ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 786
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹੁਕਮੀ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਬਹੁ ਭਿਤਿ ਸੰਸਾਰਾ ॥
hukamee srisatt saajeean bahu bhit sansaaraa |તેમની આજ્ઞાથી, તેમણે સૃષ્ટિનું સર્જન કર્યું, વિશ્વ તેની અનેક પ્રજાતિઓ સાથે.
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਸਚੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
teraa hukam na jaapee ketarraa sache alakh apaaraa |હે અદ્રશ્ય અને અનંત સાચા પ્રભુ, તમારી આજ્ઞા કેટલી મહાન છે તે હું જાણતો નથી.
ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
eikanaa no too mel laihi gur sabad beechaaraa |તમે તમારી સાથે કેટલાક જોડાઓ; તેઓ ગુરુના શબ્દના શબ્દ પર વિચાર કરે છે.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰਾ ॥
sach rate se niramale haumai taj vikaaraa |જેઓ સાચા ભગવાનથી રંગાયેલા છે તેઓ નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તેઓ અહંકાર અને ભ્રષ્ટાચાર પર વિજય મેળવે છે.
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਸੋਈ ਸਚਿਆਰਾ ॥੨॥
jis too meleh so tudh milai soee sachiaaraa |2|તે એકલા તમારી સાથે એકરૂપ છે, જેને તમે તમારી સાથે જોડો છો; તે એકલો સાચો છે. ||2||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਜਿਨ ਦੁਰਮਤਿ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥
soohavee soohaa sabh sansaar hai jin duramat doojaa bhaau |હે લાલ ઝભ્ભાવાળી સ્ત્રી, આખું જગત લાલ છે, દુષ્ટ મન અને દ્વૈતના પ્રેમમાં ડૂબેલું છે.
ਖਿਨ ਮਹਿ ਝੂਠੁ ਸਭੁ ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਜਿਉ ਟਿਕੈ ਨ ਬਿਰਖ ਕੀ ਛਾਉ ॥
khin meh jhootth sabh binas jaae jiau ttikai na birakh kee chhaau |એક ક્ષણમાં, આ જૂઠાણું સંપૂર્ણપણે અદૃશ્ય થઈ જાય છે; ઝાડની છાયાની જેમ, તે ગયો છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਜਿਉ ਰੰਗਿ ਮਜੀਠ ਸਚੜਾਉ ॥
guramukh laalo laal hai jiau rang majeetth sacharraau |ગુરુમુખ એ સૌથી ઊંડો કિરમજી રંગ છે, જે પ્રભુના પ્રેમના કાયમી રંગમાં રંગાયેલો છે.
ਉਲਟੀ ਸਕਤਿ ਸਿਵੈ ਘਰਿ ਆਈ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥
aulattee sakat sivai ghar aaee man vasiaa har amrit naau |તે માયાથી દૂર થઈ જાય છે, અને ભગવાનના આકાશી ઘરમાં પ્રવેશ કરે છે; ભગવાનનું અમૃત નામ તેના મનમાં વસે છે.
ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥
naanak balihaaree gur aapane jit miliaai har gun gaau |1|હે નાનક, હું મારા ગુરુને બલિદાન છું; તેને મળીને, હું ભગવાનની સ્તુતિ ગાઉં છું. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਕੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
soohaa rang vikaar hai kant na paaeaa jaae |લાલ રંગ નિરર્થક અને નકામું છે; તે તમને તમારા પતિ ભગવાનને મેળવવામાં મદદ કરી શકશે નહીં.
ਇਸੁ ਲਹਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਵਈ ਰੰਡ ਬੈਠੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
eis lahade bilam na hovee randd baitthee doojai bhaae |આ રંગ ઝાંખા થવામાં લાંબો સમય લેતો નથી; તેણી જે દ્વૈતને પ્રેમ કરે છે, તે વિધવા બને છે.
ਮੁੰਧ ਇਆਣੀ ਦੁੰਮਣੀ ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਲੁੋਭਾਇ ॥
mundh eaanee dunmanee soohai ves luobhaae |તેણી જે તેના લાલ વસ્ત્રો પહેરવાનું પસંદ કરે છે તે મૂર્ખ અને બેવડી છે.
ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਕਰਿ ਭੈ ਭਾਇ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਇ ॥
sabad sachai rang laal kar bhai bhaae seegaar banaae |તેથી શબ્દના સાચા શબ્દને તમારો લાલ વસ્ત્ર બનાવો, અને ભગવાનનો ડર અને ભગવાનનો પ્રેમ તમારા આભૂષણો અને શણગાર બનવા દો.
ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿ ਚਲਨਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥
naanak sadaa sohaaganee ji chalan satigur bhaae |2|ઓ નાનક, તે હંમેશ માટે સુખી આત્મા-વધૂ છે, જે સાચા ગુરુની ઈચ્છા પ્રમાણે ચાલે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਪੇ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਆਪਿ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
aape aap upaaeian aap keemat paaee |તેણે પોતે જ પોતાનું સર્જન કર્યું છે, અને તે પોતે જ પોતાનું મૂલ્યાંકન કરે છે.
ਤਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥
tis daa ant na jaapee gur sabad bujhaaee |તેની મર્યાદા જાણી શકાતી નથી; ગુરુના શબ્દ દ્વારા, તેને સમજાય છે.
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਾਈ ॥
maaeaa mohu gubaar hai doojai bharamaaee |માયાની આસક્તિના અંધકારમાં જગત દ્વૈતમાં ભટકે છે.
ਮਨਮੁਖ ਠਉਰ ਨ ਪਾਇਨੑੀ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
manamukh tthaur na paaeinaee fir aavai jaaee |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને આરામનું સ્થાન મળતું નથી; તેઓ આવતા અને જતા રહે છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਸਭ ਚਲੈ ਰਜਾਈ ॥੩॥
jo tis bhaavai so theeai sabh chalai rajaaee |3|જે તેને પ્રસન્ન કરે છે, તે જ થાય છે. બધા તેની મરજી પ્રમાણે ચાલે છે. ||3||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸੂਹੈ ਵੇਸਿ ਕਾਮਣਿ ਕੁਲਖਣੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਛੋਡਿ ਪਰ ਪੁਰਖ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
soohai ves kaaman kulakhanee jo prabh chhodd par purakh dhare piaar |લાલ ઝભ્ભાવાળી કન્યા દુષ્ટ છે; તે ભગવાનને છોડી દે છે, અને બીજા માણસ માટે પ્રેમ કેળવે છે.
ਓਸੁ ਸੀਲੁ ਨ ਸੰਜਮੁ ਸਦਾ ਝੂਠੁ ਬੋਲੈ ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਖੁਆਰੁ ॥
os seel na sanjam sadaa jhootth bolai manamukh karam khuaar |તેણી પાસે ન તો નમ્રતા છે કે ન તો સ્વ-શિસ્ત; સ્વ-ઇચ્છા ધરાવતો મનમુખ સતત જૂઠું બોલે છે, અને ખરાબ કર્મોના ખરાબ કર્મથી બરબાદ થાય છે.
ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਭਤਾਰੁ ॥
jis poorab hovai likhiaa tis satigur milai bhataar |જેમની પાસે આવી પૂર્વનિર્ધારિત નિયતિ છે, તે સાચા ગુરુને પ્રાપ્ત કરે છે તેના પતિ છે.
ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਸਭੁ ਉਤਾਰਿ ਧਰੇ ਗਲਿ ਪਹਿਰੈ ਖਿਮਾ ਸੀਗਾਰੁ ॥
soohaa ves sabh utaar dhare gal pahirai khimaa seegaar |તેણી તેના તમામ લાલ વસ્ત્રો કાઢી નાખે છે, અને તેના ગળામાં દયા અને ક્ષમાના ઘરેણાં પહેરે છે.
ਪੇਈਐ ਸਾਹੁਰੈ ਬਹੁ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ਤਿਸੁ ਪੂਜ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸੈਸਾਰੁ ॥
peeeai saahurai bahu sobhaa paae tis pooj kare sabh saisaar |આ લોકમાં અને પરલોકમાં, તેણીને મહાન સન્માન મળે છે, અને સમગ્ર વિશ્વ તેની પૂજા કરે છે.
