ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 32
ਅੰਧੀ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਸਭ ਬਾਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
andhee naam na chetee sabh baadhee jamakaal |આધ્યાત્મિક રીતે અંધ લોકો નામનો વિચાર પણ કરતા નથી; તેઓ બધા મૃત્યુના મેસેન્જર દ્વારા બંધાયેલા અને બંધાયેલા છે.
ਸਤਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਰਿਦੈ ਸਮਾਲਿ ॥੩॥
satagur miliaai dhan paaeaa har naamaa ridai samaal |3|સાચા ગુરુને મળવાથી ધનની પ્રાપ્તિ થાય છે, પ્રભુના નામનું હૃદયમાં ચિંતન કરવાથી. ||3||
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
naam rate se niramale gur kai sahaj subhaae |જેઓ નામ સાથે જોડાયેલા છે તેઓ નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; ગુરુ દ્વારા, તેઓ સાહજિક શાંતિ અને શાંતિ મેળવે છે.
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਰਸਨਾ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥
man tan raataa rang siau rasanaa rasan rasaae |તેમના મન અને શરીર ભગવાનના પ્રેમના રંગમાં રંગાયેલા છે, અને તેમની જીભ તેમના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ લે છે.
ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜੋ ਹਰਿ ਧੁਰਿ ਛੋਡਿਆ ਲਾਇ ॥੪॥੧੪॥੪੭॥
naanak rang na utarai jo har dhur chhoddiaa laae |4|14|47|હે નાનક, ભગવાને જે આદિમ રંગ લગાવ્યો છે, તે ક્યારેય ઝાંખો નહીં થાય. ||4||14||47||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਭਗਤਿ ਕੀਜੈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
guramukh kripaa kare bhagat keejai bin gur bhagat na hoee |તેમની કૃપાથી વ્યક્તિ ગુરુમુખ બને છે, ભક્તિભાવથી ભગવાનની ભક્તિ કરે છે. ગુરુ વિના ભક્તિ નથી.
ਆਪੈ ਆਪੁ ਮਿਲਾਏ ਬੂਝੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ॥
aapai aap milaae boojhai taa niramal hovai soee |જેને તે પોતાની સાથે જોડે છે, તે સમજીને શુદ્ધ બને છે.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਾਚਾ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥੧॥
har jeeo saachaa saachee baanee sabad milaavaa hoee |1|પ્રિય ભગવાન સાચા છે, અને તેમની બાની વાત સાચી છે. શબ્દ દ્વારા, આપણે તેમની સાથે ભળી જઈએ છીએ. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਕਾਹੇ ਜਗਿ ਆਇਆ ॥
bhaaee re bhagatiheen kaahe jag aaeaa |હે ભાગ્યના ભાઈઓ: જેમનામાં ભક્તિનો અભાવ છે-તેઓએ સંસારમાં આવવાની પણ ચિંતા કેમ કરી?
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
poore gur kee sev na keenee birathaa janam gavaaeaa |1| rahaau |તેઓ સંપૂર્ણ ગુરુની સેવા કરતા નથી; તેઓ તેમના જીવનને વ્યર્થ બરબાદ કરે છે. ||1||થોભો ||
ਆਪੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ॥
aape jagajeevan sukhadaataa aape bakhas milaae |ભગવાન પોતે, જગતના જીવન, શાંતિ આપનાર છે. તે પોતે જ માફ કરે છે, અને પોતાની સાથે જોડાય છે.
ਜੀਅ ਜੰਤ ਏ ਕਿਆ ਵੇਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
jeea jant e kiaa vechaare kiaa ko aakh sunaae |તો આ બધા ગરીબ માણસો અને જીવોનું શું? કોઈ શું કહી શકે?
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਾਈ ਆਪੇ ਸੇਵ ਕਰਾਏ ॥੨॥
guramukh aape dee vaddaaee aape sev karaae |2|તે પોતે ગુરુમુખને કીર્તિથી આશીર્વાદ આપે છે. તે પોતે જ આપણને તેમની સેવા માટે આજ્ઞા કરે છે. ||2||
ਦੇਖਿ ਕੁਟੰਬੁ ਮੋਹਿ ਲੋਭਾਣਾ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ਨ ਜਾਈ ॥
dekh kuttanb mohi lobhaanaa chaladiaa naal na jaaee |તેમના પરિવારોને જોતા, લોકો ભાવનાત્મક જોડાણ દ્વારા લલચાય છે અને ફસાયેલા છે, પરંતુ અંતે કોઈ તેમની સાથે જશે નહીં.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ਤਿਸ ਦੀ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥
satagur sev gun nidhaan paaeaa tis dee keem na paaee |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી, વ્યક્તિ ભગવાન, શ્રેષ્ઠતાનો ખજાનો મેળવે છે. તેની કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકાતો નથી.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਖਾ ਮੀਤੁ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਅੰਤੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥
har prabh sakhaa meet prabh meraa ante hoe sakhaaee |3|ભગવાન ભગવાન મારા મિત્ર અને સાથી છે. ભગવાન અંતમાં મારા સહાયક અને સહાયક હશે. ||3||
ਆਪਣੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਆਪੁ ਨ ਜਾਈ ॥
aapanai man chit kahai kahaae bin gur aap na jaaee |તમારા સભાન મનમાં, તમે ભલે ગમે તે બોલો, પરંતુ ગુરુ વિના, સ્વાર્થ દૂર થતો નથી.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥
har jeeo daataa bhagat vachhal hai kar kirapaa man vasaaee |પ્રિય ભગવાન દાતા છે, તેમના ભક્તોના પ્રેમી છે. તેમની કૃપાથી તે મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਨਾਨਕ ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਦੇਇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥੪॥੧੫॥੪੮॥
naanak sobhaa surat dee prabh aape guramukh de vaddiaaee |4|15|48|હે નાનક, તેમની કૃપાથી, તે પ્રબુદ્ધ જાગૃતિ આપે છે; ભગવાન પોતે ગુરુમુખને ભવ્ય મહાનતાથી આશીર્વાદ આપે છે. ||4||15||48||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਧਨੁ ਜਨਨੀ ਜਿਨਿ ਜਾਇਆ ਧੰਨੁ ਪਿਤਾ ਪਰਧਾਨੁ ॥
dhan jananee jin jaaeaa dhan pitaa paradhaan |ધન્ય છે જન્મ આપનાર માતા; જે સાચા ગુરુની સેવા કરે છે અને શાંતિ મેળવે છે તેના પિતા ધન્ય અને આદરણીય છે.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਵਿਚਹੁ ਗਇਆ ਗੁਮਾਨੁ ॥
satagur sev sukh paaeaa vichahu geaa gumaan |તેનો ઘમંડી અભિમાન અંદરથી દૂર થઈ જાય છે.
