ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 1035
ਹਮ ਦਾਸਨ ਕੇ ਦਾਸ ਪਿਆਰੇ ॥
ham daasan ke daas piaare |ನಾನು ನಿನ್ನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮ, ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯ.
ਸਾਧਿਕ ਸਾਚ ਭਲੇ ਵੀਚਾਰੇ ॥
saadhik saach bhale veechaare |ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯತನದ ಅನ್ವೇಷಕರು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈ ਜਿਣਿ ਜਾਸੀ ਆਪੇ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਦਾ ॥੧੦॥
mane naau soee jin jaasee aape saach drirraaeidaa |10|ಹೆಸರನ್ನು ನಂಬುವವನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಾನೆ; ಅವನೇ ಸತ್ಯವನ್ನು ಒಳಗೆ ಅಳವಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||10||
ਪਲੈ ਸਾਚੁ ਸਚੇ ਸਚਿਆਰਾ ॥
palai saach sache sachiaaraa |ಸತ್ಯದ ಸತ್ಯವು ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಅವನ ಮಡಿಲು.
ਸਾਚੇ ਭਾਵੈ ਸਬਦੁ ਪਿਆਰਾ ॥
saache bhaavai sabad piaaraa |ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನು ಶಬ್ದವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਤ੍ਰਿਭਵਣਿ ਸਾਚੁ ਕਲਾ ਧਰਿ ਥਾਪੀ ਸਾਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇਦਾ ॥੧੧॥
tribhavan saach kalaa dhar thaapee saache hee pateeaeidaa |11|ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ, ಭಗವಂತ ಮೂರು ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಸತ್ಯದಿಂದ ಅವನು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ. ||11||
ਵਡਾ ਵਡਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
vaddaa vaddaa aakhai sabh koee |ಎಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು ಶ್ರೇಷ್ಠರಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸੋਝੀ ਕਿਨੈ ਨ ਹੋਈ ॥
gur bin sojhee kinai na hoee |ಗುರುವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਸਾਚੇ ਭਾਏ ਨਾ ਵੀਛੁੜਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥
saach milai so saache bhaae naa veechhurr dukh paaeidaa |12|ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವವರಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ಮತ್ತೆ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ಅವರು ಬಳಲುತ್ತಿಲ್ಲ. ||12||
ਧੁਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੇ ਧਾਹੀ ਰੁੰਨੇ ॥
dhurahu vichhune dhaahee rune |ಮೂಲ ಭಗವಂತನಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಅವರು ಜೋರಾಗಿ ಅಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಳುತ್ತಾರೆ.
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜਨਮਹਿ ਮੁਹਲਤਿ ਪੁੰਨੇ ॥
mar mar janameh muhalat pune |ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸಾಯುತ್ತಾರೆ, ಅವರ ಸಮಯ ಕಳೆದಾಗ ಮಾತ್ರ ಮರುಜನ್ಮ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਮੇਲਿ ਨ ਪਛੋਤਾਇਦਾ ॥੧੩॥
jis bakhase tis de vaddiaaee mel na pachhotaaeidaa |13|ಆತನು ಯಾರನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೋ ಅವರನ್ನು ಮಹಿಮೆಯ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ವಿಷಾದಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ||13 |
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥
aape karataa aape bhugataa |ಅವನೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಆನಂದಿಸುವವನು.
ਆਪੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾ ਆਪੇ ਮੁਕਤਾ ॥
aape tripataa aape mukataa |ಅವನೇ ತೃಪ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಮುಕ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ.
ਆਪੇ ਮੁਕਤਿ ਦਾਨੁ ਮੁਕਤੀਸਰੁ ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੧੪॥
aape mukat daan mukateesar mamataa mohu chukaaeidaa |14|ವಿಮೋಚನೆಯ ಭಗವಂತ ಸ್ವತಃ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ಸ್ವಾಮ್ಯಸೂಚಕತೆ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ||14||
ਦਾਨਾ ਕੈ ਸਿਰਿ ਦਾਨੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥
daanaa kai sir daan veechaaraa |ನಿಮ್ಮ ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಅದ್ಭುತವಾದ ಉಡುಗೊರೆಗಳೆಂದು ನಾನು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತೇನೆ.
