ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 429
ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਗਿਆਨੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧॥
sahaje naam dhiaaeeai giaan paragatt hoe |1|ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದರಿಂದ ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾದ ಸರಾಗತೆ ಮತ್ತು ಸಮಚಿತ್ತದಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನವು ಪ್ರಕಟವಾಗುತ್ತದೆ. ||1||
ਏ ਮਨ ਮਤ ਜਾਣਹਿ ਹਰਿ ਦੂਰਿ ਹੈ ਸਦਾ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰਿ ॥
e man mat jaaneh har door hai sadaa vekh hadoor |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನನ್ನು ದೂರದಲ್ಲಿರುವವನೆಂದು ಭಾವಿಸಬೇಡ; ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಇರುವುದನ್ನು ನೋಡು.
ਸਦ ਸੁਣਦਾ ਸਦ ਵੇਖਦਾ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sad sunadaa sad vekhadaa sabad rahiaa bharapoor |1| rahaau |ಅವನು ಯಾವಾಗಲೂ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ; ಅವರ ಶಬ್ದದ ಪದವು ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਿਨੑੀ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ॥
guramukh aap pachhaaniaa tinaee ik man dhiaaeaa |ಗುರುಮುಖರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮತನವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಏಕ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਸਦਾ ਰਵਹਿ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
sadaa raveh pir aapanaa sachai naam sukh paaeaa |2|ಅವರು ತಮ್ಮ ಪತಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಆನಂದಿಸುತ್ತಾರೆ; ನಿಜವಾದ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||2||
ਏ ਮਨ ਤੇਰਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕਰਿ ਵੇਖੁ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
e man teraa ko nahee kar vekh sabad veechaar |ಓ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸೇ, ಯಾರೂ ನಿನಗೆ ಸೇರಿದವರಲ್ಲ; ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ನೋಡಿ.
ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ਭਜਿ ਪਉ ਪਾਇਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੩॥
har saranaaee bhaj pau paaeihi mokh duaar |3|ಆದ್ದರಿಂದ ಭಗವಂತನ ಅಭಯಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಓಡಿ, ಮತ್ತು ಮೋಕ್ಷದ ದ್ವಾರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಿ. ||3||
ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਐ ਸਬਦਿ ਬੁਝੀਐ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sabad suneeai sabad bujheeai sach rahai liv laae |ಶಬ್ದವನ್ನು ಆಲಿಸಿ ಮತ್ತು ಶಬ್ದವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಸತ್ಯದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ.
ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੪॥
sabade haumai maareeai sachai mahal sukh paae |4|ಶಾಬಾದ್ ಮೂಲಕ, ನಿಮ್ಮ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಜಯಿಸಿ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ನಿಜವಾದ ಭವನದಲ್ಲಿ, ನೀವು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕಾಣುವಿರಿ. ||4||
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਸੋਭਾ ਨਾਮ ਕੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੋਭ ਨ ਹੋਇ ॥
eis jug meh sobhaa naam kee bin naavai sobh na hoe |ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ನಾಮ, ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಮಹಿಮೆ; ಹೆಸರಿಲ್ಲದೆ, ವೈಭವವಿಲ್ಲ.
ਇਹ ਮਾਇਆ ਕੀ ਸੋਭਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾੜੇ ਜਾਦੀ ਬਿਲਮੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥
eih maaeaa kee sobhaa chaar dihaarre jaadee bilam na hoe |5|ಈ ಮಾಯೆಯ ಮಹಿಮೆ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳು ಮಾತ್ರ; ಅದು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ||5||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
jinee naam visaariaa se mue mar jaeh |ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಮರೆತವರು ಈಗಾಗಲೇ ಸತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಸಾಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੬॥
har ras saad na aaeio bisattaa maeh samaeh |6|ಅವರು ಭಗವಂತನ ರುಚಿಯ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಆನಂದಿಸುವುದಿಲ್ಲ; ಅವರು ಗೊಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ. ||6||
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਲਾਇ ॥
eik aape bakhas milaaeian anadin naame laae |ಕೆಲವರು ಭಗವಂತನಿಂದ ಕ್ಷಮಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ; ಆತನು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು ನಾಮಕ್ಕೆ ಜೋಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚਿ ਰਹਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੭॥
sach kamaaveh sach raheh sache sach samaeh |7|ಅವರು ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ; ಸತ್ಯವಂತರಾಗಿ, ಅವರು ಸತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||7||
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਣੀਐ ਨ ਦੇਖੀਐ ਜਗੁ ਬੋਲਾ ਅੰਨੑਾ ਭਰਮਾਇ ॥
bin sabadai suneeai na dekheeai jag bolaa anaa bharamaae |ಶಬ್ದವಿಲ್ಲದೆ, ಜಗತ್ತು ಕೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ; ಕಿವುಡ ಮತ್ತು ಕುರುಡು, ಅದು ಸುತ್ತಲೂ ಅಲೆದಾಡುತ್ತದೆ.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਸੀ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੮॥
bin naavai dukh paaeisee naam milai tisai rajaae |8|ನಾಮ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಅದು ದುಃಖವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ; ನಾಮವು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸ್ವೀಕರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ||8||
ਜਿਨ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jin baanee siau chit laaeaa se jan niramal paravaan |ತಮ್ಮ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಅವನ ಬಾನಿಯ ಪದದೊಂದಿಗೆ ಜೋಡಿಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ಶುದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನಿಂದ ಅನುಮೋದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨੑਾ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸੇ ਦਰਿ ਸਚੇ ਜਾਣੁ ॥੯॥੧੩॥੩੫॥
naanak naam tinaa kade na veesarai se dar sache jaan |9|13|35|ಓ ನಾನಕ್, ಅವರು ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ಸತ್ಯವೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ||9||13||35||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |ಆಸಾ, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਬਦੌ ਹੀ ਭਗਤ ਜਾਪਦੇ ਜਿਨੑ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਹੋਇ ॥
sabadau hee bhagat jaapade jina kee baanee sachee hoe |ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಭಕ್ತರನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅವರ ಮಾತು ನಿಜ.
ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਇਆ ਨਾਉ ਮੰਨਿਆ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
vichahu aap geaa naau maniaa sach milaavaa hoe |1|ಅವರು ತಮ್ಮೊಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಾದ ನಾಮ್ಗೆ ಶರಣಾಗುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਨ ਕੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
har har naam jan kee pat hoe |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿನ ಮೂಲಕ, ಹರ್, ಹರ್, ಅವನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರು ಗೌರವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.
ਸਫਲੁ ਤਿਨੑਾ ਕਾ ਜਨਮੁ ਹੈ ਤਿਨੑ ਮਾਨੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
safal tinaa kaa janam hai tina maanai sabh koe |1| rahaau |ಅವರು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಬರುವುದು ಎಷ್ಟು ಆಶೀರ್ವಾದ! ಎಲ್ಲರೂ ಅವರನ್ನು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||ವಿರಾಮ||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਜਾਤਿ ਹੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
haumai meraa jaat hai at krodh abhimaan |ಅಹಂಕಾರ, ಸ್ವಕೇಂದ್ರಿತತೆ, ಅತಿಯಾದ ಕೋಪ ಮತ್ತು ಹೆಮ್ಮೆ ಮನುಕುಲದ ಪಾಲಾಗಿದೆ.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਜਾਤਿ ਜਾਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
sabad marai taa jaat jaae jotee jot milai bhagavaan |2|ಒಬ್ಬನು ಶಬಾದ್ ಪದದಲ್ಲಿ ಸತ್ತರೆ, ಅವನು ಇದರಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಬೆಳಕು ಭಗವಂತ ದೇವರ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ||2||
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥
pooraa satigur bhettiaa safal janam hamaaraa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಭೇಟಿ, ನನ್ನ ಜೀವನವು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದೆ.
ਨਾਮੁ ਨਵੈ ਨਿਧਿ ਪਾਇਆ ਭਰੇ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰਾ ॥੩॥
naam navai nidh paaeaa bhare akhutt bhanddaaraa |3|ನಾನು ನಾಮದ ಒಂಬತ್ತು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಉಗ್ರಾಣವು ಅಕ್ಷಯವಾಗಿದೆ, ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತ್ತಿದೆ. ||3||
ਆਵਹਿ ਇਸੁ ਰਾਸੀ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀਏ ਜਿਨੑਾ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥
aaveh is raasee ke vaapaaree jinaa naam piaaraa |ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವವರು ನಾಮ್ನ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ವಿತರಕರಾಗಿ ಬರುತ್ತಾರೆ.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਏ ਤਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੪॥
guramukh hovai so dhan paae tinaa antar sabad veechaaraa |4|ಗುರುಮುಖರಾದವರು ಈ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ; ಆಳವಾಗಿ, ಅವರು ಶಾಬಾದ್ ಅನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ. ||4||
ਭਗਤੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
bhagatee saar na jaananaee manamukh ahankaaree |ಅಹಂಕಾರ, ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖರು ಭಕ್ತಿಯ ಆರಾಧನೆಯ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ.
ਧੁਰਹੁ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੫॥
dhurahu aap khuaaeian jooaai baajee haaree |5|ಮೂಲ ಭಗವಂತನೇ ಅವರನ್ನು ಮೋಸಗೊಳಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಅವರು ಜೂಜಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਬਿਨੁ ਪਿਆਰੈ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਸਰੀਰਿ ॥
bin piaarai bhagat na hovee naa sukh hoe sareer |ಪ್ರೀತಿಯ ವಾತ್ಸಲ್ಯವಿಲ್ಲದೆ, ಭಕ್ತಿಯ ಪೂಜೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ದೇಹವು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਭਗਤੀ ਮਨ ਧੀਰਿ ॥੬॥
prem padaarath paaeeai gur bhagatee man dheer |6|ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಪತ್ತು ಗುರುವಿನಿಂದ ಸಿಗುತ್ತದೆ; ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿರವಾಗುತ್ತದೆ. ||6||
ਜਿਸ ਨੋ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋ ਕਰੇ ਗੁਰਸਬਦ ਵੀਚਾਰਿ ॥
jis no bhagat karaae so kare gurasabad veechaar |ಭಗವಂತನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಿರುವ ಭಕ್ತಿಯ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಅವನು ಮಾತ್ರ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ; ಅವರು ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਹਿਰਦੈ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ॥੭॥
hiradai eko naam vasai haumai dubidhaa maar |7|ಒಂದು ಹೆಸರು ಅವನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಅಹಂ ಮತ್ತು ದ್ವಂದ್ವವನ್ನು ಜಯಿಸುತ್ತಾನೆ. ||7||
ਭਗਤਾ ਕੀ ਜਤਿ ਪਤਿ ਏਕੁੋ ਨਾਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਲਏ ਸਵਾਰਿ ॥
bhagataa kee jat pat ekuo naam hai aape le savaar |ಒಂದು ಹೆಸರು ಭಕ್ತರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಮತ್ತು ಗೌರವ; ಭಗವಂತನೇ ಅವರನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਤਿਸ ਕੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਕਾਰਜੁ ਸਾਰਿ ॥੮॥
sadaa saranaaee tis kee jiau bhaavai tiau kaaraj saar |8|ಅವರು ಅವರ ಅಭಯಾರಣ್ಯದ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ಅವನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ, ಅವನು ಅವರ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||8||