ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1055
ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
jug chaare gur sabad pachhaataa |ચાર યુગ દરમિયાન, તે ગુરુના શબ્દને ઓળખે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਜਨਮੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥
guramukh marai na janamai guramukh guramukh sabad samaahaa he |10|ગુરુમુખ મૃત્યુ પામતો નથી, ગુરુમુખ પુનર્જન્મ પામતો નથી; ગુરુમુખ શબ્દમાં ડૂબી જાય છે. ||10||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥
guramukh naam sabad saalaahe |ગુરુમુખ નામ અને શબ્દની સ્તુતિ કરે છે.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥
agam agochar veparavaahe |ભગવાન દુર્ગમ, અગમ્ય અને આત્મનિર્ભર છે.
ਏਕ ਨਾਮਿ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ਉਧਾਰੇ ਸਬਦੇ ਨਾਮ ਵਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥
ek naam jug chaar udhaare sabade naam visaahaa he |11|નામ, એક ભગવાનનું નામ, ચાર યુગ દરમિયાન બચાવે છે અને મુક્તિ આપે છે. શબ્દ દ્વારા, વ્યક્તિ નામમાં વેપાર કરે છે. ||11||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥
guramukh saant sadaa sukh paae |ગુરુમુખને શાશ્વત શાંતિ અને શાંતિ મળે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥
guramukh hiradai naam vasaae |ગુરુમુખ નામને પોતાના હૃદયમાં સમાવે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੂਝੈ ਕਾਟੇ ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥
guramukh hovai so naam boojhai kaatte duramat faahaa he |12|જે ગુરુમુખ બને છે તે નામને ઓળખે છે, અને દુષ્ટ મનની ફાંસો છૂટી જાય છે. ||12||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਜੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥
guramukh upajai saach samaavai |ગુરુમુખ ત્યાંથી ઉભરી આવે છે અને પછી સત્યમાં ભળી જાય છે.
ਨਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨ ਜੂਨੀ ਪਾਵੈ ॥
naa mar jamai na joonee paavai |તે મૃત્યુ પામતો નથી અને જન્મ લેતો નથી, અને પુનર્જન્મ માટે મોકલવામાં આવતો નથી.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਲੈਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥
guramukh sadaa raheh rang raate anadin laide laahaa he |13|ગુરુમુખ સદા પ્રભુના પ્રેમના રંગમાં રંગાયેલો રહે છે. રાત-દિવસ તે નફો કમાય છે. ||13||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਬਾਰੇ ॥
guramukh bhagat soheh darabaare |ગુરુમુખો, ભક્તો, ભગવાનના દરબારમાં ઉત્કૃષ્ટ અને સુશોભિત છે.
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥
sachee baanee sabad savaare |તેઓ તેમની બાનીના સાચા શબ્દ અને શબ્દના શબ્દથી શણગારેલા છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥
anadin gun gaavai din raatee sahaj setee ghar jaahaa he |14|રાત-દિવસ, તેઓ દિવસ-રાત ભગવાનના મહિમાનું ગાન કરે છે, અને તેઓ સાહજિક રીતે પોતાના ઘરે જાય છે. ||14||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
satigur pooraa sabad sunaae |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ શબ્દની ઘોષણા કરે છે;
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
anadin bhagat karahu liv laae |રાત-દિવસ, ભક્તિમય ઉપાસનામાં પ્રેમપૂર્વક જોડાયેલા રહો.
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥
har gun gaaveh sad hee niramal niramal gun paatisaahaa he |15|જે સદા પ્રભુના ગુણગાન ગાય છે, તે નિષ્કલંક બને છે; સાર્વભૌમ ભગવાનના ગૌરવપૂર્ણ વખાણ નિષ્કલંક છે. ||15||
ਗੁਣ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥
gun kaa daataa sachaa soee |સાચા પ્રભુ પુણ્ય આપનાર છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa boojhai koee |ગુરૂમુખ તરીકે આ વાત સમજનારાઓ કેટલા દુર્લભ છે.
ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਬਿਗਸੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥੧੧॥
naanak jan naam salaahe bigasai so naam beparavaahaa he |16|2|11|સેવક નાનક નામની સ્તુતિ કરે છે; તે આત્મનિર્ભર ભગવાનના નામના આનંદમાં ખીલે છે. ||16||2||11||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
maaroo mahalaa 3 |મારૂ, ત્રીજી મહેલ:
ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੇਵਿਹੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥
har jeeo sevihu agam apaaraa |અપ્રાપ્ય અને અનંત પ્રિય ભગવાનની સેવા કરો.
ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥
tis daa ant na paaeeai paaraavaaraa |તેનો કોઈ અંત કે મર્યાદા નથી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਮਤਿ ਅਗਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥
guraparasaad raviaa ghatt antar tith ghatt mat agaahaa he |1|ગુરુની કૃપાથી, જે પોતાના હૃદયની અંદર ભગવાન પર વાસ કરે છે - તેનું હૃદય અનંત જ્ઞાનથી ભરેલું છે. ||1||
ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥
sabh meh varatai eko soee |એક પ્રભુ સર્વની વચ્ચે વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ॥
guraparasaadee paragatt hoee |ગુરુની કૃપાથી તે પ્રગટ થાય છે.
ਸਭਨਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦੇਦਾ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥
sabhanaa pratipaal kare jagajeevan dedaa rijak sanbaahaa he |2|જગતનું જીવન બધાનું પાલન-પોષણ કરે છે અને બધાને ભરણપોષણ આપે છે. ||2||
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝਿ ਬੁਝਾਇਆ ॥
poorai satigur boojh bujhaaeaa |સંપૂર્ણ સાચા ગુરુએ આ સમજણ આપી છે.
ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
hukame hee sabh jagat upaaeaa |તેમના આદેશના આદેશથી, તેમણે સમગ્ર બ્રહ્માંડની રચના કરી.
ਹੁਕਮੁ ਮੰਨੇ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹੁਕਮੁ ਸਿਰਿ ਸਾਹਾ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥
hukam mane soee sukh paae hukam sir saahaa paatisaahaa he |3|જે તેની આજ્ઞાને આધીન થાય છે, તેને શાંતિ મળે છે; તેમની આજ્ઞા રાજાઓ અને સમ્રાટોના માથા ઉપર છે. ||3||
ਸਚਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥
sachaa satigur sabad apaaraa |સાચા એ સાચા ગુરુ છે. અનંત એ તેમના શબ્દનો શબ્દ છે.
ਤਿਸ ਦੈ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥
tis dai sabad nisatarai sansaaraa |તેમના શબ્દ દ્વારા જગતનો ઉદ્ધાર થાય છે.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਦੇਦਾ ਸਾਸ ਗਿਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥
aape karataa kar kar vekhai dedaa saas giraahaa he |4|સર્જનહારે પોતે સર્જન કર્યું છે; તે તેના પર જુએ છે, અને તેને શ્વાસ અને પોષણ સાથે આશીર્વાદ આપે છે. ||4||
ਕੋਟਿ ਮਧੇ ਕਿਸਹਿ ਬੁਝਾਏ ॥
kott madhe kiseh bujhaae |લાખોમાંથી માત્ર થોડા જ સમજે છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥
gur kai sabad rate rang laae |ગુરુના શબ્દના શબ્દથી રંગાયેલા, તેઓ તેમના પ્રેમમાં રંગાયેલા છે.
ਹਰਿ ਸਾਲਾਹਹਿ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥
har saalaaheh sadaa sukhadaataa har bakhase bhagat salaahaa he |5|તેઓ સદા શાંતિ આપનાર પ્રભુની સ્તુતિ કરે છે; ભગવાન તેમના ભક્તોને માફ કરે છે, અને તેમની સ્તુતિથી તેમને આશીર્વાદ આપે છે. ||5||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥
satigur seveh se jan saache |જેઓ સાચા ગુરુની સેવા કરે છે તેઓ સાચા છે.
ਜੋ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਕਾਚਨਿ ਕਾਚੇ ॥
jo mar jameh kaachan kaache |ખોટામાં ખોટા મૃત્યુ પામે છે, ફક્ત પુનર્જન્મ લે છે.
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥
agam agochar veparavaahaa bhagat vachhal athaahaa he |6|દુર્ગમ, અગમ્ય, આત્મનિર્ભર, અગમ્ય ભગવાન તેમના ભક્તોના પ્રેમી છે. ||6||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
satigur pooraa saach drirraae |પરફેક્ટ ટ્રુ ગુરુ સત્યને અંદર બેસાડે છે.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥
sachai sabad sadaa gun gaae |શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, તેઓ હંમેશ માટે તેમના ભવ્ય ગુણગાન ગાય છે.
ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲਿਖਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥
gunadaataa varatai sabh antar sir sir likhadaa saahaa he |7|સદ્ગુણ આપનાર તમામ જીવોના માળખામાં ઊંડે વ્યાપેલા છે; તે દરેક વ્યક્તિના માથા પર ભાગ્યનો સમય લખે છે. ||7||
ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥
sadaa hadoor guramukh jaapai |ગુરુમુખ જાણે છે કે ભગવાન સદાય વિદ્યમાન છે.
ਸਬਦੇ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
sabade sevai so jan dhraapai |તે નમ્ર વ્યક્તિ જે શબ્દની સેવા કરે છે, તે દિલાસો અને પરિપૂર્ણ થાય છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਹਿ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥
anadin seveh sachee baanee sabad sachai omaahaa he |8|રાત-દિવસ, તે ગુરુની બાની સાચા શબ્દની સેવા કરે છે; તે શબ્દના સાચા શબ્દમાં આનંદ કરે છે. ||8||
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਬਹੁ ਕਰਮ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
agiaanee andhaa bahu karam drirraae |અજ્ઞાનીઓ અને આંધળાઓ દરેક પ્રકારના સંસ્કારોને વળગી રહે છે.
ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਫਿਰਿ ਜੋਨੀ ਪਾਏ ॥
manahatth karam fir jonee paae |તેઓ હઠીલા મનથી આ ધાર્મિક વિધિઓ કરે છે, અને પુનર્જન્મ માટે મોકલવામાં આવે છે.