ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 429
ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਗਿਆਨੁ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੧॥
sahaje naam dhiaaeeai giaan paragatt hoe |1|સાહજિક સરળતા અને સંયમ સાથે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરવાથી આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રગટ થાય છે. ||1||
ਏ ਮਨ ਮਤ ਜਾਣਹਿ ਹਰਿ ਦੂਰਿ ਹੈ ਸਦਾ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰਿ ॥
e man mat jaaneh har door hai sadaa vekh hadoor |હે મારા મન, પ્રભુને દુર ન સમજો; તેને ક્યારેય હાથની નજીક જુઓ.
ਸਦ ਸੁਣਦਾ ਸਦ ਵੇਖਦਾ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sad sunadaa sad vekhadaa sabad rahiaa bharapoor |1| rahaau |તે હંમેશા સાંભળે છે, અને હંમેશા આપણી ઉપર નજર રાખે છે; તેમના શબ્દનો શબ્દ સર્વત્ર સર્વત્ર વ્યાપ્ત છે. ||1||થોભો ||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਿਨੑੀ ਇਕ ਮਨਿ ਧਿਆਇਆ ॥
guramukh aap pachhaaniaa tinaee ik man dhiaaeaa |ગુરુમુખો પોતાની જાતને સમજે છે; તેઓ એકલા મનથી ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.
ਸਦਾ ਰਵਹਿ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੈ ਨਾਮਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥
sadaa raveh pir aapanaa sachai naam sukh paaeaa |2|તેઓ તેમના પતિ ભગવાનનો સતત આનંદ માણે છે; સાચા નામ દ્વારા તેઓ શાંતિ મેળવે છે. ||2||
ਏ ਮਨ ਤੇਰਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕਰਿ ਵੇਖੁ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
e man teraa ko nahee kar vekh sabad veechaar |હે મન, તારું કોઈ નથી; શબ્દનું ચિંતન કરો, અને આ જુઓ.
ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ਭਜਿ ਪਉ ਪਾਇਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੩॥
har saranaaee bhaj pau paaeihi mokh duaar |3|તેથી ભગવાનના અભયારણ્ય તરફ દોડો, અને મુક્તિનો દરવાજો શોધો. ||3||
ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਐ ਸਬਦਿ ਬੁਝੀਐ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sabad suneeai sabad bujheeai sach rahai liv laae |શબ્દ સાંભળો, અને શબ્દને સમજો, અને પ્રેમપૂર્વક તમારી ચેતનાને સાચા પર કેન્દ્રિત કરો.
ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੪॥
sabade haumai maareeai sachai mahal sukh paae |4|શબ્દ દ્વારા, તમારા અહંકાર પર વિજય મેળવો, અને ભગવાનની હાજરીની સાચી હવેલીમાં, તમને શાંતિ મળશે. ||4||
ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਸੋਭਾ ਨਾਮ ਕੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੋਭ ਨ ਹੋਇ ॥
eis jug meh sobhaa naam kee bin naavai sobh na hoe |આ યુગમાં, નામ, ભગવાનનું નામ, મહિમા છે; નામ વિના મહિમા નથી.
ਇਹ ਮਾਇਆ ਕੀ ਸੋਭਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾੜੇ ਜਾਦੀ ਬਿਲਮੁ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥
eih maaeaa kee sobhaa chaar dihaarre jaadee bilam na hoe |5|આ માયાનો મહિમા થોડા દિવસ જ રહે છે; તે એક ક્ષણમાં અદૃશ્ય થઈ જાય છે. ||5||
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਮੁਏ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥
jinee naam visaariaa se mue mar jaeh |જેઓ નામને ભૂલી જાય છે તે પહેલાથી જ મરી ગયા છે, અને તેઓ સતત મૃત્યુ પામે છે.
ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਬਿਸਟਾ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੬॥
har ras saad na aaeio bisattaa maeh samaeh |6|તેઓ પ્રભુના સ્વાદના ઉત્કૃષ્ટ સારનો આનંદ માણતા નથી; તેઓ ખાતરમાં ડૂબી જાય છે. ||6||
ਇਕਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਲਾਇ ॥
eik aape bakhas milaaeian anadin naame laae |કેટલાક ભગવાન દ્વારા માફ કરવામાં આવે છે; તે તેમને પોતાની સાથે જોડે છે, અને તેમને રાત દિવસ નામ સાથે જોડાયેલા રાખે છે.
ਸਚੁ ਕਮਾਵਹਿ ਸਚਿ ਰਹਹਿ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੭॥
sach kamaaveh sach raheh sache sach samaeh |7|તેઓ સત્યનો અભ્યાસ કરે છે, અને સત્યમાં રહે છે; સત્યવાદી હોવાથી, તેઓ સત્યમાં ભળી જાય છે. ||7||
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸੁਣੀਐ ਨ ਦੇਖੀਐ ਜਗੁ ਬੋਲਾ ਅੰਨੑਾ ਭਰਮਾਇ ॥
bin sabadai suneeai na dekheeai jag bolaa anaa bharamaae |શબ્દ વિના, જગત સાંભળતું નથી અને જોતું નથી; બહેરા અને અંધ, તે આસપાસ ભટકે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਸੀ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੮॥
bin naavai dukh paaeisee naam milai tisai rajaae |8|નામ વિના, તે માત્ર દુઃખ જ મેળવે છે; નામ તેમની ઇચ્છાથી જ પ્રાપ્ત થાય છે. ||8||
ਜਿਨ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੇ ਜਨ ਨਿਰਮਲ ਪਰਵਾਣੁ ॥
jin baanee siau chit laaeaa se jan niramal paravaan |જે વ્યક્તિઓ તેમની ચેતનાને તેમની બાની શબ્દ સાથે જોડે છે, તેઓ નિષ્કલંક રીતે શુદ્ધ છે, અને ભગવાન દ્વારા માન્ય છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨੑਾ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸੇ ਦਰਿ ਸਚੇ ਜਾਣੁ ॥੯॥੧੩॥੩੫॥
naanak naam tinaa kade na veesarai se dar sache jaan |9|13|35|હે નાનક, તેઓ નામને ક્યારેય ભૂલતા નથી, અને ભગવાનના દરબારમાં તેઓ સાચા તરીકે ઓળખાય છે. ||9||13||35||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥
aasaa mahalaa 3 |આસા, ત્રીજી મહેલ:
ਸਬਦੌ ਹੀ ਭਗਤ ਜਾਪਦੇ ਜਿਨੑ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਹੋਇ ॥
sabadau hee bhagat jaapade jina kee baanee sachee hoe |શબ્દ શબ્દ દ્વારા, ભક્તો ઓળખાય છે; તેમના શબ્દો સાચા છે.
ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਇਆ ਨਾਉ ਮੰਨਿਆ ਸਚਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥
vichahu aap geaa naau maniaa sach milaavaa hoe |1|તેઓ પોતાની અંદરથી અહંકારને નાબૂદ કરે છે; તેઓ ભગવાનના નામને શરણે જાય છે અને સાચા સાથે મળે છે. ||1||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਨ ਕੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
har har naam jan kee pat hoe |ભગવાન, હર, હરના નામ દ્વારા તેમના નમ્ર સેવકો સન્માન મેળવે છે.
ਸਫਲੁ ਤਿਨੑਾ ਕਾ ਜਨਮੁ ਹੈ ਤਿਨੑ ਮਾਨੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
safal tinaa kaa janam hai tina maanai sabh koe |1| rahaau |તેઓનું દુનિયામાં આવવું કેટલું ધન્ય છે! દરેક વ્યક્તિ તેમને પૂજે છે. ||1||થોભો ||
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਜਾਤਿ ਹੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
haumai meraa jaat hai at krodh abhimaan |અહંકાર, સ્વકેન્દ્રીતા, અતિશય ક્રોધ અને અભિમાન એ માનવજાતની ખૂબી છે.
