ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 664
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੪॥੧॥
naanak naam milai man maaniaa |4|1|હે નાનક, નામ મેળવે છે; તેનું મન પ્રસન્ન અને શાંત થાય છે. ||4||1||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 |ધનસારી, ત્રીજી મહેલ:
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
har naam dhan niramal at apaaraa |ભગવાનના નામની સંપત્તિ અમૂલ્ય છે, અને એકદમ અનંત છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
gur kai sabad bhare bhanddaaraa |ગુરુના શબ્દનો ખજાનો ભરપૂર છે.
ਨਾਮ ਧਨ ਬਿਨੁ ਹੋਰ ਸਭ ਬਿਖੁ ਜਾਣੁ ॥
naam dhan bin hor sabh bikh jaan |જાણી લો કે, નામની સંપત્તિ સિવાય બીજી બધી સંપત્તિ ઝેર છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਲੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥੧॥
maaeaa mohi jalai abhimaan |1|અહંકારી લોકો માયાની આસક્તિમાં બળી રહ્યા છે. ||1||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਕੋਇ ॥
guramukh har ras chaakhai koe |ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ લેનાર ગુરુમુખ કેટલો દુર્લભ છે.
ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਹੋਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
tis sadaa anand hovai din raatee poorai bhaag paraapat hoe | rahaau |તે હંમેશા આનંદમાં છે, દિવસ અને રાત; સંપૂર્ણ સારા ભાગ્ય દ્વારા, તે નામ પ્રાપ્ત કરે છે. ||થોભો||
ਸਬਦੁ ਦੀਪਕੁ ਵਰਤੈ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
sabad deepak varatai tihu loe |શબ્દનો શબ્દ એક દીવો છે, જે ત્રણેય લોકને પ્રકાશિત કરે છે.
ਜੋ ਚਾਖੈ ਸੋ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
jo chaakhai so niramal hoe |જે તેનો સ્વાદ લે છે, તે નિષ્કલંક બને છે.
ਨਿਰਮਲ ਨਾਮਿ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਧੋਇ ॥
niramal naam haumai mal dhoe |નિષ્કલંક નામ, ભગવાનનું નામ, અહંકારની મલિનતાને ધોઈ નાખે છે.
ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥
saachee bhagat sadaa sukh hoe |2|સાચી ભક્તિ ભક્તિ કાયમી શાંતિ લાવે છે. ||2||
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸੋ ਹਰਿ ਜਨੁ ਲੋਗੁ ॥
jin har ras chaakhiaa so har jan log |જે ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ લે છે તે ભગવાનનો નમ્ર સેવક છે.
ਤਿਸੁ ਸਦਾ ਹਰਖੁ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਸੋਗੁ ॥
tis sadaa harakh naahee kade sog |તે કાયમ ખુશ છે; તે ક્યારેય ઉદાસ નથી.
ਆਪਿ ਮੁਕਤੁ ਅਵਰਾ ਮੁਕਤੁ ਕਰਾਵੈ ॥
aap mukat avaraa mukat karaavai |તે પોતે પણ મુક્ત છે, અને તે અન્યને પણ મુક્ત કરે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਹਰਿ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
har naam japai har te sukh paavai |3|તે પ્રભુના નામનો જપ કરે છે અને પ્રભુ દ્વારા તેને શાંતિ મળે છે. ||3||
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸਭ ਮੁਈ ਬਿਲਲਾਇ ॥
bin satigur sabh muee bilalaae |સાચા ગુરુ વિના, દરેક વ્યક્તિ પીડાથી રડતા મૃત્યુ પામે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਦਾਝਹਿ ਸਾਤਿ ਨ ਪਾਇ ॥
anadin daajheh saat na paae |રાત-દિવસ, તેઓ બળે છે, અને તેમને શાંતિ મળતી નથી.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸਭੁ ਤ੍ਰਿਸਨ ਬੁਝਾਏ ॥
satigur milai sabh trisan bujhaae |પણ સાચા ગુરુને મળવાથી બધી તરસ છીપાય છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥
naanak naam saant sukh paae |4|2|હે નાનક, નામ દ્વારા, વ્યક્તિને શાંતિ અને શાંતિ મળે છે. ||4||2||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 |ધનસારી, ત્રીજી મહેલ:
ਸਦਾ ਧਨੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥
sadaa dhan antar naam samaale |અંદરથી ઊંડે સુધી પ્રભુના નામની સંપત્તિને એકત્ર કરો અને તેની કદર કરો;
ਜੀਅ ਜੰਤ ਜਿਨਹਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੇ ॥
jeea jant jineh pratipaale |તે તમામ જીવો અને જીવોનું પાલન-પોષણ અને પાલન-પોષણ કરે છે.
ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਏ ॥
mukat padaarath tin kau paae |તેઓ જ મુક્તિનો ખજાનો મેળવે છે,
ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥੧॥
har kai naam rate liv laae |1|જેઓ પ્રેમથી પ્રભાવિત છે, અને ભગવાનના નામ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે. ||1||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਪਾਵੈ ॥
gur sevaa te har naam dhan paavai |ગુરુની સેવા કરવાથી ભગવાનના નામની સંપત્તિ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar paragaas har naam dhiaavai | rahaau |તે અંદર પ્રકાશિત અને પ્રબુદ્ધ છે, અને તે ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરે છે. ||થોભો||
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਗੂੜਾ ਧਨ ਪਿਰ ਹੋਇ ॥
eihu har rang goorraa dhan pir hoe |ભગવાન માટેનો આ પ્રેમ તેના પતિ માટે કન્યાના પ્રેમ જેવો છે.
ਸਾਂਤਿ ਸੀਗਾਰੁ ਰਾਵੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
saant seegaar raave prabh soe |ભગવાન શાંતિ અને સુલેહ-શાંતિથી શણગારેલી આત્મા-કન્યાને આનંદ આપે છે અને આનંદ આપે છે.
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥
haumai vich prabh koe na paae |અહંકાર દ્વારા કોઈ ભગવાનને શોધી શકતું નથી.
ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੨॥
moolahu bhulaa janam gavaae |2|સર્વના મૂળ એવા આદિમ ભગવાનથી દૂર ભટકીને વ્યક્તિ પોતાનું જીવન વ્યર્થ વ્યર્થ કરે છે. ||2||
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਤਿ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਬਾਣੀ ॥
gur te saat sahaj sukh baanee |સુલેહ-શાંતિ, આકાશી શાંતિ, આનંદ અને તેમની બાની શબ્દ ગુરુ તરફથી આવે છે.
ਸੇਵਾ ਸਾਚੀ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੀ ॥
sevaa saachee naam samaanee |સાચી એ સેવા છે, જે વ્યક્તિને નામમાં ભળી જાય છે.
ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਸਦਾ ਧਿਆਏ ॥
sabad milai preetam sadaa dhiaae |શબ્દના શબ્દથી ધન્ય થઈને, તે હંમેશ માટે પ્રિય ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.
ਸਾਚ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥੩॥
saach naam vaddiaaee paae |3|સાચા નામથી મહિમાની પ્રાપ્તિ થાય છે. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸੋਇ ॥
aape karataa jug jug soe |સર્જક પોતે યુગો સુધી રહે છે.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
nadar kare melaavaa hoe |જો તે તેની કૃપાની નજર નાખે છે, તો આપણે તેને મળીએ છીએ.
ਗੁਰਬਾਣੀ ਤੇ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
gurabaanee te har man vasaae |ગુરબાની શબ્દ દ્વારા પ્રભુ મનમાં વાસ કરવા આવે છે.
