ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 140
ਅਵਰੀ ਨੋ ਸਮਝਾਵਣਿ ਜਾਇ ॥
avaree no samajhaavan jaae |અને તેમ છતાં, તેઓ બીજાઓને શીખવવા માટે બહાર જાય છે.
ਮੁਠਾ ਆਪਿ ਮੁਹਾਏ ਸਾਥੈ ॥
mutthaa aap muhaae saathai |તેઓ છેતરાયા છે, અને તેઓ તેમના સાથીઓને છેતરે છે.
ਨਾਨਕ ਐਸਾ ਆਗੂ ਜਾਪੈ ॥੧॥
naanak aaisaa aagoo jaapai |1|હે નાનક, આવા માણસોના આગેવાનો છે. ||1||
ਮਹਲਾ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਜਿਸ ਦੈ ਅੰਦਰਿ ਸਚੁ ਹੈ ਸੋ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਮੁਖਿ ਸਚੁ ਅਲਾਏ ॥
jis dai andar sach hai so sachaa naam mukh sach alaae |જેમની અંદર સત્ય રહે છે, તેઓ સાચા નામને પ્રાપ્ત કરે છે; તેઓ માત્ર સત્ય બોલે છે.
ਓਹੁ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਆਪਿ ਚਲਦਾ ਹੋਰਨਾ ਨੋ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
ohu har maarag aap chaladaa horanaa no har maarag paae |તેઓ ભગવાનના માર્ગ પર ચાલે છે, અને અન્ય લોકોને પણ પ્રભુના માર્ગ પર ચાલવા માટે પ્રેરણા આપે છે.
ਜੇ ਅਗੈ ਤੀਰਥੁ ਹੋਇ ਤਾ ਮਲੁ ਲਹੈ ਛਪੜਿ ਨਾਤੈ ਸਗਵੀ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥
je agai teerath hoe taa mal lahai chhaparr naatai sagavee mal laae |પવિત્ર જળના કુંડમાં સ્નાન કરીને, તેઓ ગંદકીથી ધોવાઇ જાય છે. પરંતુ, સ્થિર તળાવમાં સ્નાન કરીને, તેઓ વધુ ગંદકીથી દૂષિત થાય છે.
ਤੀਰਥੁ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੋ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥
teerath pooraa satiguroo jo anadin har har naam dhiaae |સાચા ગુરુ પવિત્ર જળનો પરફેક્ટ પૂલ છે. રાત-દિવસ, તે ભગવાન, હર, હરના નામનું ધ્યાન કરે છે.
ਓਹੁ ਆਪਿ ਛੁਟਾ ਕੁਟੰਬ ਸਿਉ ਦੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਛਡਾਏ ॥
ohu aap chhuttaa kuttanb siau de har har naam sabh srisatt chhaddaae |તે બચી ગયો છે, તેના પરિવાર સાથે; ભગવાન, હર, હરના નામનું સ્મરણ કરીને, તે આખા જગતનો ઉદ્ધાર કરે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜੋ ਆਪਿ ਜਪੈ ਅਵਰਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਏ ॥੨॥
jan naanak tis balihaaranai jo aap japai avaraa naam japaae |2|સેવક નાનક એ એક બલિદાન છે જે પોતે નામનો જપ કરે છે, અને અન્યને પણ તેનો જાપ કરવા પ્રેરિત કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਇਕਿ ਕੰਦ ਮੂਲੁ ਚੁਣਿ ਖਾਹਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਵਾਸਾ ॥
eik kand mool chun khaeh van khandd vaasaa |કેટલાક ફળો અને મૂળ ચૂંટીને ખાય છે અને રણમાં રહે છે.
ਇਕਿ ਭਗਵਾ ਵੇਸੁ ਕਰਿ ਫਿਰਹਿ ਜੋਗੀ ਸੰਨਿਆਸਾ ॥
eik bhagavaa ves kar fireh jogee saniaasaa |કેટલાક ભગવા વસ્ત્રો પહેરીને યોગી અને સન્યાસી તરીકે ભટકતા હોય છે.
ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਕੀ ਆਸਾ ॥
andar trisanaa bahut chhaadan bhojan kee aasaa |પરંતુ હજુ પણ તેમની અંદર એટલી બધી ઈચ્છા છે - તેઓ હજુ પણ કપડાં અને ખોરાક માટે ઝંખે છે.
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ਨ ਗਿਰਹੀ ਨ ਉਦਾਸਾ ॥
birathaa janam gavaae na girahee na udaasaa |તેઓ પોતાનું જીવન નકામી રીતે વેડફી નાખે છે; તેઓ ન તો ગૃહસ્થ છે કે ન ત્યાગી.
ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਉਤਰੈ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ॥
jamakaal sirahu na utarai tribidh manasaa |મૃત્યુનો દૂત તેમના માથા પર લટકે છે, અને તેઓ ત્રણ તબક્કાની ઇચ્છાથી છટકી શકતા નથી.
ਗੁਰਮਤੀ ਕਾਲੁ ਨ ਆਵੈ ਨੇੜੈ ਜਾ ਹੋਵੈ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ॥
guramatee kaal na aavai nerrai jaa hovai daasan daasaa |જેઓ ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરે છે, અને ભગવાનના દાસોના દાસ બની જાય છે તેમને મૃત્યુ નજીક પણ આવતું નથી.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਮਨਿ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸਾ ॥
sachaa sabad sach man ghar hee maeh udaasaa |શબ્દનો સાચો શબ્દ તેમના સાચા મનમાં રહે છે; પોતાના આંતરિક જીવોના ઘરની અંદર, તેઓ અળગા રહે છે.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਸੇ ਆਸਾ ਤੇ ਨਿਰਾਸਾ ॥੫॥
naanak satigur sevan aapanaa se aasaa te niraasaa |5|હે નાનક, જેઓ તેમના સાચા ગુરુની સેવા કરે છે, તેઓ ઈચ્છામાંથી ઈચ્છાહીનતા તરફ વધે છે. ||5||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਜੇ ਰਤੁ ਲਗੈ ਕਪੜੈ ਜਾਮਾ ਹੋਇ ਪਲੀਤੁ ॥
je rat lagai kaparrai jaamaa hoe paleet |જો કોઈના કપડા લોહીથી ખરડાયેલા હોય તો તે કપડા અશુદ્ધ થઈ જાય છે.
ਜੋ ਰਤੁ ਪੀਵਹਿ ਮਾਣਸਾ ਤਿਨ ਕਿਉ ਨਿਰਮਲੁ ਚੀਤੁ ॥
jo rat peeveh maanasaa tin kiau niramal cheet |જેઓ મનુષ્યનું લોહી ચૂસે છે-તેની ચેતના કેવી રીતે શુદ્ધ હશે?
ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਖੁਦਾਇ ਕਾ ਦਿਲਿ ਹਛੈ ਮੁਖਿ ਲੇਹੁ ॥
naanak naau khudaae kaa dil hachhai mukh lehu |હે નાનક, હ્રદયપૂર્વકની ભક્તિ સાથે ભગવાનના નામનો જપ કરો.
ਅਵਰਿ ਦਿਵਾਜੇ ਦੁਨੀ ਕੇ ਝੂਠੇ ਅਮਲ ਕਰੇਹੁ ॥੧॥
avar divaaje dunee ke jhootthe amal karehu |1|બાકીનું બધું માત્ર આડંબરયુક્ત દુન્યવી દેખાડો છે, અને ખોટા કાર્યોનો આચરણ છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਜਾ ਹਉ ਨਾਹੀ ਤਾ ਕਿਆ ਆਖਾ ਕਿਹੁ ਨਾਹੀ ਕਿਆ ਹੋਵਾ ॥
jaa hau naahee taa kiaa aakhaa kihu naahee kiaa hovaa |હું કોઈ નથી એટલે શું કહું? હું કંઈ નથી એટલે હું શું બની શકું?
ਕੀਤਾ ਕਰਣਾ ਕਹਿਆ ਕਥਨਾ ਭਰਿਆ ਭਰਿ ਭਰਿ ਧੋਵਾਂ ॥
keetaa karanaa kahiaa kathanaa bhariaa bhar bhar dhovaan |જેમ તેણે મને બનાવ્યો, તેમ હું કાર્ય કરું છું. જેમ તે મને બોલવાનું કારણ આપે છે, તેમ હું બોલું છું. હું પાપોથી ભરપૂર અને ભરાઈ ગયો છું - જો હું તેને ધોઈ શકું!
ਆਪਿ ਨ ਬੁਝਾ ਲੋਕ ਬੁਝਾਈ ਐਸਾ ਆਗੂ ਹੋਵਾਂ ॥
aap na bujhaa lok bujhaaee aaisaa aagoo hovaan |હું મારી જાતને સમજી શકતો નથી, અને છતાં હું બીજાને શીખવવાનો પ્રયત્ન કરું છું. આવો હું માર્ગદર્શક છું!
ਨਾਨਕ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਕੈ ਦਸੇ ਰਾਹੈ ਸਭਸੁ ਮੁਹਾਏ ਸਾਥੈ ॥
naanak andhaa hoe kai dase raahai sabhas muhaae saathai |હે નાનક, જે અંધ છે તે બીજાને માર્ગ બતાવે છે, અને તેના બધા સાથીઓને ગેરમાર્ગે દોરે છે.
