ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 420
ਹੁਕਮੀ ਪੈਧਾ ਜਾਇ ਦਰਗਹ ਭਾਣੀਐ ॥
hukamee paidhaa jaae daragah bhaaneeai |ಇದು ಕಮಾಂಡರ್ ಅನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದರೆ, ಗೌರವಾರ್ಥವಾಗಿ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿ ಅವನ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਬੰਦਿ ਰਬਾਣੀਐ ॥੫॥
hukame hee sir maar band rabaaneeai |5|ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯಿಂದ, ದೇವರ ಗುಲಾಮರು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਲਾਹਾ ਸਚੁ ਨਿਆਉ ਮਨਿ ਵਸਾਈਐ ॥
laahaa sach niaau man vasaaeeai |ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಲಾಭವನ್ನು ಗಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਲਿਖਿਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਗਰਬੁ ਵਞਾਈਐ ॥੬॥
likhiaa palai paae garab vayaaeeai |6|ಅವರು ತಮ್ಮ ಹಣೆಬರಹದಲ್ಲಿ ಬರೆದದ್ದನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਮਨਮੁਖੀਆ ਸਿਰਿ ਮਾਰ ਵਾਦਿ ਖਪਾਈਐ ॥
manamukheea sir maar vaad khapaaeeai |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷದಿಂದ ಸೇವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਠਗਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰ ਬੰਨਿੑ ਚਲਾਈਐ ॥੭॥
tthag mutthee koorriaar bani chalaaeeai |7|ಮೋಸಗಾರರು ಸುಳ್ಳಿನಿಂದ ಲೂಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಸರಪಳಿಯಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ದೂರ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਸਾਹਿਬੁ ਰਿਦੈ ਵਸਾਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵਹੀ ॥
saahib ridai vasaae na pachhotaavahee |ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಲಾರ್ಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ, ಮತ್ತು ನೀವು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ਗੁਨਹਾਂ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵਹੀ ॥੮॥
gunahaan bakhasanahaar sabad kamaavahee |8|ಗುರುವಿನ ವಾಕ್ಯದ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದಾಗ ಆತನು ನಮ್ಮ ಪಾಪಗಳನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ. ||8||
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਘਾਲੀਐ ॥
naanak mangai sach guramukh ghaaleeai |ಗುರುಮುಖನಿಂದ ಪಡೆದ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿಗಾಗಿ ನಾನಕ್ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੀਐ ॥੯॥੧੬॥
mai tujh bin avar na koe nadar nihaaleeai |9|16|ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ; ದಯವಿಟ್ಟು, ನಿಮ್ಮ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ. ||9||16||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕਿਆ ਜੰਗਲੁ ਢੂਢੀ ਜਾਇ ਮੈ ਘਰਿ ਬਨੁ ਹਰੀਆਵਲਾ ॥
kiaa jangal dtoodtee jaae mai ghar ban hareeaavalaa |ನನ್ನ ಮನೆಯ ಕಾಡುಗಳು ತುಂಬಾ ಹಸಿರಾಗಿರುವಾಗ ನಾನೇಕೆ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಲು ಹೋಗಬೇಕು?
ਸਚਿ ਟਿਕੈ ਘਰਿ ਆਇ ਸਬਦਿ ਉਤਾਵਲਾ ॥੧॥
sach ttikai ghar aae sabad utaavalaa |1|ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದವು ತಕ್ಷಣವೇ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬಂದು ನೆಲೆಸಿದೆ. ||1||
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਸੋਇ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥
jah dekhaa tah soe avar na jaaneeai |ನಾನು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೂ ಅವನು ಇದ್ದಾನೆ; ನನಗೆ ಬೇರೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kee kaar kamaae mahal pachhaaneeai |1| rahaau |ಗುರುವಿಗಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯ ಭವನವನ್ನು ಅರಿಯುತ್ತಾನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸਚੁ ਤਾ ਮਨਿ ਭਾਵਈ ॥
aap milaavai sach taa man bhaavee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾದಾಗ ನಮ್ಮನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬೆಸೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਚਲੈ ਸਦਾ ਰਜਾਇ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਈ ॥੨॥
chalai sadaa rajaae ank samaavee |2|ಅವನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನಡೆಯುವವನು ಅವನ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥
sachaa saahib man vasai vasiaa man soee |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ ಆ ಮನಸ್ಸು ಅರಳುತ್ತದೆ.
ਆਪੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਹੋਈ ॥੩॥
aape de vaddiaaeea de tott na hoee |3|ಅವನೇ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರ ಉಡುಗೊರೆಗಳು ಎಂದಿಗೂ ಖಾಲಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||3||
ਅਬੇ ਤਬੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਕਿਉ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ॥
abe tabe kee chaakaree kiau daragah paavai |ಈ ಮತ್ತು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದು, ಲಾರ್ಡ್ಸ್ ಕೋರ್ಟ್ ಅನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯಬಹುದು?
