ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 935

ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥

naa tis giaan na dhiaan hai naa tis dharam dhiaan |

ಅವನಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಾಗಲೀ ಅಥವಾ ಧ್ಯಾನವಾಗಲೀ ಇಲ್ಲ; ಧಾರ್ವಿುಕ ನಂಬಿಕೆ ಅಥವಾ ಧ್ಯಾನವೂ ಅಲ್ಲ.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥

vin naavai nirbhau kahaa kiaa jaanaa abhimaan |

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ನಿರ್ಭಯವಾಗಿರುವುದು ಹೇಗೆ? ಅಹಂಕಾರದ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಅವನು ಹೇಗೆ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು?

ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥

thaak rahee kiv aparraa haath nahee naa paar |

ನಾನು ತುಂಬಾ ದಣಿದಿದ್ದೇನೆ - ನಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೇಗೆ ಹೋಗಬಹುದು? ಈ ಸಾಗರಕ್ಕೆ ತಳವೂ ಇಲ್ಲ, ಅಂತ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ.

ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥

naa saajan se rangule kis peh karee pukaar |

ನನಗೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಹಚರರು ಇಲ್ಲ, ನಾನು ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಕೇಳಬಹುದು.

ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥

naanak priau priau je karee mele melanahaar |

ಓ ನಾನಕ್, "ಪ್ರೀತಿಯ, ಪ್ರಿಯ" ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಾ, ನಾವು ಯುನಿಟರ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಿದ್ದೇವೆ.

ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥

jin vichhorree so melasee gur kai het apaar |37|

ನನ್ನನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದವನು ಮತ್ತೆ ನನ್ನನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ; ಗುರುವಿನ ಮೇಲಿನ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಅಪರಿಮಿತ. ||37||

ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥

paap buraa paapee kau piaaraa |

ಪಾಪವು ಕೆಟ್ಟದು, ಆದರೆ ಅದು ಪಾಪಿಗೆ ಪ್ರಿಯವಾಗಿದೆ.

ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥

paap lade paape paasaaraa |

ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಪಾಪದಿಂದ ಲೋಡ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಪಾಪದ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ಜಗತ್ತನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥

parahar paap pachhaanai aap |

ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವನಿಂದ ಪಾಪವು ದೂರದಲ್ಲಿದೆ.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥

naa tis sog vijog santaap |

ಅವನು ದುಃಖ ಅಥವಾ ವಿರಹದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿಲ್ಲ.

ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥

narak parrantau kiau rahai kiau banchai jamakaal |

ಒಬ್ಬನು ನರಕದಲ್ಲಿ ಬೀಳುವುದನ್ನು ಹೇಗೆ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು? ಅವನು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನನ್ನು ಹೇಗೆ ಮೋಸಗೊಳಿಸಬಹುದು?

ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥

kiau aavan jaanaa veesarai jhootth buraa khai kaal |

ಬರುವುದು ಹೋಗುವುದು ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯ? ಸುಳ್ಳು ಕೆಟ್ಟದು, ಮತ್ತು ಸಾವು ಕ್ರೂರವಾಗಿದೆ.

ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥

man janjaalee verriaa bhee janjaalaa maeh |

ಮನಸ್ಸು ಸಿಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಆವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಸಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತದೆ.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥

vin naavai kiau chhootteeai paape pacheh pachaeh |38|

ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಹೇಗೆ ಉಳಿಸಬಹುದು? ಅವರು ಪಾಪದಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ||38||

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥

fir fir faahee faasai kaooaa |

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಗೆ ಬಲೆಗೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ.

ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥

fir pachhutaanaa ab kiaa hooaa |

ನಂತರ ಅವನು ವಿಷಾದಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಅವನು ಈಗ ಏನು ಮಾಡಬಹುದು?

ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥

faathaa chog chugai nahee boojhai |

ಅವನು ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದರೂ, ಅವನು ಆಹಾರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ; ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥

satagur milai ta aakhee soojhai |

ಅವನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರೆ, ಅವನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾನೆ.

ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥

jiau machhulee faathee jam jaal |

ಮೀನಿನಂತೆ ಸಾವಿನ ಕುಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.

ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥

vin gur daate mukat na bhaal |

ಮಹಾ ದಾತನಾದ ಗುರುವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾರಿಂದಲೂ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೇಡಬೇಡ.

ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥

fir fir aavai fir fir jaae |

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಾನೆ; ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ, ಅವನು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.

ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

eik rang rachai rahai liv laae |

ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ, ಮತ್ತು ಅವನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ.

ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥

eiv chhoottai fir faas na paae |39|

ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೀವು ಉಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ನೀವು ಮತ್ತೆ ಬಲೆಗೆ ಬೀಳುತ್ತವೆ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ||39||

ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥

beeraa beeraa kar rahee beer bhe bairaae |

ಅವಳು "ಅಣ್ಣ, ಓ ಸಹೋದರ - ಇರು, ಓ ಸಹೋದರ!" ಆದರೆ ಅವನು ಅಪರಿಚಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.

ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥

beer chale ghar aapanai bahin bireh jal jaae |

ಅವಳ ಸಹೋದರ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನ ಸಹೋದರಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ನೋವಿನಿಂದ ಉರಿಯುತ್ತಾಳೆ.

ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥

baabul kai ghar bettarree baalee baalai nehi |

ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಮನೆ, ಮಗಳು, ಮುಗ್ಧ ಆತ್ಮ ವಧು, ತನ್ನ ಯಂಗ್ ಪತಿ ಲಾರ್ಡ್ ಅನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥

je lorreh var kaamanee satigur seveh tehi |

ಓ ಆತ್ಮ ವಧು, ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ.

ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥

biralo giaanee boojhnau satigur saach milee |

ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಮತ್ತು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.

ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥

tthaakur haath vaddaaeea jai bhaavai tai dee |

ಎಲ್ಲಾ ಅದ್ಭುತವಾದ ಹಿರಿಮೆಗಳು ಭಗವಂತ ಮತ್ತು ಗುರುಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ. ಅವನು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟಾಗ ಅವನು ಅವುಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾನೆ.

ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥

baanee birlau beechaarasee je ko guramukh hoe |

ಗುರುಗಳ ಬಾನಿಯ ಮಾತನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುವವರು ಎಷ್ಟು ವಿರಳ; ಅವರು ಗುರುಮುಖರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥

eih baanee mahaa purakh kee nij ghar vaasaa hoe |40|

ಇದು ಪರಮಾತ್ಮನ ಬಾನಿ; ಅದರ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಆಂತರಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಮನೆಯೊಳಗೆ ವಾಸಿಸುತ್ತಾನೆ. ||40||

ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥

bhan bhan gharreeai gharr gharr bhajai dtaeh usaarai usare dtaahai |

ಛಿದ್ರಗೊಳಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಒಡೆಯುವುದು, ಅವನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಮರುಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ; ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ, ಅವನು ಮತ್ತೆ ಒಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಕೆಡವಿದ್ದನ್ನು ಅವನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ನಿರ್ಮಿಸಿದ್ದನ್ನು ಕೆಡವುತ್ತಾನೆ.