ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1345
ਭਉ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸੁਖੁ ਸਾਰੁ ॥
bhau khaanaa peenaa sukh saar |ಯಾರು ದೇವರ ಭಯವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਪਾਵੈ ਪਾਰੁ ॥
har jan sangat paavai paar |ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರೊಂದಿಗೆ ಸಹವಾಸ, ಅವರನ್ನು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಸಾಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਸਚੁ ਬੋਲੈ ਬੋਲਾਵੈ ਪਿਆਰੁ ॥
sach bolai bolaavai piaar |ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮಾತನಾಡಲು ಇತರರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੭॥
gur kaa sabad karanee hai saar |7|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಉದ್ಯೋಗವಾಗಿದೆ. ||7||
ਹਰਿ ਜਸੁ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਪਤਿ ਪੂਜਾ ॥
har jas karam dharam pat poojaa |ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಕರ್ಮ ಮತ್ತು ಧರ್ಮ, ಗೌರವ ಮತ್ತು ಆರಾಧನಾ ಸೇವೆ ಎಂದು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਅਗਨੀ ਮਹਿ ਭੂੰਜਾ ॥
kaam krodh aganee meh bhoonjaa |ಅವರ ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಕೋಪವು ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಸುಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತದೆ.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਤਉ ਮਨੁ ਭੀਜਾ ॥
har ras chaakhiaa tau man bheejaa |ಅವರು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಅದರಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿರುತ್ತದೆ.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੮॥੫॥
pranavat naanak avar na doojaa |8|5|ನಾನಕ್ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ, ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ||8||5||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਅੰਤਰਿ ਪੂਜਾ ॥
raam naam jap antar poojaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಪಠಿಸಿ, ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಆರಾಧಿಸಿ.
ਗੁਰਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ॥੧॥
gurasabad veechaar avar nahee doojaa |1|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ, ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲ. ||1||
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
eko rav rahiaa sabh tthaaee |ಒಬ್ಬನು ಎಲ್ಲಾ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਪੂਜ ਚੜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
avar na deesai kis pooj charraaee |1| rahaau |ನಾನು ಬೇರೆ ಯಾವುದನ್ನೂ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ; ನಾನು ಯಾರಿಗೆ ಪೂಜೆ ಸಲ್ಲಿಸಬೇಕು? ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਜੀਅੜਾ ਤੁਝ ਪਾਸਿ ॥
man tan aagai jeearraa tujh paas |ನಾನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ; ನನ್ನ ಆತ್ಮವನ್ನು ನಿನಗೆ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖਹੁ ਅਰਦਾਸਿ ॥੨॥
jiau bhaavai tiau rakhahu aradaas |2|ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದಂತೆ, ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು, ಕರ್ತನೇ; ಇದು ನನ್ನ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ. ||2||
ਸਚੁ ਜਿਹਵਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥
sach jihavaa har rasan rasaaee |ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸತ್ತ್ವದಿಂದ ಸಂತೋಷಪಡುವ ನಾಲಿಗೆ ನಿಜ.
ਗੁਰਮਤਿ ਛੂਟਸਿ ਪ੍ਰਭ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥
guramat chhoottas prabh saranaaee |3|ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಒಬ್ಬನು ದೇವರ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਕਰਮ ਧਰਮ ਪ੍ਰਭਿ ਮੇਰੈ ਕੀਏ ॥
karam dharam prabh merai kee |ನನ್ನ ದೇವರು ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು.
ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਸਿਰਿ ਕਰਮਾਂ ਕੀਏ ॥੪॥
naam vaddaaee sir karamaan kee |4|ಅವರು ಈ ಆಚರಣೆಗಳ ಮೇಲೆ ನಾಮದ ವೈಭವವನ್ನು ಇರಿಸಿದರು. ||4||
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਸਿ ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ॥
satigur kai vas chaar padaarath |ನಾಲ್ಕು ಮಹಾನ್ ಆಶೀರ್ವಾದಗಳು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದೆ.