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਅਪਾਰਾ ॥
karan kaaran samarath apaaraa |ಸರ್ವಶಕ್ತ ಅನಂತ ಭಗವಂತ ನೀನೇ ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ.
ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਕੀਤਾ ਅਪਣਾ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਰਾਇਦਾ ॥੧੫॥
kar kar vekhai keetaa apanaa karanee kaar karaaeidaa |15|ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ರಚಿಸುವುದು, ನೀವು ರಚಿಸಿದ ಮೇಲೆ ನೀವು ನೋಡುತ್ತೀರಿ; ಎಲ್ಲರೂ ಅವರವರ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ. ||15||
ਸੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਾਚੇ ਭਾਵਹਿ ॥
se gun gaaveh saache bhaaveh |ಅವರು ಮಾತ್ರ ನಿಮ್ಮ ಅದ್ಭುತವಾದ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ನಿಮಗೆ ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾರೆ, ಓ ನಿಜವಾದ ಕರ್ತನೇ.
ਤੁਝ ਤੇ ਉਪਜਹਿ ਤੁਝ ਮਾਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥
tujh te upajeh tujh maeh samaaveh |ಅವರು ನಿಮ್ಮಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕੁ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੪॥
naanak saach kahai benantee mil saache sukh paaeidaa |16|2|14|ನಾನಕ್ ಈ ನಿಜವಾದ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾನೆ; ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಭೇಟಿ, ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ||16||2||14||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |ಮಾರೂ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਅਰਬਦ ਨਰਬਦ ਧੁੰਧੂਕਾਰਾ ॥
arabad narabad dhundhookaaraa |ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಯುಗಗಳವರೆಗೆ, ಸಂಪೂರ್ಣ ಕತ್ತಲೆ ಮಾತ್ರ ಇತ್ತು.
ਧਰਣਿ ਨ ਗਗਨਾ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥
dharan na gaganaa hukam apaaraa |ಭೂಮಿ ಅಥವಾ ಆಕಾಶ ಇರಲಿಲ್ಲ; ಅವರ ಹುಕಮ್ನ ಅನಂತ ಆಜ್ಞೆ ಮಾತ್ರ ಇತ್ತು.
ਨਾ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ਨ ਚੰਦੁ ਨ ਸੂਰਜੁ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇਦਾ ॥੧॥
naa din rain na chand na sooraj sun samaadh lagaaeidaa |1|ಹಗಲೂ ರಾತ್ರಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಚಂದ್ರನೂ ಸೂರ್ಯನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ; ದೇವರು ಪ್ರಾಥಮಿಕ, ಆಳವಾದ ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತನು. ||1||
ਖਾਣੀ ਨ ਬਾਣੀ ਪਉਣ ਨ ਪਾਣੀ ॥
khaanee na baanee paun na paanee |ಸೃಷ್ಟಿಯ ಮೂಲಗಳು ಅಥವಾ ಮಾತಿನ ಶಕ್ತಿಗಳು, ಗಾಳಿ ಅಥವಾ ನೀರು ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਓਪਤਿ ਖਪਤਿ ਨ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥
opat khapat na aavan jaanee |ಯಾವುದೇ ಸೃಷ್ಟಿ ಅಥವಾ ವಿನಾಶ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಬರುವುದು ಅಥವಾ ಹೋಗುವುದು ಇಲ್ಲ.
