ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 554
ਘਟਿ ਵਸਹਿ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਰਸਨਾ ਜਪੈ ਗੁਪਾਲ ॥
ghatt vaseh charanaarabind rasanaa japai gupaal |પ્રભુના કમળ ચરણને તમારા હૃદયમાં રહેવા દો, અને તમારી જીભથી ભગવાનના નામનો જપ કરો.
ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰੀਐ ਤਿਸੁ ਦੇਹੀ ਕਉ ਪਾਲਿ ॥੨॥
naanak so prabh simareeai tis dehee kau paal |2|હે નાનક, ભગવાનનું સ્મરણ કરીને ધ્યાન કરો, અને આ શરીરનું સંવર્ધન કરો. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਪੇ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰੇ ਇਸਨਾਨੁ ॥
aape atthasatth teerath karataa aap kare isanaan |નિર્માતા પોતે તીર્થસ્થાનોના અઠ્ઠાઠ પવિત્ર સ્થાનો છે; તે પોતે તેમાં શુદ્ધ સ્નાન કરે છે.
ਆਪੇ ਸੰਜਮਿ ਵਰਤੈ ਸ੍ਵਾਮੀ ਆਪਿ ਜਪਾਇਹਿ ਨਾਮੁ ॥
aape sanjam varatai svaamee aap japaaeihi naam |તે પોતે કઠોર સ્વ-શિસ્તનું પાલન કરે છે; ભગવાન સ્વામી પોતે જ આપણને તેમના નામનો જપ કરાવે છે.
ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਭਉ ਖੰਡਨੁ ਆਪਿ ਕਰੈ ਸਭੁ ਦਾਨੁ ॥
aap deaal hoe bhau khanddan aap karai sabh daan |તે પોતે આપણા માટે દયાળુ બને છે; ભયનો નાશ કરનાર પોતે બધાને દાનમાં આપે છે.
ਜਿਸ ਨੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋ ਸਦ ਹੀ ਦਰਗਹਿ ਪਾਏ ਮਾਨੁ ॥
jis no guramukh aap bujhaae so sad hee darageh paae maan |જેને તેણે જ્ઞાન આપ્યું છે અને ગુરુમુખ બનાવ્યું છે, તે તેના દરબારમાં સદાય સન્માન મેળવે છે.
ਜਿਸ ਦੀ ਪੈਜ ਰਖੈ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਸਚਾ ਹਰਿ ਜਾਨੁ ॥੧੪॥
jis dee paij rakhai har suaamee so sachaa har jaan |14|જેનું માન પ્રભુએ સાચવ્યું છે તે સાચા પ્રભુને ઓળખે છે. ||14||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਜਗੁ ਅੰਧੁ ਹੈ ਅੰਧੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
naanak bin satigur bhette jag andh hai andhe karam kamaae |હે નાનક, સાચા ગુરુને મળ્યા વિના, વિશ્વ આંધળું છે, અને તે આંધળા કાર્યો કરે છે.
ਸਬਦੈ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਵਈ ਜਿਤੁ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
sabadai siau chit na laavee jit sukh vasai man aae |તે તેની ચેતનાને શબ્દના શબ્દ પર કેન્દ્રિત કરતું નથી, જે મનમાં રહેવા માટે શાંતિ લાવશે.
ਤਾਮਸਿ ਲਗਾ ਸਦਾ ਫਿਰੈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਜਲਤੁ ਬਿਹਾਇ ॥
taamas lagaa sadaa firai ahinis jalat bihaae |હંમેશા ઓછી શક્તિના ઘેરા જુસ્સાથી પીડિત, તે આસપાસ ભટકતો રહે છે, તેના દિવસો અને રાતો સળગતી પસાર કરે છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥
jo tis bhaavai so theeai kahanaa kichhoo na jaae |1|જે તેને ખુશ કરે છે, તે થાય છે; આમાં કોઈનું કહેવું નથી. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੂ ਫੁਰਮਾਇਆ ਕਾਰੀ ਏਹ ਕਰੇਹੁ ॥
satiguroo furamaaeaa kaaree eh karehu |સાચા ગુરુએ અમને આ કરવા માટે આજ્ઞા આપી છે:
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹੋਇ ਕੈ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮਾਲੇਹੁ ॥
guroo duaarai hoe kai saahib samaalehu |ગુરુના દ્વાર દ્વારા, ભગવાન માસ્ટરનું ધ્યાન કરો.
ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ਹੈ ਭਰਮੈ ਕੇ ਛਉੜ ਕਟਿ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਧਰੇਹੁ ॥
saahib sadaa hajoor hai bharamai ke chhaurr katt kai antar jot dharehu |ભગવાન ગુરુ નિત્ય વિદ્યમાન છે. તે શંકાનો પડદો ફાડી નાખે છે અને મનમાં પોતાનો પ્રકાશ સ્થાપિત કરે છે.
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਦਾਰੂ ਏਹੁ ਲਾਏਹੁ ॥
har kaa naam amrit hai daaroo ehu laaehu |ભગવાનનું નામ અમૃત છે - આ ઉપચાર દવા લો!
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਚਿਤਿ ਰਖਹੁ ਸੰਜਮੁ ਸਚਾ ਨੇਹੁ ॥
satigur kaa bhaanaa chit rakhahu sanjam sachaa nehu |તમારી ચેતનામાં સાચા ગુરુની ઇચ્છાને સમાવિષ્ટ કરો, અને સાચા ભગવાનના પ્રેમને તમારી સ્વ-શિસ્ત બનાવો.
ਨਾਨਕ ਐਥੈ ਸੁਖੈ ਅੰਦਰਿ ਰਖਸੀ ਅਗੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਕੇਲ ਕਰੇਹੁ ॥੨॥
naanak aaithai sukhai andar rakhasee agai har siau kel karehu |2|હે નાનક, તમને અહીં શાંતિમાં રાખવામાં આવશે, અને પછીથી, તમે ભગવાન સાથે ઉજવણી કરશો. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਪੇ ਭਾਰ ਅਠਾਰਹ ਬਣਸਪਤਿ ਆਪੇ ਹੀ ਫਲ ਲਾਏ ॥
aape bhaar atthaarah banasapat aape hee fal laae |તે પોતે પ્રકૃતિની વિશાળ વિવિધતા છે, અને તે પોતે જ તેને ફળ આપે છે.
ਆਪੇ ਮਾਲੀ ਆਪਿ ਸਭੁ ਸਿੰਚੈ ਆਪੇ ਹੀ ਮੁਹਿ ਪਾਏ ॥
aape maalee aap sabh sinchai aape hee muhi paae |તે પોતે જ માળી છે, તે પોતે જ બધા છોડને સિંચે છે, અને તે પોતે જ તેને પોતાના મુખમાં મૂકે છે.
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਦਿਵਾਏ ॥
aape karataa aape bhugataa aape dee divaae |તે પોતે જ સર્જનહાર છે, અને તે પોતે જ ભોગવનાર છે; તે પોતે આપે છે, અને બીજાને આપવાનું કારણ બને છે.
ਆਪੇ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪੇ ਹੈ ਰਾਖਾ ਆਪੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
aape saahib aape hai raakhaa aape rahiaa samaae |તે પોતે જ પ્રભુ અને ગુરુ છે, અને તે પોતે જ રક્ષક છે; તે પોતે સર્વત્ર વ્યાપ્ત અને વ્યાપી રહ્યો છે.
ਜਨੁ ਨਾਨਕ ਵਡਿਆਈ ਆਖੈ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਕੀ ਜਿਸ ਨੋ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਏ ॥੧੫॥
jan naanak vaddiaaee aakhai har karate kee jis no til na tamaae |15|સેવક નાનક ભગવાન, સર્જનહારની મહાનતાની વાત કરે છે, જેને બિલકુલ લોભ નથી. ||15||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਮਾਣਸੁ ਭਰਿਆ ਆਣਿਆ ਮਾਣਸੁ ਭਰਿਆ ਆਇ ॥
maanas bhariaa aaniaa maanas bhariaa aae |એક વ્યક્તિ સંપૂર્ણ બોટલ લાવે છે, અને બીજો પોતાનો કપ ભરે છે.
ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਮਤਿ ਦੂਰਿ ਹੋਇ ਬਰਲੁ ਪਵੈ ਵਿਚਿ ਆਇ ॥
jit peetai mat door hoe baral pavai vich aae |શરાબ પીતાં તેની બુદ્ધિ નીકળી જાય છે, અને ગાંડપણ તેના મનમાં પ્રવેશે છે;
ਆਪਣਾ ਪਰਾਇਆ ਨ ਪਛਾਣਈ ਖਸਮਹੁ ਧਕੇ ਖਾਇ ॥
aapanaa paraaeaa na pachhaanee khasamahu dhake khaae |તે પોતાના અને બીજા વચ્ચે તફાવત કરી શકતો નથી, અને તે તેના ભગવાન અને માસ્ટર દ્વારા ત્રાટક્યો છે.
ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਖਸਮੁ ਵਿਸਰੈ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
jit peetai khasam visarai daragah milai sajaae |તે પીને તે પોતાના પ્રભુ અને ગુરુને ભૂલી જાય છે અને તેને પ્રભુના દરબારમાં સજા થાય છે.
ਝੂਠਾ ਮਦੁ ਮੂਲਿ ਨ ਪੀਚਈ ਜੇ ਕਾ ਪਾਰਿ ਵਸਾਇ ॥
jhootthaa mad mool na peechee je kaa paar vasaae |ખોટો દ્રાક્ષારસ બિલકુલ ન પીવો, જો તે તમારી શક્તિમાં હોય.
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਸਚੁ ਮਦੁ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥
naanak nadaree sach mad paaeeai satigur milai jis aae |ઓ નાનક, સાચા ગુરુ આવે છે અને નશ્વરને મળે છે; તેમની કૃપાથી, વ્યક્તિ સાચો વાઇન મેળવે છે.
ਸਦਾ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਹੈ ਮਹਲੀ ਪਾਵੈ ਥਾਉ ॥੧॥
sadaa saahib kai rang rahai mahalee paavai thaau |1|તે ભગવાન માસ્ટરના પ્રેમમાં કાયમ રહેશે, અને તેની હાજરીની હવેલીમાં આસન મેળવશે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਜਾ ਇਸ ਨੋ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
eihu jagat jeevat marai jaa is no sojhee hoe |જ્યારે આ જગત સમજમાં આવે છે, ત્યારે તે જીવતા છતાં મૃત રહે છે.
ਜਾ ਤਿਨਿੑ ਸਵਾਲਿਆ ਤਾਂ ਸਵਿ ਰਹਿਆ ਜਗਾਏ ਤਾਂ ਸੁਧਿ ਹੋਇ ॥
jaa tini savaaliaa taan sav rahiaa jagaae taan sudh hoe |જ્યારે ભગવાન તેને ઊંઘમાં મૂકે છે, ત્યારે તે સૂતો રહે છે; જ્યારે તે તેને જગાડે છે, ત્યારે તે ચેતના પાછો મેળવે છે.
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੈ ਸੋਇ ॥
naanak nadar kare je aapanee satigur melai soe |ઓ નાનક, જ્યારે ભગવાન તેમની કૃપાની નજર નાખે છે, ત્યારે તે તેમને સાચા ગુરુને મળવાનું કારણ આપે છે.
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
guraprasaad jeevat marai taa fir maran na hoe |2|ગુરુની કૃપાથી, જીવતા રહીને મરેલા રહો, અને તમારે ફરીથી મરવું નહીં પડે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਜਿਸ ਦਾ ਕੀਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਨੋ ਪਰਵਾਹ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੇਰੀ ॥
jis daa keetaa sabh kichh hovai tis no paravaah naahee kisai keree |તેમના કરવાથી, બધું થાય છે; તે બીજા કોઈની શું કાળજી રાખે છે?
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਖਾਵੈ ਸਭ ਮੁਹਤਾਜੀ ਕਢੈ ਤੇਰੀ ॥
har jeeo teraa ditaa sabh ko khaavai sabh muhataajee kadtai teree |હે પ્રિય ભગવાન, તમે જે આપો છો તે દરેક વ્યક્તિ ખાય છે - બધા તમારા આધીન છે.