ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 143
ਖੁੰਢਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਦੇਨਿ ਸੁ ਮਲ ਸਜਾਇ ॥
khundtaa andar rakh kai den su mal sajaae |ತದನಂತರ, ಅದನ್ನು ಮರದ ರೋಲರುಗಳ ನಡುವೆ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪುಡಿಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਰਸੁ ਕਸੁ ਟਟਰਿ ਪਾਈਐ ਤਪੈ ਤੈ ਵਿਲਲਾਇ ॥
ras kas ttattar paaeeai tapai tai vilalaae |ಅದಕ್ಕೆ ಎಂತಹ ಶಿಕ್ಷೆ! ಅದರ ರಸವನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕಡಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅದನ್ನು ಬಿಸಿಮಾಡಿದಾಗ, ಅದು ನರಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಕೂಗುತ್ತದೆ.
ਭੀ ਸੋ ਫੋਗੁ ਸਮਾਲੀਐ ਦਿਚੈ ਅਗਿ ਜਾਲਾਇ ॥
bhee so fog samaaleeai dichai ag jaalaae |ತದನಂತರ, ಪುಡಿಮಾಡಿದ ಕಬ್ಬನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಕೆಳಗಿನ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಸುಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਮਿਠੈ ਪਤਰੀਐ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥੨॥
naanak mitthai patareeai vekhahu lokaa aae |2|ನಾನಕ್: ಬನ್ನಿ, ಜನರೇ, ಮತ್ತು ಸಿಹಿಯಾದ ಕಬ್ಬನ್ನು ಹೇಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿ! ||2||
ਪਵੜੀ ॥
pavarree |ಪೂರಿ:
ਇਕਨਾ ਮਰਣੁ ਨ ਚਿਤਿ ਆਸ ਘਣੇਰਿਆ ॥
eikanaa maran na chit aas ghaneriaa |ಕೆಲವರು ಸಾವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ದೊಡ್ಡ ಭರವಸೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਨਿਤ ਕਿਸੈ ਨ ਕੇਰਿਆ ॥
mar mar jameh nit kisai na keriaa |ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ. ಅವರು ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ!
ਆਪਨੜੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹਨਿ ਚੰਗੇਰਿਆ ॥
aapanarrai man chit kahan changeriaa |ಅವರ ಜಾಗೃತ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಒಳ್ಳೆಯವರು ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਜਮਰਾਜੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮਨਮੁਖ ਹੇਰਿਆ ॥
jamaraajai nit nit manamukh heriaa |ಸಾವಿನ ದೇವತೆಗಳ ರಾಜನು ಆ ಸ್ವಯಂ-ಇಚ್ಛೆಯ ಮನ್ಮುಖರನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਮਨਮੁਖ ਲੂਣ ਹਾਰਾਮ ਕਿਆ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
manamukh loon haaraam kiaa na jaaniaa |ಮನ್ಮುಖರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತಕ್ಕೆ ಸುಳ್ಳು; ಅವರು ನೀಡಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಯಾವುದೇ ಕೃತಜ್ಞತೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਬਧੇ ਕਰਨਿ ਸਲਾਮ ਖਸਮ ਨ ਭਾਣਿਆ ॥
badhe karan salaam khasam na bhaaniaa |ಕೇವಲ ಪೂಜೆಯ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವವರು ತಮ್ಮ ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಯಜಮಾನನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵਸੀ ॥
sach milai mukh naam saahib bhaavasee |ಯಾರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆದು ಆತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਕਰਸਨਿ ਤਖਤਿ ਸਲਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਪਾਵਸੀ ॥੧੧॥
karasan takhat salaam likhiaa paavasee |11|ಅವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ತಮ್ಮ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತಾರೆ. ||11||
ਮਃ ੧ ਸਲੋਕੁ ॥
mahalaa 1 salok |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್, ಸಲೋಕ್:
ਮਛੀ ਤਾਰੂ ਕਿਆ ਕਰੇ ਪੰਖੀ ਕਿਆ ਆਕਾਸੁ ॥
machhee taaroo kiaa kare pankhee kiaa aakaas |ಆಳವಾದ ನೀರು ಮೀನುಗಳಿಗೆ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ವಿಶಾಲವಾದ ಆಕಾಶವು ಪಕ್ಷಿಯನ್ನು ಏನು ಮಾಡಬಲ್ಲದು?
ਪਥਰ ਪਾਲਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਖੁਸਰੇ ਕਿਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
pathar paalaa kiaa kare khusare kiaa ghar vaas |ಕಲ್ಲಿಗೆ ಶೀತ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು? ನಪುಂಸಕನಿಗೆ ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನ ಎಂದರೇನು?
ਕੁਤੇ ਚੰਦਨੁ ਲਾਈਐ ਭੀ ਸੋ ਕੁਤੀ ਧਾਤੁ ॥
kute chandan laaeeai bhee so kutee dhaat |ನೀವು ಶ್ರೀಗಂಧದ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ನಾಯಿಗೆ ಹಚ್ಚಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವನು ಇನ್ನೂ ನಾಯಿಯಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತಾನೆ.
