ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 767
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਪੁੰਨ ਪੂਜਾ ਨਾਮੁ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥
atthasatth teerath pun poojaa naam saachaa bhaaeaa |તીર્થ, દાન અને ઉપાસનાના અઠ્ઠાઠ પવિત્ર સ્થાનો સાચા નામના પ્રેમમાં જોવા મળે છે.
ਆਪਿ ਸਾਜੇ ਥਾਪਿ ਵੇਖੈ ਤਿਸੈ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥
aap saaje thaap vekhai tisai bhaanaa bhaaeaa |તે પોતે જ પોતાની ઈચ્છાથી બધાનું સર્જન કરે છે, સ્થાપે છે અને જુએ છે.
ਸਾਜਨ ਰਾਂਗਿ ਰੰਗੀਲੜੇ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥੫॥
saajan raang rangeelarre rang laal banaaeaa |5|મારા મિત્રો પ્રભુના પ્રેમમાં ખુશ છે; તેઓ તેમના પ્રિય માટે પ્રેમનું પાલનપોષણ કરે છે. ||5||
ਅੰਧਾ ਆਗੂ ਜੇ ਥੀਐ ਕਿਉ ਪਾਧਰੁ ਜਾਣੈ ॥
andhaa aagoo je theeai kiau paadhar jaanai |જો અંધ માણસને નેતા બનાવવામાં આવે તો તે રસ્તો કેવી રીતે જાણશે?
ਆਪਿ ਮੁਸੈ ਮਤਿ ਹੋਛੀਐ ਕਿਉ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣੈ ॥
aap musai mat hochheeai kiau raahu pachhaanai |તે અશક્ત છે, અને તેની સમજ અપૂરતી છે; તે રસ્તો કેવી રીતે જાણશે?
ਕਿਉ ਰਾਹਿ ਜਾਵੈ ਮਹਲੁ ਪਾਵੈ ਅੰਧ ਕੀ ਮਤਿ ਅੰਧਲੀ ॥
kiau raeh jaavai mahal paavai andh kee mat andhalee |તે કેવી રીતે માર્ગને અનુસરી શકે છે અને ભગવાનની હાજરીની હવેલી સુધી કેવી રીતે પહોંચી શકે છે? અંધ એટલે આંધળાની સમજ.
ਵਿਣੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਕਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁ ਬੂਡੌ ਧੰਧਲੀ ॥
vin naam har ke kachh na soojhai andh booddau dhandhalee |ભગવાનના નામ વિના, તેઓ કંઈપણ જોઈ શકતા નથી; અંધ લોકો દુન્યવી ગૂંચવણોમાં ડૂબી જાય છે.
ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਚਾਨਣੁ ਚਾਉ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥
din raat chaanan chaau upajai sabad gur kaa man vasai |દિવસ અને રાત, દિવ્ય પ્રકાશ પ્રગટે છે અને આનંદ વધે છે, જ્યારે ગુરુના શબ્દનો શબ્દ મનમાં રહે છે.
ਕਰ ਜੋੜਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਕਰਿ ਬਿਨੰਤੀ ਰਾਹੁ ਪਾਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦਸੈ ॥੬॥
kar jorr gur peh kar binantee raahu paadhar gur dasai |6|તમારી હથેળીઓને એકસાથે દબાવીને, તમને રસ્તો બતાવવા માટે ગુરુને પ્રાર્થના કરો. ||6||
ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥
man paradesee je theeai sabh des paraaeaa |જો માણસ ભગવાન માટે અજાણ્યો બની જાય, તો આખી દુનિયા તેના માટે અજાણી બની જાય છે.
ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਖੋਲੑਉ ਗੰਠੜੀ ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ॥
kis peh kholau ganttharree dookhee bhar aaeaa |હું મારી વેદનાનું પોટલું બાંધીને કોને આપું?
ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਬਿਧਿ ਮੇਰੀਆ ॥
dookhee bhar aaeaa jagat sabaaeaa kaun jaanai bidh mereea |આખું વિશ્વ પીડા અને વેદનાથી છલકાઈ રહ્યું છે; મારા અંતરમનની સ્થિતિ કોણ જાણી શકે?
ਆਵਣੇ ਜਾਵਣੇ ਖਰੇ ਡਰਾਵਣੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਫੇਰੀਆ ॥
aavane jaavane khare ddaraavane tott na aavai fereea |આવવું અને જવાનું ભયંકર અને ભયાનક છે; પુનર્જન્મના રાઉન્ડનો કોઈ અંત નથી.
ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਊਣੇ ਝੂਣੇ ਨਾ ਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥
naam vihoone aoone jhoone naa gur sabad sunaaeaa |નામ વિના, તે ખાલી અને દુઃખી છે; તે ગુરુના શબ્દને સાંભળતો નથી.
ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥੭॥
man paradesee je theeai sabh des paraaeaa |7|જો મન ભગવાન માટે અજાણ્યું થઈ જાય, તો આખું જગત તેના માટે અજાણ્યું થઈ જાય છે. ||7||
ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥
gur mahalee ghar aapanai so bharapur leenaa |જે પોતાના ઘરમાં ગુરુની હવેલી મેળવે છે, તે સર્વવ્યાપી પ્રભુમાં વિલીન થઈ જાય છે.
ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਤਾਂ ਕਰੇ ਸਚ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣਾ ॥
sevak sevaa taan kare sach sabad pateenaa |સેવાદાર નિઃસ્વાર્થ સેવા કરે છે જ્યારે તે પ્રસન્ન થાય છે, અને શબ્દના સાચા શબ્દમાં તેની પુષ્ટિ થાય છે.
