ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 960

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਇਕੁ ਦੇਹੁ ਦਰਸੁ ਮਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥

jan naanak mangai daan ik dehu daras man piaar |2|

ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಈ ಒಂದು ಉಡುಗೊರೆಗಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ: ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ, ಭಗವಂತ, ನಿನ್ನ ದರ್ಶನದ ಪೂಜ್ಯ ದೃಷ್ಟಿ; ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನಿನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದೆ. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

paurree |

ಪೂರಿ:

ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸ ਨੋ ਸਦਾ ਸੁਖ ॥

jis too aaveh chit tis no sadaa sukh |

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತನಾದವನು ಶಾಶ್ವತವಾದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸੁ ਜਮ ਨਾਹਿ ਦੁਖ ॥

jis too aaveh chit tis jam naeh dukh |

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತನಾದವನು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ನರಳುವುದಿಲ್ಲ.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਸੁ ਕਿ ਕਾੜਿਆ ॥

jis too aaveh chit tis ki kaarriaa |

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳವನಿಗೆ ಆತಂಕವಿಲ್ಲ.

ਜਿਸ ਦਾ ਕਰਤਾ ਮਿਤ੍ਰੁ ਸਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਿਆ ॥

jis daa karataa mitru sabh kaaj savaariaa |

ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನನ್ನು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವವನು - ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਜਨੁ ॥

jis too aaveh chit so paravaan jan |

ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳವನು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಮತ್ತು ಗೌರವಾನ್ವಿತ.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਬਹੁਤਾ ਤਿਸੁ ਧਨੁ ॥

jis too aaveh chit bahutaa tis dhan |

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳವನು ಬಹಳ ಶ್ರೀಮಂತನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਸੋ ਵਡ ਪਰਵਾਰਿਆ ॥

jis too aaveh chit so vadd paravaariaa |

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳವನಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಕುಟುಂಬವಿದೆ.

ਜਿਸੁ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ਤਿਨਿ ਕੁਲ ਉਧਾਰਿਆ ॥੬॥

jis too aaveh chit tin kul udhaariaa |6|

ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತನಾದವನು ತನ್ನ ಪೂರ್ವಜರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ||6||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

salok mahalaa 5 |

ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਅੰਦਰਹੁ ਅੰਨਾ ਬਾਹਰਹੁ ਅੰਨਾ ਕੂੜੀ ਕੂੜੀ ਗਾਵੈ ॥

andarahu anaa baaharahu anaa koorree koorree gaavai |

ಅಂತರಂಗದಲ್ಲಿ ಕುರುಡನಾಗಿ, ಹೊರನೋಟಕ್ಕೆ ಕುರುಡನಾಗಿ ಸುಳ್ಳಾಗಿ, ಸುಳ್ಳಾಗಿ ಹಾಡುತ್ತಾನೆ.

ਦੇਹੀ ਧੋਵੈ ਚਕ੍ਰ ਬਣਾਏ ਮਾਇਆ ਨੋ ਬਹੁ ਧਾਵੈ ॥

dehee dhovai chakr banaae maaeaa no bahu dhaavai |

ಅವನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ತೊಳೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಮೇಲೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಗುರುತುಗಳನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತಿನ ಹಿಂದೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಓಡುತ್ತಾನೆ.

ਅੰਦਰਿ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥

andar mail na utarai haumai fir fir aavai jaavai |

ಆದರೆ ಅವನ ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳಕು ಒಳಗಿನಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅವನು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.

ਨੀਂਦ ਵਿਆਪਿਆ ਕਾਮਿ ਸੰਤਾਪਿਆ ਮੁਖਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਹਾਵੈ ॥

neend viaapiaa kaam santaapiaa mukhahu har har kahaavai |

ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ, ಹತಾಶೆಗೊಂಡ ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆಯಿಂದ ಪೀಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅವನು ತನ್ನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਬੈਸਨੋ ਨਾਮੁ ਕਰਮ ਹਉ ਜੁਗਤਾ ਤੁਹ ਕੁਟੇ ਕਿਆ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ॥

baisano naam karam hau jugataa tuh kutte kiaa fal paavai |

ಅವನನ್ನು ವೈಷ್ಣವ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಅಹಂಕಾರದ ಕಾರ್ಯಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಹೊಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಒಕ್ಕುವ ಮೂಲಕ, ಯಾವ ಪ್ರತಿಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು?