ਤੀਨਿ ਸਮਾਏ ਏਕ ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ ॥੫॥
teen samaae ek kritaarath |5|ಮೊದಲ ಮೂರನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟಾಗ, ಒಬ್ಬನಿಗೆ ನಾಲ್ಕನೆಯದು ಆಶೀರ್ವಾದ. ||5||
ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਏ ਮੁਕਤਿ ਧਿਆਨਾਂ ॥
satigur dee mukat dhiaanaan |ನಿಜವಾದ ಗುರು ಯಾರಿಗೆ ಮುಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ
ਹਰਿ ਪਦੁ ਚੀਨਿੑ ਭਏ ਪਰਧਾਨਾ ॥੬॥
har pad cheeni bhe paradhaanaa |6|ಭಗವಂತನ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರಿತು, ಭವ್ಯವಾದ. ||6||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
man tan seetal gur boojh bujhaaee |ಅವರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹಗಳು ತಂಪಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತವಾಗುತ್ತವೆ; ಗುರುಗಳು ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.
ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਵਾਜੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੭॥
prabh nivaaje kin keemat paaee |7|ದೇವರು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಿದವರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಬಹುದು? ||7||
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
kahu naanak gur boojh bujhaaee |ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಗುರುಗಳು ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ;
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਗਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥੮॥੬॥
naam binaa gat kinai na paaee |8|6|ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಾದ ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಉದ್ಧಾರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||8||6||
ਪ੍ਰਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
prabhaatee mahalaa 1 |ಪ್ರಭಾತೀ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਇਕਿ ਧੁਰਿ ਬਖਸਿ ਲਏ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਸਚੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
eik dhur bakhas le gur poorai sachee banat banaaee |ಕೆಲವು ಪ್ರೈಮಲ್ ಲಾರ್ಡ್ ದೇವರಿಂದ ಕ್ಷಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ; ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರು ನಿಜವಾದ ರಚನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਸਾਚਾ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਪਤਿ ਪਾਈ ॥੧॥
har rang raate sadaa rang saachaa dukh bisare pat paaee |1|ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸತ್ಯದಿಂದ ತುಂಬಿರುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ನೋವುಗಳು ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਝੂਠੀ ਦੁਰਮਤਿ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥
jhootthee duramat kee chaturaaee |ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯುಳ್ಳವರ ಜಾಣ ಕುತಂತ್ರಗಳು ಸುಳ್ಳು.
ਬਿਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
binasat baar na laagai kaaee |1| rahaau |ಅವರು ಯಾವುದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਮਨਮੁਖ ਕਉ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਵਿਆਪਸਿ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਨ ਜਾਈ ॥
manamukh kau dukh darad viaapas manamukh dukh na jaaee |ನೋವು ಮತ್ತು ಸಂಕಟಗಳು ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖನನ್ನು ಬಾಧಿಸುತ್ತವೆ. ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನ ನೋವುಗಳು ಎಂದಿಗೂ ನಿರ್ಗಮಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਮੇਲਿ ਲਏ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
sukh dukh daataa guramukh jaataa mel le saranaaee |2|ಗುರ್ಮುಖನು ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೋವು ನೀಡುವವರನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ತನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਮਨਮੁਖ ਤੇ ਅਭ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਸਿ ਹਉਮੈ ਪਚਹਿ ਦਿਵਾਨੇ ॥
