ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 982
ਲਗਿ ਲਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਈ ਲਗਿ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਸਵਾਰੇ ॥
lag lag preet bahu preet lagaaee lag saadhoo sang savaare |ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳು, ಭಗವಂತನನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರೀತಿಸು; ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡರೆ, ನೀವು ಉದಾತ್ತರಾಗುತ್ತೀರಿ ಮತ್ತು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತೀರಿ.
ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਸਤਿ ਸਤਿ ਕਰਿ ਮਾਨੇ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਬਹੁਤੁ ਪਿਆਰੇ ॥੬॥
gur ke bachan sat sat kar maane mere tthaakur bahut piaare |6|ಯಾರು ಗುರುವಿನ ಮಾತನ್ನು ಸತ್ಯ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಸತ್ಯ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೋ ಅವರು ನನ್ನ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಿಯರು. ||6||
ਪੂਰਬਿ ਜਨਮਿ ਪਰਚੂਨ ਕਮਾਏ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੇ ॥
poorab janam parachoon kamaae har har har naam piaare |ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ, ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ, ಹರ್, ಹರ್, ಹರ್.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਰਸੁ ਗਾਵੈ ਰਸੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥੭॥
guraprasaad amrit ras paaeaa ras gaavai ras veechaare |7|ಗುರುವಿನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ, ನೀವು ಅಮೃತ ಸಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ; ಈ ಸಾರವನ್ನು ಹಾಡಿ, ಮತ್ತು ಈ ಸಾರವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಿ. ||7||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਰੂਪ ਰੰਗਿ ਸਭਿ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਲਾਲਨ ਲਾਲ ਗੁਲਾਰੇ ॥
har har roop rang sabh tere mere laalan laal gulaare |ಓ ಭಗವಂತ, ಹರ್, ಹರ್, ಎಲ್ಲಾ ರೂಪಗಳು ಮತ್ತು ಬಣ್ಣಗಳು ನಿನ್ನದೇ; ಓ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ, ನನ್ನ ಆಳವಾದ ಕಡುಗೆಂಪು ಮಾಣಿಕ್ಯ.
ਜੈਸਾ ਰੰਗੁ ਦੇਹਿ ਸੋ ਹੋਵੈ ਕਿਆ ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥੮॥੩॥
jaisaa rang dehi so hovai kiaa naanak jant vichaare |8|3|ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಕೊಡುವ ಬಣ್ಣ ಮಾತ್ರ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ; ಓ ನಾನಕ್, ಬಡ ದರಿದ್ರರು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ||8||3||
ਨਟ ਮਹਲਾ ੪ ॥
natt mahalaa 4 |ನ್ಯಾಟ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਰਾਮ ਗੁਰ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭੂ ਰਖਵਾਰੇ ॥
raam gur saran prabhoo rakhavaare |ಗುರುವಿನ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ, ಭಗವಂತ ದೇವರು ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ,
ਜਿਉ ਕੁੰਚਰੁ ਤਦੂਐ ਪਕਰਿ ਚਲਾਇਓ ਕਰਿ ਊਪਰੁ ਕਢਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau kunchar tadooaai pakar chalaaeio kar aoopar kadt nisataare |1| rahaau |ಅವನು ಆನೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದಂತೆ, ಮೊಸಳೆ ಅದನ್ನು ಹಿಡಿದು ನೀರಿಗೆ ಎಳೆದಾಗ; ಅವನು ಅವನನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹೊರಗೆ ಎಳೆದನು. ||1||ವಿರಾಮ||
ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਸੇਵਕ ਬਹੁਤੁ ਅਤਿ ਨੀਕੇ ਮਨਿ ਸਰਧਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਧਾਰੇ ॥
prabh ke sevak bahut at neeke man saradhaa kar har dhaare |ದೇವರ ಸೇವಕರು ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಮತ್ತು ಉದಾತ್ತ; ಅವರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅವನಿಗೆ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭਿ ਸਰਧਾ ਭਗਤਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਜਨ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥
