਾ ਸੰਤੋਖੁ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਵੈ ॥

eindree panch panche vas aanai khimaa santokh guramat paavai |

ಐದು ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಜಯಿಸುವವನು ಗುರುವಿನ ಉಪದೇಶದ ಮೂಲಕ ಕ್ಷಮೆ, ತಾಳ್ಮೆ ಮತ್ತು ಸಂತೃಪ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ.

ਸੋ ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਰਿ ਜਨੁ ਵਡ ਪੂਰਾ ਜੋ ਭੈ ਬੈਰਾਗਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੩॥

so dhan dhan har jan vadd pooraa jo bhai bairaag har gun gaavai |3|

ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಲು ದೇವರ ಭಯ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೇರಿತನಾದ ಭಗವಂತನ ಆ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನು ಧನ್ಯನು, ಧನ್ಯನು, ಪರಿಪೂರ್ಣನು ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠನು. ||3||