ਖੰਡ ਪਤਾਲ ਸਪਤ ਨਹੀ ਸਾਗਰ ਨਦੀ ਨ ਨੀਰੁ ਵਹਾਇਦਾ ॥੨॥
khandd pataal sapat nahee saagar nadee na neer vahaaeidaa |2|ಯಾವುದೇ ಖಂಡಗಳು, ನೆದರ್ ಪ್ರದೇಶಗಳು, ಏಳು ಸಮುದ್ರಗಳು, ನದಿಗಳು ಅಥವಾ ಹರಿಯುವ ನೀರು ಇರಲಿಲ್ಲ. ||2||
ਨਾ ਤਦਿ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲਾ ॥
naa tad surag machh peaalaa |ಯಾವುದೇ ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು, ಭೂಮಿ ಅಥವಾ ಭೂಗತ ಪ್ರಪಂಚದ ನಂತರದ ಪ್ರದೇಶಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਦੋਜਕੁ ਭਿਸਤੁ ਨਹੀ ਖੈ ਕਾਲਾ ॥
dojak bhisat nahee khai kaalaa |ಸ್ವರ್ಗ ಅಥವಾ ನರಕ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಸಾವು ಅಥವಾ ಸಮಯ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਨਰਕੁ ਸੁਰਗੁ ਨਹੀ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਨਾ ਕੋ ਆਇ ਨ ਜਾਇਦਾ ॥੩॥
narak surag nahee jaman maranaa naa ko aae na jaaeidaa |3|ನರಕ ಅಥವಾ ಸ್ವರ್ಗ, ಜನನ ಅಥವಾ ಮರಣ, ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಬರುವುದು ಅಥವಾ ಹೋಗುವುದು ಇರಲಿಲ್ಲ. ||3||
ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਨ ਕੋਈ ॥
brahamaa bisan mahes na koee |ಅಲ್ಲಿ ಬ್ರಹ್ಮ, ವಿಷ್ಣು ಅಥವಾ ಶಿವ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
avar na deesai eko soee |ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾರೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.
ਨਾਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਹੀ ਜਾਤਿ ਨ ਜਨਮਾ ਨਾ ਕੋ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੪॥
naar purakh nahee jaat na janamaa naa ko dukh sukh paaeidaa |4|ಯಾವುದೇ ಹೆಣ್ಣು ಅಥವಾ ಗಂಡು ಇರಲಿಲ್ಲ, ಯಾವುದೇ ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗ ಅಥವಾ ಜನ್ಮ ಜಾತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ; ಯಾರೂ ನೋವು ಅಥವಾ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲಿಲ್ಲ. ||4||
ਨਾ ਤਦਿ ਜਤੀ ਸਤੀ ਬਨਵਾਸੀ ॥
naa tad jatee satee banavaasee |ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ ಅಥವಾ ದಾನದ ಜನರು ಇರಲಿಲ್ಲ; ಯಾರೂ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.
ਨਾ ਤਦਿ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਸੁਖਵਾਸੀ ॥
naa tad sidh saadhik sukhavaasee |ಅಲ್ಲಿ ಸಿದ್ಧರು ಅಥವಾ ಅನ್ವೇಷಕರು ಇರಲಿಲ್ಲ, ಯಾರೂ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಬದುಕಲಿಲ್ಲ.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਭੇਖੁ ਨ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋ ਨਾਥੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥
jogee jangam bhekh na koee naa ko naath kahaaeidaa |5|ಯೋಗಿಗಳಿರಲಿಲ್ಲ, ಅಲೆದಾಡುವ ಯಾತ್ರಿಗಳಿರಲಿಲ್ಲ, ಧಾರ್ಮಿಕ ನಿಲುವಂಗಿಗಳಿರಲಿಲ್ಲ; ಯಾರೂ ತನ್ನನ್ನು ಮಾಸ್ಟರ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲಿಲ್ಲ. ||5||
ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਨਾ ਬ੍ਰਤ ਪੂਜਾ ॥
jap tap sanjam naa brat poojaa |ಯಾವುದೇ ಪಠಣ ಅಥವಾ ಧ್ಯಾನ, ಸ್ವಯಂ ಶಿಸ್ತು, ಉಪವಾಸ ಅಥವಾ ಪೂಜೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਨਾ ਕੋ ਆਖਿ ਵਖਾਣੈ ਦੂਜਾ ॥
naa ko aakh vakhaanai doojaa |ಯಾರೂ ದ್ವಂದ್ವದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ.
ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਵਿਗਸੈ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥
aape aap upaae vigasai aape keemat paaeidaa |6|ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟನು; ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||6||
ਨਾ ਸੁਚਿ ਸੰਜਮੁ ਤੁਲਸੀ ਮਾਲਾ ॥
naa such sanjam tulasee maalaa |ಯಾವುದೇ ಶುದ್ಧೀಕರಣ, ಸ್ವಯಂ ಸಂಯಮ, ತುಳಸಿ ಬೀಜಗಳ ಮಾಲಾಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਗੋਪੀ ਕਾਨੁ ਨ ਗਊ ਗੁੋਆਲਾ ॥
gopee kaan na gaoo guoaalaa |ಅಲ್ಲಿ ಗೋಪಿಯರು, ಕೃಷ್ಣ, ಗೋವು, ಗೋಪಾಲಕರು ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋ ਵੰਸੁ ਵਜਾਇਦਾ ॥੭॥
tant mant paakhandd na koee naa ko vans vajaaeidaa |7|ಯಾವುದೇ ತಂತ್ರಗಳು, ಮಂತ್ರಗಳು ಮತ್ತು ಬೂಟಾಟಿಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ; ಯಾರೂ ಕೊಳಲು ನುಡಿಸಲಿಲ್ಲ. ||7||
ਕਰਮ ਧਰਮ ਨਹੀ ਮਾਇਆ ਮਾਖੀ ॥
karam dharam nahee maaeaa maakhee |ಕರ್ಮವಿಲ್ಲ, ಧರ್ಮವಿಲ್ಲ, ಮಾಯೆಯ ಝೇಂಕರಿಸುವ ನೊಣ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਜਾਤਿ ਜਨਮੁ ਨਹੀ ਦੀਸੈ ਆਖੀ ॥
jaat janam nahee deesai aakhee |ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗ ಮತ್ತು ಜನ್ಮವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡಲಿಲ್ಲ.
ਮਮਤਾ ਜਾਲੁ ਕਾਲੁ ਨਹੀ ਮਾਥੈ ਨਾ ਕੋ ਕਿਸੈ ਧਿਆਇਦਾ ॥੮॥
mamataa jaal kaal nahee maathai naa ko kisai dhiaaeidaa |8|ಬಾಂಧವ್ಯದ ಕುಣಿಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ ಸಾವು ಬರೆದಿರಲಿಲ್ಲ; ಯಾರೂ ಏನನ್ನೂ ಧ್ಯಾನಿಸಲಿಲ್ಲ. ||8||
ਨਿੰਦੁ ਬਿੰਦੁ ਨਹੀ ਜੀਉ ਨ ਜਿੰਦੋ ॥
nind bind nahee jeeo na jindo |ಯಾವುದೇ ನಿಂದೆ, ಬೀಜ, ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ಜೀವನ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਨਾ ਤਦਿ ਗੋਰਖੁ ਨਾ ਮਾਛਿੰਦੋ ॥
naa tad gorakh naa maachhindo |ಗೋರಖನೂ ಮಚ್ಚಿಂದ್ರನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ਨਾ ਤਦਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਕੁਲ ਓਪਤਿ ਨਾ ਕੋ ਗਣਤ ਗਣਾਇਦਾ ॥੯॥
naa tad giaan dhiaan kul opat naa ko ganat ganaaeidaa |9|ಯಾವುದೇ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಅಥವಾ ಧ್ಯಾನ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಯಾವುದೇ ಪೂರ್ವಜ ಅಥವಾ ಸೃಷ್ಟಿ, ಖಾತೆಗಳ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ. ||9||