ਹੰਸਾ ਵਿਚਿ ਬੈਠਾ ਬਗੁ ਨ ਬਣਈ ਨਿਤ ਬੈਠਾ ਮਛੀ ਨੋ ਤਾਰ ਲਾਵੈ ॥

hansaa vich baitthaa bag na banee nit baitthaa machhee no taar laavai |

ಹಂಸಗಳ ನಡುವೆ ಕುಳಿತು, ಕ್ರೇನ್ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ಅವನು ಮೀನುಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾನೆ.

ਜਾ ਹੰਸ ਸਭਾ ਵੀਚਾਰੁ ਕਰਿ ਦੇਖਨਿ ਤਾ ਬਗਾ ਨਾਲਿ ਜੋੜੁ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ॥

jaa hans sabhaa veechaar kar dekhan taa bagaa naal jorr kade na aavai |

ಮತ್ತು ಹಂಸಗಳ ಸಭೆಯು ನೋಡಿದಾಗ ಮತ್ತು ನೋಡಿದಾಗ, ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಕ್ರೇನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಮೈತ್ರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ਹੰਸਾ ਹੀਰਾ ਮੋਤੀ ਚੁਗਣਾ ਬਗੁ ਡਡਾ ਭਾਲਣ ਜਾਵੈ ॥

hansaa heeraa motee chuganaa bag ddaddaa bhaalan jaavai |

ಹಂಸಗಳು ವಜ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಮುತ್ತುಗಳನ್ನು ಮುತ್ತುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಕ್ರೇನ್ ಕಪ್ಪೆಗಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತದೆ.

ਉਡਰਿਆ ਵੇਚਾਰਾ ਬਗੁਲਾ ਮਤੁ ਹੋਵੈ ਮੰਞੁ ਲਖਾਵੈ ॥

auddariaa vechaaraa bagulaa mat hovai many lakhaavai |

ಕಳಪೆ ಕ್ರೇನ್ ಹಾರಿಹೋಗುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਜਿਤੁ ਕੋ ਲਾਇਆ ਤਿਤ ਹੀ ਲਾਗਾ ਕਿਸੁ ਦੋਸੁ ਦਿਚੈ ਜਾ ਹਰਿ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥

jit ko laaeaa tith hee laagaa kis dos dichai jaa har evai bhaavai |

ಭಗವಂತ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಲಗತ್ತಿಸುತ್ತಾನೋ ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾನೆ. ಭಗವಂತ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಾಗ ಯಾರನ್ನು ದೂರುವುದು?

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਰਤਨੀ ਭਰਪੂਰੇ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ॥

satigur saravar ratanee bharapoore jis praapat so paavai |

ಮುತ್ತುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುವ ಸರೋವರವೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು. ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವನು ಅವುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.

ਸਿਖ ਹੰਸ ਸਰਵਰਿ ਇਕਠੇ ਹੋਏ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਹੁਕਮਾਵੈ ॥

sikh hans saravar ikatthe hoe satigur kai hukamaavai |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಇಚ್ಛೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಸಿಖ್-ಹಂಸಗಳು ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਮਾਣਕ ਸਰਵਰਿ ਭਰਪੂਰੇ ਖਾਇ ਖਰਚਿ ਰਹੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥

ratan padaarath maanak saravar bharapoore khaae kharach rahe tott na aavai |

ಸರೋವರವು ಈ ಆಭರಣಗಳು ಮತ್ತು ಮುತ್ತುಗಳ ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದ ತುಂಬಿದೆ; ಅವುಗಳನ್ನು ಖರ್ಚು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸೇವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅವು ಎಂದಿಗೂ ಖಾಲಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਸਰਵਰ ਹੰਸੁ ਦੂਰਿ ਨ ਹੋਈ ਕਰਤੇ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥

saravar hans door na hoee karate evai bhaavai |

ಹಂಸವು ಸರೋವರವನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ; ಇದು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಚಿತ್ತದ ಆನಂದವಾಗಿದೆ.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਦੈ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਪਹਿ ਆਵੈ ॥

jan naanak jis dai masatak bhaag dhur likhiaa so sikh guroo peh aavai |

ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ತನ್ನ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಕೆತ್ತಿರುವವನು - ಆ ಸಿಖ್ ಗುರುವಿನ ಬಳಿಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ.

ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਟੰਬ ਸਭਿ ਤਾਰੇ ਸਭਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਛਡਾਵੈ ॥੧॥

aap tariaa kuttanb sabh taare sabhaa srisatt chhaddaavai |1|

ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಪೀಳಿಗೆಗಳನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

mahalaa 5 |

ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਪੰਡਿਤੁ ਆਖਾਏ ਬਹੁਤੀ ਰਾਹੀ ਕੋਰੜ ਮੋਠ ਜਿਨੇਹਾ ॥

panddit aakhaae bahutee raahee korarr motth jinehaa |

ಅವರನ್ನು ಪಂಡಿತ್, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅವರು ಅನೇಕ ಮಾರ್ಗಗಳಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವನು ಬೇಯಿಸದ ಕಾಳುಗಳಂತೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿದ್ದಾನೆ.