mere prabh saradhaa bhagat man bhaavai jan kee paij savaare |1|ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಕ್ತಿ ನನ್ನ ದೇವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿದೆ; ಆತನು ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರ ಗೌರವವನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਲਾਗੈ ਸਭੁ ਦੇਖੈ ਬ੍ਰਹਮ ਪਸਾਰੇ ॥
har har sevak sevaa laagai sabh dekhai braham pasaare |ಭಗವಂತನ ಸೇವಕ, ಹರ್, ಹರ್, ಅವನ ಸೇವೆಗೆ ಬದ್ಧನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಸ್ತಾರವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ದೇವರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਏਕੁ ਪੁਰਖੁ ਇਕੁ ਨਦਰੀ ਆਵੈ ਸਭ ਏਕਾ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥੨॥
ek purakh ik nadaree aavai sabh ekaa nadar nihaare |2|ಅವನು ಏಕಮಾತ್ರ ಮೂಲ ಭಗವಂತ ದೇವರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಕೃಪೆಯ ನೋಟದಿಂದ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ਸਭੁ ਚੇਰੀ ਜਗਤੁ ਸਮਾਰੇ ॥
har prabh tthaakur raviaa sabh tthaaee sabh cheree jagat samaare |ದೇವರು, ನಮ್ಮ ಕರ್ತನು ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನು ಎಲ್ಲಾ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ತನ್ನ ಗುಲಾಮನಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵੈ ਵਿਚਿ ਪਾਥਰ ਕੀਰੇ ਕਾਰੇ ॥੩॥
aap deaal deaa daan devai vich paathar keere kaare |3|ಕರುಣಾಮಯಿ ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಕರುಣೆಯಿಂದ ತನ್ನ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ, ಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿನ ಹುಳುಗಳಿಗೂ ಸಹ. ||3||
ਅੰਤਰਿ ਵਾਸੁ ਬਹੁਤੁ ਮੁਸਕਾਈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲਾ ਮਿਰਗੁ ਸਿੰਙ੍ਹਾਰੇ ॥
antar vaas bahut musakaaee bhram bhoolaa mirag singhaare |ಜಿಂಕೆಯೊಳಗೆ ಕಸ್ತೂರಿಯ ಭಾರೀ ಸುಗಂಧವಿದೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಗೊಂದಲಕ್ಕೊಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಮೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಅದನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ತನ್ನ ಕೊಂಬುಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਬਨੁ ਬਨੁ ਢੂਢਿ ਢੂਢਿ ਫਿਰਿ ਥਾਕੀ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਘਰਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੪॥
ban ban dtoodt dtoodt fir thaakee gur poorai ghar nisataare |4|ಕಾಡುಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುವುದು, ಅಲೆದಾಡುವುದು ಮತ್ತು ಅಲೆದಾಡುವುದು, ನಾನು ದಣಿದಿದ್ದೇನೆ, ಮತ್ತು ನಂತರ ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುಗಳು ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದರು. ||4||
ਬਾਣੀ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਹੈ ਬਾਣੀ ਵਿਚਿ ਬਾਣੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰੇ ॥
baanee guroo guroo hai baanee vich baanee amrit saare |ಪದ, ಬಾನಿ ಗುರು, ಮತ್ತು ಗುರು ಬಾನಿ. ಬನಿಯೊಳಗೆ ಅಮೃತ ಮಕರಂದವಿದೆ.
ਗੁਰੁ ਬਾਣੀ ਕਹੈ ਸੇਵਕੁ ਜਨੁ ਮਾਨੈ ਪਰਤਖਿ ਗੁਰੂ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੫॥
gur baanee kahai sevak jan maanai paratakh guroo nisataare |5|ಅವನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನು ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಂಬಿದರೆ ಮತ್ತು ನಡೆದುಕೊಂಡರೆ, ಗುರುವು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಅವನನ್ನು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਸਭੁ ਹੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਪਸਰਿਆ ਮਨਿ ਬੀਜਿਆ ਖਾਵਾਰੇ ॥
sabh hai braham braham hai pasariaa man beejiaa khaavaare |ಎಲ್ಲಾ ದೇವರು, ಮತ್ತು ದೇವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿದೆ; ಮನುಷ್ಯ ತಾನು ನೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾನೆ.