ਬੋਲਾ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਪੜੀਅਹਿ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪਾਠ ॥
bolaa je samajhaaeeai parreeeh sinmrit paatth |ಕಿವುಡ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸ್ಮೃತಿಗಳನ್ನು ಓದುವ ಮೂಲಕ ಕಲಿಸಲು ನೀವು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವನು ಹೇಗೆ ಕಲಿಯುತ್ತಾನೆ?
ਅੰਧਾ ਚਾਨਣਿ ਰਖੀਐ ਦੀਵੇ ਬਲਹਿ ਪਚਾਸ ॥
andhaa chaanan rakheeai deeve baleh pachaas |ನೀವು ಕುರುಡನ ಮುಂದೆ ದೀಪವನ್ನು ಇಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಐವತ್ತು ದೀಪಗಳನ್ನು ಸುಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವನು ಹೇಗೆ ನೋಡುತ್ತಾನೆ?
ਚਉਣੇ ਸੁਇਨਾ ਪਾਈਐ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਖਾਵੈ ਘਾਸੁ ॥
chaune sueinaa paaeeai chun chun khaavai ghaas |ನೀವು ದನಗಳ ಹಿಂಡಿನ ಮುಂದೆ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಇಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವರು ತಿನ್ನಲು ಹುಲ್ಲು ತೆಗೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਲੋਹਾ ਮਾਰਣਿ ਪਾਈਐ ਢਹੈ ਨ ਹੋਇ ਕਪਾਸ ॥
lohaa maaran paaeeai dtahai na hoe kapaas |ನೀವು ಕಬ್ಬಿಣಕ್ಕೆ ಫ್ಲಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಸೇರಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕರಗಿಸಬಹುದು, ಆದರೆ ಅದು ಹತ್ತಿಯಂತೆ ಮೃದುವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਨਾਨਕ ਮੂਰਖ ਏਹਿ ਗੁਣ ਬੋਲੇ ਸਦਾ ਵਿਣਾਸੁ ॥੧॥
naanak moorakh ehi gun bole sadaa vinaas |1|ಓ ನಾನಕ್, ಇದು ಮೂರ್ಖನ ಸ್ವಭಾವ - ಅವನು ಮಾತನಾಡುವ ಎಲ್ಲವೂ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ಮತ್ತು ವ್ಯರ್ಥ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕੈਹਾ ਕੰਚਨੁ ਤੁਟੈ ਸਾਰੁ ॥
kaihaa kanchan tuttai saar |ಕಂಚಿನ ಅಥವಾ ಚಿನ್ನ ಅಥವಾ ಕಬ್ಬಿಣದ ತುಂಡುಗಳು ಒಡೆದಾಗ,
ਅਗਨੀ ਗੰਢੁ ਪਾਏ ਲੋਹਾਰੁ ॥
aganee gandt paae lohaar |ಮೆಟಲ್-ಸ್ಮಿತ್ ಅವುಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಸುಗೆ ಹಾಕುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು.
ਗੋਰੀ ਸੇਤੀ ਤੁਟੈ ਭਤਾਰੁ ॥
goree setee tuttai bhataar |ಗಂಡನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ತೊರೆದರೆ,
ਪੁਤਂੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
putanee gandt pavai sansaar |ಅವರ ಮಕ್ಕಳು ಅವರನ್ನು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ತರಬಹುದು ಮತ್ತು ಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
ਰਾਜਾ ਮੰਗੈ ਦਿਤੈ ਗੰਢੁ ਪਾਇ ॥
raajaa mangai ditai gandt paae |ರಾಜನು ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಪೂರೈಸಿದಾಗ, ಬಂಧವು ಸ್ಥಾಪನೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ਭੁਖਿਆ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਜਾ ਖਾਇ ॥
bhukhiaa gandt pavai jaa khaae |ಹಸಿದವನು ತಿಂದಾಗ ತೃಪ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಬಾಂಧವ್ಯ ಏರ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ਕਾਲਾ ਗੰਢੁ ਨਦੀਆ ਮੀਹ ਝੋਲ ॥
kaalaa gandt nadeea meeh jhol |ಕ್ಷಾಮದಲ್ಲಿ, ಮಳೆಯು ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುವಂತೆ ತೊರೆಗಳನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ.
ਗੰਢੁ ਪਰੀਤੀ ਮਿਠੇ ਬੋਲ ॥
gandt pareetee mitthe bol |ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಮಾಧುರ್ಯದ ಮಾತುಗಳ ನಡುವೆ ಬಂಧವಿದೆ.