ਪਥਰ ਕੀ ਬੇੜੀ ਜੇ ਚੜੈ ਭਰ ਨਾਲਿ ਬੁਡਾਵੈ ॥੪॥
pathar kee berree je charrai bhar naal buddaavai |4|ಯಾರಾದರೂ ಕಲ್ಲಿನ ದೋಣಿಯನ್ನು ಹತ್ತಿದರೆ, ಅವನು ಅದರ ಸರಕುಗಳೊಂದಿಗೆ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਆਪਨੜਾ ਮਨੁ ਵੇਚੀਐ ਸਿਰੁ ਦੀਜੈ ਨਾਲੇ ॥
aapanarraa man vecheeai sir deejai naale |ಆದ್ದರಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿ ಮತ್ತು ಅದರೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ತಲೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਭਾਲੇ ॥੫॥
guramukh vasat pachhaaneeai apanaa ghar bhaale |5|ಗುರುಮುಖ್ ನಿಜವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ਆਖੀਐ ਤਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕੀਆ ॥
jaman maranaa aakheeai tin karatai keea |ಜನರು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣವನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಾರೆ; ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ ಇದನ್ನು ರಚಿಸಿದನು.
ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਥੀਆ ॥੬॥
aap gavaaeaa mar rahe fir maran na theea |6|ಯಾರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಾಭಿಮಾನವನ್ನು ಗೆದ್ದು ಸತ್ತರೆ, ಅವರು ಮತ್ತೆ ಸಾಯಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ||6||
ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਧੁਰ ਕੀ ਫੁਰਮਾਈ ॥
saaee kaar kamaavanee dhur kee furamaaee |ಮೂಲ ಭಗವಂತ ನಿಮಗೆ ಆದೇಶಿಸಿದ ಆ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ.
ਜੇ ਮਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇ ਮਿਲੈ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
je man satigur de milai kin keemat paaee |7|ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿದರೆ, ಅದರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಬಹುದು? ||7||
ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਸੋ ਧਣੀ ਤਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
ratanaa paarakh so dhanee tin keemat paaee |ಆ ಭಗವಂತ ಮಾಸ್ತರರು ಮನದ ರತ್ನದ ಅಸ್ಸೇಯರ್; ಅವನು ಅದರ ಮೇಲೆ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಇಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥੮॥੧੭॥
naanak saahib man vasai sachee vaddiaaee |8|17|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತನು ಯಾರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆಯೋ ಅವನ ಮಹಿಮೆ ನಿಜ. ||8||17||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
jinaee naam visaariaa doojai bharam bhulaaee |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತವರು ಸಂದೇಹ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವಗಳಿಂದ ಭ್ರಮಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਮੂਲੁ ਛੋਡਿ ਡਾਲੀ ਲਗੇ ਕਿਆ ਪਾਵਹਿ ਛਾਈ ॥੧॥
mool chhodd ddaalee lage kiaa paaveh chhaaee |1|ಬೇರುಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ಕೊಂಬೆಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಬೂದಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜੇ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥
bin naavai kiau chhootteeai je jaanai koee |ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಒಬ್ಬನು ಹೇಗೆ ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದಬಹುದು? ಇದು ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਤ ਛੂਟੀਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh hoe ta chhootteeai manamukh pat khoee |1| rahaau |ಗುರುಮುಖನಾಗುವವನು ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ; ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಗೌರವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਜਿਨੑੀ ਏਕੋ ਸੇਵਿਆ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਭਾਈ ॥
jinaee eko seviaa pooree mat bhaaee |ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ತಮ್ಮ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿಪೂರ್ಣರಾಗುತ್ತಾರೆ, ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಸಹೋದರರೇ.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਨਿਰੰਜਨਾ ਜਨ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
aad jugaad niranjanaa jan har saranaaee |2|ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನು ಅವನಲ್ಲಿ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ನಿಷ್ಕಳಂಕ, ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಮತ್ತು ಯುಗಗಳಾದ್ಯಂತ. ||2||
ਸਾਹਿਬੁ ਮੇਰਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥
saahib meraa ek hai avar nahee bhaaee |ನನ್ನ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ ಒಬ್ಬನೇ; ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ, ವಿಧಿಯ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವರೇ.
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੇ ਪਰਥਾਈ ॥੩॥
kirapaa te sukh paaeaa saache parathaaee |3|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ||3||
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕੇਤੀ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥
gur bin kinai na paaeio ketee kahai kahaae |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಪಡೆದಿಲ್ಲ, ಆದರೂ ಅನೇಕರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ਆਪਿ ਦਿਖਾਵੈ ਵਾਟੜੀਂ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥੪॥
aap dikhaavai vaattarreen sachee bhagat drirraae |4|ಅವನೇ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದರೊಳಗೆ ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਮਨਮੁਖੁ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਭੀ ਉਝੜਿ ਜਾਏ ॥
manamukh je samajhaaeeai bhee ujharr jaae |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನಿಗೆ ಉಪದೇಶ ನೀಡಿದರೂ, ಅವನು ಇನ್ನೂ ಅರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਛੂਟਸੀ ਮਰਿ ਨਰਕ ਸਮਾਏ ॥੫॥
bin har naam na chhoottasee mar narak samaae |5|ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಅವನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನು ಸಾಯುವನು ಮತ್ತು ನರಕದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುವನು. ||5||
ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਭਰਮਾਈਐ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵੈ ॥
janam marai bharamaaeeai har naam na levai |ಅವನು ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣದ ಮೂಲಕ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಜಪಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵੈ ॥੬॥
taa kee keemat naa pavai bin gur kee sevai |6|ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡದೆ ಅವನು ತನ್ನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ||6||