ਜਿਉ ਜਨ ਚੰਦ੍ਰਹਾਂਸੁ ਦੁਖਿਆ ਧ੍ਰਿਸਟਬੁਧੀ ਅਪੁਨਾ ਘਰੁ ਲੂਕੀ ਜਾਰੇ ॥੬॥
jiau jan chandrahaans dukhiaa dhrisattabudhee apunaa ghar lookee jaare |6|ಧೃಷ್ಟಬುಧಿಯು ವಿನಮ್ರ ಭಕ್ತ ಚಂದ್ರಹಾನರನ್ನು ಪೀಡಿಸಿದಾಗ, ಅವನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದನು. ||6||
ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਜਨੁ ਅੰਤਰਿ ਰਿਦ ਲੋਚੈ ਪ੍ਰਭ ਜਨ ਕੇ ਸਾਸ ਨਿਹਾਰੇ ॥
prabh kau jan antar rid lochai prabh jan ke saas nihaare |ದೇವರ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನು ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅವನಿಗಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಾನೆ; ದೇವರು ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನ ಪ್ರತಿ ಉಸಿರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ਜਨ ਪੀਛੈ ਜਗੁ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੭॥
kripaa kripaa kar bhagat drirraae jan peechhai jag nisataare |7|ಕರುಣೆಯಿಂದ, ಕರುಣೆಯಿಂದ, ಅವನು ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕನೊಳಗೆ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಸಲುವಾಗಿ, ದೇವರು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਆਪਨ ਆਪਿ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੁ ਠਾਕੁਰੁ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਵਾਰੇ ॥
aapan aap aap prabh tthaakur prabh aape srisatt savaare |ದೇವರು, ನಮ್ಮ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್, ಸ್ವತಃ ತಾನೇ; ಭಗವಂತನೇ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਭੁ ਵਰਤੈ ਕਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਆਪਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੮॥੪॥
jan naanak aape aap sabh varatai kar kripaa aap nisataare |8|4|ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಅವನೇ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿ; ಅವನ ಕರುಣೆಯಲ್ಲಿ, ಅವನೇ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ||8||4||
ਨਟ ਮਹਲਾ ੪ ॥
natt mahalaa 4 |ನ್ಯಾಟ್, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹಲ್:
ਰਾਮ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥
raam kar kirapaa lehu ubaare |ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನ ಕೃಪೆಯನ್ನು ಕೊಡು ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು,
ਜਿਉ ਪਕਰਿ ਦ੍ਰੋਪਤੀ ਦੁਸਟਾਂ ਆਨੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਲਾਜ ਨਿਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau pakar dropatee dusattaan aanee har har laaj nivaare |1| rahaau |ದುಷ್ಟ ದುಷ್ಟರಿಂದ ಹಿಡಿದು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮುಂದೆ ಹಾಜರುಪಡಿಸಿದಾಗ ನೀನು ದ್ರೋಪದಿಯನ್ನು ಅವಮಾನದಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿದನಂತೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਾਚਿਕ ਜਨ ਤੇਰੇ ਇਕੁ ਮਾਗਉ ਦਾਨੁ ਪਿਆਰੇ ॥
kar kirapaa jaachik jan tere ik maagau daan piaare |ನಿನ್ನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ - ನಾನು ನಿನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಭಿಕ್ಷುಕ; ನಾನು ಒಂದೇ ಆಶೀರ್ವಾದವನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ, ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯ.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਨਿਤ ਸਰਧਾ ਲਾਗੀ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥
satigur kee nit saradhaa laagee mo kau har gur mel savaare |1|ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಗಾಗಿ ನಾನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತೇನೆ. ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನನ್ನನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸು, ಓ ಕರ್ತನೇ, ನಾನು ಉತ್ಕೃಷ್ಟನಾಗಲು ಮತ್ತು ಅಲಂಕರಿಸಲು. ||1||
ਸਾਕਤ ਕਰਮ ਪਾਣੀ ਜਿਉ ਮਥੀਐ ਨਿਤ ਪਾਣੀ ਝੋਲ ਝੁਲਾਰੇ ॥
saakat karam paanee jiau matheeai nit paanee jhol jhulaare |ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕನ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ನೀರಿನ ಮಂಥನದಂತಿವೆ; ಅವನು ಮಂಥನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ನಿರಂತರವಾಗಿ ನೀರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮಂಥಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਕਢਿ ਮਾਖਨ ਕੇ ਗਟਕਾਰੇ ॥੨॥
mil satasangat param pad paaeaa kadt maakhan ke gattakaare |2|ಸತ್ ಸಂಗತ, ನಿಜವಾದ ಸಭೆ ಸೇರುವುದರಿಂದ ಪರಮೋಚ್ಚ ಸ್ಥಾನಮಾನ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ; ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಿಂದ ತಿನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਨਿਤ ਨਿਤ ਕਾਇਆ ਮਜਨੁ ਕੀਆ ਨਿਤ ਮਲਿ ਮਲਿ ਦੇਹ ਸਵਾਰੇ ॥
nit nit kaaeaa majan keea nit mal mal deh savaare |ಅವನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾಗಿ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ತೊಳೆಯಬಹುದು; ಅವನು ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಉಜ್ಜಬಹುದು, ಸ್ವಚ್ಛಗೊಳಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಹೊಳಪು ಮಾಡಬಹುದು.