ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 160
ਤਿਨ ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਜਿ ਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥
tin toon visareh ji doojai bhaae |ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರು ನಿನ್ನನ್ನು ಮರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਜੋਨੀ ਪਾਏ ॥੨॥
manamukh agiaanee jonee paae |2|ಅಜ್ಞಾನಿಗಳು, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಪುನರ್ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਜਿਨ ਇਕ ਮਨਿ ਤੁਠਾ ਸੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥
jin ik man tutthaa se satigur sevaa laae |ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸುವವರನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿದೆ
ਜਿਨ ਇਕ ਮਨਿ ਤੁਠਾ ਤਿਨ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
jin ik man tutthaa tin har man vasaae |ಅವರ ಸೇವೆಗೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿ.
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥
guramatee har naam samaae |3|ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਜਿਨਾ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਸੇ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰੀ ॥
jinaa potai pun se giaan beechaaree |ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ತಮ್ಮ ನಿಧಿಯನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವವರು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਨਾ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਤਿਨ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥
jinaa potai pun tin haumai maaree |ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ತಮ್ಮ ಒಡವೆಯಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವವರು ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥੪॥੭॥੨੭॥
naanak jo naam rate tin kau balihaaree |4|7|27|ನಾನಕ್ ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರಿಗೆ ತ್ಯಾಗ. ||4||7||27||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਤੂੰ ਅਕਥੁ ਕਿਉ ਕਥਿਆ ਜਾਹਿ ॥
toon akath kiau kathiaa jaeh |ನೀನು ವರ್ಣನಾತೀತ; ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ವರ್ಣಿಸಲಿ?
ਗੁਰਸਬਦੁ ਮਾਰਣੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥
gurasabad maaran man maeh samaeh |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುವವರು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗುತ್ತಾರೆ.
ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਅਨੇਕ ਕੀਮਤਿ ਨਹ ਪਾਹਿ ॥੧॥
tere gun anek keemat nah paeh |1|ನಿಮ್ಮ ವೈಭವದ ಸದ್ಗುಣಗಳು ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು; ಅವುಗಳ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||1||
ਜਿਸ ਕੀ ਬਾਣੀ ਤਿਸੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਣੀ ॥
jis kee baanee tis maeh samaanee |ಅವನ ಬಾನಿಯ ಮಾತು ಅವನದು; ಅವನಲ್ಲಿ, ಅದು ಹರಡಿದೆ.
ਤੇਰੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
teree akath kathaa gur sabad vakhaanee |1| rahaau |ನಿಮ್ಮ ಭಾಷಣವನ್ನು ಮಾತನಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅದನ್ನು ಪಠಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਜਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਹ ਸਤਸੰਗਤਿ ਬਣਾਈ ॥
jah satigur tah satasangat banaaee |ನಿಜವಾದ ಗುರು ಇರುವಲ್ಲಿ - ಸತ್ ಸಂಗತ, ನಿಜವಾದ ಸಭೆ.
ਜਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥
jah satigur sahaje har gun gaaee |ನಿಜವಾದ ಗುರು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ - ಅಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಅಂತರ್ಬೋಧೆಯಿಂದ ಹಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਹਾ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਈ ॥੨॥
jah satigur tahaa haumai sabad jalaaee |2|ನಿಜವಾದ ಗುರು ಎಲ್ಲಿದ್ದಾನೆ - ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ ಅಹಂಕಾರವು ಸುಟ್ಟುಹೋಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਾ ਮਹਲੀ ਥਾਉ ਪਾਏ ॥
guramukh sevaa mahalee thaau paae |ಗುರುಮುಖರು ಆತನಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವರ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಮಹಲಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಸ್ಥಾನ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
guramukh antar har naam vasaae |ಗುರುಮುಖರು ನಾಮವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੩॥
guramukh bhagat har naam samaae |3|ಗುರುಮುಖರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಾಮದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਆਪੇ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥
aape daat kare daataar |ಕೊಡುವವನು ಸ್ವತಃ ತನ್ನ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ,
ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
poore satigur siau lagai piaar |ನಾವು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದಂತೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤਿਨ ਕਉ ਜੈਕਾਰੁ ॥੪॥੮॥੨੮॥
naanak naam rate tin kau jaikaar |4|8|28|ನಾನಕ್ ಭಗವಂತನ ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಾರೆ. ||4||8||28||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਏਕਸੁ ਤੇ ਸਭਿ ਰੂਪ ਹਹਿ ਰੰਗਾ ॥
ekas te sabh roop heh rangaa |ಎಲ್ಲಾ ರೂಪಗಳು ಮತ್ತು ಬಣ್ಣಗಳು ಏಕ ಭಗವಂತನಿಂದ ಬಂದಿವೆ.