ਸਬਦੇ ਪਤੀਜੈ ਅੰਕੁ ਭੀਜੈ ਸੁ ਮਹਲੁ ਮਹਲਾ ਅੰਤਰੇ ॥
sabade pateejai ank bheejai su mahal mahalaa antare |શબ્દમાં પુષ્ટિ થયેલ છે કે, તેણીની ભક્તિ દ્વારા નરમાઈ સાથે, કન્યા તેના અસ્તિત્વની અંદર, ભગવાનની હાજરીની હવેલીમાં રહે છે.
ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰੇ ॥
aap karataa kare soee prabh aap ant nirantare |સર્જક પોતે બનાવે છે; ભગવાન પોતે, અંતે, અનંત છે.
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮੇਲਾ ਤਾਂ ਸੁਹੇਲਾ ਬਾਜੰਤ ਅਨਹਦ ਬੀਣਾ ॥
gur sabad melaa taan suhelaa baajant anahad beenaa |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, નશ્વર એક થાય છે, અને પછી સુશોભિત થાય છે; ધ્વનિ પ્રવાહની અનસ્ટ્રક મેલોડી સંભળાય છે.
ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥੮॥
gur mahalee ghar aapanai so bharipur leenaa |8|જે પોતાના ઘરમાં ગુરુની હવેલી મેળવે છે, તે સર્વવ્યાપી પ્રભુમાં વિલીન થઈ જાય છે. ||8||
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸੋਈ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai kar vekhai soee |જે સર્જાયું છે તેના વખાણ શા માટે? તેના બદલે જેણે તેને બનાવ્યું છે અને તેના પર નજર રાખે છે તેની પ્રશંસા કરો.
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥
taa kee keemat na pavai je lochai koee |તેની કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકાતો નથી, પછી ભલે વ્યક્તિ ગમે તેટલી ઈચ્છા કરે.
ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਏ ॥
keemat so paavai aap jaanaavai aap abhul na bhule |તે એકલો જ પ્રભુની કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકે છે, જેને ભગવાન પોતે જ જાણે છે. તે ભૂલથી નથી; તે ભૂલો કરતો નથી.
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਮੁਲਏ ॥
jai jai kaar kareh tudh bhaaveh gur kai sabad amule |તે એકલા વિજયની ઉજવણી કરે છે, જે તમને પ્રસન્ન કરે છે, ગુરુના શબ્દના અમૂલ્ય શબ્દ દ્વારા.
ਹੀਣਉ ਨੀਚੁ ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਸਾਚੁ ਨ ਛੋਡਉ ਭਾਈ ॥
heenau neech krau benantee saach na chhoddau bhaaee |હું નીચ અને નીચ છું - હું મારી પ્રાર્થના કરું છું; હે ભાગ્યના ભાઈ, હું સાચા નામને ક્યારેય ન ત્યાગું.
ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਦੇਖਿਆ ਦੇਵੈ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੯॥੨॥੫॥
naanak jin kar dekhiaa devai mat saaee |9|2|5|ઓ નાનક, જેણે સૃષ્ટિનું સર્જન કર્યું છે, તે તેના પર નજર રાખે છે; તે જ સમજણ આપે છે. ||9||2||5||
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨ ॥
raag soohee chhant mahalaa 3 ghar 2 |રાગ સૂહી, છંત, ત્રીજી મહેલ, બીજું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥
sukh sohilarraa har dhiaavahu |પ્રભુનું ધ્યાન કરો, અને શાંતિ અને આનંદ મેળવો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ॥
guramukh har fal paavahu |ગુરુમુખ તરીકે, ભગવાનના ફળદાયી પુરસ્કારો મેળવો.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹੁ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
guramukh fal paavahu har naam dhiaavahu janam janam ke dookh nivaare |ગુરુમુખ તરીકે, પ્રભુનું ફળ મેળવો, અને પ્રભુના નામનું ધ્યાન કરો; અસંખ્ય જીવનકાળના દુઃખો ભૂંસી નાખવામાં આવશે.
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਕਾਰਜ ਸਭਿ ਸਵਾਰੇ ॥
balihaaree gur apane vittahu jin kaaraj sabh savaare |હું મારા ગુરુ માટે બલિદાન છું, જેમણે મારી બધી બાબતો ગોઠવી અને ઉકેલી છે.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਹਰਿ ਜਾਪਹੁ ਸੁਖ ਫਲ ਹਰਿ ਜਨ ਪਾਵਹੁ ॥
har prabh kripaa kare har jaapahu sukh fal har jan paavahu |ભગવાન ભગવાન તેમની કૃપા આપશે, જો તમે ભગવાનનું ધ્યાન કરશો; હે પ્રભુના નમ્ર સેવક, તમને શાંતિનું ફળ મળશે.
ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਸੁਖ ਸੋਹਿਲੜਾ ਹਰਿ ਧਿਆਵਹੁ ॥੧॥
naanak kahai sunahu jan bhaaee sukh sohilarraa har dhiaavahu |1|નાનક કહે છે, સાંભળો હે નિયતિના નમ્ર ભાઈ: ભગવાનનું ધ્યાન કરો અને શાંતિ અને આનંદ મેળવો. ||1||
ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭੀਨੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥
sun har gun bheene sahaj subhaae |પ્રભુની સ્તુતિ સાંભળીને હું સાહજિક રીતે તેમના પ્રેમથી તરબોળ થયો છું.
ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
guramat sahaje naam dhiaae |ગુરુની સૂચના હેઠળ, હું નામનું સાહજિક રીતે ધ્યાન કરું છું.
ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨ ਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥
jin kau dhur likhiaa tin gur miliaa tin janam maran bhau bhaagaa |જેમની પાસે આવું પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય હોય છે, તેઓ ગુરુને મળે છે અને તેમના જન્મ-મરણનો ભય તેમને છોડી દે છે.