ਨਾਨਕ ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ॥੪॥੩॥
naanak saach rate prabh aap milaae |4|3|હે નાનક, જેઓ સત્યથી રંગાયેલા છે તેમને ભગવાન પોતાની સાથે જોડે છે. ||4||3||
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ਤੀਜਾ ॥
dhanaasaree mahalaa 3 teejaa |ધનસારી, ત્રીજી મહેલ:
ਜਗੁ ਮੈਲਾ ਮੈਲੋ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
jag mailaa mailo hoe jaae |જગત પ્રદુષિત છે, અને જગતમાં રહેનારાઓ પણ પ્રદૂષિત થાય છે.
ਆਵੈ ਜਾਇ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇ ॥
aavai jaae doojai lobhaae |દ્વૈતની આસક્તિમાં, તે આવે છે અને જાય છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਭ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
doojai bhaae sabh paraj vigoee |આ દ્વૈત પ્રેમે સમગ્ર વિશ્વને બરબાદ કરી નાખ્યું છે.
ਮਨਮੁਖਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ਅਪੁਨੀ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥੧॥
manamukh chottaa khaae apunee pat khoee |1|સ્વૈચ્છિક મનમુખ સજા ભોગવે છે, અને તેનું સન્માન ગુમાવે છે. ||1||
ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
gur sevaa te jan niramal hoe |ગુરુની સેવા કરવાથી વ્યક્તિ નિષ્કલંક બને છે.
ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਪਤਿ ਊਤਮ ਹੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
antar naam vasai pat aootam hoe | rahaau |તે ભગવાનના નામને અંદર સમાવી લે છે, અને તેની સ્થિતિ ઉચ્ચ બની જાય છે. ||થોભો||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਹਰਿ ਸਰਣਾਈ ॥
guramukh ubare har saranaaee |ભગવાનના અભયારણ્યમાં લઈ જઈને ગુરુમુખોનો ઉદ્ધાર થાય છે.
ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਰਾਤੇ ਭਗਤਿ ਦ੍ਰਿੜਾਈ ॥
raam naam raate bhagat drirraaee |ભગવાનના નામ સાથે જોડાયેલા, તેઓ પોતાને ભક્તિમય ઉપાસના માટે પ્રતિબદ્ધ કરે છે.
ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਜਨੁ ਵਡਿਆਈ ਪਾਏ ॥
bhagat kare jan vaddiaaee paae |ભગવાનનો નમ્ર સેવક ભક્તિમય પૂજા કરે છે, અને મહાનતાથી ધન્ય થાય છે.
ਸਾਚਿ ਰਤੇ ਸੁਖ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥੨॥
saach rate sukh sahaj samaae |2|સત્ય સાથે સંલગ્ન, તે આકાશી શાંતિમાં સમાઈ જાય છે. ||2||
ਸਾਚੇ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਜਾਣੁ ॥
saache kaa gaahak viralaa ko jaan |જાણી લો કે સાચું નામ ખરીદનાર બહુ દુર્લભ છે.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੁ ॥
gur kai sabad aap pachhaan |ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તે પોતાની જાતને સમજવામાં આવે છે.
ਸਾਚੀ ਰਾਸਿ ਸਾਚਾ ਵਾਪਾਰੁ ॥
saachee raas saachaa vaapaar |તેની મૂડી સાચી છે, અને તેનો વેપાર સાચો છે.
ਸੋ ਧੰਨੁ ਪੁਰਖੁ ਜਿਸੁ ਨਾਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥੩॥
so dhan purakh jis naam piaar |3|ધન્ય છે તે વ્યક્તિ, જે નામને પ્રેમ કરે છે. ||3||
ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭਿ ਸਾਚੈ ਇਕਿ ਸਚਿ ਲਾਏ ॥
tin prabh saachai ik sach laae |ભગવાન, સાચા ભગવાન, કેટલાકને તેમના સાચા નામ સાથે જોડ્યા છે.
ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥
aootam baanee sabad sunaae |તેઓ તેમની બાનીનો સૌથી ઉત્કૃષ્ટ શબ્દ અને તેમના શબ્દનો શબ્દ સાંભળે છે.