ਅੰਦਰਿ ਮੋਹੁ ਨਿਤ ਭਰਮਿ ਵਿਆਪਿਆ ਤਿਸਟਸਿ ਨਾਹੀ ਦੇਹਾ ॥

andar mohu nit bharam viaapiaa tisattas naahee dehaa |

ಅವನು ಬಾಂಧವ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅನುಮಾನದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ದೇಹವು ಇನ್ನೂ ಹಿಡಿದಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਕੂੜੀ ਜਾਵੈ ਮਾਇਆ ਕੀ ਨਿਤ ਜੋਹਾ ॥

koorree aavai koorree jaavai maaeaa kee nit johaa |

ಸುಳ್ಳು ಅವನ ಬರುವಿಕೆ, ಮತ್ತು ಅವನ ಹೋಗುವುದು ಸುಳ್ಳು; ಅವನು ಮಾಯೆಗಾಗಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ਸਚੁ ਕਹੈ ਤਾ ਛੋਹੋ ਆਵੈ ਅੰਤਰਿ ਬਹੁਤਾ ਰੋਹਾ ॥

sach kahai taa chhoho aavai antar bahutaa rohaa |

ಯಾರಾದರೂ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡಿದರೆ, ಅವನು ಉಲ್ಬಣಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೋಪದಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದಾನೆ.

ਵਿਆਪਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਕੁਬੁਧਿ ਕੁਮੂੜਾ ਮਨਿ ਲਾਗਾ ਤਿਸੁ ਮੋਹਾ ॥

viaapiaa duramat kubudh kumoorraa man laagaa tis mohaa |

ದುಷ್ಟ ಮೂರ್ಖನು ದುಷ್ಟ-ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಬೌದ್ಧಿಕೀಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಬಾಂಧವ್ಯಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.

ਠਗੈ ਸੇਤੀ ਠਗੁ ਰਲਿ ਆਇਆ ਸਾਥੁ ਭਿ ਇਕੋ ਜੇਹਾ ॥

tthagai setee tthag ral aaeaa saath bhi iko jehaa |

ವಂಚಕನು ಐದು ವಂಚಕರೊಂದಿಗೆ ಬದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಇದು ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕರ ಸಭೆ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਰਾਫੁ ਨਦਰੀ ਵਿਚਦੋ ਕਢੈ ਤਾਂ ਉਘੜਿ ਆਇਆ ਲੋਹਾ ॥

satigur saraaf nadaree vichado kadtai taan ugharr aaeaa lohaa |

ಮತ್ತು ಜ್ಯುವೆಲರ್, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಅವನನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಿದಾಗ, ಅವನು ಕೇವಲ ಕಬ್ಬಿಣದಂತೆ ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.

ਬਹੁਤੇਰੀ ਥਾਈ ਰਲਾਇ ਰਲਾਇ ਦਿਤਾ ਉਘੜਿਆ ਪੜਦਾ ਅਗੈ ਆਇ ਖਲੋਹਾ ॥

bahuteree thaaee ralaae ralaae ditaa ugharriaa parradaa agai aae khalohaa |

ಬೆರೆತ ಮತ್ತು ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು, ಅವನು ಅನೇಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದವನಾಗಿ ರವಾನಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು; ಆದರೆ ಈಗ, ಮುಸುಕು ತೆಗೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಎಲ್ಲರ ಮುಂದೆ ಬೆತ್ತಲೆಯಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਜੇ ਸਰਣੀ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਮਨੂਰਹੁ ਕੰਚਨੁ ਹੋਹਾ ॥

satigur kee je saranee aavai fir manoorahu kanchan hohaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಬರುವವನು ಕಬ್ಬಿಣದಿಂದ ಚಿನ್ನವಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਿਰਵੈਰੁ ਪੁਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰ ਸਮਾਨੇ ਅਉਗਣ ਕਟੇ ਕਰੇ ਸੁਧੁ ਦੇਹਾ ॥

satigur niravair putr satr samaane aaugan katte kare sudh dehaa |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗೆ ಕೋಪ ಅಥವಾ ಪ್ರತೀಕಾರವಿಲ್ಲ; ಅವನು ಮಗನನ್ನೂ ಶತ್ರುವನ್ನೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ದೋಷಗಳು ಮತ್ತು ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದು, ಅವರು ಮಾನವ ದೇಹವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.