manamukh te abh bhagat na hovas haumai pacheh divaane |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಕ್ತಿಯ ಉಪಾಸನೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಹುಚ್ಚರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ತಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਇਹੁ ਮਨੂਆ ਖਿਨੁ ਊਭਿ ਪਇਆਲੀ ਜਬ ਲਗਿ ਸਬਦ ਨ ਜਾਨੇ ॥੩॥
eihu manooaa khin aoobh peaalee jab lag sabad na jaane |3|ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ತಿಳಿಯದಿರುವವರೆಗೆ ಈ ಮನಸ್ಸು ಸ್ವರ್ಗದಿಂದ ಭೂಗತ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಹಾರುತ್ತದೆ. ||3||
ਭੂਖ ਪਿਆਸਾ ਜਗੁ ਭਇਆ ਤਿਪਤਿ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਏ ॥
bhookh piaasaa jag bheaa tipat nahee bin satigur paae |ಜಗತ್ತು ಹಸಿದು ಬಾಯಾರಿಕೆಯಾಗಿದೆ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ, ಅದು ತೃಪ್ತಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਹਜੈ ਸਹਜੁ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਏ ॥੪॥
sahajai sahaj milai sukh paaeeai daragah paidhaa jaae |4|ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಗೌರವದ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿ ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ||4||
ਦਰਗਹ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਇਕੁ ਆਪੇ ਨਿਰਮਲ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥
daragah daanaa beenaa ik aape niramal gur kee baanee |ಅವನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವ ಭಗವಂತ ತಾನೇ ಬಲ್ಲವನು ಮತ್ತು ನೋಡುವವನು; ಗುರುವಿನ ಬಾನಿಯ ಮಾತು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿದೆ.
ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਚੁ ਵੀਚਾਰਸਿ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੫॥
aape surataa sach veechaaras aape boojhai pad nirabaanee |5|ಅವನೇ ಸತ್ಯದ ಅರಿವು; ಅವನೇ ನಿರ್ವಾಣದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||5||
ਜਲੁ ਤਰੰਗ ਅਗਨੀ ਪਵਨੈ ਫੁਨਿ ਤ੍ਰੈ ਮਿਲਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
jal tarang aganee pavanai fun trai mil jagat upaaeaa |ಅವನು ನೀರು, ಬೆಂಕಿ ಮತ್ತು ಗಾಳಿಯ ಅಲೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು ಮತ್ತು ನಂತರ ಮೂರನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸಿ ಜಗತ್ತನ್ನು ರೂಪಿಸಿದನು.
ਐਸਾ ਬਲੁ ਛਲੁ ਤਿਨ ਕਉ ਦੀਆ ਹੁਕਮੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥੬॥
aaisaa bal chhal tin kau deea hukamee tthaak rahaaeaa |6|ಅವನು ಈ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಅಂತಹ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದನು, ಅವು ಅವನ ಆಜ್ಞೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ. ||6||
ਐਸੇ ਜਨ ਵਿਰਲੇ ਜਗ ਅੰਦਰਿ ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਆ ॥
aaise jan virale jag andar parakh khajaanai paaeaa |ಭಗವಂತನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ತನ್ನ ಖಜಾನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸುವ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਜਾਤਿ ਵਰਨ ਤੇ ਭਏ ਅਤੀਤਾ ਮਮਤਾ ਲੋਭੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੭॥
jaat varan te bhe ateetaa mamataa lobh chukaaeaa |7|ಅವರು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಮತ್ತು ಬಣ್ಣಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲೇರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮ್ಯಸೂಚಕತೆ ಮತ್ತು ದುರಾಶೆಯಿಂದ ತಮ್ಮನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤੀਰਥ ਸੇ ਨਿਰਮਲ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
naam rate teerath se niramal dukh haumai mail chukaaeaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಂತೆ, ಅವು ನಿರ್ಮಲವಾದ ಪವಿತ್ರ ದೇಗುಲಗಳಂತೆ; ಅವರು ಅಹಂಕಾರದ ನೋವು ಮತ್ತು ಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕੁ ਤਿਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੈ ਜਿਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥੮॥੭॥
naanak tin ke charan pakhaalai jinaa guramukh saachaa bhaaeaa |8|7|ಗುರುಮುಖನಾಗಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ನಾನಕ್ ತೊಳೆಯುತ್ತಾನೆ. ||8||7||