ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 419
ਜੋਗੀ ਭੋਗੀ ਕਾਪੜੀ ਕਿਆ ਭਵਹਿ ਦਿਸੰਤਰ ॥
jogee bhogee kaaparree kiaa bhaveh disantar |ಯೋಗಿಗಳು, ಮೋಜುಗಾರರು ಮತ್ತು ಭಿಕ್ಷುಕರು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಏಕೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ?
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੑਹੀ ਤਤੁ ਸਾਰੁ ਨਿਰੰਤਰ ॥੩॥
gur kaa sabad na cheenahee tat saar nirantar |3|ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದ ಮತ್ತು ಅವರೊಳಗಿನ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಸಾರವನ್ನು ಅವರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ||3||
ਪੰਡਿਤ ਪਾਧੇ ਜੋਇਸੀ ਨਿਤ ਪੜ੍ਹਹਿ ਪੁਰਾਣਾ ॥
panddit paadhe joeisee nit parrheh puraanaa |ಪಂಡಿತರು, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿದ್ವಾಂಸರು, ಶಿಕ್ಷಕರು ಮತ್ತು ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ಮತ್ತು ಪುರಾಣಗಳನ್ನು ಅನಂತವಾಗಿ ಓದುವವರು,
ਅੰਤਰਿ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਘਟਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਣਾ ॥੪॥
antar vasat na jaananaee ghatt braham lukaanaa |4|ಒಳಗೆ ಏನಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯದು; ದೇವರು ಅವರೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಅಡಗಿದ್ದಾನೆ. ||4||
ਇਕਿ ਤਪਸੀ ਬਨ ਮਹਿ ਤਪੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਤੀਰਥ ਵਾਸਾ ॥
eik tapasee ban meh tap kareh nit teerath vaasaa |ಕೆಲವು ತಪಸ್ವಿಗಳು ಅರಣ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತಪಸ್ಸು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಪವಿತ್ರ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾರೆ.
ਆਪੁ ਨ ਚੀਨਹਿ ਤਾਮਸੀ ਕਾਹੇ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥੫॥
aap na cheeneh taamasee kaahe bhe udaasaa |5|ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದ ಜನರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ - ಅವರು ಏಕೆ ತ್ಯಜಿಸಿದರು? ||5||
ਇਕਿ ਬਿੰਦੁ ਜਤਨ ਕਰਿ ਰਾਖਦੇ ਸੇ ਜਤੀ ਕਹਾਵਹਿ ॥
eik bind jatan kar raakhade se jatee kahaaveh |ಕೆಲವರು ತಮ್ಮ ಲೈಂಗಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਛੂਟਹੀ ਭ੍ਰਮਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥੬॥
bin gurasabad na chhoottahee bhram aaveh jaaveh |6|ಆದರೆ ಗುರುವಿನ ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಅವರು ಉದ್ಧಾರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪುನರ್ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਇਕਿ ਗਿਰਹੀ ਸੇਵਕ ਸਾਧਿਕਾ ਗੁਰਮਤੀ ਲਾਗੇ ॥
eik girahee sevak saadhikaa guramatee laage |ಕೆಲವರು ಗೃಹಸ್ಥರು, ಸೇವಕರು ಮತ್ತು ಸಾಧಕರು, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳಿಗೆ ಲಗತ್ತಿಸಿರುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਦ੍ਰਿੜੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸੁ ਜਾਗੇ ॥੭॥
naam daan isanaan drirr har bhagat su jaage |7|ಅವರು ನಾಮ್, ದಾನ, ಶುದ್ಧೀಕರಣ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧೀಕರಣಕ್ಕೆ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਗੁਰ ਤੇ ਦਰੁ ਘਰੁ ਜਾਣੀਐ ਸੋ ਜਾਇ ਸਿਞਾਣੈ ॥
gur te dar ghar jaaneeai so jaae siyaanai |ಗುರುಗಳ ಮೂಲಕ, ಭಗವಂತನ ಮನೆಯ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਾਚੇ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥੮॥੧੪॥
naanak naam na veesarai saache man maanai |8|14|ನಾನಕ್ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಶರಣಾಯಿತು. ||8||14||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇਲੇ ਭਉਜਲੁ ਸਚਿ ਤਰਣਾ ॥
manasaa maneh samaaeile bhaujal sach taranaa |ಮನಸ್ಸಿನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾ, ಮರ್ತ್ಯವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಭಯಾನಕ ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟುತ್ತದೆ.