ਬੇਦਾ ਗੰਢੁ ਬੋਲੇ ਸਚੁ ਕੋਇ ॥
bedaa gandt bole sach koe |ಒಬ್ಬರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾತನಾಡುವಾಗ, ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಂಥಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਮੁਇਆ ਗੰਢੁ ਨੇਕੀ ਸਤੁ ਹੋਇ ॥
mueaa gandt nekee sat hoe |ಒಳ್ಳೆಯತನ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ಸತ್ತವರು ಜೀವಂತರೊಂದಿಗೆ ಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਏਤੁ ਗੰਢਿ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
et gandt varatai sansaar |ಅಂತಹ ಬಂಧಗಳು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿವೆ.
ਮੂਰਖ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਮੁਹਿ ਮਾਰ ॥
moorakh gandt pavai muhi maar |ಮೂರ್ಖನು ಮುಖಕ್ಕೆ ಹೊಡೆದಾಗ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
naanak aakhai ehu beechaar |ಆಳವಾದ ಪ್ರತಿಬಿಂಬದ ನಂತರ ನಾನಕ್ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ:
ਸਿਫਤੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
sifatee gandt pavai darabaar |2|ಭಗವಂತನ ಪ್ರಶಂಸೆಯ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಅವರ ನ್ಯಾಯಾಲಯದೊಂದಿಗೆ ಬಂಧವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತೇವೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜਿ ਕੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
aape kudarat saaj kai aape kare beechaar |ಅವನೇ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಅಲಂಕರಿಸಿದನು, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಅದನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਇਕਿ ਖੋਟੇ ਇਕਿ ਖਰੇ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥
eik khotte ik khare aape parakhanahaar |ಕೆಲವು ನಕಲಿ, ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಅಸಲಿ. ಅವನೇ ಮೌಲ್ಯಮಾಪಕ.
ਖਰੇ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਹਿ ਖੋਟੇ ਸਟੀਅਹਿ ਬਾਹਰ ਵਾਰਿ ॥
khare khajaanai paaeeeh khotte satteeeh baahar vaar |ಅಸಲಿಯನ್ನು ಅವನ ಖಜಾನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ನಕಲಿ ಎಸೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਖੋਟੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਹਿ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
khotte sachee daragah sutteeeh kis aagai kareh pukaar |ನಕಲಿಗಳನ್ನು ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ - ಅವರು ಯಾರಿಗೆ ದೂರು ನೀಡಬೇಕು?
ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਭਜਿ ਪਵਹਿ ਏਹਾ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
satigur pichhai bhaj paveh ehaa karanee saar |ಅವರು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಪೂಜಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಅನುಸರಿಸಬೇಕು - ಇದು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಜೀವನಶೈಲಿ.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਟਿਅਹੁ ਖਰੇ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
satigur khottiahu khare kare sabad savaaranahaar |ನಿಜವಾದ ಗುರು ನಕಲಿಯನ್ನು ಅಸಲಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ; ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ನಮ್ಮನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਅਨਿ ਗੁਰ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
sachee daragah maneean gur kai prem piaar |ಗುರುವಿನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಾತ್ಸಲ್ಯವನ್ನು ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡವರು, ನಿಜವಾದ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਗਣਤ ਤਿਨਾ ਦੀ ਕੋ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜੋ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧੨॥
ganat tinaa dee ko kiaa kare jo aap bakhase karataar |12|ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನಾದ ಭಗವಂತನೇ ಕ್ಷಮಿಸಿರುವವರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಬಹುದು? ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਹਮ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ਦੁਨੀਆ ਪੀਰਾ ਮਸਾਇਕਾ ਰਾਇਆ ॥
ham jer jimee duneea peeraa masaaeikaa raaeaa |ಎಲ್ಲಾ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರುಗಳು, ಅವರ ಶಿಷ್ಯರು ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ಆಡಳಿತಗಾರರು ನೆಲದಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೂಳಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.
ਮੇ ਰਵਦਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ਅਫਜੂ ਖੁਦਾਇ ॥
me ravad baadisaahaa afajoo khudaae |ಚಕ್ರವರ್ತಿಗಳೂ ತೀರಿಹೋಗುವರು; ದೇವರು ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತ.
ਏਕ ਤੂਹੀ ਏਕ ਤੁਹੀ ॥੧॥
ek toohee ek tuhee |1|ನೀನು ಒಬ್ಬನೇ, ಕರ್ತನೇ, ನೀನು ಒಬ್ಬನೇ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਨ ਦੇਵ ਦਾਨਵਾ ਨਰਾ ॥
n dev daanavaa naraa |ದೇವತೆಗಳೂ ಅಲ್ಲ, ರಾಕ್ಷಸರೂ ಅಲ್ಲ, ಮನುಷ್ಯರೂ ಅಲ್ಲ.
ਨ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕਾ ਧਰਾ ॥
n sidh saadhikaa dharaa |ಸಿದ್ಧರೂ, ಸಾಧಕರೂ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |ಬೇರೆ ಯಾರು ಇದ್ದಾರೆ?
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
asat ek digar kuee |ಒಬ್ಬನೇ ಭಗವಂತ ಮಾತ್ರ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ. ಬೇರೆ ಯಾರು ಇದ್ದಾರೆ?