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਤਾ ਜਾਤਿ ਜਾਇ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
sabad marai taa jaat jaae jotee jot milai bhagavaan |2|જો કોઈ શબ્દના શબ્દમાં મૃત્યુ પામે છે, તો તે આમાંથી મુક્ત થાય છે, અને તેનો પ્રકાશ ભગવાન ભગવાનના પ્રકાશમાં ભળી જાય છે. ||2||
ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥
pooraa satigur bhettiaa safal janam hamaaraa |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુને મળવાથી મારું જીવન ધન્ય થઈ ગયું છે.
ਨਾਮੁ ਨਵੈ ਨਿਧਿ ਪਾਇਆ ਭਰੇ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰਾ ॥੩॥
naam navai nidh paaeaa bhare akhutt bhanddaaraa |3|મેં નામના નવ ભંડારો મેળવ્યા છે, અને મારો ભંડાર અખૂટ છે, ભરપૂર છે. ||3||
ਆਵਹਿ ਇਸੁ ਰਾਸੀ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀਏ ਜਿਨੑਾ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਾ ॥
aaveh is raasee ke vaapaaree jinaa naam piaaraa |જેઓ નામને ચાહે છે તેઓ નામના વેપારમાં વેપારી તરીકે આવે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਏ ਤਿਨੑਾ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੪॥
guramukh hovai so dhan paae tinaa antar sabad veechaaraa |4|જેઓ ગુરુમુખ બને છે તેઓ આ સંપત્તિ મેળવે છે; ઊંડા અંદર, તેઓ શબ્દનું ચિંતન કરે છે. ||4||
ਭਗਤੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
bhagatee saar na jaananaee manamukh ahankaaree |અહંકારી, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો ભક્તિમય ઉપાસનાની કદર કરતા નથી.
ਧੁਰਹੁ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੫॥
dhurahu aap khuaaeian jooaai baajee haaree |5|આદિ ભગવાન પોતે તેમને છેતર્યા છે; તેઓ જુગારમાં પોતાનો જીવ ગુમાવે છે. ||5||
ਬਿਨੁ ਪਿਆਰੈ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਸਰੀਰਿ ॥
bin piaarai bhagat na hovee naa sukh hoe sareer |પ્રેમાળ સ્નેહ વિના ભક્તિ સંભવ નથી, અને શરીરને શાંતિ મળી શકતી નથી.
ਪ੍ਰੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਭਗਤੀ ਮਨ ਧੀਰਿ ॥੬॥
prem padaarath paaeeai gur bhagatee man dheer |6|પ્રેમની સંપત્તિ ગુરુ પાસેથી મળે છે; ભક્તિ દ્વારા મન સ્થિર થાય છે. ||6||
ਜਿਸ ਨੋ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋ ਕਰੇ ਗੁਰਸਬਦ ਵੀਚਾਰਿ ॥
jis no bhagat karaae so kare gurasabad veechaar |તે એકલા જ ભક્તિમય ઉપાસના કરે છે, જેને ભગવાન આશીર્વાદ આપે છે; તે ગુરુના શબ્દનું ચિંતન કરે છે.
ਹਿਰਦੈ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਰਿ ॥੭॥
hiradai eko naam vasai haumai dubidhaa maar |7|એક નામ તેના હૃદયમાં રહે છે, અને તે તેના અહંકાર અને દ્વૈત પર વિજય મેળવે છે. ||7||
ਭਗਤਾ ਕੀ ਜਤਿ ਪਤਿ ਏਕੁੋ ਨਾਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਲਏ ਸਵਾਰਿ ॥
bhagataa kee jat pat ekuo naam hai aape le savaar |એક નામ એ ભક્તોની સામાજિક સ્થિતિ અને સન્માન છે; ભગવાન પોતે તેમને શણગારે છે.
ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਤਿਸ ਕੀ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਕਾਰਜੁ ਸਾਰਿ ॥੮॥
sadaa saranaaee tis kee jiau bhaavai tiau kaaraj saar |8|તેઓ તેમના અભયારણ્યના રક્ષણમાં કાયમ રહે છે. જેમ તે તેની ઇચ્છાને પસંદ કરે છે, તે તેમની બાબતોની ગોઠવણ કરે છે. ||8||