ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 686
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਦੁਬਿਧਾ ਖੋਵੈ ॥
janam padaarath dubidhaa khovai |તે આ અમૂલ્ય માનવજીવનને દ્વૈત દ્વારા વેડફી નાખે છે.
ਆਪੁ ਨ ਚੀਨਸਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਰੋਵੈ ॥੬॥
aap na cheenas bhram bhram rovai |6|તે પોતાની જાતને જાણતો નથી, અને શંકાઓમાં ફસાયેલો, તે પીડાથી બૂમો પાડે છે. ||6||
ਕਹਤਉ ਪੜਤਉ ਸੁਣਤਉ ਏਕ ॥
kahtau parrtau suntau ek |એક ભગવાન વિશે બોલો, વાંચો અને સાંભળો.
ਧੀਰਜ ਧਰਮੁ ਧਰਣੀਧਰ ਟੇਕ ॥
dheeraj dharam dharaneedhar ttek |પૃથ્વીનો આધાર તમને હિંમત, પ્રામાણિકતા અને રક્ષણ સાથે આશીર્વાદ આપશે.
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਰਿਦੈ ਸਮਾਏ ॥
jat sat sanjam ridai samaae |પવિત્રતા, પવિત્રતા અને આત્મસંયમ હૃદયમાં ઠલવાય છે,
ਚਉਥੇ ਪਦ ਕਉ ਜੇ ਮਨੁ ਪਤੀਆਏ ॥੭॥
chauthe pad kau je man pateeae |7|જ્યારે વ્યક્તિ તેના મનને ચોથી અવસ્થામાં કેન્દ્રિત કરે છે. ||7||
ਸਾਚੇ ਨਿਰਮਲ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥
saache niramal mail na laagai |તેઓ શુદ્ધ અને સાચા છે, અને ગંદકી તેમને વળગી રહેતી નથી.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰਮ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥
gur kai sabad bharam bhau bhaagai |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેમની શંકા અને ભય દૂર થાય છે.
ਸੂਰਤਿ ਮੂਰਤਿ ਆਦਿ ਅਨੂਪੁ ॥
soorat moorat aad anoop |આદિ ભગવાનનું સ્વરૂપ અને વ્યક્તિત્વ અજોડ સુંદર છે.
ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਸਾਚੁ ਸਰੂਪੁ ॥੮॥੧॥
naanak jaachai saach saroop |8|1|નાનક ભગવાન માટે ભીખ માંગે છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ. ||8||1||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
dhanaasaree mahalaa 1 |ધનસારી, પ્રથમ મહેલ:
ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥
sahaj milai miliaa paravaan |ભગવાન સાથેનું તે મિલન સ્વીકાર્ય છે, જે સાહજિક શાંતિમાં એકરૂપ છે.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਰਣੁ ਨ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥
naa tis maran na aavan jaan |તે પછી, વ્યક્તિ મૃત્યુ પામતો નથી, અને પુનર્જન્મમાં આવતો-જતો નથી.
ਠਾਕੁਰ ਮਹਿ ਦਾਸੁ ਦਾਸ ਮਹਿ ਸੋਇ ॥
tthaakur meh daas daas meh soe |પ્રભુનો દાસ પ્રભુમાં છે અને પ્રભુ તેના દાસમાં છે.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥
jah dekhaa tah avar na koe |1|હું જ્યાં પણ જોઉં છું ત્યાં મને ભગવાન સિવાય બીજું કોઈ દેખાતું નથી. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਹਜ ਘਰੁ ਪਾਈਐ ॥
guramukh bhagat sahaj ghar paaeeai |ગુરુમુખો ભગવાનની ઉપાસના કરે છે, અને તેમનું આકાશી ઘર શોધે છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮਰਿ ਆਈਐ ਜਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
bin gur bhette mar aaeeai jaaeeai |1| rahaau |ગુરુને મળ્યા વિના, તેઓ મૃત્યુ પામે છે, અને પુનર્જન્મમાં આવે છે અને જાય છે. ||1||થોભો ||
ਸੋ ਗੁਰੁ ਕਰਉ ਜਿ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵੈ ॥
so gur krau ji saach drirraavai |તેથી તેમને તમારા ગુરુ બનાવો, જે તમારી અંદર સત્યને રોપે છે,
ਅਕਥੁ ਕਥਾਵੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥
akath kathaavai sabad milaavai |જે તમને અસ્પષ્ટ વાણી બોલવા માટે દોરી જાય છે, અને જે તમને શબ્દના શબ્દમાં ભેળવે છે.
ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਅਵਰ ਨਹੀ ਕਾਰਾ ॥
har ke log avar nahee kaaraa |ઈશ્વરના લોકો પાસે બીજું કોઈ કામ નથી;
ਸਾਚਉ ਠਾਕੁਰੁ ਸਾਚੁ ਪਿਆਰਾ ॥੨॥
saachau tthaakur saach piaaraa |2|તેઓ સાચા ભગવાન અને માસ્ટરને પ્રેમ કરે છે, અને તેઓ સત્યને પ્રેમ કરે છે. ||2||
ਤਨ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਮਨ ਮਹਿ ਸਾਚਾ ॥
tan meh manooaa man meh saachaa |મન શરીરમાં છે, અને સાચા ભગવાન મનમાં છે.
ਸੋ ਸਾਚਾ ਮਿਲਿ ਸਾਚੇ ਰਾਚਾ ॥
so saachaa mil saache raachaa |સાચા પ્રભુમાં ભળવાથી વ્યક્તિ સત્યમાં સમાઈ જાય છે.
ਸੇਵਕੁ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਲਾਗੈ ਪਾਇ ॥
sevak prabh kai laagai paae |ભગવાનનો સેવક તેમના ચરણોમાં નમન કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥
satigur pooraa milai milaae |3|સાચા ગુરુને મળવાથી વ્યક્તિ પ્રભુને મળે છે. ||3||
ਆਪਿ ਦਿਖਾਵੈ ਆਪੇ ਦੇਖੈ ॥
aap dikhaavai aape dekhai |તે પોતે જ આપણી ઉપર નજર રાખે છે, અને તે પોતે જ આપણને દેખાડે છે.
ਹਠਿ ਨ ਪਤੀਜੈ ਨਾ ਬਹੁ ਭੇਖੈ ॥
hatth na pateejai naa bahu bhekhai |તે હઠીલા-મનથી પ્રસન્ન થતો નથી, ન તો વિવિધ ધાર્મિક વસ્ત્રોથી.
ਘੜਿ ਭਾਡੇ ਜਿਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਇਆ ॥
gharr bhaadde jin amrit paaeaa |તેણે શરીર-વાહિનીઓનું નિર્માણ કર્યું, અને તેમાં અમૃતનું મિશ્રણ કર્યું;
ਪ੍ਰੇਮ ਭਗਤਿ ਪ੍ਰਭਿ ਮਨੁ ਪਤੀਆਇਆ ॥੪॥
prem bhagat prabh man pateeaeaa |4|પ્રેમાળ ભક્તિથી જ ભગવાનનું મન પ્રસન્ન થાય છે. ||4||
ਪੜਿ ਪੜਿ ਭੂਲਹਿ ਚੋਟਾ ਖਾਹਿ ॥
parr parr bhooleh chottaa khaeh |વાંચન અને અભ્યાસ, વ્યક્તિ મૂંઝવણમાં આવે છે, અને સજા ભોગવે છે.
ਬਹੁਤੁ ਸਿਆਣਪ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
bahut siaanap aaveh jaeh |મહાન ચતુરાઈ દ્વારા, વ્યક્તિને પુનર્જન્મમાં આવવા અને જવા માટે મોકલવામાં આવે છે.
ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਭਉ ਭੋਜਨੁ ਖਾਇ ॥
naam japai bhau bhojan khaae |જે ભગવાનના નામનો જપ કરે છે અને ભગવાનના ભયનું ભોજન ખાય છે
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥੫॥
guramukh sevak rahe samaae |5|ગુરુમુખ બને છે, ભગવાનનો સેવક, અને પ્રભુમાં લીન રહે છે. ||5||
ਪੂਜਿ ਸਿਲਾ ਤੀਰਥ ਬਨ ਵਾਸਾ ॥
pooj silaa teerath ban vaasaa |તે પથ્થરોની પૂજા કરે છે, પવિત્ર તીર્થસ્થાનોમાં અને જંગલોમાં રહે છે,
ਭਰਮਤ ਡੋਲਤ ਭਏ ਉਦਾਸਾ ॥
bharamat ddolat bhe udaasaa |ભટકે છે, ફરે છે અને ત્યાગી બની જાય છે.
ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਸੂਚਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥
man mailai soochaa kiau hoe |પણ તેનું મન મલિન છે - તે કેવી રીતે શુદ્ધ બને?