ਦਰਿ ਸੇਵਨਿ ਸੰਤ ਜਨ ਖੜੇ ਪਾਇਨਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੧॥
dar sevan sant jan kharre paaein gunee nidhaan |1|ભગવાનના દ્વારે ઊભા રહીને, નમ્ર સંતો તેમની સેવા કરે છે; તેઓ શ્રેષ્ઠતાનો ખજાનો શોધે છે. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਗੁਰ ਮੁਖਿ ਧਿਆਇ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥
mere man gur mukh dhiaae har soe |હે મારા મન, ગુરુમુખ બન, અને પ્રભુનું ધ્યાન કર.
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur kaa sabad man vasai man tan niramal hoe |1| rahaau |ગુરુનો શબ્દ મનમાં રહે છે અને શરીર અને મન શુદ્ધ બને છે. ||1||થોભો ||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਇਆ ਆਪੇ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
kar kirapaa ghar aaeaa aape miliaa aae |તેમની કૃપાથી, તે મારા ઘરમાં આવ્યો છે; તે પોતે મને મળવા આવ્યો છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gurasabadee saalaaheeai range sahaj subhaae |ગુરુના શબ્દો દ્વારા તેમના ગુણગાન ગાવાથી, આપણે સાહજિક સરળતા સાથે તેમના રંગમાં રંગાઈ જઈએ છીએ.
ਸਚੈ ਸਚਿ ਸਮਾਇਆ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਨ ਵਿਛੁੜਿ ਜਾਇ ॥੨॥
sachai sach samaaeaa mil rahai na vichhurr jaae |2|સત્યવાદી બનીને, આપણે સાચામાં ભળી જઈએ છીએ; તેની સાથે મિશ્ર રહીને, આપણે ફરી ક્યારેય અલગ થઈશું નહીં. ||2||
ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਕਰਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥
jo kichh karanaa su kar rahiaa avar na karanaa jaae |જે કરવાનું છે તે પ્રભુ કરી રહ્યા છે. બીજું કોઈ કશું કરી શકે નહીં.
ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿਅਨੁ ਸਤਗੁਰ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥
chiree vichhune melian satagur panai paae |જેઓ આટલા લાંબા સમયથી તેમનાથી વિખૂટા પડે છે તેઓ ફરી એકવાર સાચા ગુરુ દ્વારા તેમની સાથે જોડાય છે, જે તેમને તેમના પોતાના ખાતામાં લે છે.
ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ਅਵਰੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੩॥
aape kaar karaaeisee avar na karanaa jaae |3|તે પોતે જ બધાને તેમના કાર્યો સોંપે છે; બીજું કશું કરી શકાતું નથી. ||3||
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
man tan rataa rang siau haumai taj vikaar |જેનું મન અને શરીર ભગવાનના પ્રેમથી રંગાયેલા છે તે અહંકાર અને ભ્રષ્ટાચારનો ત્યાગ કરે છે.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਿਰਦੈ ਰਵਿ ਰਹੈ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਕਾਰ ॥
ahinis hiradai rav rahai nirbhau naam nirankaar |દિવસ અને રાત, એક ભગવાનનું નામ, નિર્ભય અને નિરાકાર, હૃદયમાં વાસ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰ ॥੪॥੧੬॥੪੯॥
naanak aap milaaeian poorai sabad apaar |4|16|49|ઓ નાનક, તેઓ તેમના શબ્દના સંપૂર્ણ, અનંત શબ્દ દ્વારા આપણને પોતાની સાથે મિશ્રિત કરે છે. ||4||16||49||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |સિરી રાગ, ત્રીજી મહેલ:
ਗੋਵਿਦੁ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
govid gunee nidhaan hai ant na paaeaa jaae |બ્રહ્માંડનો ભગવાન શ્રેષ્ઠતાનો ખજાનો છે; તેની મર્યાદા શોધી શકાતી નથી.
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨ ਪਾਈਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
kathanee badanee na paaeeai haumai vichahu jaae |તે કેવળ શબ્દો બોલવાથી પ્રાપ્ત થતો નથી, પરંતુ અંદરથી અહંકારને જડમૂળથી ઉખેડી નાખવાથી પ્રાપ્ત થાય છે.