ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1204
ਪੂਛਉ ਪੂਛਉ ਦੀਨ ਭਾਂਤਿ ਕਰਿ ਕੋਊ ਕਹੈ ਪ੍ਰਿਅ ਦੇਸਾਂਗਿਓ ॥
poochhau poochhau deen bhaant kar koaoo kahai pria desaangio |હું પૂછું છું અને નમ્રતા સાથે પૂછું છું, "મને કોણ કહેશે કે મારા પતિ ભગવાન કયા દેશમાં રહે છે?"
ਹੀਂਓੁ ਦੇਂਉ ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਉ ਸੀਸੁ ਚਰਣ ਪਰਿ ਰਾਖਿਓ ॥੨॥
heeno denau sabh man tan arpau sees charan par raakhio |2|હું મારું હૃદય તેમને સમર્પિત કરીશ, હું મારું મન અને શરીર અને બધું પ્રદાન કરું છું; હું મારું માથું તેના ચરણોમાં મૂકું છું. ||2||
ਚਰਣ ਬੰਦਨਾ ਅਮੋਲ ਦਾਸਰੋ ਦੇਂਉ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਅਰਦਾਗਿਓ ॥
charan bandanaa amol daasaro denau saadhasangat aradaagio |હું પ્રભુના સ્વૈચ્છિક દાસના ચરણોમાં નમન કરું છું; હું તેમને વિનંતી કરું છું કે તેઓ મને સાધ સંગત, પવિત્રની કંપની સાથે આશીર્વાદ આપે.
ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਵਹੁ ਨਿਮਖ ਦਰਸੁ ਪੇਖਾਗਿਓ ॥੩॥
karahu kripaa mohi prabhoo milaavahu nimakh daras pekhaagio |3|મારા પર દયા કરો, જેથી હું ભગવાનને મળી શકું, અને તેમના દર્શનના ધન્ય દર્શનને દરેક ક્ષણે જોઉં. ||3||
ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਭਈ ਤਬ ਭੀਤਰਿ ਆਇਓ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਸੀਤਲਾਗਿਓ ॥
drisatt bhee tab bheetar aaeio meraa man anadin seetalaagio |જ્યારે તે મારા પર દયાળુ છે, ત્યારે તે મારા અસ્તિત્વમાં વાસ કરવા આવે છે. રાત દિવસ મારું મન શાંત અને શાંતિમય છે.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਰਸਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਬਾਜਿਓ ॥੪॥੫॥
kahu naanak ras mangal gaae sabad anaahad baajio |4|5|નાનક કહે છે, હું આનંદના ગીતો ગાઉં છું; શબ્દનો અનસ્ટ્રક વર્ડ મારી અંદર ગુંજે છે. ||4||5||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |સારંગ, પાંચમી મહેલ:
ਮਾਈ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਤਿ ਸਾਧਾ ॥
maaee sat sat sat har sat sat sat saadhaa |હે માતા, સાચા, સાચા, સાચા પ્રભુ, અને સાચા, સાચા, સાચા તેમના પવિત્ર સંત છે.
ਬਚਨੁ ਗੁਰੂ ਜੋ ਪੂਰੈ ਕਹਿਓ ਮੈ ਛੀਕਿ ਗਾਂਠਰੀ ਬਾਧਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bachan guroo jo poorai kahio mai chheek gaanttharee baadhaa |1| rahaau |સંપૂર્ણ ગુરુએ જે શબ્દ બોલ્યો છે, તે મેં મારા ઝભ્ભા સાથે બાંધ્યો છે. ||1||થોભો ||
ਨਿਸਿ ਬਾਸੁਰ ਨਖਿਅਤ੍ਰ ਬਿਨਾਸੀ ਰਵਿ ਸਸੀਅਰ ਬੇਨਾਧਾ ॥
nis baasur nakhiatr binaasee rav saseear benaadhaa |રાત અને દિવસ, અને આકાશમાંના તારાઓ અદૃશ્ય થઈ જશે. સૂર્ય અને ચંદ્ર અદૃશ્ય થઈ જશે.
ਗਿਰਿ ਬਸੁਧਾ ਜਲ ਪਵਨ ਜਾਇਗੋ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਅਟਲਾਧਾ ॥੧॥
gir basudhaa jal pavan jaaeigo ik saadh bachan attalaadhaa |1|પર્વતો, પૃથ્વી, પાણી અને વાયુ નાશ પામશે. ફક્ત પવિત્ર સંતનો શબ્દ જ સહન કરશે. ||1||
ਅੰਡ ਬਿਨਾਸੀ ਜੇਰ ਬਿਨਾਸੀ ਉਤਭੁਜ ਸੇਤ ਬਿਨਾਧਾ ॥
andd binaasee jer binaasee utabhuj set binaadhaa |જેઓ ઈંડાથી જન્મે છે તેઓ જતી રહેશે, અને જેઓ ગર્ભમાંથી જન્મે છે તેઓ જતી રહેશે. પૃથ્વી અને પરસેવાથી જન્મેલા લોકો પણ મરી જશે.