ਸਾਚਿ ਮਿਲੈ ਪਾਵੈ ਪਤਿ ਸੋਇ ॥੬॥
saach milai paavai pat soe |6|જે સાચા પ્રભુને મળે છે તેને સન્માન મળે છે. ||6||
ਆਚਾਰਾ ਵੀਚਾਰੁ ਸਰੀਰਿ ॥
aachaaraa veechaar sareer |જે સારા આચરણ અને ચિંતનશીલ ધ્યાનને મૂર્તિમંત કરે છે,
ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਹਜਿ ਮਨੁ ਧੀਰਿ ॥
aad jugaad sahaj man dheer |તેનું મન સમયની શરૂઆતથી અને સમગ્ર યુગ દરમિયાન સાહજિક શાંતિ અને સંતોષમાં રહે છે.
ਪਲ ਪੰਕਜ ਮਹਿ ਕੋਟਿ ਉਧਾਰੇ ॥
pal pankaj meh kott udhaare |આંખના પલકારામાં તે લાખો બચાવે છે.
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਪਿਆਰੇ ॥੭॥
kar kirapaa gur mel piaare |7|હે મારા પ્રિય, મારા પર દયા કરો અને મને ગુરુને મળવા દો. ||7||
ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਪ੍ਰਭ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥
kis aagai prabh tudh saalaahee |હે ભગવાન, મારે કોને સ્તુતિ કરવી જોઈએ?
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਮੈ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
tudh bin doojaa mai ko naahee |તમારા વિના, બીજું કોઈ જ નથી.
ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੁ ਰਜਾਇ ॥
jiau tudh bhaavai tiau raakh rajaae |જેમ તે તમને ખુશ કરે છે, મને તમારી ઇચ્છા હેઠળ રાખો.
ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਭਾਇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੮॥੨॥
naanak sahaj bhaae gun gaae |8|2|નાનક, સાહજિક સંયમ અને કુદરતી પ્રેમ સાથે, તમારા ભવ્ય ગુણગાન ગાય છે. ||8||2||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰੁ ੬ ਅਸਟਪਦੀ ॥
dhanaasaree mahalaa 5 ghar 6 asattapadee |ધનસારી, પાંચમી મહેલ, છઠ્ઠું ઘર, અષ્ટપદી:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਜੋ ਜੋ ਜੂਨੀ ਆਇਓ ਤਿਹ ਤਿਹ ਉਰਝਾਇਓ ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਸੰਜੋਗਿ ਪਾਇਆ ॥
jo jo joonee aaeio tih tih urajhaaeio maanas janam sanjog paaeaa |જગતમાં જે જન્મે છે, તે તેમાં જ ફસાય છે; મનુષ્ય જન્મ સારા ભાગ્યથી જ મળે છે.
ਤਾ ਕੀ ਹੈ ਓਟ ਸਾਧ ਰਾਖਹੁ ਦੇ ਕਰਿ ਹਾਥ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਹੁ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥
taa kee hai ott saadh raakhahu de kar haath kar kirapaa melahu har raaeaa |1|હે પવિત્ર સંત, હું તમારો આધાર જોઉં છું; મને તમારો હાથ આપો, અને મારું રક્ષણ કરો. તમારી કૃપાથી, મને ભગવાન, મારા રાજાને મળવા દો. ||1||
ਅਨਿਕ ਜਨਮ ਭ੍ਰਮਿ ਥਿਤਿ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥
anik janam bhram thit nahee paaee |હું અસંખ્ય અવતારોમાં ભટક્યો, પણ મને ક્યાંય સ્થિરતા મળી નહીં.
ਕਰਉ ਸੇਵਾ ਗੁਰ ਲਾਗਉ ਚਰਨ ਗੋਵਿੰਦ ਜੀ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਦੇਹੁ ਜੀ ਬਤਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
krau sevaa gur laagau charan govind jee kaa maarag dehu jee bataaee |1| rahaau |હું ગુરુની સેવા કરું છું, અને તેમના ચરણોમાં પડીને પ્રાર્થના કરું છું, "હે બ્રહ્માંડના પ્રિય ભગવાન, કૃપા કરીને, મને માર્ગ બતાવો." ||1||થોભો ||
ਅਨਿਕ ਉਪਾਵ ਕਰਉ ਮਾਇਆ ਕਉ ਬਚਿਤਿ ਧਰਉ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਸਦ ਹੀ ਵਿਹਾਵੈ ॥
anik upaav krau maaeaa kau bachit dhrau meree meree karat sad hee vihaavai |મેં માયાની સંપત્તિ મેળવવા અને તેને મારા મનમાં વહાલવા માટે ઘણા પ્રયત્નો કર્યા છે; મેં મારી જિંદગી સતત ‘મારું, મારું!’ એવી બૂમો પાડીને પસાર કરી છે.