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰੁ ਸਭਿ ਸਹਲੰਗਾ ॥
paun paanee baisantar sabh sahalangaa |ಗಾಳಿ, ನೀರು ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਵੇਖੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਰੰਗਾ ॥੧॥
bhin bhin vekhai har prabh rangaa |1|ಭಗವಂತ ದೇವರು ಅನೇಕ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਏਕੁ ਅਚਰਜੁ ਏਕੋ ਹੈ ਸੋਈ ॥
ek acharaj eko hai soee |ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತ ಅದ್ಭುತ ಮತ್ತು ಅದ್ಭುತ! ಅವನು ಒಬ್ಬನೇ, ಒಬ್ಬನೇ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬನೇ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਚਾਰੇ ਵਿਰਲਾ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh veechaare viralaa koee |1| rahaau |ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಆ ಗುರುಮುಖ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਹਜਿ ਭਵੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥
sahaj bhavai prabh sabhanee thaaee |ದೇವರು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਕਹਾ ਗੁਪਤੁ ਪ੍ਰਗਟੁ ਪ੍ਰਭਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
kahaa gupat pragatt prabh banat banaaee |ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರು ಮರೆಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರು ಬಹಿರಂಗ; ಹೀಗೆ ದೇವರು ತನ್ನ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ.
ਆਪੇ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਜਗਾਈ ॥੨॥
aape sutiaa dee jagaaee |2|ಅವನೇ ನಮ್ಮನ್ನು ನಿದ್ದೆಯಿಂದ ಎಬ್ಬಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਤਿਸ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਹੋਈ ॥
tis kee keemat kinai na hoee |ಅವನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ,
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਥਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
keh keh kathan kahai sabh koee |ಎಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸਮਾਵੈ ਬੂਝੈ ਹਰਿ ਸੋਈ ॥੩॥
gur sabad samaavai boojhai har soee |3|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಂಡವರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||3||
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਵੇਖੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
sun sun vekhai sabad milaae |ಅವರು ಶಾಬಾದ್ ಅನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ; ಅವನನ್ನು ನೋಡಿ, ಅವರು ಅವನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਪਾਏ ॥
vaddee vaddiaaee gur sevaa te paae |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಅವರು ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥੯॥੨੯॥
naanak naam rate har naam samaae |4|9|29|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡವರು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಲ್ಲಿ ಲೀನರಾಗುತ್ತಾರೆ. ||4||9||29||
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |ಗೌರೀ ಗ್ವಾರಾಯರೀ, ಮೂರನೇ ಮೆಹಲ್:
ਮਨਮੁਖਿ ਸੂਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰਿ ॥
manamukh sootaa maaeaa mohi piaar |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಮಾಯೆಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗੇ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਬੀਚਾਰਿ ॥
guramukh jaage gun giaan beechaar |ಗುರುಮುಖರು ಎಚ್ಚರವಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ದೇವರ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸੇ ਜਨ ਜਾਗੇ ਜਿਨ ਨਾਮ ਪਿਆਰਿ ॥੧॥
se jan jaage jin naam piaar |1|ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಜಾಗೃತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||1||
ਸਹਜੇ ਜਾਗੈ ਸਵੈ ਨ ਕੋਇ ॥
sahaje jaagai savai na koe |ಈ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಗೆ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುವವನು ನಿದ್ರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur te boojhai jan koe |1| rahaau |ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿನಯವಂತರು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਅਸੰਤੁ ਅਨਾੜੀ ਕਦੇ ਨ ਬੂਝੈ ॥
asant anaarree kade na boojhai |ಅಸಂಬದ್ಧ ಬ್ಲಾಕ್ಹೆಡ್ ಎಂದಿಗೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਕਥਨੀ ਕਰੇ ਤੈ ਮਾਇਆ ਨਾਲਿ ਲੂਝੈ ॥
kathanee kare tai maaeaa naal loojhai |ಅವನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಮಾಯೆಯೊಂದಿಗೆ ವ್ಯಾಮೋಹಗೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.
ਅੰਧੁ ਅਗਿਆਨੀ ਕਦੇ ਨ ਸੀਝੈ ॥੨॥
andh agiaanee kade na seejhai |2|ಕುರುಡ ಮತ್ತು ಅಜ್ಞಾನ, ಅವನು ಎಂದಿಗೂ ಸುಧಾರಣೆಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||2||
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥
eis jug meh raam naam nisataaraa |ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಮೋಕ್ಷವು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಬರುತ್ತದೆ.
ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਾ ॥
viralaa ko paae gur sabad veechaaraa |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು ಎಷ್ಟು ವಿರಳ.
ਆਪਿ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਉਧਾਰਾ ॥੩॥
aap tarai sagale kul udhaaraa |3|ಅವರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಜರನ್ನು ಸಹ ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ||3||