ਅਗੈ ਗਇਆ ਮੁਹੇ ਮੁਹਿ ਪਾਹਿ ਸੁ ਐਸਾ ਆਗੂ ਜਾਪੈ ॥੨॥
agai geaa muhe muhi paeh su aaisaa aagoo jaapai |2|પરંતુ, આ પછીની દુનિયામાં જઈને, તેને મારવામાં આવશે અને ચહેરા પર લાત મારવામાં આવશે; પછી, તે સ્પષ્ટ થશે કે તે કેવા માર્ગદર્શક હતા! ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਸਭ ਤੂੰ ਘੜੀ ਮੂਰਤ ਵੀਚਾਰਾ ॥
maahaa rutee sabh toon gharree moorat veechaaraa |બધા મહિનાઓ અને ઋતુઓ, મિનિટો અને કલાકોમાં, હે ભગવાન, હું તમારા પર વાસ કરું છું.
ਤੂੰ ਗਣਤੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਸਚੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥
toon ganatai kinai na paaeio sache alakh apaaraa |હે સાચા, અદ્રશ્ય અને અનંત ભગવાન, ચતુરાઈથી કોઈ તમને પ્રાપ્ત કરી શક્યું નથી.
ਪੜਿਆ ਮੂਰਖੁ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
parriaa moorakh aakheeai jis lab lobh ahankaaraa |જે વિદ્વાન લોભ, અહંકાર અને અહંકારથી ભરેલો છે, તે મૂર્ખ કહેવાય છે.
ਨਾਉ ਪੜੀਐ ਨਾਉ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥
naau parreeai naau bujheeai guramatee veechaaraa |તેથી નામ વાંચો, અને નામની અનુભૂતિ કરો, અને ગુરુના ઉપદેશોનું ચિંતન કરો.
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਭਗਤੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
guramatee naam dhan khattiaa bhagatee bhare bhanddaaraa |ગુરુના ઉપદેશ દ્વારા, મેં નામની સંપત્તિ કમાવી છે; મારી પાસે ભંડારો છે, ભગવાનની ભક્તિથી છલોછલ.
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿਆ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰਾ ॥
niramal naam maniaa dar sachai sachiaaraa |નિષ્કલંક નામમાં વિશ્વાસ રાખીને, વ્યક્તિ ભગવાનના સાચા દરબારમાં સાચા તરીકે વખાણવામાં આવે છે.
ਜਿਸ ਦਾ ਜੀਉ ਪਰਾਣੁ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
jis daa jeeo paraan hai antar jot apaaraa |અનંત ભગવાનનો દિવ્ય પ્રકાશ, જે આત્મા અને જીવનના શ્વાસના માલિક છે, તે આંતરિકમાં ઊંડો છે.
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਇਕੁ ਤੂੰ ਹੋਰੁ ਜਗਤੁ ਵਣਜਾਰਾ ॥੬॥
sachaa saahu ik toon hor jagat vanajaaraa |6|તમે જ સાચા બેંકર છો, હે ભગવાન; બાકીનું વિશ્વ ફક્ત તમારા નાના વેપારી છે. ||6||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਮਿਹਰ ਮਸੀਤਿ ਸਿਦਕੁ ਮੁਸਲਾ ਹਕੁ ਹਲਾਲੁ ਕੁਰਾਣੁ ॥
mihar maseet sidak musalaa hak halaal kuraan |દયાને તમારી મસ્જિદ, વિશ્વાસ તમારી પ્રાર્થના-સાદડી અને તમારા કુરાનને પ્રામાણિક જીવન જીવવા દો.
ਸਰਮ ਸੁੰਨਤਿ ਸੀਲੁ ਰੋਜਾ ਹੋਹੁ ਮੁਸਲਮਾਣੁ ॥
saram sunat seel rojaa hohu musalamaan |નમ્રતાને તમારી સુન્નત બનાવો, અને સારા વર્તનને તમારા ઉપવાસ બનાવો. આ રીતે, તમે સાચા મુસ્લિમ બનશો.
ਕਰਣੀ ਕਾਬਾ ਸਚੁ ਪੀਰੁ ਕਲਮਾ ਕਰਮ ਨਿਵਾਜ ॥
karanee kaabaa sach peer kalamaa karam nivaaj |સારા આચરણને તમારી કાબા, સત્ય તમારા આધ્યાત્મિક માર્ગદર્શક અને સારા કાર્યોનું કર્મ તમારી પ્રાર્થના અને જપ બનવા દો.
ਤਸਬੀ ਸਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵਸੀ ਨਾਨਕ ਰਖੈ ਲਾਜ ॥੧॥
tasabee saa tis bhaavasee naanak rakhai laaj |1|તમારી રોઝરી એવી બનવા દો જે તેમની ઇચ્છાને ખુશ કરે છે. હે નાનક, ભગવાન તમારું સન્માન બચાવશે. ||1||