ਚਾਰਿ ਬਿਨਾਸੀ ਖਟਹਿ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਨਿਹਚਲਾਧਾ ॥੨॥
chaar binaasee khatteh binaasee ik saadh bachan nihachalaadhaa |2|ચાર વેદનો અંત આવશે, અને છ શાસ્ત્રો નાશ પામશે. ફક્ત પવિત્ર સંતનો શબ્દ જ શાશ્વત છે. ||2||
ਰਾਜ ਬਿਨਾਸੀ ਤਾਮ ਬਿਨਾਸੀ ਸਾਤਕੁ ਭੀ ਬੇਨਾਧਾ ॥
raaj binaasee taam binaasee saatak bhee benaadhaa |રાજસ, મહેનતુ પ્રવૃત્તિની ગુણવત્તા જતી રહેશે. તામસ, સુસ્ત અંધકારની ગુણવત્તા દૂર થઈ જશે. સાતવાસ, શાંતિપૂર્ણ પ્રકાશની ગુણવત્તા પણ જતી રહેશે.
ਦ੍ਰਿਸਟਿਮਾਨ ਹੈ ਸਗਲ ਬਿਨਾਸੀ ਇਕਿ ਸਾਧ ਬਚਨ ਆਗਾਧਾ ॥੩॥
drisattimaan hai sagal binaasee ik saadh bachan aagaadhaa |3|જે દેખાય છે તે બધું જતું રહેશે. ફક્ત પવિત્ર સંતનો શબ્દ વિનાશની બહાર છે. ||3||
ਆਪੇ ਆਪਿ ਆਪ ਹੀ ਆਪੇ ਸਭੁ ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਦਿਖਾਧਾ ॥
aape aap aap hee aape sabh aapan khel dikhaadhaa |પોતે પોતે જ પોતે છે. જે દેખાય છે તે તેમનો નાટક છે.
ਪਾਇਓ ਨ ਜਾਈ ਕਹੀ ਭਾਂਤਿ ਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਲਾਧਾ ॥੪॥੬॥
paaeio na jaaee kahee bhaant re prabh naanak gur mil laadhaa |4|6|તેને કોઈપણ રીતે શોધી શકાતો નથી. હે નાનક, ગુરુને મળવાથી ભગવાન મળે છે. ||4||6||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |સારંગ, પાંચમી મહેલ:
ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਬਾਸਿਬੋ ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ॥
merai man baasibo gur gobind |બ્રહ્માંડના ભગવાન ગુરુ મારા મનમાં વસે છે.
ਜਹਾਂ ਸਿਮਰਨੁ ਭਇਓ ਹੈ ਠਾਕੁਰ ਤਹਾਂ ਨਗਰ ਸੁਖ ਆਨੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jahaan simaran bheio hai tthaakur tahaan nagar sukh aanand |1| rahaau |જ્યાં જ્યાં ધ્યાન માં મારા પ્રભુ અને ગુરુનું સ્મરણ થાય છે - તે ગામ શાંતિ અને આનંદથી ભરાઈ જાય છે. ||1||થોભો ||
ਜਹਾਂ ਬੀਸਰੈ ਠਾਕੁਰੁ ਪਿਆਰੋ ਤਹਾਂ ਦੂਖ ਸਭ ਆਪਦ ॥
jahaan beesarai tthaakur piaaro tahaan dookh sabh aapad |જ્યાં પણ મારા પ્રિય ભગવાન અને માસ્ટરને ભૂલી જાય છે - ત્યાં બધા દુઃખ અને કમનસીબી છે.
ਜਹ ਗੁਨ ਗਾਇ ਆਨੰਦ ਮੰਗਲ ਰੂਪ ਤਹਾਂ ਸਦਾ ਸੁਖ ਸੰਪਦ ॥੧॥
jah gun gaae aanand mangal roop tahaan sadaa sukh sanpad |1|જ્યાં મારા ભગવાનના ગુણગાન, આનંદ અને આનંદના મૂર્ત સ્વરૂપ ગવાય છે - ત્યાં શાશ્વત શાંતિ અને સંપત્તિ છે. ||1||
ਜਹਾ ਸ੍ਰਵਨ ਹਰਿ ਕਥਾ ਨ ਸੁਨੀਐ ਤਹ ਮਹਾ ਭਇਆਨ ਉਦਿਆਨਦ ॥
jahaa sravan har kathaa na suneeai tah mahaa bheaan udiaanad |જ્યાં પણ તેઓ કાનથી ભગવાનની વાર્તાઓ સાંભળતા નથી - ત્યાં એકદમ નિર્જન અરણ્ય છે.