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਠਾਕੁਰ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥੧॥
aad jugaad deaal too tthaakur teree saranaa |1|ಅತ್ಯಂತ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಯುಗಗಳ ಉದ್ದಕ್ಕೂ, ನೀವು ಕರುಣಾಮಯಿ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದೀರಿ; ನಾನು ನಿನ್ನ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ. ||1||
ਤੂ ਦਾਤੌ ਹਮ ਜਾਚਿਕਾ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥
too daatau ham jaachikaa har darasan deejai |ನೀನು ಕೊಡುವವನು, ಮತ್ತು ನಾನು ಕೇವಲ ಭಿಕ್ಷುಕ. ಸ್ವಾಮಿ, ದಯವಿಟ್ಟು ನನಗೆ ನಿಮ್ಮ ದರ್ಶನದ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ನೀಡಿ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਨ ਮੰਦਰੁ ਭੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh naam dhiaaeeai man mandar bheejai |1| rahaau |ಗುರುಮುಖನು ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸಿನ ದೇವಾಲಯವು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುತ್ತದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਕੂੜਾ ਲਾਲਚੁ ਛੋਡੀਐ ਤਉ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣੈ ॥
koorraa laalach chhoddeeai tau saach pachhaanai |ಸುಳ್ಳು ದುರಾಶೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಒಬ್ಬನು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਜਾਣੈ ॥੨॥
gur kai sabad samaaeeai paramaarath jaanai |2|ಆದುದರಿಂದ ನೀವು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿರಿ ಮತ್ತು ಈ ಪರಮ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ. ||2||
ਇਹੁ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਲੋਭੀਆ ਲੁਭਤਉ ਲੋਭਾਈ ॥
eihu man raajaa lobheea lubhtau lobhaaee |ಈ ಮನಸ್ಸು ದುರಾಸೆಯ ರಾಜ, ದುರಾಸೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੋਭੁ ਨਿਵਾਰੀਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ॥੩॥
guramukh lobh nivaareeai har siau ban aaee |3|ಗುರುಮುಖನು ತನ್ನ ದುರಾಶೆಯನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ತಿಳುವಳಿಕೆಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. ||3||
ਕਲਰਿ ਖੇਤੀ ਬੀਜੀਐ ਕਿਉ ਲਾਹਾ ਪਾਵੈ ॥
kalar khetee beejeeai kiau laahaa paavai |ಕಲ್ಲಿನ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಬೀಜಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟರೆ, ಒಬ್ಬರು ಹೇಗೆ ಲಾಭ ಪಡೆಯಬಹುದು?
ਮਨਮੁਖੁ ਸਚਿ ਨ ਭੀਜਈ ਕੂੜੁ ਕੂੜਿ ਗਡਾਵੈ ॥੪॥
manamukh sach na bheejee koorr koorr gaddaavai |4|ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಸತ್ಯದಿಂದ ತೃಪ್ತನಾಗುವುದಿಲ್ಲ; ಸುಳ್ಳನ್ನು ಸುಳ್ಳಿನಲ್ಲಿ ಹೂಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ||4||
ਲਾਲਚੁ ਛੋਡਹੁ ਅੰਧਿਹੋ ਲਾਲਚਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥
laalach chhoddahu andhiho laalach dukh bhaaree |ಆದ್ದರಿಂದ ದುರಾಶೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ - ನೀವು ಕುರುಡರು! ದುರಾಶೆಯು ನೋವನ್ನು ಮಾತ್ರ ತರುತ್ತದೆ.
ਸਾਚੌ ਸਾਹਿਬੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੀ ॥੫॥
saachau saahib man vasai haumai bikh maaree |5|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ನೆಲೆಸಿದಾಗ, ವಿಷಕಾರಿ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||5||
ਦੁਬਿਧਾ ਛੋਡਿ ਕੁਵਾਟੜੀ ਮੂਸਹੁਗੇ ਭਾਈ ॥
dubidhaa chhodd kuvaattarree moosahuge bhaaee |ದ್ವಂದ್ವತೆಯ ದುಷ್ಟ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನೀವು ಲೂಟಿ ಮಾಡಲ್ಪಡುತ್ತೀರಿ, ಓ ಡೆಸ್ಟಿನಿ ಸಹೋದರರೇ.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥੬॥
ahinis naam salaaheeai satigur saranaaee |6|ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ನಾಮವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ, ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಅಭಯಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ. ||6||
ਮਨਮੁਖ ਪਥਰੁ ਸੈਲੁ ਹੈ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਫੀਕਾ ॥
manamukh pathar sail hai dhrig jeevan feekaa |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛೆಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ಬಂಡೆ, ಕಲ್ಲು. ಅವನ ಜೀವನವು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಿದೆ.