ਓਹ ਰਲਾਈ ਕਿਸੈ ਦੀ ਨਾ ਰਲੈ ਜਿਸੁ ਰਾਵੇ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥
oh ralaaee kisai dee naa ralai jis raave sirajanahaar |તેણી જે તેના નિર્માતા ભગવાન દ્વારા આનંદિત છે તે બહાર ઊભી છે, અને ભીડ સાથે ભળી શકતી નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਜਿਸੁ ਅਵਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਭਰਤਾਰੁ ॥੧॥
naanak guramukh sadaa suhaaganee jis avinaasee purakh bharataar |1|ઓ નાનક, ગુરુમુખ એ કાયમ માટે સુખી આત્મા-વધૂ છે; તેણીના પતિ તરીકે અવિનાશી ભગવાન ભગવાન છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਸੁਪਨੈ ਨਿਸੀ ਬਿਨੁ ਤਾਗੇ ਗਲਿ ਹਾਰੁ ॥
soohaa rang supanai nisee bin taage gal haar |લાલ રંગ રાતના સ્વપ્ન જેવો છે; તે તાર વગરના ગળાના હાર જેવું છે.
ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠ ਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ॥
sachaa rang majeetth kaa guramukh braham beechaar |ગુરૂમુખો કાયમી રંગ ધારણ કરે છે, ભગવાન ભગવાનનું ચિંતન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰੇਮ ਮਹਾ ਰਸੀ ਸਭਿ ਬੁਰਿਆਈਆ ਛਾਰੁ ॥੨॥
naanak prem mahaa rasee sabh buriaaeea chhaar |2|હે નાનક, ભગવાનના પ્રેમના પરમ ઉત્કૃષ્ટ સારથી, બધા પાપો અને દુષ્ટ કાર્યો રાખમાં ફેરવાઈ જાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਇਹੁ ਜਗੁ ਆਪਿ ਉਪਾਇਓਨੁ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵਿਡਾਨੁ ॥
eihu jag aap upaaeion kar choj viddaan |તેણે પોતે જ આ વિશ્વનું સર્જન કર્યું, અને આ અદ્ભુત નાટકનું મંચન કર્યું.
ਪੰਚ ਧਾਤੁ ਵਿਚਿ ਪਾਈਅਨੁ ਮੋਹੁ ਝੂਠੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥
panch dhaat vich paaeean mohu jhootth gumaan |પાંચ તત્વોના શરીરમાં, તેમણે આસક્તિ, મિથ્યાત્વ અને આત્મ-અહંકારનો સંચાર કર્યો.
ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਮਨਮੁਖੁ ਅਗਿਆਨੁ ॥
aavai jaae bhavaaeeai manamukh agiaan |અજ્ઞાની, સ્વૈચ્છિક મનમુખ આવે છે અને જાય છે, પુનર્જન્મમાં ભટકે છે.
ਇਕਨਾ ਆਪਿ ਬੁਝਾਇਓਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗਿਆਨੁ ॥
eikanaa aap bujhaaeion guramukh har giaan |તે પોતે ભગવાનના આધ્યાત્મિક જ્ઞાન દ્વારા કેટલાકને ગુરુમુખ બનવાનું શીખવે છે.
ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥੪॥
bhagat khajaanaa bakhasion har naam nidhaan |4|તે તેમને ભક્તિમય ઉપાસનાનો ખજાનો અને ભગવાનના નામની સંપત્તિથી આશીર્વાદ આપે છે. ||4||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸੂਹਵੀਏ ਸੂਹਾ ਵੇਸੁ ਛਡਿ ਤੂ ਤਾ ਪਿਰ ਲਗੀ ਪਿਆਰੁ ॥
soohavee soohaa ves chhadd too taa pir lagee piaar |ઓ લાલ ઝભ્ભાવાળી સ્ત્રી, તારો લાલ વસ્ત્ર કાઢી નાખ, અને પછી, તું તારા પતિ ભગવાનને પ્રેમ કરવા આવીશ.