ਜਹਾਂ ਕੀਰਤਨੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਰਸੁ ਤਹ ਸਘਨ ਬਾਸ ਫਲਾਂਨਦ ॥੨॥
jahaan keeratan saadhasangat ras tah saghan baas falaanad |2|જ્યાં ભગવાનની સ્તુતિના કીર્તન સદસંગમાં પ્રેમથી ગાવામાં આવે છે - ત્યાં સુગંધ અને ફળ અને પુષ્કળ આનંદ છે. ||2||
ਬਿਨੁ ਸਿਮਰਨ ਕੋਟਿ ਬਰਖ ਜੀਵੈ ਸਗਲੀ ਅਉਧ ਬ੍ਰਿਥਾਨਦ ॥
bin simaran kott barakh jeevai sagalee aaudh brithaanad |ભગવાનના સ્મરણ વિના, વ્યક્તિ લાખો વર્ષ જીવી શકે છે, પરંતુ તેનું જીવન તદ્દન નકામું છે.
ਏਕ ਨਿਮਖ ਗੋਬਿੰਦ ਭਜਨੁ ਕਰਿ ਤਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜੀਵਾਨਦ ॥੩॥
ek nimakh gobind bhajan kar tau sadaa sadaa jeevaanad |3|પરંતુ જો તે બ્રહ્માંડના ભગવાનનું સ્પંદન કરે છે અને ધ્યાન કરે છે, એક ક્ષણ માટે પણ, તો તે હંમેશ માટે જીવશે. ||3||
ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਸਰਨਿ ਪ੍ਰਭ ਪਾਵਉ ਦੀਜੈ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਿਰਪਾਨਦ ॥
saran saran saran prabh paavau deejai saadhasangat kirapaanad |હે ભગવાન, હું તમારું અભયારણ્ય, તમારું અભયારણ્ય, તમારું અભયારણ્ય શોધું છું; કૃપા કરીને મને સાધ સંગત, પવિત્રની કંપની સાથે આશીર્વાદ આપો.
ਨਾਨਕ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਸਰਬ ਮੈ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਬਿਧਿ ਜਾਂਨਦ ॥੪॥੭॥
naanak poor rahio hai sarab mai sagal gunaa bidh jaanad |4|7|હે નાનક, ભગવાન સર્વત્ર સર્વત્ર, સર્વમાં વ્યાપેલા છે. તે બધાના ગુણ અને સ્થિતિ જાણે છે. ||4||7||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |સારંગ, પાંચમી મહેલ:
ਅਬ ਮੋਹਿ ਰਾਮ ਭਰੋਸਉ ਪਾਏ ॥
ab mohi raam bharosau paae |હવે, મને પ્રભુનો આધાર મળ્યો છે.
ਜੋ ਜੋ ਸਰਣਿ ਪਰਿਓ ਕਰੁਣਾਨਿਧਿ ਤੇ ਤੇ ਭਵਹਿ ਤਰਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo jo saran pario karunaanidh te te bhaveh taraae |1| rahaau |જેઓ દયાના સાગરના અભયારણ્યને શોધે છે તેઓ વિશ્વ-સમુદ્રમાં વહી જાય છે. ||1||થોભો ||
ਸੁਖਿ ਸੋਇਓ ਅਰੁ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇਓ ਸਹਸਾ ਗੁਰਹਿ ਗਵਾਏ ॥
sukh soeio ar sahaj samaaeio sahasaa gureh gavaae |તેઓ શાંતિથી ઊંઘે છે, અને સાહજિક રીતે ભગવાનમાં ભળી જાય છે. ગુરુ તેમની ઉદાસીનતા અને શંકા દૂર કરે છે.
ਜੋ ਚਾਹਤ ਸੋਈ ਹਰਿ ਕੀਓ ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਫਲ ਪਾਏ ॥੧॥
jo chaahat soee har keeo man baanchhat fal paae |1|તેઓ જે ઈચ્છે છે તે પ્રભુ કરે છે; તેઓ તેમના મનની ઈચ્છાઓનું ફળ મેળવે છે. ||1||
ਹਿਰਦੈ ਜਪਉ ਨੇਤ੍ਰ ਧਿਆਨੁ ਲਾਵਉ ਸ੍ਰਵਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਏ ॥
hiradai jpau netr dhiaan laavau sravanee kathaa sunaae |મારા હૃદયમાં, હું તેનું ધ્યાન કરું છું; મારી આંખોથી, હું મારું ધ્યાન તેના પર કેન્દ્રિત કરું છું. મારા કાન વડે હું તેમનો ઉપદેશ સાંભળું છું.