ਜਲ ਮਹਿ ਕੇਤਾ ਰਾਖੀਐ ਅਭ ਅੰਤਰਿ ਸੂਕਾ ॥੭॥
jal meh ketaa raakheeai abh antar sookaa |7|ಕಲ್ಲನ್ನು ನೀರಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದರೂ, ಅದು ಇನ್ನೂ ಅದರ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಒಣಗಿರುತ್ತದೆ. ||7||
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ॥
har kaa naam nidhaan hai poorai gur deea |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರೇ ನಿಧಿ; ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುಗಳು ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥੮॥੧੫॥
naanak naam na veesarai math amrit peea |8|15|ಓ ನಾನಕ್, ನಾಮವನ್ನು ಮರೆಯದವನು, ಅಮೃತದ ಅಮೃತದಲ್ಲಿ ಮಂಥನ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಕುಡಿಯುತ್ತಾನೆ. ||8||15||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |ಆಸಾ, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਚਲੇ ਚਲਣਹਾਰ ਵਾਟ ਵਟਾਇਆ ॥
chale chalanahaar vaatt vattaaeaa |ಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಒಂದು ರಸ್ತೆಯಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ರಸ್ತೆಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਧੰਧੁ ਪਿਟੇ ਸੰਸਾਰੁ ਸਚੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥
dhandh pitte sansaar sach na bhaaeaa |1|ಜಗತ್ತು ಅದರ ಜಟಿಲತೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಶಂಸಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ||1||
ਕਿਆ ਭਵੀਐ ਕਿਆ ਢੂਢੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਇਆ ॥
kiaa bhaveeai kiaa dtoodteeai gur sabad dikhaaeaa |ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದವು ಆತನನ್ನು ನಮಗೆ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದಾಗ ಏಕೆ ಅಲೆದಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಏಕೆ ಹುಡುಕಬೇಕು?
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਵਿਸਰਜਿਆ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mamataa mohu visarajiaa apanai ghar aaeaa |1| rahaau |ಅಹಂಕಾರ ಮತ್ತು ಬಾಂಧವ್ಯ ಬಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮನೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚਿਆਰੁ ਕੂੜਿ ਨ ਪਾਈਐ ॥
sach milai sachiaar koorr na paaeeai |ಸತ್ಯದ ಮೂಲಕ, ಒಬ್ಬರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವನು ಸುಳ್ಳಿನ ಮೂಲಕ ಪಡೆದವನಲ್ಲ.
ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਈਐ ॥੨॥
sache siau chit laae bahurr na aaeeai |2|ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ, ನೀವು ಮತ್ತೆ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಬರಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ||2||
ਮੋਇਆ ਕਉ ਕਿਆ ਰੋਵਹੁ ਰੋਇ ਨ ਜਾਣਹੂ ॥
moeaa kau kiaa rovahu roe na jaanahoo |ಸತ್ತವರಿಗಾಗಿ ಏಕೆ ಅಳುತ್ತೀರಿ? ನಿನಗೆ ಅಳುವುದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.
ਰੋਵਹੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਿ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਹੂ ॥੩॥
rovahu sach salaeh hukam pachhaanahoo |3|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾ ಅಳು ಮತ್ತು ಆತನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ. ||3||
ਹੁਕਮੀ ਵਜਹੁ ਲਿਖਾਇ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥
hukamee vajahu likhaae aaeaa jaaneeai |ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿರುವ ಒಬ್ಬನ ಜನ್ಮವು ಧನ್ಯವಾಗಿದೆ.
ਲਾਹਾ ਪਲੈ ਪਾਇ ਹੁਕਮੁ ਸਿਞਾਣੀਐ ॥੪॥
laahaa palai paae hukam siyaaneeai |4|ಅವನು ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅರಿತು ನಿಜವಾದ ಲಾಭವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ||4||